Υποδοχή Παναγίας Σουμελά στο Ναύπλιο. Αρχιερατική θεία Λειτουργία Μεσοπεντηκοστής. (ΦΩΤΟ)

Το απόγευμα της Τρίτης 17 Μαΐου η εικόνα της Παναγίας Σουμελά, σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού μεταφέρθηκε, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα και τον Πρόεδρο του Σωματείου «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» κ. Γεώργιο Τανιμανίδη, για προσκύνηση, στην πόλη του Ναυπλίου στον εορτάζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στον Συνοικισμό Νέο Βυζάντιο.

Η υποδοχή της από το Βέρμιο πραγματοποιήθηκε στο Ναύπλιο από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκτάριο, τον ιερό κλήρο και πλήθος πιστών. Πραγματοποιήθηκε λιτανευτική πομπή προς τον Ιερό Ναό και ακολούθησε δισαρχιερατικός εσπερινός της Μεσοπεντηκοστής, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονος και συχγοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου.

Μετά το πέρας του εσπερινού ο Μητροπολίτης Βεροίας προσέφερε εκ μέρους του Πανελληνίου Ιδρύματος «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» μία εικόνα της Παναγίας Σουμελιώτισας στον Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο, ο οποίος ευχαρίστησε με την σειρά του τον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα και τον Πρόεδρο κ. Γεώργιο Τανιμανίδη για την τιμή που έκαναν να συνοδεύσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.

Το πρωί της επομένης ημέρας (εορτή της Μεσοπεντηκοστής) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο και εν συνεχεία ανεχώρησε για τη Βέροια.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ

Μέ πολλή χαρά μεταφέραμε σή­με­ρα μετά ἀπό πρόσκληση καί πα­ράκληση τοῦ ἱερατικῶς προϊστα­μένου τῆς ἐνορίας καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολί­του Ἀργολίδος καί προσφιλοῦς ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Νεκταρίου, στόν ἱερό καί περικαλλῆ ναό τῶν ἁγίων ἰσαποστόλων καί θεοστέ­πτων βα­σι­λέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τήν ἱστορική καί περί­πυ­στο εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἀπό τό νέο κατοικητήριό της, τήν ὁμώνυμη Ἱερά Μονή καί τό Ἱερό Προσκύ­νη­μά της στό ὄρος Βέρμιο τῆς Ἠμα­θίας, γιά νά συμπα­νηγυ­ρίσει μαζί σας κατά τίς ἑορταστικές καί λα­τρευτικές ἐκδηλώσεις τῶν Κων­στα­ντι­νείων, πρός τιμήν τοῦ προ­στάτου τῆς ἐνορίας σας, τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου, ἀλλά καί γιά νά λάβετε τή χάρη καί τήν εὐλογία τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου τῆς Σου­μελιωτίσ­σης.

Ὑπάρχουν πολλές καί θαυμα­τουρ­­γές εἰκόνες τῆς Παναγίας μας. Ὑπάρχουν πολλές εἰκόνες μέ με­γάλη ἱστορία. Ἡ εἰκόνα ὅμως αὐτή πού θά ἔχετε τήν εὐλογία νά φι­λο­ξενήσετε στόν ναό σας καί νά προ­σκυνήσετε αὐτές τίς ἡμέρες, ἔχει μία ξεχωριστή ἱστορία καί χάρη.

Κατά τήν παράδοση εἶναι μία ἀπό τίς ἱερές εἰκόνες τῆς Παναγίας μας τίς ὁποῖες ἁγιογράφησε ὁ εὐαγγε­λι­στής Λουκᾶς, μία δηλαδή ἀπό τίς παλαιότερες εἰκόνες τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία μέχρι τόν τέταρτο περίπου αἰώνα βρισκόταν στήν Ἀθήνα καί γι᾽ αὐτό ὀνομαζόταν Ἀθηνιώτισσα.

