Την Κυριακή 23 Νοεμβρίου το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου στην Πάτρα τελέστηκε πολυαρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος και ο επιχώριος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος στο τέλος της θείας Λειτουργίας τίμησε τον Μητροπολίτη Βεροίας με το χρυσό σταυρό του Αποστόλου Ανδρέα και του προσέφερε επίσης ένα αρχιερατικό εγκόλπιο εις ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη μεταφορά της θαυματουγού Εικόνος της Παναγίας Σουμελά στην Πάτρα. Επίσης δώρισε από έναν ιερατικό επιστήθιο σταυρό στον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας και Καθηγούμενο του Ιδρύματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρα Μπίρδα και στον Αρχιμ. Θεόφιλο Λεμοντζή που συνόδευσε την ιερά Εικόνα της Παναγίας. Από μία εικόνα του Αγίου Ανδρέου δώρισε και στους δύο εκπροσώπους του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων απένειμε στον Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο το επετειακό παράσημο του Αργυρού Ιωβηλαίου των Παυλείων. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας λιτανεύτηκε εντός του ιερού Ναού η τιμία Κάρα του Αγίου Ανδρέου και τέθηκε σε προσκύνηση των πιστών ενόψει της επερχόμενης εορτής του, ενώ με κλίμα συγκίνησης αναχώρησε για το όρος Βέρμιο η Εικόνα της Παναγίας Σουμελά.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
«Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν».
Στήν ἀγωνιώδη ἐρώτηση τῶν μαθητῶν του «ποιός μπορεῖ νά εἰσέλθει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ» ἀπαντᾶ σήμερα ὁ Χριστός.
Ἀφορμή γιά τήν ἐρώτηση καί τήν ἀγωνία τῶν μαθητῶν εἶναι ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος, ἕνας ἄρχων πού πλησίασε τόν Ἰησοῦ καί τοῦ ζήτησε νά τοῦ πεῖ τί νά κάνει γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνιο ζωή.
Δέν ἦταν ἀσεβής ὁ ἄνθρωπος αὐτός. Δέν ἤθελε νά παγιδεύσει τόν Χριστός ρωτώντας γιά τήν αἰώνιo ζωή. Ἕνας εὐσεβής ἄνθρωπος ἦταν, πού εἶχε τηρήσει ἀπό μικρός ὅλες τίς ἐντολές τοῦ νόμου. Ἕνα μόνο τοῦ ἔλειπε. Ἡ πραγματική ἀγάπη πρός τόν Θεό.
Τίς ἐντολές του τίς εἶχε τηρήσει κινούμενος ἀπό ἕνα αἴσθημα συνεπείας, ὑποχρεώσεως ἤ καί φόβου ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί τοῦ νόμου του, δέν τίς εἶχε τηρήσει προφανῶς ἀπό ἀγάπη. Δέν τίς εἶχε τηρήσει, ἐπειδή ἤθελε νά εὐαρεστεῖ τόν Θεό μέ τήν ὑπακοή του. Μέ τόν Θεό δέν τόν συνέδεε σχέση ἀγάπης καί ἐμπιστοσύνης, γι᾽ αὐτό καί ὅταν ὁ Χριστός τοῦ πρότεινε νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά τόν ἀκολουθήσει, ἐκεῖνος δέν τόλμησε νά κάνει τήν ὑπέρβαση. Δέν τόλμησε νά ἐγκαταλείψει τό ἕνα, τόν πλοῦτο, πού τόν κρατοῦσε μακριά ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί ἔτσι ἔχασε γιά τόν θησαυρό τῆς γῆς τόν θησαυρό τοῦ οὐρανοῦ. Ἔχασε τήν αἰώνιο ζωή, γιά νά μήν στερηθεῖ τόν πλοῦτο τῆς προσκαίρου.
Αὐτός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού προκαλεῖ τήν ἀγωνιώδη ἐρώτηση τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου. Ἄν δέν μπορεῖ νά σωθεῖ αὐτός ὁ εὐσεβής πλούσιος ποιός θά μπορέσει ἄραγε νά σωθεῖ;
Δέν εἶναι ὅμως αὐτή ἡ ἀγωνιώδης ἐρώτηση ἐρώτηση μόνο τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι συχνά καί δική μας ἐρώτηση. Καί μαζί μέ αὐτήν διατυπώνουμε στή ζωή μας καί ἄλλα ἀγωνιώδη ἐρωτήματα πρός τόν Θεό, γιά τά ὁποῖα ὅμως ἰσχύει ἡ ἴδια ἀπάντηση, ἡ ἀπάντηση πού ἔδωσε σήμερα ὁ Χριστός στούς μαθητές του: «Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστίν».
