Ο εορτασμός του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. (φωτο)

Με λαμπρότητα και επισημότητα εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η διπλή εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου και η Εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου.

Το πρωί στον παλαιό Mητροπολιτικό Iερό Nαό των Αγίων και πρωτοκορυφαίων Aποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος τέλεσε και την εις πρεσβύτερον χειροτονία του διακόνου π. Βασιλείου Λίκου και συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμορίου κ. Νικηφόρου, ο οποίος χοροστάτησε στον Όρθρο.

Στο τέλος τελέστηκε η καθιερωμένη Δοξολογία με την συμμετοχή των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.

Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλης και ο εορτασμός ολοκληρώθηκε με μαθητική και στρατιωτική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Μή φοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γάρ χά­­ριν παρά τῷ Θεῷ».

Καθησυχαστική ἀκούεται ἡ φωνή τοῦ ἀρχαγγέλου  Γαβριήλ πρός τήν Παρθένο Μαρία, στήν ὁποία ἡ ἀπροσδόκητη οὐράνια ἐπίσκεψη εἶναι φυσικό νά δημιούργησε ἀνη­συ­χία καί φόβο.

«Μή φοβοῦ, Μαριάμ». Αἰῶνες ἔ­χουν περάσει ἀπό τότε πού ἡ πα­λαιά Εὔα εἶχε φοβηθεῖ στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ὅταν ἄκουσε τή φωνή τοῦ Θεοῦ νά καλεῖ τόν Ἀδάμ. Εἶχε φο­βηθεῖ, γιατί ἡ στέρηση τῆς χά­ρι­τος τοῦ Θεοῦ, ἐξαιτίας τῆς παρα­κο­ῆς τῆς ἐντολῆς του, εἶχε κάνει τούς πρωτοπλάστους νά αἰσθάνο­νται τή γυμνό­τη­τά τους καί νά φο­βοῦνται νά πα­ρου­σια­σθοῦν ἐνώ­­πιόν του.

Ὅμως ὁ φόβος τῆς νέας Εὔας, τῆς πανάγνου Κόρης τῆς Ναζαρέτ, δέν εἶναι σάν τῆς παλαιᾶς. Ὑπάκουη ἐκείνη στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ εἶχε ζήσει μέχρι τότε φυλάσσοντας ἀκη­λίδω­τη τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της καί τῆς ψυχῆς της καί ἔχοντας τόν νόμο του ὡς «φῶς ταῖς τρίβοις» της.

Εἶναι φόβος πού προέρχεται ἀπό βαθύ σεβασμό πρός τόν Θεό καί συναίσθηση τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυ­να­μίας καί ἀναξιότητος νά δεχθεῖ τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ τήν καθησυχάζει. «Μή φο­­­βοῦ, εὗ­ρες γάρ χάριν παρά τῷ Θεῷ». Μή φοβᾶσαι, τῆς λέγει, για­τί ἡ ἐπί­σκεψή μου καί τό μήνυ­μα πού σοῦ κομίζω εἶναι ἀπόδειξη τῆς ἐξαιρε­τικῆς εὐνοίας καί τῆς χά­­ριτος τοῦ Θεοῦ.

Καί ἡ χάρη αὐτή τοῦ Θεοῦ πρός τήν Παναγία Παρθένο δόθηκε διά τῆς γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί σέ ὁλόκληρο τό ἀνθρώ­πι­νο γέ­νος, καί ἀπάλλαξε ὅσους «φόβῳ θα­­νάτου διά παντός τοῦ ζῆν ἔνο­χοι ἦσαν δουλείας», χαρί­ζοντάς τους τήν ἐλευθερία τῶν τέ­κνων τοῦ Θεοῦ.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ προτροπή τοῦ ἀρ­χαγ­γέλου Γαβριήλ ἀπευθύνεται καί πρός ὅλους ὅσους πιστεύουμε στόν Θεό.

