Την Πέμπτη 5 Ιουλίου πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στη Μικρή Σάντα του Δήμου Βέροιας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε τη θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.
Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας τελέστηκε τρισάγιο στο ηρώο που βρίσκεται παραπλεύρως του Ναού.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Τήν ἐν σαρκί ζωήν, σοῦ κατεπλάγησαν, ἀγγέλων τάγματα, πῶς μετά σώματος, πρός ἀοράτους συμπλοκάς ἐχώρησας, πανεύφημε».
Ἕναν ἀπό τούς μεγάλους ὁσίους της πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί τιμᾶ ἰδιαιτέρως, ὅπως κάθε χρόνο, ἡ ἐνορία σας. Καί ὁ τιμώμενος δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Ἀθωνίτη, τόν ἱδρυτή τῆς Μονῆς τῆς Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ τιμώμενος ἅγιος δέν εἶναι ἄλλος ἀπό ἕναν ἄνθρωπο πού ἀρνήθηκε τίς τιμές καί ἐγκατέλειψε τή δόξα τοῦ κόσμου τά ὁποῖα μποροῦσε νά ἀπολαύσει ἄφθονα, χάρη στήν καταγωγή του ἀπό πλούσια οἰκογένεια, χάρη στή μόρφωσή του ἀλλά καί στόν σύνδεσμό του μέ τόν μετέπειτα αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου, τόν Νικηφόρο Φωκᾶ.
Ἀρνήθηκε ὅμως καί τή δόξα καί τίς τιμές τοῦ κόσμου, γιατί ἄκουσε τόν λόγο τοῦ Κυρίου «τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐάν κερδίσῃ τόν κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ», καί ἑλκύσθηκε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὥστε ἀποφάσισε νά ἀφοσιωθεῖ στόν Θεό, θυσιάζοντας γιά χάρη του τά πάντα καί ἀποσυρόμενος πρῶτα στή μονή τοῦ Κυμινᾶ, στή Μικρά Ἀσία, καί στή συνέχεια στό Ἅγιο Ὄρος.
Δέν εἶναι ὅμως μόνο ἡ ἀπόφασή του νά ἐγκαταλείψει τόν κόσμο καί νά ἀφοσιωθεῖ στόν Θεό αὐτή πού κάνει ἐμᾶς τούς χοϊκούς ἀνθρώπους νά τόν τιμοῦμε, καί τούς ἀγγέλους, ὅπως λέει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, νά τόν θαυμάζουν καί νά ἐκπλήττονται ἀπό αὐτόν, ἀλλά εἶναι ὁ ἀγώνας τόν ὁποῖο διεξήγαγε σέ ὅλη τή ζωή του, προκειμένου νά ζήσει ἐν Χριστῷ.
Καί ὁ ἀγώνας αὐτός δέν εἶναι οὔτε εὔκολος οὔτε σύντομος. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἀγωνίζεται μέχρι τέλους καί νά βιάζει τόν ἑαυτό του, ὥστε νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καλεῖται νά εὑρίσκεται σέ ἐγρήγορση πνευματική, γιά νά μήν ὑποχωρεῖ στούς πειρασμούς καί νά μήν πέφτει στίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, ὅπως εὔκολα μπορεῖ νά συμβεῖ, ἐάν ἀφήσει τόν ἑαυτό του καί χαλαρώσει. Καλεῖται ὅμως καί νά ἀντιμετωπίσει τόν πνευματικό ἐχθρό, τόν διάβολο, πού τοῦ ἐπιτίθεται μέ διαφόρους τρόπους καί διάφορα μέσα, μέ σκοπό νά τόν πλήξει, νά τόν τραυματίσει, νά τόν θανατώσει.
Καί ὁ ἀγώνας αὐτός ὁ πνευματικός εἶναι σκληρός καί δύσκολος, γιατί δέν εἶναι ἀγώνας ἀνθρώπου πρός ἄνθρωπο. Εἶναι ἀγώνας τοῦ ἀνθρώπου «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Εἶναι μία μάχη ἄνιση, διότι ὁ ἀντίπαλος ὡς πνεῦμα εὑρίσκεται σέ πλεονεκτικότερη θέση ἀπό τόν ἄνθρωπο, πού ἀγωνίζεται φέροντας τό βάρος καί τήν ἐπιρροή τῆς ὕλης καί τοῦ φθαρτοῦ σώματος. Γι᾽ αὐτό καί εἶναι τόσο θαυμαστό, ὅταν ὁ ἄνθρωπος, ἔχοντας καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νικᾶ τόν ἀντικείμενο, νικᾶ τόν ἀντίπαλό του διάβολο, πού θέλει νά τόν ὑφαρπάσει ἀπό τόν Θεό καί νά τοῦ στερήσει τή σωτηρία.
