Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου το πρωί στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο Βεροίας πραγματοποιήθηκε η κοπή της βασιλόπιτας του Συλλόγου Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Την βασιλόπιτα ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος απηύθυνε πατρικούς λόγους και ευχές.
Στο τέλος, χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ιεροψαλτών και Διευθυντής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως μας και καλλιτεχνικός διευθυντής των ΠΑΥΛΕΙΩΝ Άρχων Μαΐστωρ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Γεώργιος Ορδουλίδης.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
Ἡ σημερινή συνάντηση εἶναι ἡ πρώτη τοῦ νέου ἔτους 2019, τό ὁποῖο ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἀποφάσισε, ὅπως γνωρίζετε, νά τό ἀφιερώσει στούς συνεργούς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, καθώς συμπληρώνονται 25 χρόνια ἀπό τήν καθιέρωση τῶν Παυλείων, τοῦ κύκλου ἐκδηλώσεων πρός τιμήν τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου καί ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.
Ἡ σημερινή αὐτή συνάντηση τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀρχῆς τοῦ νέου ἔτους καί τήν κοπή τῆς καθιερωμένης εἰς τιμήν καί μνήμην τοῦ μεγάλου ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου, ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας, τοῦ οὐρανοφάντορος, βασιλόπιτας, πού πραγματοποιεῖται στή Μητρόπολή μας, δίδει σέ ὅλους μας μία εὐκαιρία ἐπικοινωνίας ἀλλά καί ἀνταλλαγῆς εὐχῶν καί σκέψεων γιά τό νέο ἔτος. Γι᾽ αὐτό καί θέλω νά ἐκφράσω τή χαρά μου γιά τή παρουσία σας καί συμμετοχή σας στή σημερινή ἐκδήλωση, ἐδῶ στό Παύλειο Πολιτιστικό μας Κέντρο.
Μέσα σέ ἕνα ἔτος, λοιπόν, κατά τό ὁποῖο τιμοῦμε τούς συνεργάτες τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅλους ἐκείνους τούς ἀνθρώπους, τούς πρώτους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι μέ πολλή ἀγάπη καί ζῆλο ἀφοσιώθηκαν στή διακονία τοῦ ἀποστόλου καί ἔθεσαν τίς δυνάμεις τους στή διάθεσή του καί στή στήριξη τοῦ ἀποστολικοῦ του ἔργου, χωρίς νά ὑπολογίζουν κόπους καί ταλαιπωρίες, εἶναι φυσικό ὅτι καί σεῖς, οἱ ἱεροψάλτες, οἱ συνεργάτες τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἔχετε μία ξεχωριστή θέση.
Καί αὐτό γιατί, ὅπως εἶναι γνωστό, καί δέν χρειάζεται νά τό ἐπαναλάβω, εἶναι, διότι ἐσεῖς εἶστε οἱ πιό στενοί συνεργάτες τῶν κληρικῶν, τῶν ἱερέων μας. Χωρίς ἱεροψάλτες δέν μπορεῖ νά τελεσθεῖ καμία ἱερή ἀκολουθία, κανένα μυστήριο, διότι ἐσεῖς εἶστε ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μέ τήν παρουσία σας, μέ τή φωνή σας, μέ τό ψάλσιμό σας, ἐκφράζετε τόν λαό τοῦ Θεοῦ, ἐκφράζετε τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἐκφράζετε τήν προσευχή τῶν πιστῶν, ἀνταποκρινόμενοι ἐξ ὀνόματός τους πρός τίς λειτουργικές προτροπές γιά προσευχή καί ἱκεσία πρός τόν Θεό, ἀλλά καί πρός τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ πού προσφέρεται διά τῶν ἱερέων.
