Πανηγυρικός εσπερινός στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια. (ΦΩΤΟ)

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, πανηγυρίζει η Iερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια.

Την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Αύριο το πρωί θα τελεστεί πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και στο τέλος ο καθιερωμένος αγιασμός στο προαύλειο της Ιεράς Μονής.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρα­νῶν ὁ Δεσπότης ἐπί σοί τετέλεκε, Πα­­νάμωμε».

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ζήσαμε καί πάλι τό ξένο καί παράδοξο θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυ­ρίου μας. Εἴ­δα­με μαζί μέ τίς μυρο­φόρες γυ­ναῖκες καί τούς μαθητές του τόν λίθο πού κάλυπτε τόν τάφο του ἀπο­κυλι­σμέ­­νο, τό μνη­μεῖο κενό καί τόν ἄγ­γελο νά μη­νύει τή χαρ­μό­συνη εἴδηση τῆς Ἀναστά­σεώς του.

Ποιός θά μποροῦσε νά τό πι­στεύ­σει; Ποιός θά μποροῦσε νά τό φα­ντασθεῖ ὅτι ὁ Χριστός θά ἀναστη­νόταν τήν τρίτη ἡμέρα, ἔστω καί ἄν ὁ ἴδιος τό εἶχε προείπει στούς μα­θητές του;

Ξένο καί παράδοξο τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ἀλλά ἐξί­­­­σου ξένο καί παράδοξο θά ἦταν καί ἄν ὁ Χριστός ἔμενε στόν τάφο νε­κρός καί δέν ἀναστηνόταν. Θά ἦταν ξένο καί παράδοξο, γιατί αὐτός δέν εἶ­ναι μόνο ὁ δημιουρ­γός καί ὁ ἀρ­χη­γός τῆς ζωῆς, ἀλλά εἶναι καί ἡ ἴδια ἡ ζωή καί ἡ ἀνά­σταση, ὅπως ὁ ἴδιος διαβεβαιώνει. Γιατί ἦταν αὐτός πού ἀνέστησε νε­κρούς, πού ἀνέ­στη­­σε τόν υἱό τῆς χή­ρας τῆς Ναΐν, τήν κόρη τοῦ Ἰα­είρου, τόν τετραή­μερο νεκρό φίλο του, τόν Λάζαρο, καί δέν θά ἦταν δυνατόν νά πα­ρα­μείνει αὐτός δέ­σμιος τοῦ θανάτου καί τοῦ Ἅδου.

Ξένο καί παράδοξο εἶναι ὅμως τό γεγο­νός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυ­ρίου μας, διότι ἀπό τόν τάφο, ἀπό ἕνα σημεῖο πού κατ᾽ ἐξοχήν συν­δέ­εται μέ τόν θάνατο, ξεπήδησε ἡ ζωή. Για­­τί ὁ τάφος τοῦ ἀναστά­ντος Κυ­ρίου εἶναι καί παραμένει τό σύμ­βο­­­λο τῆς ζωῆς. Εἶναι καί πα­­ρα­μέ­νει γιά ὅσους πιστεύουν στόν Χρι­στό ἡ ἐγγύηση ὅτι «θά­να­τος» αὐ­τῶν «οὐκέτι κυριεύει», οὔ­τε σω­μα­τικός οὔτε ψυχικός, γιατί ὁ Χρι­στός «θανάτῳ θάνατον» ἐπά­τησε.

Δέν εἶναι ὅμως μόνο τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, πού ἑορτάσαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ἕνα ξένο καί πα­ρά­δοξο ἔργο τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ, καθώς σήμερα ἑορ­τά­ζου­­με τά «ξένα καί παράδοξα», πού ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γρά­φος, ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος Ξαν­θόπουλος, τά ὁποῖα ἐπετέλεσε «τῶν οὐρανῶν ὁ Δεσπότης» γιά τήν Πανάμωμο Μητέρα του.

Καί αὐ­τά δέν εἶναι ἄλλα ἀπό τά πολυ­ά­ριθμα θαύματα πού ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία Παρθένος στή Μονή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στή βασι­λί­δα τῶν πόλεων, ἀλλά καί ὅπου ἀλ­­λοῦ τιμᾶται ἡ ὑπεραγία Θεο­τό­κος ὡς «Ζωοδόχος Πηγή».