Στά τέλη τοῦ 4ου αἰώνα ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἀθηνιώτισσας μεταφέρθηκε μέ θαυμαστό τρόπο στόν Πό­ντο, ὅπου ὁδηγημένοι ἀπό τήν Παναγία δύο Ἀθηναῖοι μονα­χοί, οἱ μετέπειτα ἅγιοι Βαρνάβας καί Σωφρόνιος, ἵδρυσαν τή Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, λίγο ἔξω ἀπό τήν Τραπεζοῦντα. Ἡ Μονή αὐτή ἐπρό­κειτο νά ἀποτελέσει γιά αἰῶνες τό ἱερώτερο προσκύνημα τοῦ Ποντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ. Νά γίνει τό κέ­ντρο τῆς ἑνότητός τους. Νά γίνει τό καταφύγιό τους. Νά γίνει ὁ τό­πος στόν ὁποῖο προσέ­τρε­χαν σέ ὅλες τίς στιγμές τῆς ζωῆς τους, τῆς προσωπικῆς καί τῆς ἐθνι­κῆς, στίς χαρμόσυνες καί στίς λυ­πηρές. Νά γίνει τό μοναστήρι τῆς Σου­με­λιώτισσας Παναγίας καί ἡ ἱερά καί θαυματουργή της εἰκόνα αὐτά πού κράτησαν τόν Ποντιακό Ἑλληνι­σμό ὄρθιο σέ ὅλες τίς κα­ται­γίδες πού τόν βρῆκαν στούς αἰῶνες, πού τόν προστά­τευσαν ἀπό ὅλες τίς λαίλαπες πού τόν χτύ­πη­σαν καί προσπάθησαν νά τόν ἐξα­φανίσουν.

Ἡ σκέπη τῆς Πα­ναγίας καί τῆς ἱερῆς καί θαυμα­τουρ­γοῦ εἰκόνος της ἦταν αὐτή πού ἐνίσχυε τόν Ἑλληνισμό τοῦ Πόντου γιά νά ὑπομένει καί γιά νά ἀντέχει στίς δυσκολίες. Ἐνώπιον τῆς Παναγίας καί ἡ ἱστορικῆς εἰκό­νος της ἐνα­πέθεταν οἱ πατέρες μας καί τούς καημούς καί τίς χαρές τους καί ἔβρισκαν παρηγορία καί ἀνάπαυ­ση.

Ἀλλά καί στά δύσκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, ἡ Παναγία ἡ Σουμελιώ­τισσα καί τό μοναστήρι της τούς βοήθησαν νά κρατήσουν τή γλώσ­σα τους, τήν ἱστορία τους, τήν ἐθνι­κή τους ταυτότητα καί τίς παρα­δό­σεις τους.

Καί ὅταν ἦλθε γιά τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό ἡ φοβερή ὥρα τοῦ ξε­ριζωμοῦ ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες ἔκρυψαν οἱ τελευταῖοι μο­να­χοί τήν εἰκόνα τῆς Σουμελιώ­τισσας στή γῆ, καθώς δέν ἦταν δυ­νατόν νά τήν πάρουν μαζί τους, προ­κειμένου νά μήν πέσει στά χέ­ρια τῶν Τούρκων ἀλλά καί ἐλπί­ζοντας ὅτι θά ἐπιστρέψουν σύντο­μο στόν τόπο τους.

Ἔφυγαν οἱ Πόντιοι, ἀλλά ἡ ψυχή τους καί ἡ σκέψη τους παρέμενε κοντά στή Μητέρα τους, τήν Πανα­γία τῆς Σουμελᾶ.

Γι᾽ αὐτό, καί ὅταν οἱ συνθῆκες τό ἐπέτρεψαν, ἐπέ­στρεψε ὁ μακαρι­στός ἱερομόναχος Ἀμβρόσιος Σου­μελιώτης, γιά νά πάρει τήν εἰκόνα καί νά τήν φέρει μαζί μέ κάποια ἀκόμη ἱερά κει­μήλια τοῦ Ποντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν Ἑλλάδα.

