Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς το εσπέρας, όπως κάθε χρόνο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον εσπερινό της εορτής της Περιτομής του Κυρίου και του Μεγάλου Βασιλείου στον Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα και κήρυξε το θείο λόγο.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος έκοψε τη βασιλόπιτα για την Ενορία και επέδωσε επαίνους στους επιτυχόντες στις γενικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Ὦ θεία καί ἱερά τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας μέλισσα, Βασίλειε παμμακάριστε· σύ γάρ τοῦ θείου πόθου τῷ κέντρῳ σεαυτόν καθοπλίσας, τῶν θεοστυγῶν αἱρέσεων τάς βλασφημίας κατέτρωσας».
Μέ μία ἐξαιρετική παρομοίωση, τήν ὁποία δανείζεται ἀπό τόν ἴδιο τόν μεγάλο ἱεράρχη ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἐγκωμιάζει τόν οὐρανοφάντορα ἀρχιεπίσκοπο Καισαρείας ἅγιο Βασίλειο, τοῦ ὁποίου τή μνήμη τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας. Τόν ὀνομάζει μέλισσα, ὄχι ὅμως μία συνηθισμένη μέλισσα σάν αὐτές πού βλέπουμε νά πετοῦν γύρω μας, ἀλλά μέλισσα θεία καί ἱερά, μέλισσα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μέλισσα ἡ ὁποία ἀντί γιά ἄλλο κεντρί εἶχε ὁπλισθεῖ μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μέ τόν θεῖο πόθο πού εἶχε κεντρίσει τήν ψυχή της. Καί αὐτός ὁ θεῖος πόθος, αὐτή ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ὁ ζῆλος γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν δικαιωμάτων τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀληθείας του, ἦταν αὐτός πού ἔκανε τόν Μέγα Βασίλειο τόσο ἀποτελεσματικό στήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων καί τῶν κακοδοξιῶν πού ταλαιπωροῦσαν τήν Ἐκκλησία στήν ἐποχή του.
Ὅμως ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὀνομάζει τόν Μέγα Βασίλειο μέλισσα, γιατί εἶχε τή χάρη ἀπό τόν Θεό καί τή διάκριση νά ἐπιλέγει ἀπό κάθε τι πού ὑπῆρχε γύρω του, ἀπό κάθε τι πού μελετοῦσε, πού ἄκουε, πού ἔβλεπε, τά καλά καί ὠφέλιμα στοιχεῖα καί νά τά συνθέτει στή συνέχεια σέ γλυκεῖς καί εὔοσμους πνευματικούς καρπούς. Αὐτό τό ἔκανε ὄχι μόνο γιά τόν ἑαυτό του ἀλλά καί γιά τούς ἄλλους ἀνθρώπους καί γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καί οἱ μέλισσες, συλλέγοντας τή γύρη τῶν ἀνθέων καί παράγοντας τό μέλι, πού εἶναι ὠφέλιμο γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Γι᾽ αὐτά τά δύο χαρίσματά του, ἀνάμεσα στά πολλά ἄλλα τάλαντα μέ τά ὁποῖα τόν εἶχε προικίσει ὁ Θεός, γι᾽ αὐτά τά δύο χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα ὠφέλησε τόσο τούς πιστούς τῆς ἐποχῆς του ὅσο καί τούς πιστούς κάθε ἐποχῆς, τόν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας ὑπερβαλλόντως καί τόν θεωρεῖ ὡς ἕναν ἀπό τούς μεγαλύτερους πατέρες καί ἱεράρχες της, ὡς ἕναν ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑπερεμάχησαν τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῶν αἱρετικῶν καί τῶν εἰδωλολατρῶν, ἀλλά καί ἐνίσχυσε τή φωνή της καί τήν ἔκφραση τῆς θεολογίας της, ἀντλώντας στοιχεῖα πολύτιμα ἀπό τήν ἀρχαία ἑλληνική γραμματεία, ὥστε νά ἀκούεται τό μήνυμά της, τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, σέ ὅλο τόν κόσμο.