Ἡ διακονία σας, λοιπόν, εἶναι πολύ σημαντική, ὄχι μόνο γιατί ἐκφράζετε, ὅπως εἶπα, τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί γιατί εἶναι μία ἱερή διακονία μέ τήν ὁποία συμβάλλετε, ὥστε τόσο οἱ πιστοί ὅσο καί ὁ ἱερέας, νά ἀποσπασθοῦν ἀπό τά ἐπίγεια καί νά ἀνυψωθοῦν πρός τόν Θεό. Ἑπομένως ἀπαιτεῖται ἀπό τήν πλευρά σας ἰδιαίτερη προσοχή, ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ αὐτός ὁ σκοπός, πού εἶναι καί σκοπός τῆς θείας λατρείας, καί νά μήν προκύψει τό ἀντίθετο ἀποτέλεσμα, δηλαδή νά στερηθοῦν οἱ πιστοί τήν εὐκαιρία τῆς πνευματικῆς ἀνατάσεως.
Γιά τήν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ ὑπάρχουν ὁρισμένες προϋποθέσεις τίς ὁποῖες θά πρέπει νά ἔχετε πάντοτε κατά νοῦ καί στίς ὁποῖες, ἄν καί θέλω νά πιστεύω ὅτι ὅλοι τίς ἔχετε ὑπόψη σας καί τίς πληρεῖτε, θά ἀναφερθῶ σύντομα.
Βασική προϋπόθεση εἶναι νά ἔχει ὁ ἱεροψάλτης ἀπόλυτη συνείδηση ὅτι τό ἔργο του δέν εἶναι ἕνα ἐπάγγελμα ἀλλά εἶναι μία ἱερή διακονία. Ὁ χαρακτηρισμός δέν εἶναι τυχαῖος, καί κάθε μία ἀπό τίς δύο λέξεις ἔχει τή σημασία της, τήν ὁποία δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε.
Ὁ ἱεροψάλτης, ἔστω καί ἐάν ἀμείβεται γιά τό ἔργο πού ἐπιτελεῖ, δέν παύει νά ἀσκεῖ μία διακονία. Διακονεῖ τόν λαό τοῦ Θεοῦ, διακονεῖ τόν ἱερέα, διακονεῖ ἐν τέλει τόν Θεό.
Αὐτό τί σημαίνει; Σημαίνει ὅτι τό ἔργο του εἶναι μία προσφορά. Κατά συνέπεια δέν μπορεῖ νά τό ὑπηρετεῖ μέ ὑπαλληλική νοοτροπία. Πρέπει νά τό κάνει μέ τήν ψυχή του, μέ ὅλη του τή διάθεση, μέ ὅλο του τό εἶναι. Αὐτό σημαίνει διακονία.
Μέ αὐτή τήν ἔννοια τῆς προσφορᾶς, κάθε διακονία εἶναι ἱερή, πολλῷ μᾶλλον ἡ συγκεκριμένη διακονία, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στόν Θεό, σέ κάτι ὄχι ἁπλῶς ἱερό ἀλλά πανίερο.
Εἶναι ἱερή διακονία ἡ διακονία τοῦ ἱεροψάλτου. Τό ἱερός πού ἀποτελεῖ τό πρῶτο συνθετικό τοῦ ὀνόματός σας δέν εἶναι διακοσμητικό, δέν εἶναι χωρίς περιεχόμενο καί νόημα. Δείχνει ἀκριβῶς αὐτή τήν ἱερότητα τῆς διακονίας σας, καί ὑποσημαίνει καί τήν ἱεροπρέπεια μέ τήν ὁποία πρέπει νά ἐπιτελεῖται.
Ὁ ἱεροψάλτης στέκεται στό ἀναλόγιο ὄχι γιά νά δώσει μία παράσταση πού δέν τόν ἀφορᾶ, δέν τόν ἀγγίζει, δέν τόν ἐνδιαφέρει. Διότι, ἄν, ἀκόμη καί στήν περίπτωση πού ἕνας ἄνθρωπος δίνει μία παράσταση, γιά νά ἔχει αὐτή ἡ παράσταση ἐπιτυχία, πρέπει νά αἰσθάνεται τά λόγια πού λέει ἤ πού τραγουδᾶ, κατά μείζονα λόγο ὁ ἱεροψάλτης πρέπει νά τά ζεῖ. Δέν πρέπει νά ἐκφράζει μόνο τήν προσευχή τοῦ λαοῦ, πρέπει νά προσεύχεται καί ὁ ἴδιος.
Γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος σχετικά μέ τούς ψάλλοντες: «οὐκ εἴ τις τῷ στόματι προφέρει τά τοῦ ψαλμοῦ ρήματα, οὗτος ψάλλει τῷ Κυρίῳ». Δέν ψάλλει πρός τόν Θεό, γράφει ὁ ἱερός πατήρ, ὅποιος προφέρει μόνο μέ τό στόμα τίς λέξεις τῶν ὕμνων, ἀλλά, συνεχίζει, «ὅσοι ἀπό καρδίας καθαρᾶς ἀναπέμπουσι τάς ψαλμωδίας, καί ὅσοι εἰσίν ὅσιοι, σώζοντες τήν πρός Θεόν δικαιοσύνην, οὗτοι δύνανται ψάλλειν τῷ Θεῷ τοῖς ρυθμοῖς τοῖς πνευματικοῖς ἁρμοζόντως ἀκολουθοῦντες». Δηλαδή, ὅσοι ἀναπέμπουν τούς ὕμνους μέ καθαρή καρδιά καί εἶναι εὐλαβεῖς καί τηροῦν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, αὐτοί μποροῦν νά ὑμνοῦν τόν Θεό, ἀκολουθώντας, ὅπως ἀρμόζει, τούς πνευματικούς ρυθμούς, νά ψάλλουν, δηλαδή, ὄχι μέ κοσμικό ὕφος ἀλλά μέ ἐκκλησιαστικό.
Στό ζήτημα αὐτό δίδει ἰδιαίτερη βαρύτητα ὁ Μέγας Βασίλειος, γιατί συνεχίζει λέγοντας ὅτι ὅσοι κρύβουν μέσα στήν ψυχή τους ἁμαρτίες καί ψεύδη καί ἄλλα πάθη αὐτοί νομίζουν ὅτι ψάλλουν· στήν πραγματικότητα ὅμως δέν ψάλλουν. Καί αὐτό συμβαίνει διότι, ὅπως ἕνα πονηρό δένδρο δέν μπορεῖ νά βγάλει ἀγαθούς καρπούς, ἔτσι καί ἀπό μία πονηρή καρδία δέν μποροῦν νά βγοῦν ρήματα ζωῆς.
Θά σκεφθεῖτε ἴσως, μά εἶναι δυνατόν νά εἴμεθα ἅγιοι; Ἤ ποῦ μποροῦμε νά βροῦμε ἁγίους ἱεροψάλτες; Μακάρι νά μπορούσαμε, ἀλλά δέν τό ἐννοεῖ ἀκριβῶς ἔτσι ὁ Μέγας Βασίλειος. Ἐννοεῖ ὅτι θά πρέπει, ὅσοι ἔχουν ἀναλάβει τήν ἱερή αὐτήν τήν ὑπεύθυνη καί ἱερή διακονία, νά φροντίζουν τόν ἑαυτό τους καί τή ζωή τους, ὥστε νά μήν ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τή διακονία τους, γιά νά μποροῦν νά ἐκπροσωποῦν τόν λαό τοῦ Θεοῦ μέ καθαρή καρδιά ἤ ἔστω μέ τή συνείδηση ἥσυχη ὅτι προσπαθοῦν καί ἀγωνίζονται γι᾽ αὐτόν τόν σκοπό.