Ἡ μεγάλη ἀγάπη τῶν Ποντίων καί ἡ ἄπειρη εὐλάβειά τους πρός τήν Παναγία καί ἰδιαιτέρως πρός τήν ἱερή καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Σουμελιώτισσας, ἀλλά καί ἡ χάρη τῆς ἴδιας τῆς Παναγίας, δη­μιούργησε τό νέο θρονί της, τό νέο ἱερό κατοικητήριό της, στό ὄρος Βέρ­μιο, ὅπου τήν διακονοῦν μέ πολ­­λή ἀγάπη καί αὐταπάρνηση τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου Παναγία Σουμελᾶ, μέ τίς ἄοκνες προσπάθειες τῶν ὁποίων ἔχει καταστεῖ τό Προσκύ­νημά της κέντρο τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, κέντρο στό ὁποῖο συρρέουν οἱ Πόντιοι ἀπό ὁλόκληρο τόν κόσμο, καί ἀνάμεσά τους καί χιλιάδες νέων Ποντίων, στούς ὁποί­ους προσπαθοῦμε νά μεταλα­μπα­δεύσουμε τήν ἀγάπη γιά τίς ἀλησμόνητες πατρίδες τοῦ Πόντου καί τόν πολιτισμό τῶν πατέρων μας.

Ἀπό αὐτό τό ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ μεταφέρα­με σήμερα τό ἱερό αὐτό κειμήλιο καί θησαύρισμα, τή χαριτόβρυτη καί ἱστορική εἰκόνα τῆς Σουμε­λιώ­τισσας, στόν ναό σας, γιά νά εὐ­λογήσει ὅλους τούς εὐσεβεῖς χρι­στι­α­νούς τῆς ἐνορίας σας καί τῆς περιοχῆς σας ἀλλά καί ὅλη τήν πόλη καί τήν Ἱερά Μητρόπολή σας.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας γιά τή συγκινητική ὑποδοχή ἀλλά καί γιά τήν εὐλογία σας νά μετα­φέ­ρουμε τήν ἱστορική εἰκόνα τῆς Πα­ναγίας Σουμελᾶ στήν Ἱερά Μητρό­πολη καί στήν πόλη σας, τό Ναύ­πλιο, τήν πρώτη πρωτεύ­ουσα τοῦ ἑλληνικοῦ κρά­τους, καί στόν πα­νη­γυρίζοντα ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου.

Εἴμεθα εὐ­γνώ­μονες γιά τήν ἀγάπη σας καί τήν πρόσκλησή σας καί δεόμεθα ταπεινῶς στήν Πανα­γία μας νά σᾶς ἀνταποδώσει τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό σας μέ τή χάρη καί τήν προ­στα­σία της, τόσο σέ σᾶς ὅσο καί στόν εὐσεβῆ κλῆρο καί λαό τῆς ἐπαρχίας σας, καί νά σᾶς ἐνισχύει στό πολυεύθυνο καί θεοφιλές ἔργο σας, ὥστε νά συνε­χίσετε νά ποιμαί­νετε θεαρέστως τόν εὐσεβῆ καί εὐγενῆ αὐτόν λαό πρός δόξαν Θεοῦ καί σωτηρία τῶν ψυχῶν.

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΓΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

«Ἡ ἐμή διδαχή οὐκ ἔστιν ἐμή ἀλλά τοῦ πέμψαντός με».

Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, καί εὑρισκόμενοι στό μέσον τῆς με­ταπα­σχα­λίου περιόδου ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς θυμίζει μία ἄλλη Μεσο­πε­ντη­κο­στή, τήν ἑβραϊκή, κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός ἀνέβη στό ἱερό καί δίδασκε τούς ἀνθρώ­πους.

Καί καθώς κάποιοι ἀκού­οντας τόν Χριστό ἀποροῦσαν πῶς εἶναι δυ­νατόν νά διδάσκει, ἐφόσον δέν ἔμαθε πο­τέ γράμματα, ὁ Χριστός θέλησε νά τούς δώσει μία ἀπάντη­ση πού θά διέλυε στίς ἀπορίες τους· μία ἀπά­ντηση πού ἔδινε τό στίγμα, θά λέ­γαμε, τῆς θέσεώς του στήν Πα­ναγία Τριάδα ἀλλά καί τῆς ἀπο­στολῆς του στόν κόσμο. Θά ἔδινε ὅμως καί μία ἀπάντηση σέ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι βασιζόμενοι στίς γνώσεις τους, στή θέση τους ἤ καί στόν ἐγωισμό τους διδάσκουν ἀφ᾽ ἑαυτῶν.

