Πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στο Πλατύ Ημαθίας. (ΦΩΤΟ)

Ag.ArseniouPlaty2018-2.jpg

Ag.ArseniouPlaty2018-2.jpg

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στο Πλατύ Ημαθίας. 

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Τος γίοις τος ν τγατοθαυμάστω­σεν Κύριος».

νάμεσα στούς γίους πού νέ­δειξε Θεός συγκαταριθμεται καί ­γι­ος ρσένιος Καπ­πα­δό­κης, τοποίου τή μνήμη ορ­τά­ζουμε στόν πανηγυρίζοντα ατόν ε­ρό ναό, πού εναι φιερωμένος στή χάρη του. Καί φείλουμε χάριτοας στόν πρώην Δήμαρχο, τόν κ. Στέφανο Δριστά, πού μας παρεχώρησε τό οκόπεδο γιά νά νεγείρουμε τόν ερό ατόν ναό.

λοι γνωρίζουμε ποιός εναι γιος ρσένιος. Γιατί εναι νας σύγχρονος γιος, πού ζησε χι κά­­­ποτε στό παρελ­θόν, λ­λά νά­μεσα στούς γονες καί τούς πα­τέ­ρες μας. ζη­σε λες τίς ταλαι­πω­ρίες καί τίς δοκιμασίες τν προσ­­φύγων τς Καππα­δοκίας καί τοΠόντου πού φθασαν δ, ξερ­ρι­ζωμένοι πό τούς τό­πους καί τά σπίτια τους, μέ μοναδικό φό­διο, στή­ριγμα καί πα­ρη­γο­ριά τά ε­ρά ε­κονί­σμα­τα καί τά χαριτό­βρυ­τα λεί­­ψανα τν ­γί­ων· πού φθασαν δμέ μονα­δική περιου­σία τήν πί­­στη τους στόν Θεό, πού τούς κρά­τησε τό­σους αἰῶνες ζων­τα­νούς μέσα σέ να λ­λό­θρησκο πε­ριβάλλον καί τούς βοή­θησε νά δια­τη­ρήσουν τή γλώσ­σα τους καί τήν θνική τους ταυ­τότητα.

Ατή τήν πίστη διέ­θε­τε καί ορ­ταζόμενος γιος ρσένιος. Πί­στη δυνατή καί θεμελιω­μέ­νη στήν πέ­τρα τοΧρι­στο. Πίστη σταθερή καί κλόνητη στηριγμένη στήν κ­­κλησία καί στούς γίους της, λλά καί στήν εσεβπαράδοση τοΓένους μας.

Γιατό καί χι μόνο ντεξε στίς δυσκο­λίες καί τίς κακουχίες πού συνάντησεστή ζωή του, λλά κα­τόρθωσε μέσα πό ατές νά γιά­σει τόν αυτό του, καί νά ξιωθεπό τόν Θεό τόσο τοπροορα­τι­κοχαρίσματος σο καί τοχα­ρί­σματος τν θαυμάτων καί τν ά­σεων, μέ τά ποα στήριζε καί πα­ρηγοροσε καί τούς δελφούς του.

Καί ς μήν μς φανεδελφοί μου, παράξενο πς συνέβη ατό σέ ναν νθρωπο πλό καί τα­πει­νό, πως ταν γιος ρσέ­νιος, διότι Θεός «ταπεινος δίδωσι χά­ριν» καί «δύναμίς του ν σθε­νείτελειοται». Διότι Θεός δέν κρίνει τούς νθρώπους νάλογα μέ τά πτυ­χία, τήν κοσμική τους μόρφωση τήν κοινωνική τους κα­ταξίωση, προκειμένου νά τούς δώσει τή χάρη καί τήν ελογία του, λλά τή δίδει κατά τήν πίστη καί τήν καρδία τους.

­πλοί καί ταπεινοί, γράμ­ματοι λιες, ­ταν ομαθητές τοΧρι­­στο, τούς ποίους μως κε­νος πέλεξε γιά νά γίνουνπό­στο­λοί του καί νά κηρύξουν τό Ε­αγγέλιό του σέ λη τήν κτίση, καί σέκεί­νους ποσχέθηκε τι «πι­στεύ­­ων ες μέ τά ργα γώ ποικκε­νος ποι­ή­σει, καί μείζο­να τού­των ποι­ή­σει». 

Καί πόσχεση α­τή τοΚυρίου δέν μεινε στά λό­για· γινε πράξη καί πιβεβαιώ­θη­κε χι μόνο στά πρό­σωπα τν γίων ποστόλων λλά καί στά πρόσωπα λων τν γίων τς κ­κλησίας μας, γιατί καί παρουσία τους μόνο στή γκαί γιότητα τήν ποία πέτυχαν, ποτελον να θαμα τς πίστε­ως, ποτε­λον να γεγονός πού δέν ξηγε­ται καί δέν ρμηνεύεται μέ τήν ν­θρώπινη λογική λλά μό­νο μέ τήν πίστη.