«Μή φοβοῦ», λέγει καί σέ μᾶς ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, διότι διά τῆς Θεοτόκου «εὗρες χάριν παρά τῷ Θεῷ». Μή φοβοῦ, γιατί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι κοντά σου, γιά νά σέ στηρίξει καί νά σέ κατευθύνει πα­τρι­κά. Μή φοβοῦ, γιατί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι κοντά σου γιά νά σέ προ­στατεύσει καί νά σέ σώσει ἀπό κάθε κίνδυνο.

«Μή φοβοῦ, εὗρες χάριν παρά τῷ Θεῷ».

Αὐτή ἡ ἐνθαρρυντική καί παρη­γορητική προτροπή τοῦ ἀρ­χαγ­­γέ­λου ἦταν πού ξεσήκωσε καί τούς πατέρες μας ἀνήμερα τῆς με­γά­λης ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καί ἀπο­φάσισαν νά ὑψώσουν μέ τήν εὐ­λογία τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκ­κλησίας τά λάβαρα τῆς Ἐπανα­στά­σεως καί νά ξεκινήσουν τόν ἀγώ­να γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος. Γιατί πῶς ἦταν διαφορε­τικά δυνατόν νά ἀποφασίσουν οἱ πατέρες μας νά ἐπιχειρήσουν αὐτό τό τόλμημα ὅταν «ὅλα τά ᾽σκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε ἡ σκλα­βιά»; Πῶς θά μποροῦσαν διαφορε­τι­κά νά διώ­ξουν τόν φόβο πού δι­καιολογη­μέ­να φώλιαζε στίς ψυ­χές τους καί νά πάρουν τά ὅπλα ἐνα­ντίον τοῦ ἀλλοθρήσκου κατακτη­τοῦ, παρά μόνο ἔχοντας ἐμπιστο­σύνη στή χά­ρη τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ;

Καί ἀπόδειξη αὐτῆς τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ πού τούς συνόδευε ἦταν ἡ ἐλευθερία πού κέρδισαν καί τήν ὁποία ἀπολαμβάνουμε καί ἐμεῖς σήμερα, δοξάζοντας τόν Θεό καί εὐχα­ριστώντας τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο, γιατί μέ τή βοήθειά τους οἱ πατέ­ρες μας κατόρθωσαν νά ἐλευ­θε­ρώ­σουν τήν πατρίδα μας.

Ὅμως ἡ προτροπή τοῦ ἀρχαγ­γέ­λου Γαβριήλ ἀκούεται γιά ἄλλη μία φορά σήμερα, ἡμέρα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἡμέρα κρί­σιμη γιά τήν τύχη τῆς Μακε­δο­νίας μας, τοῦ ὀνόματος καί τῆς ἱστορικῆς ταυτότητός της, πού δια­­κυβεύεται στίς διαπραγματεύ­σεις μέ τούς γείτονές μας, οἱ ὁποῖοι τά διεκδικοῦν, σφετεριζό­με­νοι τήν ἱστορία μας καί τά ἀνα­φαίρετα καί ἱστορικά τεκμηριω­μένα δικαιώμα­τά μας ἔναντι τῶν ἐπιβούλων σχε­δίων τους.

Ἀκούεται τό «μή φοβοῦ, εὗρες χά­­ριν παρά τῷ Θεῷ» γιά τή Μακε­δονία μας καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού ἀγωνιοῦμε γιά τίς ἐξελίξεις τῶν πραγμάτων καί τούς κινδύ­νους πού ἐλλοχεύουν γι᾽ αὐτόν τόν πο­τι­σμέ­νο μέ τά αἵματα τῶν ἁγίων καί τῶν ἡρώων τόπο· γι᾽ αὐτή τή γῆ πού θυσίασε τό αἷμα τῶν παι­διῶν της γιά τήν ἐλευθερία τῆς πα­τρί­δας καί ἔδωσε ἀναρίθμητο πλῆθος ἁγίων καί μαρτύρων στήν Ἐκκλη­σία καί τό Ἔθνος μας.

