Με λαμπρότητα πανηγύρισε την Πέμπτη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, η Iερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Την παραμονή της εορτής τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Ανήμερα της εορτής το πρωί τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου ενώ στο τέλος τελέστηκε ο καθιερωμένος αγιασμός στο προαύλειο της Ιεράς Μονής.
Κατα τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του διακόνου π. Ανδρέα Γαλανάκη, εγγάμου και πατέρα ενός τέκνου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
«Ἀείζωα προχέουσα νάματα ἐκ Πηγῆς, Ἁγνή, μή διαλίπῃς Παρθένε πρεσβεύουσα ὑπέρ τῶν δούλων σου».
Μέ αὐτή τήν ἐπίκληση ὁλοκλήρωσε ὁ ἱερός ὑμνογράφος τό Δοξαστικό τῶν ἀποστίχων πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο, ἀφοῦ κάλεσε ὅλους ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, ὅλους ὅσους ταλαιπωροῦνται ἀπό κάποια νόσο ἤ ἀπό κάποια ἀδυναμία νά προστρέξουν στή Ζωοδόχο Πηγή προκειμένου νά λάβουν τήν ἴαση καί τή χάρη ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Μητέρα τῆς Ζωῆς.
Καί ποιός ἄνθρωπος δέν ὑποφέρει ἀπό κάποια ἀσθένεια, σωματική ἤ καί ψυχική; Ποιός δέν ταλαιπωρεῖται ἀπό κάποια νόσο ἤ δέν ἔχει κάποια πληγή; Καί ποιός δέν ἐπιθυμεῖ νά ἔχει κάποιον στόν ὁποῖο νά μπορεῖ νά προσφύγει γιά νά θεραπευθεῖ, γιά νά λάβει τήν ἴαση καί τήν παρηγορία;
Ἡ ζωή μας, ἡ ζωή ὅλων τῶν ἀνθρώπων εἶναι σύμφυτη μέ τήν ἀσθένεια καί τήν ἀδυναμία, εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἀποτελοῦν χαρακτηριστικά τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως πού ὑπόκειται στή φθορά, καί εἶναι συνέπειες τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τῶν πρωτοπλάστων. Γι᾽ αὐτό καί πάντοτε οἱ ἄνθρωποι ἀναζητοῦμε τρόπους καί μέσα γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς νόσους καί τήν ταλαιπωρία τους, ἀναζητοῦμε τή θεραπεία ὄχι μόνο στούς ἰατρούς καί στά φάρμακα, τά ὁποῖα αὐτοί μᾶς χορηγοῦν, ἀλλά καί στά θαύματα καί στή θεία βοήθεια.
Καί ἄν οἱ Ἰσραηλίτες μετέφεραν τούς ἀσθενεῖς τους στήν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, στήν ὁποία κατά καιρούς κατέβαινε ἄγγελος Κυρίου καί ἐτάρασσε τό ὕδωρ πού ἀποκτοῦσε ἔτσι ἰαματικές ἰδιότητες καί θεράπευε τόν πρῶτο ἀσθενῆ πού εἰσήρχετο «μετά τήν ταραχήν τοῦ ὕδατος», ἐμεῖς πού ζοῦμε στήν περίοδο τῆς χάριτος ἔχουμε «πληθύν ἰατρείων» πνευματικῶν πρός τά ὁποῖα μποροῦμε νά καταφεύγουμε καί νά ζητοῦμε τήν ἴαση καί τή θεραπεία τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχικῶν μας ἀσθενειῶν. Ἔχουμε τούς ἁγίους μας, τά ἱερά λείψανά τους καί τίς θαυματουργές εἰκόνες τους, πού προχέουν ἄφθονα τά ἰάματα σέ ὅσους καταφεύγουν σ᾽αὐτά καί ἐπικαλοῦνται τή χάρη τους. Ἔχουμε ὅμως πάνω ἀπό τή χάρη καί θαυματουργική δύναμη τῶν ἁγίων μας, τή χάρη καί τή δύναμη τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἔχει ὅλη τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Θεανθρώπου Υἱοῦ της.
Διότι, ἐάν ὁ Χριστός διαβεβαίωνε τούς μαθητές του ὅτι «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει», ἡ διαβεβαίωση αὐτή ἰσχύει κατά μείζονα λόγο γιά τήν Παναγία Μητέρα του, ἡ ὁποία κατ᾽ ἐξοχήν ὑπῆρξε ἐκείνη πού τόν πίστευσε καί τόν ἀκολούθησε μέ ἀφοσίωση καί πρίν ἀκόμη ἀπό τή Γέννησή του, ἀπό τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της μέχρι τήν Κοίμησή της.
