Η εορτή του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στη Βέροια (φωτο)

Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου επι τη εορτή του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου προστάτου των Νομικών.

Παρέστησαν εκπρόσωποι του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας, Δικαστικοί και άλλοι επίσημοι.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε:

«Ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τήν οἰκουμένην ἐν δικαιο­σύνῃ».

Στόν Ἄρειο Πάγο ὁδηγεῖ τόν πρω­τοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος καταδιωκόμενος ἀπό τούς Ἑβραίους τῆς Βεροίας καί τῆς Θεσσαλονίκης καταφεύγει στήν Ἀθήνα, ἡ περιέργεια τῶν Ἀθηναί­ων. 

Ὅσοι τόν ἄκουσαν νά συζητᾶ στήν ἀγορά τῆς πόλεως ἤθελαν νά τόν ἀκούσουν νά τούς ἀναπτύσσει διεξοδικώτερα τήν νέα διδασκα­λία πού κόμιζε στήν πόλη τους, γιατί, ὅπως ἐπιτυχημένα σχολιά­ζει ὁ ἱερός συγγραφέας τῶν Πρά­ξεων τῶν Ἀποστόλων καί συνέκ­δημος τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, γιά τίποτε ἄλλο δέν εἶχαν περισσότερο χρόνο οἱ Ἀθηναῖοι ἀπό τό νά συζητοῦν καί νά ἀκοῦν νέες ἀπόψεις.

Δέν ἦταν ὅμως στήν πραγματικό­τητα ἡ περιέργεια τῶν Ἀθηναίων πού ἔφερε τόν μεγάλο ἀπόστολο στό πιό ἐπίσημο βῆμα τοῦ ἀρχαίου κόσμου, στόν Ἄρειο Πάγο. Ἦταν ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ πού τόν κατηύ­θυνε ἐκεῖ γιά νά ἀκουσθεῖ ἀπό τόν τόπο τοῦ πιό φημισμένου δικαστη­ρίου τῆς ἀρχαιότητος τό μήνυ­μα τῆς θείας δικαιοσύνης.

 Ἦταν ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ πού ὁδήγησε τόν ἀπόστολό του νά κη­ρύ­ξει τό μήνυμα τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν λόφο πού ἔφερε, κατά τήν παράδοση, τό ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ πολέμου, τοῦ Ἄρη.

Γιά τόν ἀπόστολο Παῦλο πού κη­ρύττει ἐνώπιον τῶν Ἀθηναίων τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί ἀποκα­λύπτει τό Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἦρθε στήν γῆ γιά νά μᾶς γνωρίσει τόν ἀληθινό Θεό καί νά μᾶς καταστήσει τέκνα του καί κληρονόμους τῆς βασιλείας του, ὁ Θεός εἶναι Θεός τοῦ ἐλέους, εἶναι Θεός πού συγχωρεῖ τούς ἀνθρώ­πους γιά ὅσα ἔπραξαν στόν καιρό πού δέν τόν γνώριζαν, καί τούς καλεῖ τώρα νά μετανοήσουν, νά ἀλλάξουν νοῦ καί νοοτροπία καί νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδό τήν ὁποία Ἐκεῖνος χαράσσει μέ τόν νόμο του, τήν ὁδό τῆς δικαιο­σύ­νης, σύμφωνα μέ τήν ὁποία θά κρίνει τόν κόσμο κατά τήν ἡμέρα, τήν ὁποία ὅρισε ὁ ἴδιος ὡς ἡμέρα κρίσεως τοῦ κόσμου.

Ὁ Θεός τόν ὁποῖο ἐπιχειρεῖ νά γνωρίσει μέ τό κήρυγμά του ὁ πρω­τοκορυφαῖος ἀπόστολος στούς Ἀθηναίους εἶναι Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς συγχωρήσεως, ἀλλά ἡ ἀγάπη καί ἡ συγχώρηση πρέπει νά ἔχουν ὅρια, ὥστε νά μήν καταλήγουν στήν ἀδικία. 

