Τελέστηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της μεγάλης ευεργέτιδος της Ι. Μ. Παναγίας Δοβρά μακαριστής Αγγελικής Κορφιωτάκη. (ΦΩΤΟ)

MnhmosynoKorfiwtakh2018-4.jpg

MnhmosynoKorfiwtakh2018-4.jpg

Την Παρασκευή 31 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στην Βέροια. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργείας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της μεγάλης ευεργέτιδος της Ι. Μ. Παναγίας Δοβρά μακαριστής Αγγελικής Κορφιωτάκη, μητρός του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Παντελεήμονα Κορφιωτάκη.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

MnhmosynoKorfiwtakh2018-2.jpg

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Κύριε, ο μέλει σοι τι δελφή μου μόνην με κατέλιπεν διακο­νεν;»

Στήν οκία το Λαζάρου, το φί­λου το Κυρίου, μς μετέφερε ση­μερινή εαγγελική περικοπή, γιά νά δομε τίς δύο δελφές του, τή Μάρθα νά τόν διακονε καί τή Μαρία νά κάθεται καί νά κούει τή διδασκαλία του. Μς μετέφερε μως καί γιά δύο κόμη λό­­γους: γιά νά κούσουμε τήν πά­ντηση το Χριστο στό παρά­πονο τς Μάρ­θας καί τόν μακαρισμό πού πευ­θύνει μία γνωστη γυ­ναί­­κα πρός τήν Πα­ναγία Μητέρα του κούο­ντας τά λόγια του, κα­θώς σήμερα ­γία μας κκλη­σία ορτάζει τήν κα­τάθεση τς τιμίας Ζώνης τς περαγίας Θεοτόκου καί τιμ γιά κόμη μία φορά μέσα στόν μήνα ατόν, πού εναι μήνας τς Παναγίας, πού εναι φιερω­μένος στήν πε­ραγία Θεο­τόκο, τή χάρη της.

«Κύριε, ο μέλει σοι τι δελφή μου μόνην μέ κατέλιπεν διακο­νεν;»

Δικαιολογημένο γιά τά νθρώ­πι­να κριτήριά μας τό παράπονο τς Μάρθας. Ατή κοπιάζει γιά τόν Χρι­­­στό, καί δελφή της πολαμ­βά­νει τόν λόγο του. Καί μως πάντηση το Χριστο δέν ταν ατή πού θά περίμενε Μάρθα. Δέν ταν μία πάντηση πού τή δι­και­ώνει. «Μεριμνς καί τυρβάζ περί πολλά, νός δέ στιν χρεία». σχολεσαι καί φροντίζεις γιά πολ­­­λά πράγματα, ν να μόνο εναι ναγκαο. Γι ατό τό να φροντίζει δελφή σου, Μαρία, πού διάλεξε τήν γαθή με­ρίδα, πού κατάλαβε ποιό εναι τό ο­σιαστικό καί ναγκαο καί προσ­­­κολλήθηκε σέ ατό καί δέν θά τς τό πάρει κανείς.

«Κύριε, ο μέλει σοι τι δελφή μου μόνη με κατέλιπεν διακονεν;»

Τό παράπονο τς Μάρθας πρός τόν Χριστό μς θυμίζει τό παρά­πο­νο τς Παναγίας μας, ταν βρκε μετά ναζήτηση τριν μερν τόν δω­δεκαετ Χριστό νά κάθεται στόν ναό το Σολομντος καί νά συζη­τ μέ τούς ερες καί τούς δι­δα­σκά­λους. Στό ρώτημά της καί στό παράπονό της: «Τέ­κνον, τί ποίη­σας μν οτως;» Γιατί μς τό κανες, παιδί μου, α­τό; πατέρας σου καί γώ περίλυ­ποι  σέ ναζητούσαμε, Χριστός δέν δικαιώνει τήν Παναγία Μη­­­τέρα του, λλά παρατηρε: «Γιατί μέ ζητούσατε; Δέν γνω­ρί­ζατε τι πρέπει νά εμαι στόν οκο το Πα­τρός μου;»

Παρόμοια πάντηση το Χρι­στο καί στά δύο παράπονα, γιατί πάνω πό τά νθρώπινα συναι­σθή­­ματα, πάνω πό τίς νθρώπι­νες νάγκες, εναι Θεός, εναι σχέση μας μαζί του, εναι ψυχή μας καί σωτηρία της.