Ὅσα εἶναι καί φαίνονται ἀδύνατα γιά τούς ἀνθρώπους, ὅσα δέν μποροῦν νά κάνουν καί νά ἐπιτύχουν οἱ ἄνθρωποι, εἶναι δυνατά γιά τόν Θεό.
Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν πιστεύουμε σέ αὐτή τήν ἀλήθεια, ἄν πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι παντοδύναμος; Πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν πιστεύουμε σέ αὐτή τήν πραγματικότητα, ὅταν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό;
«Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν», λέγει ὁ Χριστός σήμερα πρός ὅλους μας. Καί τήν ἐπιβεβαίωση τῶν λόγων του τήν ἔχουμε τριπλῆ ἐνώπιόν μας.
Τήν ἔχουμε πρωτίστως στήν ἱερή μορφή τῆς Παναγίας Μητέρας του, τῆς ὁποίας τήν ἱστορική καί θαυματουργό εἰκόνα, τήν προερχομένη ἀπό παλαίφατη Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ τοῦ Πόντου καί ἐγκατεστημένη τά τελευταῖα ἑβδομήντα περίπου χρόνια στή νέα Μονή της, στό Ἱερό Προσκύνημά της στό Βέρμιο τῆς Ἠμαθίας, κομίσαμε πρίν ἀπό μία περίπου ἑβδομάδα, ἀνταποκρινόμενοι στήν εὐγενῆ παράκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου σας καί πολυφιλήτου ἀδελφοῦ Ἁγίου Πατρῶν κυρίου Χρυσoστόμου, στήν πόλη σας καί στόν ὑπέρλαμπρο αὐτόν ναό τοῦ πολιούχου σας ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου, εἰς εὐλογία καί ἁγιασμό τῶν πιστῶν καί εὐλαβῶν Πατρέων, στό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν Πρωτοκλητείων.
Ὁλόκληρη ἡ ζωή τῆς Παναγίας Παρθένου, ἀπό τή γέννησή της μέχρι τήν Κοίμηση καί τήν εἰς οὐρανούς μετάστασή της, ἰδιαιτέρως ὅμως τό θαῦμα τῆς γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν καί παρθενικῶν αἱμάτων της καί ἡ πρό τόκον καί μετά τόκον παρθενία της, καί ἀκόμη τά ἀναρίθμητα θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ διά τῶν ἱερῶν της εἰκόνων καί ὄχι μόνον, ἀποτελοῦν ἀδιάσειστη ἐπιβεβαίωση τοῦ λόγου Κυρίου ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί».
Ἔχουμε ὅμως τήν ἐπιβεβαίωση τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας καί στήν ἱερά μορφή τοῦ πολιούχου τῆς ἱστορικῆς πόλεώς σας, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου, ἀλλά καί στή ζωή πάντων τῶν Ἀχαιῶν ἁγίων, τῶν ὁποίων τή μνήμη πανηγυρίζει ἡ Ἱερά αὐτή Μητρόπολη.
Ἡ ζωή καί ἡ ἀποστολική δράση τοῦ ταπεινοῦ ἁλιέως τῆς Τιβεριάδος, ὁ ὁποῖος χωρίς μέσα, χωρίς ἀνθρώπινη καί ὑλική ὑποστήριξη, χωρίς ἐμπειρία καί γνώση κοσμική, διῆλθε τόν Πόντο καί τίς ἐπαρχίες τοῦ βορρᾶ καί διά τοῦ Βυζαντίου καί τῆς Μακεδονίας ἔφθασε στήν Πελοπόννησο καί τήν Πάτρα κηρύσσοντας τό Εὐαγγέλιο καί ὁδηγώντας χιλιάδες ἀνθρώπων ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων στό φῶς τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἕνα ἀκόμη ἀδιάψευστο τεκμήριο τῆς ἀληθείας τοῦ λόγου τοῦ Ἰησοῦ.