Διότι εἴτε τό θέλει κανείς εἴτε δέν τό θέλει ὁ ἱεροψάλτης εἶναι ἕνα πρόσωπο πού ξεχωρίζει μέσα στό σύνολο τῶν πιστῶν. Ξεχωρίζει, τόν γνωρίζουν ὅλοι καί τόν παρακολουθοῦν πολλοί, καί μέσα στόν ναό καί ἐκτός τοῦ ναοῦ, καί βλέπουν καί τή στάση του μέσα στόν ναό καί τή ζωή του ἔξω ἀπό αὐτόν, ἰδιαιτέρως σέ μικρές ἐνορίες, σέ κοινότητες καί χωριά πού οἱ ἄνθρωποι γνωρίζονται περισσότερο μεταξύ τους ἀπό ὅ,τι στίς μεγαλύτερες πόλεις. Δέν εἶναι, λοιπόν, σκόπιμο καί ὠφέλιμο ὁ ἱεροψάλτης νά δίδει ἀφορμές σχολίων καί σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν μέ τή συμπεριφορά του καί τήν ἀναστροφή του. Δέν θά πρέπει ἀκόμη ἡ στάση του ἤ ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ψέλνει νά γίνεται αἰτία ἀντί νά προσεύχονται οἱ πιστοί νά τόν σχολιάζουν καί νά σκανδαλίζονται.
Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἱεροψάλτης θά πρέπει νά στέκεται στό ἀναλόγιο μέ ἱεροπρεπῆ τρόπο, σέ στάση προσευχομένου πιστοῦ καί νά ψάλλει μέ ἀνάλογο τρόπο.
Ἡ στάση του, ἡ ἐκφορά τοῦ λόγου, ὁ τρόπος τοῦ ψαλσίματος πρέπει νά ἀποπνέουν προσευχή καί νά παρακινοῦν τούς ἀνθρώπους σέ προσευχή. Πρέπει νά συμβαδίζουν μέ τό περιεχόμενο ὅσων διαβάζει καί ὅσων ψάλλει. Συγχρόνως ὅμως θά πρέπει νά ψάλλει καί νά διαβάζει μέ τέτοιον τρόπο, καθαρά καί μέ νόημα, ὥστε οἱ πιστοί νά παρακολουθοῦν καί νά κατανοοῦν κατά τό δυνατόν τί ψάλλεται στήν Ἐκκλησία, καθώς οἱ ὕμνοι καί τά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας περιλαμβάνουν ὑπέροχα διδάγματα γιά ὅλους μας, τά ὁποῖα μᾶς βοηθοῦν νά προσευχηθοῦμε καί νά κατανοήσουμε τό νόημα τῆς ἡμέρας καί τῆς ἑορτῆς καί νά διδαχθοῦμε ἀπό τή ζωή τῶν τιμωμένων ἁγίων καί ἀπό τό πνευματικό περιεχόμενο τῶν ἑορτῶν.
Δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι οἱ ὕμνοι καί τά ἀναγνώσματα τῆς Ἐκκλησίας μας δέν εἶναι κείμενα τυχαῖα. Εἶναι κείμενα γραμμένα ἀπό τόν θεοκίνητο κάλαμο τῶν ἁγίων ἀποστόλων, τῶν προφητῶν ἀλλά καί τῶν ὑμνογράφων τῆς Ἐκκλησίας μας, πού συνέθεσαν τούς ὕμνους ἐν προσευχῇ, καί οἱ ὕμνοι αὐτοί φέρουν τό βάρος τῆς παραδόσεως τόσων αἰώνων καί τόσων ἁγίων οἱ ὁποῖοι τούς ἔψαλαν, ὥστε καί μόνο αὐτό θά ἀρκοῦσε νά κάνει τόν ἱεροψάλτη νά αἰσθάνεται τό βάρος τῆς εὐθύνης νά ψάλλει σήμερα τούς ἴδιους ὕμνους.