Ἀκούεται καί γιά ἐμᾶς πού τι­μοῦ­με σήμερα τή μεγάλη Θεομη­το­ρι­κή ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τήν ἐθνική ἑορτή γιά τήν ἐπέτειο τῆς ἑλληνικῆς ἐπα­να­στά­­σεως τοῦ 1821, στόν ἱστο­­ρικό αὐτό ναό, τόν παλαιό Μη­τρο­πο­λιτικό ναό τῆς πόλεώς μας, στόν ὁποῖο μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀρσένιος, Μητροπολίτης Βεροίας, ὅταν εἰσέβαλαν οἱ Τοῦρκοι στήν πό­λη.

Ἀκούεται καί καθησυχάζει τούς φόβους καί τίς ἀγωνίες μας γι᾽ αὐ­­τή τήν πατρίδα καί αὐτό τό Ἔθνος, πού στήν ἱστο­ρική τους δια­δρομή ὑπέστησαν ἀναρίθμητα δει­νά καί ταλαιπωρίες καί ὅμως μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ κατόρθωσαν νά ἐπιζήσουν. Μᾶς καθησυχάζει ὅτι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ καί τῆς Πα­να­γίας Παρθένου, τῆς Ὑπερμά­χου Στρατηγοῦ τοῦ Γένους μας, δέν θά ἐπιτρέψουν στούς σφετεριστές τοῦ ὀνόματος καί τῆς ταυτότητος τῆς Μακεδονίας μας νά ἐπιβάλλουν τή θέλησή τους, διατηρώντας καί τά ἀλυτρωτικά τους σχέδια ἐνα­ντίον μας, ἀλλά θά μᾶς προστατεύσει καί θά μᾶς σώσει.

«Μή φοβοῦ, εὗρες γάρ χάριν πα­ρά τῷ Θεῷ».

Ἡ προτροπή τοῦ ἀρχαγγέλου ἀπευθύνεται καί σέ σένα, ἀγαπητέ μου διάκονε π. Βασίλειε, αὐ­τή τήν ἱερή στιγμή πού ἵστασαι ἐνώ­πιον τοῦ ἱεροῦ βήματος καί ἀναμένεις νά λάβεις τόν δεύτερο βα­θμό τῆς ἱερωσύνης. Διότι εὗρες ὄντως χά­ρη παρά τῷ Θεῷ, ἐφόσον ἡ ἱερω­σύνη εἶναι δωρεά τῆς θείας χά­ριτος, ἡ ὁπoία θά κατέλθει σέ λί­γο γιά νά σέ καταστήσει λει­τουρ­­γό τοῦ Ὑψίστου καί οἰκονόμο τῶν μυ­στηρίων τῆς Ἐκκλησίας του.

Φοβερό καί ἀκατάληπτο τό μυ­στή­­ριο τῆς ἱερωσύνης μέ τό ὁποῖο ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρω­πος ἀξιώνεται νά ἀγγίζει τόν Θεό καί νά γίνεται ἀγωγός τῆς χάριτός του στούς ἀν­θρώπους. Φοβερό καί ἀκατάλη­πτο τό μυστή­ριο, γιατί ὁ χοϊκός ἄν­θρω­πος τελεῖ τά μυστήρια στά ὁποῖα οἱ ἅγιοι ἄγγελοι τρόμῳ καί φόβῳ πα­ρακύπτουν, καλύπτοντες τά πρό­σωπά τους.