Καί τήν τρίτη ἀπόδειξη τήν ἔχουμε στήν ἱστορία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος τιμᾶ φέτος μαζί μέ ὅλους τούς Ἕλληνες, τή ἑκατοστή ἐπέτειο τῆς θλιβερῆς Γενοκτονίας.
Ποιός θά πίστευε ὅτι αὐτός ὁ λαός, ὁ ὁποῖος τόσο βάναυσα καί τόσο ἀπάνθρωπα ξερριζώθηκε ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες, καί ὑπέμεινε κακουχίες καί ταλαιπωρίες ἀνεκδιήγητες θά μποροῦσε νά σταθεῖ καί πάλι ὄρθιος, νά ἀνθίσει ξανά καί νά βγάλει ρίζες σέ ὅποιο σημεῖο τοῦ κόσμου καί ἄν βρέθηκε καί νά διατηρήσει τή γλώσσα του, τή μουσική του, τήν ἱστορία του, τίς παραδόσεις καί τά ἔθιμά του, καί νά διεκδικεῖ μέ παρρησία τά δίκαιά του; Κανείς ἀσφαλῶς δέν θά τό πίστευε.
Κι ὅμως αὐτό εἶναι μία ἁπτή πραγματικότητα πού τή ζοῦμε καθημερινά. Καί εἶναι πραγματικότητα, γιατί ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός δέν ξέχασε οὔτε στιγμή τήν πίστη του στόν Θεό καί δέν ἔπαυσε ποτέ νά ἐμπιστεύεται τήν Παναγία Μητέρα του, τήν Παναγία τή Σουμελιώτισσα, καί τά θαύματά της.
Βεβαίως, ἡ σημερινή ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του καί ὁ λόγος πού προέρχεται ἀπό τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου δέν χρειάζεται ἀποδείξεις.
Ἡ συγκατάβαση ὅμως τοῦ Χριστοῦ πρός τήν ἀνθρώπινη ὀλιγοπιστία μας καί ἡ ἀγάπη τοῦ Ποιμενάρχου σας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κυρίου Χρυσοστόμου, τοῦ ὁποίου ἡ ἐμπνευσμένη καί στοργική πρωτοβουλία ἔφερε αὐτές τίς ἡμέρες ἐδῶ, στόν περικαλλῆ ἱερό ναό τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου καί μέ τήν εὐκαιρία τοῦ πρός τιμήν του ἑορτασμοῦ τῶν Πρωτοκλητείων, τήν ἱερά καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ ἀπό τό θρονί της στό Βέρμιο καί τήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, ἔθεσε ἐνώπιόν μας τήν τριπλῆ αὐτή ἐπιβεβαίωση τοῦ Κυριακοῦ λόγου.
Γι᾽ αὐτό καί ἐπιτρέψτε μου, Σεβασμιώτατε Ἅγιε Πατρῶν, νά σᾶς εὐχαριστήσω ἀπό καρδίας γιά τήν εὐγενῆ πρόσκλησή σας, τήν ἀβραμιαία φιλοξενία σας καί τήν εὐκαιρία πού μοῦ δώσατε σήμερα νά συλλειτουργήσω μαζί σας καί μαζί μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς ἀρχιερεῖς στόν ὑπέρλαμπρο αὐτόν ἱερό ναό τοῦ πρωτοκλήτου καί πολιούχου σας ἀποστόλου, εἰκοσιπέντε χρόνια μετά τήν προηγούμενη ἐπίσκεψή μου, τήν πρώτη, ὅπως εἶπα καί προχθές, μετά τήν ἐνθρόνισή μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, καί νά ἀπευθυνθῶ πρός τόν εὐλαβῆ καί εὐγενῆ λαό τῶν Πατρέων καί τῆς Ἀχαΐας, ἡ πάνδημη συμμετοχή τοῦ ὁποίου κατά τήν ὑποδοχή τῆς σεβασμίας καί ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῆς Παναγίας τοῦ Πόντου, τήν περασμένη Δευτέρα μέ συνεκίνησε βαθύτατα.
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας καί πάλιν γιά τήν ἀγάπη σας καί εὔχομαι ταπεινῶς ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας Σουμελᾶ νά σᾶς σκέπει καί νά σᾶς κρατύνει εἰς χρόνους μακρούς καί νά εὐλογεῖ καί νά προστατεύει τούς ἄρχοντες καί τόν πιστό λαό τῶν Πατρῶν καί τῆς Ἀχαΐας πάντοτε.
