Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων (κατά κόσμον Ἰωάννης Καλπακίδης) γεννήθηκε στή Θεσσαλονίκη τό 1945. Μετά τίς ἐγκύκλιες σπουδές στή Θεσσαλονίκη συνέχισε τή φοίτησή του, μέ παρότρυνση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Α´ Παπαγεωργίου, στήν Ἀθωνιάδα Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία.
Ζώντας στό Ἅγιον Ὄρος εἶχε τήν εὐκαιρία νά γνωρίσει μεταξύ ἄλλων ὁσίων μορφῶν καί τόν Γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη, Ὑμνογράφο τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, καί νά συνδεθεῖ μέ τήν Ἀδελφότητα τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, ὅπου ἔλαβε ἀργότερα (1976) τό Μέγα Μοναχικό Σχῆμα.
Τό 1969 ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείων καί Μεγάλης Βρετανίας Ἀθηναγόρας Κοκκινάκης τόν κάλεσε στό Λονδίνο καί τόν χειροτόνησε Διάκονο. Δύο χρόνια ἀργότερα (1971) ἐπέστρεψε στή Θεσσαλονίκη ὡς φοιτητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., διακονώντας παράλληλα στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης μέχρι τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1976, ὁπότε ἐπέστρεψε καί πάλι στήν Ἀγγλία. Λίγους μῆνες νωρίτερα, τόν Ἰανουάριο τοῦ 1976, χειροτονήθηκε στόν ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Θυατείρων πρεσβύτερος καί χειροθετήθηκε ἀρχιμανδρίτης ἀπό τόν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Β´ Χρυσοφάκη.
Ἐπιστρέφοντας στήν Ἀγγλία ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος στήν Ὀξφόρδη καί συγχρόνως παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Θεολογίας στό πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης, ἔχοντας μεταξύ ἄλλων καθηγητή τόν μετέπειτα Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστο Ware.
Τό 1978 ἐπανῆλθε στή Θεσσαλονίκη καί ὑπηρέτησε στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ἀρχικά ὡς Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος καί στή συνέχεια ὡς Πρωτοσύγκελλος, διακονώντας συγχρόνως ὡς προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου, πολιούχου Θεσσαλονίκης, μέχρι τήν ἐκλογή του σέ Ἐπίσκοπο τό 1994.
Ἀπό τήν πρώτη στιγμή μέ τήν εὐλογία καί τήν προτροπή τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Β´ ἐργάσθηκε μέ ζῆλο καί ἐπιμονή καί ἐπέτυχε νά ἐπανακομίσει ἀπό τό Μιλάνο τόν Ἰούλιο τοῦ 1978 τά ἱερά λείψανα τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ, τοῦ δενδρίτου, καί τόν Ὀκτώβριο τοῦ ἰδίου ἔτους τήν τιμία κάρα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου ἀπό τό San Lorenzo in Campo τῆς Ἰταλίας καί τό 1980 καί τά ὑπόλοιπα ἱερά λείψανα τοῦ Ἁγίου.
Στά χρόνια τῆς διακονίας του στόν ναό τοῦ πολιούχου ἁγίου Δημητρίου ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων καί ἐξωραΐσθηκε ὁ ἱστορικός ναός καί κατασκευάσθηκε ἡ νέα ἀργυρή λάρνακα καί τό μαρμάρινο κιβώριο, ὅπου ἐναπετέθησαν τά ἱερά λείψανα τοῦ μυροβλύτου Ἁγίου.
Μέ δική του πρωτοβουλία ἱδρύθηκε ἡ «Χριστιανική Καταφυγή Νέων», στήν ὁποία λειτούργησαν πέραν τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα γιά μαθητές Γυμνασίου καί Λυκείου. τμήματα χορωδιῶν καί παραδοσιακῶν χορῶν, θεατρικό ἐργαστήριο, βιβλιοθήκη καί οἰκοτροφεῖα, ἐνῶ παράλληλα ἐξέδιδε τό περιοδικό «Χριστιανική Καταφυγή».
Στίς 25 Μαΐου 1994 ἐξελέγη Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος στίς 29 Μαΐου 1994 στόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου τῆς Θεσσαλονίκης.
Στίς 10 Ἰουλίου 1994 ἐνθρονίστηκε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου Βεροίας.
Κατά τή διάρκεια τῆς διακονίας του στή Βέροια καθιέρωσε καί διοργάνωσε κύκλο ἐτησίων ἐκδηλώσεων πρός τιμήν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ὑπό τόν τίτλο «Παύλεια», οἱ ὁποῖες ἀπέσπασαν τό 2014 τό Βραβεῖο τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, ἀνακαίνισε τά Ἐπισκοπεῖα τῆς Βεροίας καί τῆς Ναούσης, ἐξωράισε καί ἐπέκτεινε τό ὑφιστάμενο μνημεῖο στό Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἐπανίδρυσε καί μερίμνησε γιά τήν ἐγκατάσταση μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων σέ ὅλες τίς ἱστορικές Μονές τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἔγινε καί νέος κτήτωρ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Δοβρᾶ, στήν ὁποία καί ἐγκαταβιοῖ. Παράλληλα, ἐγκαινίασε 50 ἱερούς ναούς καί τρία ἐκκλησιαστικά πολιτιστικά κέντρα στή Βέροια, τή Νάουσα καί τή Χαλάστα μέ σύγχρονο τεχνικό ἐξοπλισμό.
Ἵδρυσε ἀκόμη τράπεζες ἀγάπης (συσσίτια) στή Βέροια, τή Νάουσα καί τή Χαλάστρα, κοινωνικά παντοπωλεῖα στή Βέροια, τή Νάουσα καί τήν Πατρίδα, κοινωνικό ἰατρεῖο καί κοινωνικό φροντιστήριο.
Ὑπῆρξε ἀκόμη ἐμπνευστής καί ἱδρυτής τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ, τῆς Διαδικτυακῆς ἱστοσελίδος, τοῦ περιοδικοῦ καί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βιβλοπωλείου «Παύλειος Λόγος», καθώς καί τοῦ Ὠδείου καί τῆς Σχολῆς Βυζαντινῶν Τεχνῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Συνέστησε καί στελέχωσε τό Γραφεῖο Νεότητος, τό Γραφεῖο Τύπου καί Δημοσίων Σχέσεων, τό Γραφεῖο τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς καί τό Ἀντιαιρετικό Γραφεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐνῶ δέν παραλείπει τήν καθημερινή σχεδόν κηρυκτική καί λειτουργική ποιμαντική διακονία του.