ΚΔ΄ Παύλεια: « Μικροί Ιεραπόστολοι». Υπαίθρια αρχιερατική θ. Λειτουργία για τη λήξη Κατηχητικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως. (ΦΩΤΟ)

KDPauleiaMikroiIerapostoloi2018.jpg

KDPauleiaMikroiIerapostoloi2018.jpg

Στο πλαίσιο των ΚΔ΄Παυλείων, το Σάββατο 26 Μαΐου το πρωί, στο άλσος του Αγίου Νικολάου Ναούσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε υπαίθρια αρχιερατική θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο με την ευκαιρία της λήξης του κατηχητικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως.

Στη θεία λειτουργία συμμετείχαν τα παιδιά, οι νέοι και τα στελέχη του Γραφείου Νεότητος. Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας διοργανώθηκαν διάφορες δράσεις και ομαδικά παιχνίδια.

Ήταν μια ευκαιρία να συναντηθούν και να αισθανθούν την κοινωνία της αγάπης παιδιά και στελέχη από όλες τις αρχιερατικές περιφέρειες της επαρχίας μας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

«Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με πλεῖον τούτων; … ναί, Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φι­λῶ σε».

Ἕναν ἀπό τούς τελευταίους δια­λό­γους τοῦ Χριστοῦ μέ τούς μα­θη­τές του ἀκούσαμε στό σημερινό εὐ­αγγελικό ἀνάγνωσμα, καί μά­λι­στα ἕναν διάλογο μέ τόν ἀπό­στο­λο Πέτρο πού ἔχει βαρύνουσα ση­μασία.

Στίς ὧρες τῆς ἀγωνίας τοῦ Κυ­ρίου μας, λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος καί τή Σταύρωσή του, ὁ ἀπό­στο­λος Πέ­τρος παρά τήν ἐπίμονη ὑπόσχε­σή του ὅτι δέν θά ἐγκαταλείψει πο­­τέ τόν δι­δάσκαλό του, τόν ἀρ­νή­­θηκε τρεῖς φορές «πρίν ἀλέ­κτωρ λαλήσῃ», ὅπως τόν εἶχε προ­ειδοποιήσει ὁ Χριστός.

Ὁ Πέτρος μετανόησε ἀμέσως, κα­θώς θυμήθηκε τά λόγια τοῦ Χρι­στοῦ, καί ἔκλαυσε πικρά, ἀλλά δέν εἶχε τήν εὐκαιρία νά συνα­ντήσει τόν Χριστό καί νά ἀποκαταστήσει τή σχέση του μαζί του.

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν εὐκαιρία τοῦ προσφέρει ὁ Χριστός, καθώς ἐμ­φα­νίζεται ἀναστημένος καί τόν ρω­τᾶ: «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με πλεῖ­ον τούτων;» Μέ ἀγαπᾶς πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀπό αὐτούς; ἀπό τούς συμ­μα­θητές σου, ἀπό τούς ἀνθρώ­πους γύ­ρω σου, ἀπό τόν κόσμο;

Τρεῖς φορές τόν ρωτᾶ ὁ Χριστός ζη­τώντας τήν πρώτη θέση στήν ἀγάπη του, καί ὁ μαθητής τρεῖς φο­­ρές τοῦ ἐπιβεβαιώνει: «ναί, Κύ­ριε, σύ γνωρίζεις ὅτι σέ ἀγαπῶ πε­ρισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον».

Καί ὁ Χριστός τοῦ ἐπιβεβαιώνει τή δική του ἀγάπη καί τή συγ­χώ­ρηση, ἀνα­θέτοντάς του τήν φρο­ντί­δα καί τή μέριμνα τῶν προ­βάτων του, το­ποθετώντας τον ἔτσι στή δική του θέση.

