Πανηγυρίζει η Ιερά Μονή Παναγίας Καλλίπετρας. Κουρά Μοναχού. (ΦΩΤΟ)

Το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό επί τη εορτή του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Καλλίπετρας.

Πριν τον εσπερινό ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού Μοναχού Θεωνά, επί τη συμπληρώση τριών ετών απο της Κοιμήσεως του.

Στο τέλος τελέστηκε η κουρά (ρασοευχή) ενός εκ των Δοκίμων της Μονής, στον οποίο και δόθηκε το όνομα Μακάριος, προς τιμήν του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑ

«Σήμερον ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος Θεός, θρόνον ἅγιον ἐπί γῆς ἑαυτῷ προητοί­μασεν».

Μέ αὐτούς τούς λόγους περιγρά­φει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τό γεγο­νός τῆς γεννήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ ἄναρχος καί παντο­δύ­ναμος Θεός, ὁ Θεός «ὁ ἔχων θρόνον τόν οὐρανόν καί ὑποπό­διον τήν γῆν», συγκαταβαίνει χάριν τοῦ πεπτωκότος καί ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου καί ἀρχίζει νά προε­τοιμάζει τόν ἐπίγειο θρόνο του. Ὅμως αὐτός ὁ θρόνος δέν εἶναι σάν τούς θρόνους τῶν ἐπιγείων βασιλέων, δέν εἶναι ἀπό πολύτιμα ὑλικά καί δέν ἔχει περίτεχνη δια­κόσμηση γιά νά ἐντυπωσιάζει. Ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ ἐπί γῆς εἶναι ἅγιος καί ἁγιάζεται ἀκόμη περισ­σότερο ἀπό τήν παρουσία του καί τή συγκατάβασή του. Ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ ἐπί γῆς, αὐτός στόν ὁ­ποῖον ἀπό ἄκρα φιλανθρωπία καί ἀγάπη καταδέχεται νά ἐνθρονι­σθεῖ, εἶναι ἡ Παναγία Παρθένος, ἡ θυγατέρα τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄν­νης, τό Γενέσιο τῆς ὁποίας σε­μνοπρεπῶς ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζει ἡ Ἱερά αὐτή Μονή τῆς Καλλίπετρας, πού τιμᾶ­ται στή χάρη του.

Θρόνος ἅγιος ἡ Παναγία Παρθέ­νος, καί ὁ Θεός τήν προετοιμάζει μέ τρόπο μοναδικό καί ἐξιδιασμέ­νο ἀκόμη καί πρίν ἀπό τή γέννησή της. Γιατί ἡ γέννησή της στόν κό­σμο δέν ἦταν τυχαία. Ἦταν καρ­πός προσευχῆς τῶν εὐσεβῶν της γονέων, τῶν ἁγίων Ἰωακείμ καί Ἄννης. Ἦταν καρπός ὑπομονῆς καί πίστεως στόν Θεό, πού γνω­ρί­ζει τόν κατάλληλο χρόνο γιά νά ἱκανοποιεῖ τά αἰτήματα τῶν ἐκλε­κτῶν δούλων του. Ἦταν δῶρο τοῦ Θεοῦ σέ αὐτούς πού χωρίς καμία ἐπιφύλαξη καί χωρίς κανένα δι­σταγμό θά τοῦ ἀφιερώσουν τό τέκνο τους, τό μοναδικό, στόν ναό του καί θά τό ἐμπιστευθοῦν στή δική του μέρι­μνα γιά νά τό προετοιμάσει κα­τάλ­ληλα, προκειμένου νά διακο­νή­σει τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονο­μίας γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώ­πων.

Ἄν ὅμως ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὑπῆρξε ὁ κατ᾽ ἐξοχήν ἅγιος θρόνος τοῦ Θεοῦ, ὁ θρόνος τοῦ δι᾽ ἡμᾶς σαρκωθέντος τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του, ὁ Χριστός δίδει τό δικαίωμα καί τή δυνατότητα στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς νά καταστήσει τόν ἑαυτό του θρόνο του. 

Μᾶς ζητᾶ νά τοῦ ἀφιερώσουμε τήν καρδιά μας, ὡς τό κέντρο τῆς ἀγάπης καί τῶν συναισθημάτων μας, γιά νά τήν ἁγιάσει. 

«Υἱέ μου, δός μοι σήν καρδίαν», μᾶς λέγει. Ἀλλά δέν περιορίζεται μόνο στήν καρδιά μας. Ζητᾶ καί τό σῶμα μας καί ὅλη τήν ὕπαρξή μας γιά νά τήν καταστήσει ναόν ἅγιό του, γιά νά τήν καταστήσει κατοικητήριο καί οἶκο του. 

Τά ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός ὄχι γιατί τά ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά γιατί θέλει διά τῆς παρουσίας καί τῆς χάριτός του νά μᾶς κάνει κοινω­νούς τῆς θεότητός του, νά μᾶς κάνει πραγματικά τέκνα του, ἑνω­μένα μαζί του ἀπό αὐτή τή ζωή.

Καί ἐάν αὐτά τά ζητᾶ καί τά ὑπό­σχεται ὁ Θεός σέ κάθε πιστό, τά ζη­τᾶ καί τά ὑπόσχεται κατά μείζονα λόγο σέ σένα, πού μέ τή θέλησή σου προσῆλθες καί ἀποφάσισες νά τοῦ τά προσφέρεις, ἐπιλέγοντας τόν δρόμο τῆς ἰσαγγέλου βιοτῆς καί τῆς μοναστικῆς πολιτείας.

