Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. Χειροτονία Πρεσβυτέρου. (ΦΩΤΟ)

Το Σάββατο 10 Μαρτίου το απόγευμα στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης τελέστηκε ο εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γκοροντνύτσκι κ. Αλεξάνδρου από την Εκκλησία της Ουκρανίας. Στο τέλος του εσπερινού ομίλησε ο πανοσιολογιώτατος Ιερομόναχος π. Αρτέμιος Γρηγοριάτης με θέμα : «Η σημασία του Σταυρού στην ζωή μας».

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Γκοροντνύτσκι κ. Αλέξανδρο από την Εκκλησία της Ουκρανίας και συλλειτουργούντος του οικείου Ιεράρχου Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος τέλεσε και την εις πρεσβύτερον χειροτονία του διακόνου π. Βασιλείου Παπαϊωάννου, εγγάμου και πατέρα δύο παιδιών.

Στο τέλος τελέστηκε το μνημόσυνο της αειμνήστου ευεργέτιδος του Ιερού Ναού Ευδοξίας Μαλακούση.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Χειροτονία :

 «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἀκο­λου­θεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀρά­τω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­λουθείτω μοι».

Πρίν ἀπό τρεῖς Κυριακές, στήν εἴ­σοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσ­σαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προσεκάλεσε νά ἀποδυθοῦμε σέ ἕναν ἀγώνα πνευματικό, σέ ἕνα ἀγώνα μετανοίας καί καθάρσεως τῆς ψυχῆς μας ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί σήμερα, καθώς εὑρισκόμεθα στό μέσον αὐτῆς τῆς κατανυ­κτι­κῆς περιόδου καί στούς ναούς μας ὑψώνεται ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, τό σύμβολο τῆς θυ­σίας καί τῆς νίκης τοῦ Χριστοῦ κα­τά τοῦ δια­βόλου καί τῆς ἁμαρ­τίας, πρός ἐνίσχυσή μας, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπενθυμίζει τούς ὅρους καί τίς προ­­ϋποθέσεις ὑπό τίς ὁποῖες ὁ ἀγώ­­­νας μας θά εἶναι ἀποτελεσμα­τι­κός.

Καί τούς ὅρους αὐτούς δέν τούς θέτει ἡ Ἐκκλησία μας αὐθαίρετα, τούς θέτει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἡ κε­φα­λή τῆς Ἐκκλη­σίας, στό σημερι­νό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἀκολου­θεῖν, ἀπαρ­­νησάσθω ἑαυ­τόν καί ἀρά­τω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­­λου­θεί­τω μοι».

Δέν ὑπάρχουν, μᾶς λέγει ὁ Χρι­στός, πολλοί τρόποι γιά νά μέ ἀκο­λουθήσετε, ὑπάρχει ἕνας καί μό­νος τρόπος: νά ἀπαρνηθεῖτε τόν ἑαυτό σας καί νά σηκώσετε τόν σταυρό σας.

Αὐτός εἶναι, ἀδελφοί μου, ὁ τρό­πος. Αὐτός εἶναι ὁ δρό­μος. Καί ὁ Χριστός μᾶς τό δη­λώνει ἀπερί­φρα­στα καί κατηγο­ρηματικά γιά νά μήν ὑπάρχουν παρανοήσεις καί παρεξηγήσεις. Ὅ,τι καί ἄν κά­νου­με, ἐάν δέν ἔχουμε ἀπαρνη­θεῖ τόν ἑαυτό μας καί δέν ἔχουμε ἄρει τόν σταυρό μας, δέν ἔχουμε σχέ­ση μέ τόν Χριστό, δέν ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό.

Γιά νά μή νομίσει μάλιστα κάποι­ος, λένε οἱ ἅγιοι πατέρες, ὅτι ὁ Χριστός ἔθε­σε αὐ­τή τήν προϋπό­θεση μόνο στούς μα­θητές του καί σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀνά τούς αἰῶνες θά ἀφο­σιω­νόταν ἀποκλει­στι­κά σέ Αὐτόν, ὅπως οἱ κληρικοί καί οἱ μοναχοί, ὁ ἱερός εὐαγγε­λι­στής διευκρινίζει ὅτι ὁ Χριστός τό εἶπε ἐνώπιον τοῦ πλήθους πού τόν ἄκουε καί τῶν μαθητῶν του. «Προσ­καλεσάμενος τόν ὄ­χλον σύν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶ­πεν», ση­μειώνει ὁ εὐαγγελιστής Μάρ­κος.

Καί εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἀπάρ­νη­ση τοῦ ἑαυτοῦ μας, διότι μόνο ἔτσι μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό ὅλα ὅσα τόν βαραίνουν: πάθη, λάθη, ἀδυναμίες, συνήθειες, μέρι­μνες κοσμικές καί ὑποχρεώσεις, ὥστε νά μπορέσει νά σηκώσει τόν σταυ­ρό του, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ κατ᾽ ἐξο­χήν προϋπόθεση γιά νά ἀκο­λουθήσει τόν Χριστό.

Διότι δέν εἶναι δυνατόν, λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, νά ἔρχεται στή γῆ ὁ βασιλεύς τῶν οὐ­ρανῶν γιά νά ἀντι­παρατεθεῖ μέ τόν κοινό πολέ­μιο τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, τόν διάβολο, καί νά ση­κώνει τόν σταυρό χάριν τῶν ἀνθρώπων, καί ὅσοι τόν ἀκολου­θοῦν νά μήν τόν ση­κώ­νουν.

Ἀσφαλῶς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δέν ση­κώνουν τόν ἴδιο σταυρό, γιατί αὐτό δέν θά ἦταν δυνατό καί δέν θά ἦταν δίκαιο. Ἀλλά ὁ κάθε ἕνας καλεῖται νά σηκώσει τόν δικό του σταυρό προκειμένου νά ἀποδεχθεῖ τήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ καί νά τόν ἀκολουθήσει.

«Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἀκο­λου­θεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀρά­­τω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­­λουθείτω μοι».

Αὐτή τήν πρόσκληση ἀπευθύνει καί σέ σένα, πάτερ Βασίλειε, σήμερα ὁ μέγας Ἀρχιε­ρεύς Χριστός, καλώντας σε διά τοῦ ἐπισκόπου σου νά λάβεις τόν δεύ­τερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης καί νά τόν διακονήσεις στό ἑξῆς ὡς οἰκο­νόμος τῶν μυστηρίων του.

Σέ κα­λεῖ γιά νά σοῦ προσφέρει τή θεία χάρη πού θά σέ καταστήσει ἱκανό νά τελεῖς τά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκ­κλησίας καί νά ποιμαίνεις τό πλήρωμά της. Σέ καλεῖ ὅμως συγ­χρόνως γιά νά ἐκπληρώσεις καί τίς δύο προϋποθέσεις πού θέ­τει σήμε­ρα σέ ὅλους μας ὁ Χρι­στός, καί χωρίς τίς ὁποῖες δέν μπο­ρεῖ κανείς νά τόν ἀκολουθήσει καί πολύ πε­ρισ­σότερο νά τόν διακο­νή­σει.

Σέ καλεῖ νά ἀπαρνηθεῖς τόν ἑαυ­τό σου, γιατί ἡ ἱερωσύνη εἶναι μία θυσία, εἶναι μία κένωση, εἶναι μία προσφορά γιά τόν Χριστό καί τούς ἀν­θρώπους. «Ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησι ὑπέρ τῶν προβάτων», λέει ὁ Κύριος. Καί αὐ­τό θά πρέπει νά κάνεις καί σύ γιά τούς ἀνθρώπους πού θά κλη­θεῖς νά διακονήσεις καί νά ποιμά­νεις.

Δέν σέ καλεῖ, ἀσφαλῶς, νά ἀρνη­θεῖς ἤ νά ἐγκαταλείψεις τήν οἰκο­γέ­νειά σου, ἀλλά καί μέ τή δική της συμπαράσταση νά διακο­νήσεις τόν λαό τοῦ Θεοῦ, νά δια­κο­νήσεις τήν Ἐκκλησία, μέ ἀφο­σίω­ση καί αὐτο­θυσία.

Καί εἶναι ἀναγκαία, ὅπως εἶπα, ἡ ἀπάρνηση τοῦ ἑαυτοῦ του, γιατί ἡ ἱερωσύνη εἶναι ἕνας βαρύς σταυ­ρός. Εἶναι βεβαίως χάρη καί τιμή ἀνυπέρβλητα μεγάλη, γιατί εἶναι ἡ μεγαλύτερη δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, ἀλλά γι᾽ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο εἶναι καί μεγά­λη εὐθύνη καί σταυρός βαρύς, ὁ ὁποῖος γίνεται κάποιες φορές καί βαρύτερος, γιατί ὁ ἱερέας καλεῖται νά ἀντιμετωπίσει καί δοκιμασίες καί θλίψεις καί πειρασμούς κατά τήν ἐπιτέλεση τῆς διακονίας του.

Ὅμως καί αὐτές τίς στιγμές μπο­ρεῖ καί πρέπει νά ἀντλεῖ δύναμη ἀπό τόν Θεό, ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, ἀπό τό ἱερό θυσια­στή­ριο, ἀπό τήν προσευχή καί τήν ἐπι­κοινωνία μέ τόν Θεό, ὥστε ἡ θλί­ψη του νά μεταβάλλεται σέ χαρά καί ἡ δοκιμασία σέ αὔξηση τῆς ὑπο­μονῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς πίστεως καί δι᾽ ὅλων αὐτῶν νά ἁγιάζεται καί νά ἁγιάζει τούς πι­στούς.

Ἔχοντας συναίσθηση, λοιπόν, τῆς μεγάλης τιμῆς πού σοῦ προσ­φέρει ὁ Χριστός σήμερα διά τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἐπισκόπου σου ἀλλά καί τῆς μεγάλης εὐθύνης πού ἀναλαμβάνεις, ἀγωνίζου γιά νά ἀνταποκριθεῖς μέ τήν ὑπακοή σου, τήν εὐλάβειά σου καί τήν ἀφοσίωσή σου στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, στή νέα δια­κο­νία σου, διατηρώντας τή θεία χά­ρη πού θά λάβεις σέ λίγο μέχρι τῆς τελευταίας σου πνοῆς.

Θά σέ συνοδεύουν πάντοτε στόν ἀγώνα καί τή διακονία σου οἱ εὐ­χές καί οἱ προσευχές τοῦ ἐπι­σκό­που σου, τοῦ συμπροσευχομένου σήμερα Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξάνδρου, τοῦ πνευματικοῦ σου πα­τρός καί ὅλων τῶν συμπροσευχο­μένων κατά τή μεγάλη καί χαρ­μό­συνη αὐτή ἡμέρα γιά σένα κληρι­κῶν καί λαϊκῶν, ἀλλά καί τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως πατέρας σου. Καί εὔχομαι πα­τρικά καί ἀπό καρδίας νά ἀξιωθεῖς μέ τή συμπαράσταση καί τῆς εὐλα­βοῦς σου συζύγου καί τῶν τέκνων σας νά εὐαρεστήσεις στόν Θεό καί νά ἀποδειχθεῖς πιστός ἀκόλουθός του καί οἰκονόμος τῶν μυστηρίων του γιά νά ἀξιωθεῖς καί τῶν οὐ­ρα­νίων δωρεῶν του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