Καί τό πιό θαυμαστό εναι, δελ­φοί μου, τι ατή πόσχεση τοΚυρίου δέν σχυε μόνο κάποτε, σέ μία ποχή, στό παρελθόν. σχύει καί σήμερα καί ποδεικνύεται μέ τά θαύματα καί τν συγχρόνων γίων, μέ τά θαύματα πού πιτέ­λεσε καί πιτελεκαί ορτα­ζό­με­νος γιος ρσένιος Καππαδό­κης.

Καί εναι ντως μεγά­λα καί θαυ­μαστά σα κα­νε καί ν ζωκαί μετά τήν κοί­μη­σή του γιος ρ­σέ­νιος, πο­ος καί συ­νεχίζει νά θαυμα­τουρ­­γεγιά χάρη σων προσ­­­τρέχουν στή βοή­θειά του καί πικα­λο­νται τή με­σι­τεία. 

Εναι ντως μεγάλα καί θαυ­­μα­στά καί φείλουμε νά εχα­ρι­στο­με τόν Θεό, γιατί δέν παυ­σε καί στίς μέρες μας νά ναδει­κνύει γίους, οποοι μέ τήν πί­στη τους καί μέ τή ζωή τους, μέ τά θαύματά τους καί τίς μφα­νί­σεις τους στηρί­ζουν καί μς στήν πί­στη. 

Δέν εναι μάλιστα καθόλου τυ­χαο τι Θεός πιλέγει νά θαυ­μα­τουργεπερισσότερο διά τν νέων ατν γίων του, τν γί­ων πού ζησαν στίς μέρες μας, πως γιος ρσένιος, σύγχρονός του γιος Νεκτάριος, τόν ποο ορτά­σα­με σήμερα, λλά καί ονέοι γιοι οποοι ναγνωρίσθηκαν τά τε­λευ­ταα χρόνια πό τό Ο­κουμε­νικό μας Πατριαρχεο, πως γιος Παΐσιος, τόν ποο βάπτισε γιος ρσένιος, γιοι οποοι συ­να­να­­στρά­φηκαν νθρώ­πους πού γνω­ρίζουμε καί μες, τσι στε μαρτυρία τους νά εναι κόμη σχυ­­­ρότερη καί νά μήν χω­ρκα­μία μ­φιβολία τι Θεός, στόν ποο πι­στεύ­ουμε, εναι «χθές καί σήμερον ατός καί ες τούς αἰῶ­νας». 

Θά πρέπει, λοιπόν, δελ­φοί μου, νισχυόμενοι καί μες πό τή δι­κή τους πίστη νά μένου­με στα­θε­ρά καί κλόνητα κοντά στόν Χρι­στό καί τήν κκλησία του καί νά ρ­γα­ζόμεθα γιά τόν για­σμό τν ψυ­χν μας, ποος ε­ναι να­γκαος γιά νά ξιωθομε νά δομε τό πρόσωπο τοΘεο, τό ποο τε­­νίζει ε­φραι­­νόμενος στόν ο­ρα­νό καί γιος ρσένιος Καπ­παδόκης.

Γιά λους μας σχύουν ατά, λλά περισσότερο γιά σς τούς Φαρασιτες πού χετε τήν παράδοση τν γίων, τν μεγάλων γίων τς Καππαδοκίας, καί τογίου ρσενίου καί τογίου Παϊσίου λλά καί τν παλαιοτέρων, καί τοΜεγάλου Βασιλείου. Καί χαίρομαι διαιτέρως πού οΦαρασιτες καί Σύλλογος τν Καππαδοκν ρθατε γιά νά τιμήσετε πόψε τόν συμπατριώτη σας γιο ρσένιο τόν Καππαδόκη. 

Θά πρέπει μως νά χουμε πόψη μας τι δέν ρκενά ρθουμε στήν κκλησία καί νά νάψουμε τά κεριά μας. Εναι καλά καί ατά καί χρήσιμα, λλά χρειάζεται γάπη μας γιά νά ζήσουμε πως ζησαν ατοί ογιοι. Δέν ννοβεβαίως νά ζήσουμε τόσο σκητικά, πως ζησε γιος ρσένιος, λλά νά ζήσουμε τηρώντας τίς ντολές τοΘεο.

χουμε μως κόμη πόψε τή χαρά νά χουμε νάμεσά μας καί να γγονό, θά λεγα, τογίου ρσενίου, τόν π. Διονύσιο νθόπουλο, τοποίου παππούς εχε διδάσκαλο τόν γιο ρσένιο. Καί μάλιστα πήγαμε στά Φάρασα καί πισκεφθήκαμε τόν τόπο που βρισκόταν τό σπίτι τογίου ρσενίου καί τογίου Παϊσίου καί φέραμε πέτρες πό κεκαί τίς βάλαμε στόνερό ατό ναό πού κτιζόταν. Καί ταν παππούς του μαθε τι φέραμε ατές τίς πέτρες πό τά Φάρασα, πό τό σπίτι τογίου ρσενίου, τοδιδασκάλου, κοιμήθη ερηνικός.

Εχομαι, λοιπόν, χάρη τογίου ρσενίου νά εναι πλούσια σέ λους μας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Ag.ArseniouPlaty2018.jpg