Τό μοναχικό ἔνδυμα τό ὁποῖο ἐνε­δύθης πρό ὀλίγου κατά τή μο­να­χική σου κουρά καί ἡ ἀλλαγή τοῦ ὀνόματός σου δηλώνουν τήν ἀφιέρωσή σου στόν Θεό. Δηλώ­νουν ὅτι τοῦ προσφέρεις τόν ἑαυ­τό σου, τήν ψυχή καί τό σῶμα σου, προκειμένου νά τόν καταστήσει θρόνον ἅγιόν του. 

Ὅμως δέν ἀρκεῖ ἡ σημερινή προσ­φορά, δέν ἀρκεῖ νά πεῖ ὁ μο­να­χός μία φορά «ναί» στόν Χρι­στό. Χρειάζεται αὐτό τό «ναί» νά τό ἐπαναλαμβάνει καθημερινά μέ τήν προσπάθειά του, μέ τόν ἀγώνα του γιά νά διατηρεῖται ψυχῇ τε καί σώματι καθαρός καί ἁγνός ἀπό τήν ἁμαρτία καί τόν κόσμο, μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στόν Γέροντά του, μέ τήν ταπεί­νωση καί τήν ὑπομονή. 

Χρειάζεται διαρκής προσπάθεια, διότι ὁ ἀγώνας τοῦ μοναχοῦ δέν εἶναι «πρός αἷμα καί σάρκα». Εἶναι «πρός τά πνευματικά τῆς πονη­ρίας», γιά νά μήν «ὑπνώσῃ πρός θάνατον» πνευματικό, ἀλλά νά ἔχει πάντοτε τή μνήμη τοῦ Θεοῦ μέσα του, ἔτσι ὥστε διά τῆς χάρι­τός του νά ἁγιάζεται.

Αὐτή τήν προσπάθεια καί αὐτόν τόν ἀγώνα ἔκανε καί ὁ ὅσιος Μα­κάριος, ὁ ἀδελφός τοῦ μεγάλου πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἀρ­χι­επισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ ἐν τῇ Σκήτει τῆς Βεροίας ἀσκήσα­ντος μαζί μέ τόν ἀδελφό του ὅσιο Μακάριο, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα θά φέρεις ἀπό σήμερα. Καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἐπέτυχε νά γίνει «θρό­νος ἅγιος τοῦ Θεοῦ» καί νά ἀπο­λαμβάνει στόν οὐρανό τή θέα τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἐπόθησε ἀπό τή νεότητά του.

Αὐτόν τόν ἀγώνα τῆς καθάρσεως καί τῆς ἑνώσεως μέ τόν Θεό διά τῆς ὑπακοῆς, τῆς ἀσκήσεως, τῆς ταπεινοφροσύνης καί τῆς προσευ­χῆς ἀγωνίζου καί ἐσύ ὑπό τήν στοργική καθοδήγηση τοῦ Γέρο­ντός σου, τοῦ π. Παλαμᾶ, καί εὔχομαι πατρικά διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς προστάτιδος καί ἐφόρου τῆς Μονῆς σου καί ὅλων τῶν μοναζό­ντων, καί τοῦ ὁσίου Μακαρίου νά ἀξιωθεῖς καί σύ νά γίνεις, ὅπως καί ἐκεῖνος, ὅπως καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, «θρόνος ἅγιος τοῦ Θε­οῦ» καί νά ἀπολαύσεις τῆς αἰω­νίου ζωῆς καί βασιλείας του.

Βέβαια ὁ ἅγιος Μακάριος τά ἐπέτυχε ὅλα αὐτά, διότι προήρχετο ἀπό μία εὐλογημένη καί ἁγία οἰκογένεια, πού ὅλοι ἁγίασαν, ἀπό τόν πατέρα καί τή μητέρα καί τά ἀδέλφια, ἔχοντας, θά ἔλεγα, σάν πρῶτο καί μεγαλύτερο τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. Καί σύ ὅμως, ὅπως πληροφορήθηκα, προέρχεσαι ἀπό μία εὐλογημένη οἰκογένεια, μία οἰκογένεια πού τά μέλη της εἶναι πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας μας, πού καί ἐκεῖνοι ἀγωνίζονται αὐτόν τόν ἀγώνα τόν καλόν, τόν ἀγώνα τῆς πίστεως. Γι᾽ αὐτό καί μέ πολλή προσευχή σέ παρέδωσαν ἐδῶ, στά χέρια τῆς Παναγίας, στόν θρόνο τῆς Παναγίας τῆς Καλλίπετρας, γιά νά ἀγωνισθεῖς καί σύ, γιατί τίποτε δέν ἐπιτυγχάνουμε χωρίς ἀγώνα, χωρίς προσευχή ἀλλά καί χωρίς ὑπακοή. Νά εἶσαι βέβαιος ὅτι μέ τίς εὐχές καί τήν προσπάθεια τοῦ Γέροντός σου καί τῶν ἀδελφῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, μέ τίς εὐχές τῶν οἰκείων σου, μέ τίς εὐχές τοῦ Ἐπισκόπου σου καί ὅλων τῶν παρευρισκομένων, πού εἶναι ἐδῶ πρωτίστως γιά τήν Παναγία μας ἀλλά καί γιά τή δική σου αὐτή εὐλογημένη στιγμή. Ὅλοι θά εὐχόμεθα, ὄχι νά προκόψεις ἀλλά νά ἁγιάσεις. Αὐτή εἶναι ἡ εὐχή μας. Νά ζήσεις, παιδί μου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