Ἡ κατά τό δυνατόν ἄρτια ἐκτέλεση τῶν μελῶν, ἡ ἐμμελής ἀνάγνωση τοῦ ἀποστόλου ἤ τῶν ψαλμῶν εἶναι ἀπαραίτητα, ἀλλά δέν θά πρέπει οὔτε νά γίνονται αὐτοσκοπός οὔτε βεβαίως ἀφορμή κακῶς ἐννοούμενου ἀνταγωνισμοῦ μέ τούς ἄλλους ἱεροψάλτες ἤ καί μέ τόν ἱερέα, κάτι πού δέν ὠφελεῖ οὔτε ἐσᾶς τούς ἴδιους οὔτε τούς πιστούς, γιατί διαταράσσει τήν προσευχητική καί κατανυκτική ἀτμόσφαιρα τῆς θείας Λειτουργίας ἤ τῆς ἀκολουθίας.
Αὐτό κατ᾽ ἐπέκταση σημαίνει ὅτι τό ἀναλόγιο δέν εἶναι οὔτε τόπος συζητήσεων μεταξύ τῶν ἱεροψαλτῶν οὔτε χῶρος ἐπιδείξεως τῶν φωνητικῶν ἱκανοτήτων. Θά πρέπει ἐπιπλέον νά ὑπάρχει ἕνας συντονισμός καί μέ τούς ἱερεῖς, ὥστε τόσο ἡ ἔνταση ὅσο καί ἡ διάρκεια τῆς ἐκτελέσεως τῶν ὕμνων καί τῆς θείας λατρείας νά μήν ξεφεύγει ἀπό τά λογικά πλαίσια καί κουράζει ἀντί νά εὐχαριστεῖ καί νά ἀναπαύει τούς πιστούς. Γιά ὅλα ὑπάρχει ἕνα μέτρο, ἡ χρήση τοῦ ὁποίου εἶναι πρακτικά καί οὐσιαστικά ὠφέλιμη.
Ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στόν συνεργό καί μαθητή του ἀπόστολο Ἐφέσου Τιμόθεο σχετικά μέ τό πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται κανείς μέσα στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ, «ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι», γράφει ὁ ἀπόστολος.
Καί αὐτό δείχνει τή σημασία πού ἔχει ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά τελοῦνται τά πάντα μέσα στόν ναό τοῦ Θεοῦ. Ὁ Μέγας Βασίλειος γράφει σχετικά μέ τόν τρόπο τῆς ψαλμωδίας στήν Ὁμιλία του στούς Ψαλμούς. «Ἔστι δέ ἡ θεία καί μουσική ἁρμονία, οὐ περιέχουσά τινας λόγους ἀκοήν εὐφραίνοντας, ἀλλά καταστέλλοντας καί καταπραΰνοντας τά ἐνοχλοῦντα πονηρά πνεύματα ταῖς εὐεπηρεάστοις ψυχαῖς».
Ἡ θεία καί μουσική ἁρμονία, οἱ ψαλμοί καί οἱ ὕμνοι, γράφει ὁ ἱερός πατήρ, δέν περιέχουν μόνο κάποιους λόγους πού εὐχαριστοῦν τήν ἀκοή τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά λόγους πού κάνουν τά πονηρά πνεύματα, τούς λογισμούς, τούς πειρασμούς τά πάθη νά καταστέλλονται, νά καθησυχάζουν, νά καταπραΰνονται καί νά μήν ἐνοχλοῦν τίς ψυχές πού ἐπηρεάζονται ἀπό αὐτά.
Αὐτό θά πρέπει νά εἶναι τό κριτήριο καί γιά τή δική σας ψαλμωδία καί γιά τή δική σας διακονία. Πόσο ἀναπαύει τούς ἀνθρώπους, πόσο τούς βοηθᾶ νά κατανοήσουν τό νόημα τῆς θείας λατρείας, τούς ὕμνους, τά ἀναγνώσματα. Διότι γι᾽ αὐτούς ψάλλετε, αὐτούς ἐκφράζετε. Δέν εἶναι δυνατόν οἱ πιστοί νά μήν μποροῦν νά παρακολουθήσουν τί ψάλλετε. Οὔτε βέβαια εἶναι δυνατόν νά ἀφοσιώνεσθε μόνο στή σωστή μουσική ἐκτέλεση καί νά μήν παρακολουθεῖτε τό νόημα τῶν ὕμνων, πού εἶναι καί τό κλειδί γιά τή σωστή ἀπόδοσή τους.