«Ἡ ἐμή διδαχή οὐκ ἔστιν ἐμή», λέγει ὁ Κύριος. Ὅσα δηλαδή σᾶς διδάσκω δέν εἶναι δικά μου, ἀλλά προ­έρ­χο­νται ἀπό Αὐτόν, ὁ ὁποῖος μέ ἔστει­λε πρός ἐσᾶς, μέ ἔστειλε νά σᾶς διδάξω.

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Εἶναι αὐτός πού ἦλθε στόν κόσμο ἀπεσταλμέ­νος ἀπό τόν Θεό-Πατέρα του, γιά νά μᾶς γνω­ρίσει μέ τή διδασκαλία του τόν Πα­τέρα του, γιά νά μᾶς γνωρίσει τό θέλημά του καί νά μᾶς ὁδηγήσει κοντά του, ἀποκαθιστώ­ντας τή σχέ­ση μας μαζί του, σχέση ἡ ὁποία εἶχε διαρραγεῖ μέ τήν πα­ρακοή τῶν πρωτοπλάστων καί τήν ἀπομά­κρυν­ση τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεό ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας.

Ὁ Χριστός ἦλθε στή γῆ καί δίδαξε τούς ἀνθρώπους ἀπό ὑπακοή πρός τόν Θεό-Πατέρα γιά τή σωτηρία μας. Δέν ἦλθε νά μᾶς διδάξει κάτι ἄλλο. Καί ἐπιβεβαίωση αὐτοῦ ἀπο­τελεῖ ὅτι μετά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἔργου του ἐπί τῆς γῆς καί τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψή του, θά ἔλθει, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς ἀλη­θείας, τό τρίτο πρόσωπο τῆς Πανα­γίας Τριάδος, ὁ ὁποῖος θά μαρτυ­ρή­σει γιά τόν Χριστό, θά ἐξηγήσει καί θά ἐπιβεβαιώσει ποιός ἦταν, καί θά φωτίσει τούς μαθητές νά κατα­νοή­σουν καί νά βιώσουν ὅσα δίδα­ξε ὁ Χριστός ἐπί γῆς, ὅλα αὐτά, δη­λα­δή, γιά τά ὁποῖα ἀποροῦν οἱ Ἰουδαῖοι τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περι­κο­­πῆς ποῦ τά ἔμαθε ὁ Ἰησοῦς.

Αὐτή τή διδαχή τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία εἶναι λόγος Θεοῦ καί εἶναι συγχρόνως καί μάθημα ταπεινώ­σεως, συνεχίζει ἀνά τούς αἰῶνες νά μεταδίδει ἡ Ἐκκλησία μας στούς ἀνθρώπους. Συνεχίζει νά τήν μετα­δίδει ἀναλλοίωτη καί ἀκαινοτόμη­τη, γιατί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἁπλῶς διαχρονικός ἀλλά εἶναι αἰώνιος καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἀναπροσαρμογῆς στά σχήματα τοῦ παρόντος κόσμου. Εἶναι χθές καί σήμερα ὁ αὐτός, γιατί ἐκφράζει τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία δέν μεταβάλ­λε­ται, καί γιατί προσδιορίζει τή σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, ἡ ὁποία ἐπίσης δέν μεταβάλλεται, καθώς ἀφορᾶ τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅταν ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι κοντά στόν Θεό, εἶναι συν­δε­δε­­μένη μαζί του, τότε καί ὁ κόσμος ἀλλάζει καί ὁ κόσμος ἁγιάζεται καί θεώνεται.

Αὐτό συνέβη μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Αὐτό συνέβη καί συμβαί­νει μέ τούς ἁγίους μας, καί γι᾽ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας τούς τιμᾶ καί τούς προβάλλει ὡς πρότυπα τῆς ἐν Χρι­στῷ ζωῆς, ὡς παραδείγματα ἀν­θρώ­πων οἱ ὁποῖοι διά τῆς ταπεινώ­σεως καί τῆς ὑπακοῆς στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἁγιάσθη­καν καί ἑνώθηκαν μέ τόν Θεό, ἐπι­τυγχάνοντας τόν σκοπό τῆς ζωῆς τους, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ σωτη­ρία.

Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας διδά­σκουν καί ἐμᾶς σήμερα, καί ἡ διδα­χή τους δέν εἶναι δική τους, ὅπως ἀκούσαμε νά λέγει καί ὁ Χριστός, ἀλλά εἶναι τοῦ Θεοῦ, γιατί μέ τή ζωή τους μᾶς ἐπαναλαμβάνουν καί μᾶς ὑπομιμνήσκουν ὅσα δίδαξε ὁ Κύριος. Καί μᾶς τό ὑπομιμνή­σκουν ἐντο­νώτερα καί ἐναργέστε­ρα καί μέ τήν παρουσία τῶν ἱερῶν καί χαριτο­βρύ­των λειψάνων τους καί τῶν ἱε­ρῶν καί θαυματουργῶν τους εἰκό­νων.

Μία τέτοια ἱερή καί ἱστορική εἰ­κό­να, τή θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τήν ἐφέ­στιο εἰκόνα τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλλη­νι­­σμοῦ, μεταφέραμε καί ἐμεῖς κατά τήν χθεσινή ἑσπέρα, μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτά­του ποιμενάρχου σας, προσφιλοῦς, σεβαστοῦ καί ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ. Νε­κτα­ρίου, καί μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν «Κωνσταντινείων», πού πραγματο­ποι­οῦ­νται στήν ἐνορία σας μέ τή φροντίδα τοῦ ἱερατικῶς προϊστα­μέ­νου π. Γεωργίου, πρός τιμήν τῶν προστατῶν τῆς ἐνορίας σας, τῶν ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καί ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

Τήν μεταφέραμε, ὅπως εἶπα καί χθές, ἀπό τό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στό Βέρμιο, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ ἐπί ἀρκετές δε­κα­ε­τίες τό νέο κατοικητήριό της ἀλλά καί τό νέο κέντρο τοῦ Πο­ντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ, μετά τόν ἄδι­κο καί σκληρό ξεριζωμό του ἀπό τίς πα­τρογονικές του ἑστίες.

Τήν μεταφέραμε, γιά νά λάβετε καί σεῖς τή χάρη καί τήν εὐλογία τῆς Παναγίας Μητέρας μας, ἡ ὁποία μέ τή σιωπή της μᾶς ὑπεν­θυμίζει αὐτό πού μᾶς δίδαξε καί μέ τόν λόγο της στόν γάμο τῆς Κανᾶ, «αὐτοῦ ἀκού­ετε», νά ἀκοῦμε δηλα­δή τόν Υἱό της, τόν Κύριό μας Ἰη­σοῦ Χριστό.

Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅμως καί μέ τήν ἱερή καί ἱστορική της εἰκόνα καί τήν πίστη τῶν πατέρων μας, πού παρά τίς δυσκολίες καί τούς διωγ­μούς καί τίς κακουχίες πού ὑπέ­στησαν, τήν διατήρησαν, θυσιάζο­ντας ἀκόμη καί τή ζωή τους, γιά νά εἴμαστε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι καί νά πιστεύουμε στόν Χριστό.

Εὐχαριστώντας γιά ἄλλη μία φο­ρά καί ἐκ μέρους τοῦ Προέδρου καί τοῦ Συμβουλίου, τόν Σεβασμιώτατο Ἅγιο Ἀρ­γο­λίδος ἀλλά καί τόν π. Γεώργιο γιά τήν εὐγενῆ πρόσκληση καί τή φι­λο­ξενία εὔχομαι ταπεινά ἡ χάρη τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας νά σᾶς προστατεύει, καί τήν ἐνορία σας καί τόν καθένα σας προσωπι­κά, καί νά ἐνισχύει καί νά ἐνδυνα­μώ­νει τόν Σεβασμιώτατο Μητρο­πο­λί­τη σας στή θεοφιλῆ ποιμαντο­ρία του, ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή πού εἶναι μία περίοδος, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, δύσκολη, καί μέ τόν κορωνοϊό, πού τόσα προβλήματα προέκυψαν, καί μέ τά ἀκούσματα πολέμων καί δυσκολιῶν. Ἐμεῖς καταφεύγουμε στήν Παναγία μας καί ὁ ποιμενάρχης σας ἀντλεῖ ἀπό ἐκεῖ δύναμη καί κουράγιο καί σέ Ἐκείνη ἐναποθέτει ὅλα του τά προβλήματα. Εὐχόμεθα ταπεινῶς ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας νά τόν ἐπισκιάζει σέ ὅλη του τή ζωή. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