Την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου το πρωί, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Καί οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τήν ἐπαγγελίαν».
Κυριακή πρίν ἀπό τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, καί οἱ θεοφόροι πατέρες δέν ὅρισαν νά διαβάζεται μόνο ἡ ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, στήν ὁποία ἀναφέρεται ὁλόκληρη ἡ γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τόν πατριάρχη Ἀβραάμ μέχρι τόν δίκαιο Ἰωσήφ, τόν προστάτη τῆς Παναγίας Παρθένου, ὥστε νά ἀποδείξει ὅτι ὁ Χριστός ἦταν αὐτός τόν ὁποῖο προεφήτευσαν οἱ προφῆτες καί ἀνέμεναν οἱ δίκαιοι ὡς τόν Μεσσία, ὡς τόν Σωτήρα καί λυτρωτή τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ὅρισαν νά διαβάζεται ὡς ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τό ἀπόσπασμα ἐκεῖνο ἀπό τήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή, στό ὁποῖο ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος περιγράφει τά θαύματα τῆς πίστεως ὅλων τῶν δικαίων καί τῶν εὐσεβῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οἱ ὁποῖοι μέ καρτερία ὑπέμεναν καί διωγμούς καί βασανιστήρια καί κάθε εἴδους ταλαιπωρίες, ἀναμένοντας καί αὐτοί τόν Μεσσία τοῦ κόσμου.
Ἔτσι, ὅπου καί νά στρέψουμε τό βλέμμα μας σήμερα, οἱ μορφές τῶν δικαίων καί τῶν ὁσίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μᾶς ὑπενθυμίζουν πόσο προνομιοῦχοι εἴμεθα ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀξιωθήκαμε νά δοῦμε Αὐτόν πού δέν εἶδαν ἐκεῖνοι. Ἀξιωθήκαμε νά ζήσουμε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός ἔχει ἔλθει στή γῆ, ἔχει γίνει ἄνθρωπος, ἔχει σταυρωθεῖ καί ἀναστηθεῖ καί μᾶς ἔχει χαρίσει τή σωτηρία. Ἀξιωθήκαμε νά ζήσουμε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία οἱ ἐπαγγελίες καί οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἔχουν γίνει πραγματικότητα.
Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι, ἔχοντας συνηθίσει νά ζοῦμε στή μετά Χριστόν ἐποχή, δέν συνειδητοποιοῦμε πόσο εὐλογημένοι εἴμαστε ἀπό τόν Θεό καί πόσο προνομιοῦχοι, γιατί ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς Χάριτος. Ζοῦμε μέσα στήν ἀσφάλεια πού αὐτή μᾶς παρέχει. Ζοῦμε τή χαρά καί τό φῶς πού ἔχει φέρει ὁ Χριστός στή γῆ μέ τή γέννησή του. Ζοῦμε τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας. Καί ἀκόμη ἔχουμε συμπαραστάτες στήν πορεία μας καί πρεσβευτές ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅλους τούς ἁγίους, τούς ὁσίους καί τούς μάρτυρες πού ἔζησαν πρίν ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά μᾶς ἀναμένουν «ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσι».
Καί εἶναι πράγματι μεγάλη ἡ εὔνοια αὐτή τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς, νά μᾶς δώσει τή δυνατότητα νά ζοῦμε ἀπολαμβάνοντας τήν πραγμάτωση τῶν ὑποσχέσεών του, ἄν σκεφθοῦμε ὅτι δέν ἀξιώθηκαν νά τίς ζήσουν ὅλοι ἐκεῖνοι τούς ὁποίους ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, καί πίστευαν στόν Θεό, χωρίς νά ἔχουν τίς χειροπιαστές ἀποδείξεις πού ἔχουμε ἐμεῖς γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεών του.
Αὐτή ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς, ἔναντι τῶν δικαίων καί τῶν ὁσίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, θά πρέπει, ἀδελφοί μου νά μᾶς αὐξάνει τόν ζῆλο γιά τόν Θεό καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν του. Θά πρέπει ὅμως νά μᾶς παρακινεῖ, ὥστε νά αὐξάνει στήν ψυχή μας καί ἡ πίστη στόν Θεό.
Διότι, ἐάν οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οἱ ὁποῖοι, ὅπως εἴπαμε, δέν εἶχαν οὔτε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, μέσα στήν ὁποία ζοῦμε ἐμεῖς, οὔτε καί τήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεών του, εἶχαν τόση πίστη, ὥστε νά ὑπομένουν καί διωγμούς καί φυλακίσεις καί βασανιστήρια καί τόν θάνατο, προκειμένου νά μήν παρεκκλίνουν ἀπό τήν πίστη τους στόν Θεό καί τήν εὐσέβεια, ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, θά πρέπει νά ἔχουμε ἀκόμη μεγαλύτερη πίστη στόν Θεό καί ἀκόμη μεγαλύτερη ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη του, καί θά πρέπει ἀκόμη νά ἔχουμε περισσότερο ζῆλο καί διάθεση γιά νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του, ὥστε νά ἀπολαύσουμε καί τήν ἐκπλήρωση ὅλων ἐκείνων τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιά τούς ἐκλεκτούς δούλους του καί γιά ὅσους θά τηροῦν τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.
Αὐτό, ἀδελφοί μου, μᾶς παροτρύνει καί ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα διά τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου νά κάνουμε στή ζωή μας. Νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό γιά τήν εὐλογία πού μᾶς ἔχει δώσει καί θά μᾶς χαρίσει καί πάλι αὐτές τίς ἡμέρες, νά προσκυνήσουμε δηλαδή τόν δι᾽ ἡμᾶς καί διά τήν σωτηρία μας γεννηθέντα Χριστό, μέ τήν οἰκειοποίηση καί ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν του στή ζωή μας, μιμούμενοι ἔτσι τήν πίστη ὅλων τῶν ἁγίων καί τῶν δικαίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οἱ ὁποῖοι «μαρτυρηθέντες διά τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τήν ἐπαγγελίαν», ἀλλά μᾶς περιμένουν γιά νά ζήσουν μαζί μας ὅσα ὑποσχέθηκε ὁ Θεός σέ αὐτούς πού τόν πιστεύουν καί ὅσα «ἡτοίμασεν ὁ Θεός», καί τά ὁποῖα «ὀφθαλμός οὐκ εἶδεν καί οὖς οὐκ ἤκουσεν καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη», γιά ὅσους τόν ἀγαποῦν. Ἀμήν.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