Δικαιολογημένος, λοιπόν, ὁ φό­βος καί ἡ συστολή ἐνώπιον τοῦ μυ­στηρίου ἤ μᾶλλον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῆς χάριτος τοῦ Πανα­γίου καί τελεταρχικοῦ Πνεύματος πού σέ λίγο θά κα­τέλ­θει. Ἀλλά «ἡ ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον»· καί πιστεύω ὅτι καί σύ προσέρχεσαι σήμερα στό ἱερό θυσιαστήριο μέ ἀγάπη καί ἀπό ἀγάπη γιά τόν Θεό. Προσέρχεσαι γιά νά συναντήσεις τήν ἀγάπη του  καί νά ἀπαντήσεις κα­τα­φα­τικά στήν ἐρώτησή του, «ναί, Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φιλῶ σε», προκειμένου νά λάβεις τόν δεύ­τε­ρο βαθμό τῆς ἱερωσύνης καί νά ποιμαίνεις τά πρόβατά του.

Μυήθηκες στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν πνευματικό σου πατέρα, τόν Θεοφιλέστατο ἐπίσκοπο Ἀμο­ρίου κύριο Νικηφόρο, ὁ ὁποῖος διέ­κρινε στήν ψυχή σου τόν πόθο νά δια­κο­νήσεις τόν Χριστό καί τήν Ἐκ­κλη­σία του καί σέ χειροτόνησε στόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης. Καί σήμερα παρίσταται χαίρων στή χαρά τῆς εἰς πρεσβύτερον χει­ρο­­το­νίας σου καί συμπρο­σεύ­­χεται γιά τήν παρά Θεοῦ ἐνίσχυσή σου στή νέα σου διακονία.

Ἡ μέχρι τώρα πορεία τῆς ζωῆς σου καί ἡ ἀπόφασή σου, παρά τίς σπουδές σου στό Πολυτεχνεῖο, νά διακονήσεις τόν Χριστό καί τήν Ἐκ­κλησία του ἀποδεικνύει τήν εἰλικρινῆ σου ἀγάπη γιά τόν Θεό, καί αὐτή εἶναι πού θά σέ στηρίζει καί θά σέ ἐνισχύει καί στή δια­κο­νία σου ὡς ἱερέως, διότι ὁ δρόμος ἀπαιτεῖ θυ­σίες καί κόπους, ἀπαιτεῖ ἀφο­σίωση καί αὐταπάρνηση, τα­πεί­νωση καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά ἡ ἀγάπη στόν Θεό, ἡ ἀγάπη στούς ἀνθρώπους, ἡ ἀγάπη στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, καί κυρίως ἡ ἀγάπη σου στή λειτουργική ζωή θά σέ ἐνδυναμώνουν στή διακονία σου, ὥστε νά ἁγιάζεσαι καί νά ἁγιά­ζεις δι᾽ αὐτῆς.

Καί εὔχομαι μέ τή συμπαράσταση καί τοῦ πνευματικοῦ πατρός, Θεο­φι­λεστάτου Ἐπισκόπου Ἀμορίου κυ­ρίου Νικηφόρου, στήν πατρίδα τοῦ ὁποίου, τό Ἄδενδρο τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, θά δια­κονήσεις ὡς πρεσβύτερος, πρός τόν ὁποῖο καί ἐκφράζω μέ τήν εὐκαιρία τίς θερ­μό­τατες εὐχαρι­στίες μου γιά τήν παρουσία του καί τή συμμετοχή του στή σημε­ρινή πανηγυρική θεία Λειτουργία καί τή χειροτονία σου, ἀλλά καί μέ τίς εὐχές τῆς εὐσεβοῦς συζύγου σου καί τῶν παιδιῶν σας, τίς εὐχές ὅλων τῶν συμπροσευχομένων πα­τέρων καί τῶν λοιπῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως καί τίς δικές μου πατρικές εὐχές, νά εὐαρεστήσεις τόν Θεό καί νά ἀπο­δει­χθεῖς ἄξιος τῆς χάριτός του καί τῆς τιμῆς τῆς ἱερωσύνης πού σοῦ προσφέρει σήμερα διά τοῦ Ἐπι­σκό­που σου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