Προκειμένου δέ ἡ χάρη αὐτή νά εἶναι ὁρατή καί αἰσθητή γιά ἐμᾶς τούς χοϊκούς ἀνθρώπους, ὁ Χριστός ἐπέτρεψε ἡ χάρη αὐτή πού διαθέτει ἡ Παναγία Μητέρα του νά ἐκφράζεται καί νά διαδίδεται μέσα ἀπό ὑλικά στοιχεῖα, ὅπως εἶναι τό νερό, τό ὁποῖο μετατρέπεται μέ τή θαυματουργική ἐνέργεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ ἀείρρυτα νάματα ἁγιασμοῦ, μετατρέπεται σέ ἀκένωτη Ζωοδόχο Πηγή πού ἐπιτελεῖ ἀναρίθμητα θαύματα.
Καί δέν εἶναι μόνο τά θαύματα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στό περίφημο μοναστήρι τῆς Παναγίας στήν Κωνσταντινούπολη, ἀνάμνηση τῶν ὁποίων ἐπιτελοῦμε σήμερα. Εἶναι τά πολυάριθμα θαύματα πού ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία μας αἰῶνες τώρα σέ ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς. Εἶναι τά πολυάριθμα ἁγιάσματά της, πού θεραπεύουν τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων πού προστρέχουν μέ πίστη στή χάρη της.
Πόσο μακάριοι εἴμαστε, ἀδελφοί μου, ἐμεῖς, πού δέν ἔχουμε ἀνάγκη σάν τόν παραλυτικό τῆς Προβατικῆς κολυμβήθρας νά περιμένουμε τήν ἐπιφοίτηση τοῦ ἀγγέλου γιά νά ἐλπίζουμε στή θεραπεία τῶν σωματικῶν καί ψυχικῶν μας νόσων, ἀλλά μποροῦμε νά προστρέχουμε πάντοτε, μποροῦμε νά προστρέχουμε ὁποτεδήποτε ἔχουμε ἀνάγκη στή Ζωοδόχο Πηγή, στήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, καί νά ζητοῦμε τήν ἴαση καί τή θεραπεία, καί νά ζητοῦμε τήν ἐνίσχυση καί τήν ἐνδυνάμωση τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας.
Ἀδελφοί μου, ἡ Παναγία μας μᾶς περιμένει πάντοτε γιά νά μᾶς βοηθήσει, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μήν τήν ξεχνοῦμε, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μήν τήν ἐγκαταλείπουμε, ἀλλά νά τήν ἐπικαλούμεθα καί νά ἐπαναλαμβάνουμε καθημερινά τήν παράκληση τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου: «Ἀείζωα προχέουσα νάματα ἐκ Πηγῆς, Ἁγνή, μή διαλίπῃς, Παρθένε, πρεσβεύουσα ὑπέρ τῶν δούλων σου».
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Χειροτονία :
«Ἀργύριον καί χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι, ὅ δέ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι».
Ἕνα ἀπό τά πρῶτα θαύματα τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μᾶς παρουσίασε τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τό θαῦμα τῆς θεραπείας ἑνός παραλυτικοῦ, ὁ ὁποῖος καθόταν στή θύρα τοῦ ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων καί ζητοῦσε ἐλεημοσύνη. Δέν ζητοῦσε νά θεραπευθεῖ ἀπό τήν παραλυσία του, ἴσως γιατί δέν μποροῦσε νά φαντασθεῖ ἤ νά πιστεύσει ὅτι αὐτό ἦταν δυνατό, ἐπειδή ἦταν ἐκ γενετῆς χωλός, ὅπως γράφει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Καί ἔτσι ζητᾶ καί ἀπό τούς δύο ἀποστόλους, τόν Πέτρο καί τόν Ἰωάννη, αὐτό πού ζητοῦσε ἀπό ὅλους τούς διερχομένους προσκυνητές: μία ἐλεημοσύνη. Ζητᾶ κάτι μικρό, ζητᾶ κάτι ἐλάχιστο, καί πιθανόν ἀπογοητεύεται ὅταν ἀκούει τόν ἀπόστολο Πέτρο νά τοῦ λέει ὅτι δέν ἔχει οὔτε ἀργύριο οὔτε χρυσίο νά τοῦ δώσει. Θά τοῦ δώσει ὅμως ὅ,τι ἔχει. Ἡ ἀπογοήτευσή του μεταβάλλεται ὅμως σέ ἔκπληξη καί χαρά, ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος τόν πιάνει ἀπό τό χέρι καί τόν καλεῖ στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ νά σηκωθεῖ καί νά περπατήσει, καί διαπιστώνει ὅτι ἡ προτροπή του γίνεται πραγματικότητα.