Σέ αὐτόν τόν δύσκολο καί σκληρό πνευματικό ἀγώνα κατόρθωσε ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης νά νικήσει, ἀντιμετωπίζοντας ὄχι μόνο τά πνευματικά ἐμπόδια καί τίς πνευματικές παγίδες πού τοῦ ἔστηνε ὁ ἀρχέκακος διάβολος, ἀλλά καί τά φυσικά καί σωματικά ἐμπόδια, τά ὁποῖα πολλές φορές ἐφευρίσκει γιά νά κάνει τή ζωή ὅσων ἀγωνίζονται, καί ἰδιαιτέρως τῶν μοναχῶν καί τῶν ἀσκητῶν πού ζοῦν κάτω ἀπό δύσκολες συνθῆκες, ἀκόμη πιό δύσκολη καί νά τούς ἀναγκάσει νά ὑποχωρήσουν καί νά παραιτηθοῦν ἀπό τήν προσπάθεια.
Καί αὐτό ἔκανε καί μέ τόν ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Ἀθωνίτη· ἀλλά ἐκεῖνος παρέμενε σταθερός καί ἀκλόνητος στόν ἀγώνα του, χωρίς νά ἐπηρεάζεται ἀπό τίς παγίδες τοῦ διαβόλου. Εἶχε ἀποφασίσει ἐγκαταλείποντας τόν κόσμο ὅτι θά ἀγωνισθεῖ γιά νά ζήσει τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά κερδίσει τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καί δέν λύγισε μπροστά σέ καμία δυσκολία, μπροστά σέ καμία ταλαιπωρία, μπροστά σέ καμία ἀπό τίς ἀντιξοότητες τίς ὁποῖες συναντοῦσε. Ὅποια καί ἄν ἦταν, ὅσο σκληρή καί ἄν ἦταν ἡ δοκιμασία, ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἐπέμενε καί παρέμεινε προσηλωμένος στόν στόχο του, κάτι πού ἔκανε, ὅπως ἦταν φυσικό, ἀκόμη καί τούς ἀγγέλους νά τόν θαυμάζουν, γιατί κατόρθωνε νά συμπλέκεται μέ τόν ἀόρατο ἐχθρό καί νά τόν νικᾶ, παρότι ἔφερε σῶμα.
Ὁ θαυμασμός τῶν ἀγγέλων, ὅπως τόν παρουσιάζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, δείχνει καί σέ μᾶς πόσους μεγάλους ἀγῶνες διεξήγαγε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, ἀγῶνες, τούς ὁποίους ἐμεῖς πού ζοῦμε στόν κόσμο δέν μποροῦμε οὔτε νά διανοηθοῦμε. Δείχνει ὅμως καί πόση δύναμη ἔχει ὁ ἄνθρωπος, ἐάν ἀποφασίσει νά ἀγωνισθεῖ γιά νά ζήσει σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά νικήσει τόν διάβολο. Ἔχει τόση δύναμη, δύναμη πού ἀντλεῖ ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά ὑπερβαίνει καί αὐτή τήν ἀνθρώπινη φύση του καί νά νικᾶ τόν ἐχθρό. Καί αὐτό δείχνει ἀκόμη, ἀδελφοί μου, ὅτι δέν θά πρέπει καί ἐμεῖς νά ὑποχωροῦμε στίς δυσκολίες τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, δέν θά πρέπει νά ὑποχωροῦμε στούς πειρασμούς, ἀλλά νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμεθα, ἐπικαλούμενοι βέβαια πάντοτε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά νικοῦμε καί ἐμεῖς τά ἐμπόδια τοῦ διαβόλου καί νά ἀξιωθοῦμε καί διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή γιά νά κερδίσουμε καί τήν αἰώνια ζωή πού χαρίζει ὁ Χριστός σέ ὅσους θά ὑπομείνουν ἕως τέλους.