Ἡ παρομοίωση ὅμως αὐτή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου μέ μέλισσα δέν περιορίζεται στόν ἐγκωμιαστικό χαρακτήρα πού ἔχει γιά τό σεπτό καί ἱερό πρόσωπό του, ἀλλά ἀποτελεῖ καί ἕνα κίνητρο γιά ὅλους ἐμᾶς πού τόν τιμοῦμε σήμερα. Ἕνα κίνητρο γιά νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμά του καί νά πορευθοῦμε τή νέα χρονιά καλλιεργώντας καί ἐμεῖς τό διπλό αὐτό χάρισμα πού εἶχε ὁ τιμώμενος μέγας ἱεράρχης καί πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τί μποροῦμε ὅμως νά κάνουμε; Μποροῦμε νά ἀφήσουμε καί ἐμεῖς τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ νά κεντρίσει τήν ψυχή μας. Νά μήν τήν κρατήσουμε στήν ἐπιφάνεια, ἀλλά νά τήν καλλιεργήσουμε, ἔτσι ὥστε νά τήν αἰσθανόμεθα βαθειά μέσα στήν ψυχή μας. Διότι, ἐάν τήν αἰσθανόμεθα ἔτσι, τότε θά εἶναι πιό εὔκολα γιά ἐμᾶς νά ἀκολουθοῦμε τό θέλημα καί τίς ἐντολές του καί νά μήν παρασυρόμεθα ἀπό τίς ποικίλες σειρῆνες πού ἠχοῦν γύρω μας καί ἐπιχειροῦν νά μᾶς προσελκύσουν καί νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό.
Καί ἀκόμη, ἐάν ἔχουμε αὐτή τήν ἀγάπη, θά μποροῦμε νά ἀντικρούουμε αὐτούς πού ἀντιτάσσονται στόν Θεό, πού χλευάζουν τήν πίστη μας, πού συκοφαντοῦν τήν Ἐκκλησία.
Μποροῦμε ὅμως ἀκόμη νά μιμηθοῦμε καί τή διακριτική ἐπιλεκτικότητα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἀκολουθώντας τήν προτροπή τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου ὁ ὁποῖος μᾶς συστήνει «τά πάντα δοκιμάζεται, τό καλόν κατέχετε». Νά δοκιμάζετε τά πάντα, μέ προσοχή καί διακριτικότητα, ἀλλά νά κρατᾶτε τό καλό.
Αὐτό ἔκανε καί ὁ Μέγας Βασίλειος, γι᾽ αὐτό καί δέν ἄφησε τόν ἑαυτό του νά παρασυρθεῖ οὔτε ἀπό τήν κοσμική καί ἁμαρτωλή ζωή τῆς Ἀθήνας, στήν ὁποία ὡς νέος σπούδαζε, οὔτε καί ἀπό τήν πίστη στούς θεούς τῶν εἰδώλων, πού ἐκφραζόταν μέσα ἀπό τά κείμενα τῆς ἀρχαίας γραμματείας, τά ὁποῖα μελετοῦσε, γιατί ἔκανε καί ὁ ἴδιος, αὐτό πού σύστηνε ἀργότερα στούς νέους τῆς ἐποχῆς του, ὥστε νά ὠφελοῦνται ἀπό τά ἑλληνικά γράμματα.
Ἄς ἐπιλέγουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς, καί ἰδιαιτέρως οἱ νέοι μας, πού ἐπηρεάζονται εὐκολότερα ἀλλά καί πού διαμορφώνουν τώρα τόν χαρακτήρα τους, τά καλά στοιχεῖα ἀπό τά ἀκούσματα καί τά θεάματα τῆς ἐποχῆς μας, ἀπό τήν πρόοδο καί τήν ἐξέλιξη τῆς τεχνολογίας, καί ἄς τά ἀξιοποιοῦμε γιά τή δική μας πνευματική πρόοδο καί τήν ὠφέλεια τῶν ἀδελφῶν μας, ἔτσι ὥστε νά ἔχουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Βασιλείου, ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας, τοῦ οὐρανοφάντορος καί μεγάλου νά ἀξιωθοῦμε νά ἐπιτύχουμε τούς στόχους τῆς ζωῆς μας ἀλλά κυρίως νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