Χριστός βέβαια δέν ποτιμ τήν προσ­φορά τς Μάρθας, πως δέν πα­ρα­βλέπει καί δέν διαφορε γιά τήν γάπη καί τήν γωνία τς Πανα­γίας Μητέρας του, τονίζει μως καί στίς δύο περιπτώσεις τήν να­γκαι­ότητα τς πνευματι­κς σχέ­σεως μέ τόν Θεό, πού εναι τό πιό σημαντικό γιά τόν νθρω­πο, πού πέρκειται κάθε λλης νάγκης καί κάθε λλης γάπης, γιατί νθρωπος εναι πλασμένος πό τόν Θεό καί πλασμένος γιά τόν Θεό. Καί γι ατό λα σα κάνει στή ζωή ατή, κόμη καί τά καλά ργα καί ο ρετές πού μπορε νά ποκτήσει, ρχονται σέ δεύτερη μοί­ρα σέ σχέση μέ τήν προσωπική καί μοναδική σχέση τς ψυχς του μέ τόν Θεό.

Χριστός δέν πορ­ρίπτει οτε μφισβητε τήν ναγκαιότητα καί τή σημασία λων τν λλων πραγμάτων καί συναισθημάτων, λλά μς πεν­θυ­­μίζει πανειλημ­μένα καί μέ μ­φαση τι τό πρώ­τιστο μέλημά μας πρέπει νά εναι Θεός, λόγος του, σύνδεσμός μας μαζί του. Τίποτε πό λα τά λλα δέν θά πρέπει νά ποτελε μπόδιο στήν πόλυτη φοσίωσή μας στόν Θεό. σο καλά καί σο φέλιμα καί ν εναι ατά τά ποα κά­νουμε, δέν θά πρέπει νά μς πο­σπον πό τό να, το ποίου «στι χρεία», γιατί τότε θά νή­κου­με καί μες σέ κείνους πού σάν τή Μάρθα «μεριμνον καί τυρ­­βάζουν περί πολλά», καί θά κιν­δυνεύ­σουμε νά στερηθομε τό πιό πολύ­τιμο γαθό, τή σω­τηρία τς ψυχς μας.

ς φροντίσουμε, λοιπόν, γι α­τό, δελφοί μου, καί ντί νά πα­ραπονούμεθα στόν Χριστό σάν τή Μάρθα, ς φοσιωθομε στόν σύν­δεσμό μας μέ κενον, στόν λόγο καί τή διδασκαλία του, στε νά μπορέσουμε καί μες νά κερ­δίσουμε τή σωτηρία μας καί νά πο­λαύσουμε καί μες τή μακα­ριό­­τητα τς αωνίου ζως.

Ατήν τή μακαριότητα τς ορα­νίου βασι­λεί­ας του προσευ­χό­­μεθα στόν Θεό νά χαρί­σει καί στή εί­μνηστη μητέρα το γίου Καθηγουμένου μας, τς ποίας τε­λομε σή­μερα τό τεσσα­ρακον­θή­μερο μνη­μόσυνο, να­παύ­­­οντάς την πό τούς κόπους τς παρούσης καί νταποδίδοντάς της ντί τν λικν γαθν πού προσέφερε στήν Παναγία μας καί στήν ερά μας Μονή, ς μία τν κτιτόρων της, τά οράνια καί περ­κόσμια γαθά του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

MnhmosynoKorfiwtakh2018-3.jpg