Ἄς ἀκούσουμε καί πάλι τόν Μέγα Βασίλειο τί συστήνει. «Ἡ γλῶσσα ψαλλέτω, ὁ νοῦς ἐρευνάτω τήν διάνοιαν τῶν εἰρημένων, ἵνα ψάλλῃς τῷ πνεύματι, ψάλλῃς δέ καί τῷ νοΐ». Ἄς ψάλλει ἡ γλώσσα, λέγει, καί συγχρόνως ὁ νοῦς ἄς παρακολουθεῖ τό νόημα τῶν λόγων, ἔτσι ὥστε νά ψάλλεις καί μέ τό πνεῦμα καί μέ τόν νοῦ, δηλαδή μέ ὅλη τήν ὕπαρξή σου. Διότι ὁ Θεός θέλει νά συμμετέσχει στήν προσευχή καί στή δοξολογία του ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος.
Σημαντική γιά τή σωστή διακονία τοῦ ἀναλογίου εἶναι καί ἡ προετοιμασία. Εἶναι χρήσιμο νά προετοιμάζεται ὁ ἱεροψάλτης ἀπό τήν προηγούμενη ἡμέρα καί ὄχι μόνο γιά ὅσα ἔχει νά ψάλλει καί νά διαβάσει, ἀλλά καί γιά τήν τυπική διάταξη, ὥστε καί λάθη νά μήν γίνονται καί περισσότερο νά κατανοεῖ ὅσα θά ψάλλει ἤ θά διαβάσει. Ἐπιπλέον θά πρέπει νά ὑπάρχει καί στά θέματα αὐτά συνεννόηση καί συνεργασία μέ τόν ἱερέα, γιά νά μήν δημιουργοῦνται προβλήματα. Ἄλλωστε ἡ ἀγαστή συνεργασία ἱεροψάλτου καί ἱερέως εἶναι ἀπαραίτητη καί πρέπει νά θεωρεῖται αὐτονόητη. Δέν εἶναι δυνατόν νά μήν ὑπάρχει πνεῦμα σεβασμοῦ καί κατανοήσεως, ἀλλά καί ἀμοιβαίας ὑποστηρίξεως, ὥστε νά προκύπτει τό καλύτερο ἀποτέλεσμα, πού εἶναι ἡ θεία λατρεία νά μεταρσιώνει ὄχι μόνο τόν ἱερέα καί τόν ἱεροψάλτη ἀλλά καί τό ἐκκλησίασμα πρός πνευματική ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων καί δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἀπό τή σωστή καί συνεπῆ διακονία τοῦ ἱεροψάλτου προκύπτει ὅμως καί μία ἀκόμη ὠφέλεια. Καί αὐτή εἶναι ἡ προσέλκυση παιδιῶν καί νέων στό ἀναλόγιο, γεγονός πού εἶναι πολύ σημαντικό, ἰδιαιτέρως στίς ἡμέρες μας. Ἄλλωστε μέ αὐτό τόν τρόπο παραδόθηκε ἡ βυζαντινή μας μουσική διά μέσου τῶν αἰώνων καί ἡ συμμετοχή στό ἀναλόγιο εἶναι αὐτή πού προσφέρει τήν ἀπαραίτητη ἐμπειρία σέ ὅσους σπουδάζουν τή βυζαντινή προκειμένου νά ἀναλάβουν μελλοντικά τήν ὑπεύθυνη διακονία τοῦ ἱεροψάλτου καί νά καλύψουν τά κενά πού προκύπτουν στούς ναούς μας.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἔχει ἱδρύσει ἀπό πολλῶν ἐτῶν τή Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς μέ σκοπό τήν προσέλκυση καί κατάρτιση νέων καί ἱκανῶν ἱεροψαλτῶν, οἱ ὁποῖοι θά στελεχώσουν μελλοντικά τά ἀναλόγια τῶν ἱερῶν μας ναῶν. Καί αὐτή εἶναι μία ἀνάγκη τήν ὁποία δέν θά πρέπει νά ὑποτιμοῦμε, ἰδίως στίς ἡμέρες μας, πού οἱ νέοι ἄνθρωποι δέν ἔχουν πάντοτε τόν ζῆλο πού ὑπῆρχε παλαιότερα ἀλλά καί τίς δυνατότητες, ὥστε νά ἀναλάβουν μία θέση ἱεροψάλτου καί μάλιστα ὄχι μόνο στίς πόλεις ἀλλά καί στά χωριά μας. Ὅμως ἱεροψάλτες ἔχουμε ἀνάγκη παντοῦ, σέ ὅλα τά χωριά καί σέ κάθε ναό καί ἐνορία.