Τό ἐρώτημα ὅμως αὐτό ὁ Χριστός δέν τό ἀπευθύνει μόνο στόν μαθη­τή του, στόν ἀπόστολο Πέτρο. Τό ἀπευθύνει πρός ὅλους τούς μαθη­τές του σέ κάθε ἐποχή, γιατί ἀπό ὅλους μας ζητᾶ νά ἔχει τήν πρώτη θέση στήν ἀγάπη μας. Ὄχι γιατί τήν χρειάζεται ἤ γιατί τήν ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά γιατί μόνο μέ τήν ἀγάπη μποροῦμε νά τόν πλησιά­σουμε καί νά μᾶς πλησιάσει, μπο­ρεῖ νά ἐνοικήσει μέσα μας καί νά μᾶς χαρίσει τά ἀγαθά του, νά μᾶς χαρίσει τήν εὐτυχία καί τή μακα­ρι­ότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς.

Ὁ Χριστός μᾶς ρωτᾶ ὅλους καί πε­­ριμένει τήν καταφατική ἀπά­ντη­­­σή μας. Περιμένει νά τόν δια­βεβαιώσουμε γιά τήν ἀγάπη μας, ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς μέ τόν δικό του τρόπο, ὅπως τό ἔκαναν καί ἑκα­τομ­μύρια χριστιανοί πρίν ἀπό ἐ­μᾶς, ὅπως τό ἔκαναν οἱ ἅγιοι καί οἱ μάρτυρες τῆς πίστεώς μας, ὅπως τό ἔκαναν οἱ πατέρες μας, γιατί χά­ρη στήν ἀγάπη ὅλων αὐτῶν πρός τόν Χριστό διατηρήθηκε ἡ πί­­στη μας καί μεταδόθηκε καί σέ ἐμᾶς.

Τελοῦμε σήμερα τή θεία Λειτουρ­γία μέ τήν εὐκαιρία τῆς λήξεως τοῦ κατηχητικοῦ ἔτους σέ ἕναν τό­­πο ἡρωικό καί μαρτυρικό. Στήν ἡρωική πόλη τῆς Ναούσης, τῆς ὁ­ποί­ας οἱ κάτοικοι θυσίασαν τό 1822 τή ζωή τους γιά τήν πίστη στόν Χριστό. Μαρτύρησαν, ἔχυσαν τό αἷμα τους ἀπό τήν ἀγάπη τους γιά Ἐκεῖνον. Γιατί ἡ ἀπάντησή τους στήν ἐρώτηση τοῦ Τούρκου πα­­σᾶ «χριστιανός εἶμαι καί χρι­στι­α­νός θά πεθάνω» ἦταν συγ­χρό­νως καί μία ἀπάντηση στήν ἐρώ­τηση τοῦ Χριστοῦ: «ἀγαπᾶς με πλεῖ­ον τούτων;» Καί οἱ ἅγιοι τῆς Ναούσης ἀπά­ντη­σαν χωρίς δεύτερη σκέψη, χω­ρίς δισταγμό: «ναί, Κύριε, σύ οἶ­δας ὅτι φιλῶ σε». Γνωρίζεις, Χρι­στέ μου, ὅτι σέ ἀγαπῶ καί γι᾽ αὐτό θυ­σιά­ζω καί τή ζωή μου γιά τήν ἀγά­πη σου.

Καί ἡ ἀγάπη τους αὐτή γιά τόν Χριστό συνο­δευό­­ταν ἀπό τήν ἀγά­πη τους γιά τήν πατρίδα· γιατί αὐ­τές οἱ δύο ἀγά­πες, ἡ ἀγάπη στόν Χριστό καί ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα, εἶναι αἰῶνες τώρα ἀλληλένδετες. Καί ἔχουμε χρέος καί ἐμεῖς καί σεῖς, παιδιά μου, νά τίς κρατή­σου­με καί τίς δύο, καί νά μήν τίς χω­ρίσουμε καί νά μήν ἀρνηθοῦμε κα­μία ἀπό τίς δύο.