Καί εἶναι πράγματι μέγα θαῦμα, ξένο καί παράδοξο γε­γο­­­νός, ὅτι ἡ Παναγία δέν ἦταν μό­νο αὐτή πού μέ τήν ὑπακοή της στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἀξιώθηκε νά προσφέρει τήν ἀνθρώπινη ζωή στόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἦταν μόνο αὐτή ἡ ὁποία, δανείζο­ντας τήν ἀνθρώπι­νη σάρκα στόν Ζωο­δότη Κύριο, ἔγινε αἰτία νά κλη­ρονομήσουν οἱ ἄνθρωποι τήν αἰώνιο ζωή, ἀλλά εἶναι καί αὐτή ἡ ὁποία μέ τά θαύ­ματά της, μέ τίς θαυμαστές ἐπεμ­βάσεις της στή ζωή τῶν ἀνθρώ­πων τούς ἀνακα­λεῖ στή ζωή, τούς ἀναγεννᾶ σωμα­τικά καί πνευμα­τι­κά, θεραπεύει τούς πόνους καί τίς ἀσθένειές τους, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, καί εἶναι ἡ διαρκής καί ἀκοίμητη μεσίτρια στόν Υἱό της γιά χάρη αὐ­τῶν πού ἐπιθυμοῦν καί ἀγωνί­ζο­νται γιά νά κερδίσουν τήν αἰώ­νιο ζωή.

«Ξένα καί παράδοξα, τῶν οὐρα­νῶν ὁ Δεσπότης ἐπί σοί τετέλεκε, Πα­­νάμωμε».

Καί αὐτά τά ξένα καί παράδοξα πού ἐπιτέλεσε ὁ Χριστός γιά τήν Πα­να­γία Μητέρα του, δέν τά ἔκα­νε μόνο γιά νά τιμήσει τήν ἴδια, ἀλλά τά ἔκανε καί γιά χάρη μας. Τῆς ἔδωσε τή χάρη του, ὥστε νά μπο­ροῦμε καί ἐμεῖς δι᾽ Αὐτῆς νά γι­νόμεθα μέτοχοί της. Τήν κατέ­στη­­­σε πηγή ζωῆς, ὥστε νά μπο­ροῦμε καί ἐμεῖς νά ἀρυώμεθα ἐξ Αὐ­τῆς τή ζωή, νά μποροῦμε νά πλησιάζουμε καί ἐμεῖς δι᾽ Αὐτῆς τόν παροχέα τῆς ἀληθοῦς καί αἰω­νίου ζωῆς, τόν Υἱό της, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.

Καί αὐτή τή μεγάλη εὐλογία καί δωρεά τοῦ ἀναστάντος Κυρίου θά πρέπει, ἀδελφοί μου, νά τήν ἀξιο­ποι­ήσουμε στή ζωή μας. Ἡ Ζωο­δόχος Πηγή, ἡ Παναγία μας, ἔχει ἀστεί­ρευ­τα καί ἀκένωτα ρεῖ­θρα ζωῆς, τά ὁποῖα προσφέρει μέ πολ­λή ἀγάπη σέ ὅσους προστρέ­χουν σέ αὐτήν γιά νά ἀναζωο­γο­νηθοῦν, γιά νά θεραπευθοῦν, γιά νά ξεδι­ψά­σουν σωματικά καί πνευ­­ματι­κά. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά προστρέ­χουμε στήν ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Ζωο­δόχο Πηγή, καί νά μήν παρα­συ­ρό­μεθα ἀπό ἄλλες πηγές, πού τό νε­ρό τους εἶναι θολό, εἶναι ἐπικίν­δυνο, εἶναι βρώμικο, καί συχνά μᾶς κάνει δηλαδή νά ξε­χνοῦμε ὅτι μόνο ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ζωή καί μόνο δι᾽ Αὐτοῦ καί διά τῆς Παναγίας Μητέρας του μπο­ροῦμε νά μετάσχουμε τοῦ ζῶντος ὕδατος καί νά λάβουμε τό καθαρό καί σω­τήριο ὕδωρ τῆς θείας Χά­ρι­τος.

Ἄς σπεύδουμε, λοιπόν, στή Ζωο­δόχο Πηγή καί ἄς ἀντλοῦμε ἀπό τό ὕδωρ τῆς Χάριτός της γιά κάθε μας ἀνάγκη, καί ἄς τήν πα­ρα­κα­λοῦμε πάντοτε νά μᾶς ἀξιώσει διά τῶν πρε­σβειῶν της καί τῆς αἰω­νίου ζωῆς πού μᾶς χάρισε ὁ ἀνα­στάς Υἱός της.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