Ὁ πρώην παράλυτος δοξάζει τώρα τόν Θεό γιά τήν ἀνέλπιστη δωρεά, γιά τό μεγάλο δῶρο πού ἔλαβε ἀντί γιά τή μικρή ἐλεημοσύνη πού ζήτησε, καί μαζί του δοξάζει τόν Θεό καί τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού τόν εἶδε νά βαδίζει.
Τό θαῦμα αὐτό δέν εἶναι ἀσφαλῶς τό μόνο, ἀλλά εἶναι ἕνα ἀπό τά ἀναρίθμητα θαύματα πού συμβαίνουν αἰῶνες τώρα μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἕνα ἀπό τά ἀναρίθμητα θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελοῦν οἱ ἐκλεκτοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου, καί πρωτίστως ἡ Παναγία Μητέρα του, τῆς ὁποίας τά πολυάριθμα θαύματα πού ἐπιτελοῦσε ἡ χάρη της στήν ἱστορική Μονή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στήν Κωνσταντινούπολη γιά ὅποιον προσέτρεχε σέ αὐτήν μνημονεύουμε σήμερα, Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου.
Ἀλλά ἡ Παναγία μας δέν ἐπιτελοῦσε μόνο τότε θαύματα. Ὡς Ζωοδόχος Πηγή, ὡς αὐτή δηλαδή πού ἔφερε στά σπλάγχνα της τήν πηγή τῆς Ζωῆς, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ἐπιτελεῖ πάντοτε θαύματα γιά ὅσους προστρέχουν στή χάρη της καί ζητοῦν τή βοήθειά της, ζητοῦν τήν ἴαση καί τή θεραπεία τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχικῶν τους ἀσθενειῶν.
Τό ζοῦμε αὐτό καί ἐδῶ στό μοναστήρι μας, στό μοναστήρι της. Καί πολλές φορές ἡ Παναγία μας, ἡ Ζωοδόχος Πηγή, χαρίζει στούς ἱκέτες της, χαρίζει στούς λάτρεις της, περισσότερα ἀπό ὅσα τῆς ζητοῦν, χαρίζει περισσότερα ἀπό ὅσα περιμένουν. Καί τά προσφέρει ἀπό τήν πολλή της ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους. Τά προσφέρει, γιατί ἔχει τή δυνατότητα, ὡς Μητέρα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας, νά χαρίσει ὅ,τι ἐκείνη κρίνει ἀπαραίτητο καί ὠφέλιμο στά τέκνα της.
«Ἀργύριον καί χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι, ὅ δέ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι».
Τούς λόγους αὐτούς τοῦ ἀποστόλου Πέτρου θά μποροῦσα νά ἐπαναλάβω καί ἐγώ σήμερα πρός ἐσένα, ἀγαπητέ μου διάκονε Ἀνδρέα, πού ἵστασαι ἐνώπιον τῆς Ὡραίας πύλης, ὄχι τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, ἀλλά τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ Καθολικοῦ τῆς πανηγυρίζουσας Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, ἀναμένοντας νά λάβεις τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀρκαλοχωρίου κυρίου Ἀνδρέου.
«Ὅ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι». Αὐτό πού ἔχω μέ τή χάρη τῆς Θεοῦ, μέ τή χάρη τῆς ἀρχιερωσύνης, αὐτό καί σοῦ δίδω σήμερα. Καί δέν εἶναι λίγο. Καί δέν εἶναι ἀσήμαντο. Καί δέν εἶναι μικρό. Εἶναι μέγα τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης πού σέ λίγο θά λάβεις, διά τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Εἶναι ἀνώτερο καί ἀπό ἄργυρο καί χρυσίο, γιατί εἶναι θεία δωρεά, καί σύ θά διακονεῖς τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία του, τουλάχιστον στήν ἀρχή, ὡς ἄμισθος κληρικός. Εἶναι προνόμιο καί τιμή μεγάλη τήν ὁποία κάνει ὁ Θεός στόν χοϊκό ἄνθρωπο, πού τόν ἀξιώνει νά ἵσταται ἐνώπιον τοῦ ἁγίου Θυσιαστηρίου καί νά τελεῖ τά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Νά δανείζει τά χέρια του στόν Θεό γιά νά μεταδίδει στούς πιστούς τήν εὐλογία καί τή χάρη του. Νά γίνεται αὐτός ὁ ὁποῖος διά τῶν εὐχῶν καί τῆς χάριτος τοῦ ἁγίου Πνεύματος μεταβάλλει τόν ἄρτο καί τόν οἶνο σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅταν τά Χερουβίμ καί τά Σεραφείμ φόβῳ καί τρόμῳ παρακύπτουν στό συντελούμενο θαῦμα.