Δέν εἶναι πάντοτε εὔκολο νά ποῦ­με τό «ναί», εἴτε γιά τήν ἀγά­πη στόν Χριστό εἴτε γιά τήν ἀγάπη στήν πατρίδα, γιατί πολλές φορές αὐτό ἔχει κόστος, ἔχει συνέπειες. Ἀλλά δέν εἶναι δυνατόν νά ἀρ­νη­θοῦμε οὔτε τόν Χριστό οὔτε τήν πα­­τρίδα μας οὔτε τήν Μακεδονία μας, πού αὐτό τό διάστημα διέρ­χε­ται μία κρίσιμη περίοδο γιά τήν ἱστο­ρία της. Μία κρί­σιμη περίοδο, για­τί κάποιοι ἀρνοῦ­νται τήν ἱστο­ρία της καί ἐπιδιώ­κουν νά σφε­τε­ρισθοῦν καί τό ὄνο­μα καί τό πα­ρελ­θόν της καί τά ἱε­ρά χώματά της πού εἶναι ποτι­σμέ­να μέ τό αἷ­μα τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύρων της.

Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νά μείνουμε σταθεροί στήν ἀγάπη μας καί στόν Χριστό καί στήν πατρίδα μας καί στή Μακεδονία μας. Πρέπει νά δια­κηρύσσουμε ὅτι ἀγαποῦμε καί τόν Χριστό καί τόν τόπο αὐτό τόν μαρτυρικό στόν ὁποῖο γεννηθή­κα­με, τή Μακεδονία μας, περισ­σό­τε­ρο, ἀπό ὁτιδήποτε ἄλ­λο καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας, γιατί ἄν χαθεῖ αὐτή, ὅπως καί ἄν χαθεῖ ἡ πίστη μας στόν Χριστό, θά χα­θοῦ­με καί ἐμεῖς.

Τό καλοκαίρι πού ἀρχίζει σέ λίγο εἶναι μία περίοδος στήν ὁποία κα­λούμεθα νά ἀποδείξουμε τήν ἀγά­πη μας στόν Χριστό, νά ἀποδείξετε μέ τή ζωή σας καί μέ τή συμπερι­φο­ρά σας ὅτι αὐ­τά πού διδαχθή­κατε στά κα­τη­χη­τικά σχολεῖα καί τίς νεα­νικές συν­τρο­φιές τῆς Ἱερᾶς μας Μη­τρο­πό­λεως ὅλο τόν χρόνο ἄφη­σαν τό ἴχνος τους στήν ψυχή σας. Δῶστε, λοιπόν, μέ κάθε εὐ­και­­ρία τή δική σας ἀπάντηση στήν ἐρώτηση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί στήν ἐρώτηση γιά τήν πατρίδα. «Ναί, Χριστέ μου, σέ ἀγαπῶ πε­ρισ­σότερο ἀπό ὅλα». «Ναί, ἀγαπῶ τήν πατρίδα μου, τή Μακεδονία μας, περισσότερο ἀπό κάθε τι ἄλ­λο», γιατί δέν μποροῦμε νά κά­νουμε κάτι διαφορετικό γι᾽ αὐτόν τόν τό­πο, τόν ἡρωικό καί μαρ­τυ­ρικό, ἰδίως ὅταν κάποιοι τόν ἐπι­βου­λεύ­ονται, παρά νά δείχνουμε ἔμπρα­κτα τήν ἀγάπη μας.

Κλείνοντας, λοιπόν, αὐτές τίς σκέ­ψεις τίς πατρικές καί μέ πολλή ἀγάπη εὔχομαι ὁλό­ψυχα σέ ὅλους καί σέ ὅλες σας καλή ἐπιτυχία στίς ἐξετάσεις σας καί ἕνα εὐλογημένο καί χαρού­με­νο κα­λο­καίρι μέ τήν ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα μας νά θερ­μαίνει πάντοτε τήν καρδιά σας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