Γι᾽ αὐτό θά πρέπει καί σεῖς μέ τή στάση σας, μέ τόν τρόπο σας, μέ τόν λόγο σας, μέ τή συμβουλή σας καί νά προσελκύετε νέα παιδιά στό ψαλτήριο ἀλλά καί νά τά προτρέπετε καί νά τά παρακινεῖτε νά σπουδάσουν τή βυζαντινή μουσική, ὥστε νά εἶναι κατηρτισμένοι καί προετοιμασμένοι γιά νά διαδεχθοῦν ὅσους ἀποχωροῦν.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἀπό τήν πλευρά της φροντίζει μέ κάθε τρόπο νά στηρίζει καί τό ἔργο σας ἀλλά καί τή βυζαντινή μουσική, πού δέν ἀποτελεῖ μόνο ἐκκλησιαστική μας παράδοση ἀλλά καί ἐθνική μας παράδοση. Ἀποτελεῖ ἕναν πλοῦτο ἐθνικό πού μᾶς κάνει ὑπερήφανους, καί εἶναι γνωστή καί μελετᾶται καί θαυμάζεται ἀπό ὅλο τόν κόσμο καί στήν ἀνατολή ἀλλά καί στή Δύση, γιατί ξεχωρίζει γιά τήν πνευματικότητά της καί συγκινεῖ ἀκόμη καί ἐκείνους πού δέν κατανοοῦν τό ὑπέροχο περιεχόμενο τῶν ὕμνων.
Γιά τόν λόγο αὐτό διοργανώνουμε κάθε χρόνο Ἡμερίδες καί συναντήσεις χορωδιῶν βυζαντινῆς μουσικῆς, ἀλλά καί προσπαθοῦμε νά τήν προβάλλουμε μέ κάθε εὐκαιρία, σέ ὅλες σχεδόν τίς ἐκδηλώσεις τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, στίς ὁποῖες καί πολλοί ἀπό σᾶς συμμετέχετε, δεῖγμα καί αὐτό τῆς καλῆς συνεργασίας πού ὑπάρχει στή Μητρόπολή μας, ἡ ὁποία πιστεύω καί εὔχομαι ὅτι θά συνεχισθεῖ καί τή νέα χρονιά, πού ἑορτάζουμε καί τό Ἰωβηλαῖο τῶν 25 ἐτῶν Παυλείων.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις θά ἤθελα νά εὐχηθῶ σέ ὅλους σας τό νέο ἔτος νά εἶναι γιά ὅλους σας χαρούμενο καί δημιουργικό. Ὁ Θεός νά σᾶς χαρίζει ὑγεία καί χάρη καί δύναμη γιά νά ἀνταποκρίνεσθε στήν ἱερή αὐτή διακονία σας, νά εὐλογεῖ καί νά χαρίζει πλούσιες τίς δωρεές του καί στίς οἰκογένειές σας καί στούς οἰκείους σας, καί νά μᾶς ἐνισχύει ὅλους ὥστε νά ψάλλουμε καί νά ὑμνοῦμε ἀκαταπαύστως τό ὄνομά του καί τή δόξα του ὅσο ζοῦμε καί ὅσο ὑπάρχουμε.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