«Ὅ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι», μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν «τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα», γνωρίζοντας τήν ἀγάπη σου πρός τόν Θεό καί τόν ζῆλο σου νά τόν ὑπηρετήσεις τόν Θεό διακονώντας τούς ἀδελφούς σου.
Τό διάστημα κατά τό ὁποῖο, παιδί μου, σέ γνωρίζω καί τό ὁποῖο διακόνησες στήν Ἱερά Μητρόπολή μας, εἶχα τήν εὐκαιρία νά διακρίνω τήν εὐλάβειά σου, τήν ἁπλότητά σου, τήν ὑπακοή σου καί τήν προθυμία σου, ἀρετές καί χαρίσματα τά ὁποῖα μαζί μέ τά ἄλλα σου χαρίσματα ἀλλά καί μέ τή βοήθεια καί τή συμπαράσταση τῆς εὐλαβοῦς συζύγου σου, θά σέ βοηθήσουν γιά νά ἀνταποκριθεῖς εὐόρκως καί ὡς πρεσβύτερος στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας.
Γνωρίζεις, καί δέν πρέπει νά τό λησμονεῖς ποτέ, ὅτι ἡ ἱερωσύνη δέν εἶναι ἀνάπαυση ἀλλά σταυρός· ὅμως τόν σταυρό τόν ἀκολουθεῖ πάντοτε ἡ ἀνάσταση, γιά ὅσους τόν σηκώσουν μέ χαρά καί ὄχι ἐκ λύπης ἤ ἐξ ἀνάγκης. Καί αὐτό θά πρέπει νά τό ἔχεις πάντοτε κατά νοῦν καί νά τό θυμᾶσαι βλέποντας τόν Κύριό μας, ὁ ὁποῖος σοῦ προσφέρει διά τῶν χειρῶν μου τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, καί τόν ὁποῖο θά διακονεῖς ἀπό σήμερα ὡς πρεσβύτερος, νά κρέμαται ἐπί τοῦ Σταυροῦ πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα, στήν ὁποία ἐσύ θά ἱερουργεῖς.
Ἀπό αὐτόν θά πρέπει νά ἀντλεῖς πάντοτε δύναμη καί παρηγορία καί φωτισμό καί χάρη γιά τή διακονία σου. Καί θά σοῦ τή δίδει, ἐφόσον καί σύ ἀγωνίζεσαι καί προσπαθεῖς νά εὐαρεστεῖς στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία, μέ τήν ὑπακοή σου στόν ἐπίσκοπό σου, μέ τήν ταπείνωση καί τή συνέπειά σου, μέ τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς σου καί μέ τήν ἀγάπη σου γιά τόν Θεό, γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά τό ἔργο τό ὁποῖο ἀναλαμβάνεις.
Θά σέ συνοδεύουν στήν ἱερατική σου ζωή πάντοτε οἱ πατρικές εὐχές μου καί οἱ εὐχές ὅλων τῶν συμπροσευχομένων πατέρων, τοῦ Καθηγουμένου, ἀλλά καί τῆς συζύγου, τῶν γονέων σου, τῶν οἰκείων σου καί τῶν φίλων σου πού ἦρθαν σήμερα γιά νά συμπροσευχηθοῦν μαζί σου κατά τή μεγάλη αὐτή ἡμέρα τῆς εἰς πρεσβύτερον χειροτονία σου.
Καί εὔχομαι διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς καί τοῦ προστάτου, ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου, τοῦ πρωτοκλήτου, νά ἀποδειχθεῖς ἄξιος τοῦ χαρίσματος πού λαμβάνεις καί νά ἀναδειχθεῖς φρόνιμος καί συνετός οἰκονόμος τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του καί σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