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός τῆς ἀγάπης εἶναι συγχρόνως καί Θεός τῆς δικαιοσύνης πού γνωρίζει καί νά ἀνέχεται, νά ὑπομένει καί νά συγ­χωρεῖ, ἀλλά δέν μπορεῖ νά ἀδια­φορεῖ γιά τό δίκαιο καί τή δικαι­ο­σύνη. Δέν μπορεῖ νά ἀνέχεται τήν καταπάτηση τοῦ δικαίου καί τήν ἐμμονή σ᾽ αὐτήν, γιατί ἀποτελεῖ ἀποδοχή τῆς ἀδικίας καί τοῦ ἀδί­κου. 

Γι᾽ αὐτό καί ἐνῶ σέβεται τήν ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου, τήν ὁποία ὁ ἴδιος ὡς Δημιουργός χάρισε στόν ἄνθρωπο, θέτει νόμο καί ὅρια πρός διασφάλιση τοῦ δικαίου, καί σύμ­φωνα μέ αὐτά θά κρίνει τούς ἀνθρώ­πους κατά τήν ἡμέρα «ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τήν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ».

Ὁ ὅρος αὐτός, μέ τόν ὁποῖο περι­γράφει τόν τρόπο τῆς μελλούσης κρίσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Χριστό ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀπο­δεικνύει καί τό μεγαλεῖο τῆς δικαι­οσύνης τοῦ Θεοῦ, καθώς, ἄν καί Δημιουργός τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων, ὁ Θεός δέν κρίνει αὐθαίρετα, ὅπως θά μποροῦσε, δέν κρίνει προσωποληπτώντας, ἀλλά κρίνει «ἐν δικαιοσύνῃ», δεσμευό­μενος ἀπό τούς ὅρους πού ὁ ἴδιος ἔθεσε καί ἀποκαλύπτοντας ἔτσι τό ἀληθινό νόημα τῆς δικαιοσύνης.

Αὐτό ὑπηρετοῦσε, προφανῶς, καί ὁ Ἀρεοπαγίτης Διονύσιος ὁ ὁποῖος ἄκουσε τόν ἀπόστολο Παῦλο νά μιλᾶ, ἐκεῖ ὅπου καί ὁ ἴδιος ἀπέ­νειμε τήν κατ᾽ ἄνθρωπον δικαιο­σύ­νη, γιά τόν δικαιοκρίτη «ἄγνω­στο» Θεό καί ἐντυπωσιάσθηκε καί συγκινήθηκε καί θέλησε νά μάθει περισσότερα γι᾽ Αὐτόν. 

Γι᾽ αὐτό καί ἐνῶ οἱ περισσότεροι ἀποχώρησαν, ὅταν ὁ Παῦλος ἀνα­φέρθηκε στήν ἀνάσταση ὡς ἀπό­δειξη τῆς ἀληθείας τῶν ὑποσχέ­σεων τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνος παρέμεινε καί προσεκολλήθη στόν Παῦλο γιά νά κορέσει τή δίψα τῆς ψυχῆς του γιά δικαιοσύνη. 

Ἔτσι ὁδηγήθηκε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί ἔγινε ἀπό ὑπηρέτης τῆς ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης, κή­ρυ­κας τῆς δικαιοσύνης καί ὁδηγός τῶν ἀνθρώπων στόν Θεό, ὁ ὁποῖος «δικαιοσύνας ἠγάπησε».

Ἔγινε διάκονος τοῦ Θεοῦ, γιατί πίστευσε ὅτι μέ τήν πίστη του στόν Χριστό θά μποροῦσε νά προσεγ­γί­σει περισσότερο τήν ἀληθινή καί ἀπροκατάληπτη δικαιοσύνη, πού ὑπερβαίνει τά σχήματα τοῦ κό­σμου, καί νά βοηθήσει στή διάδοσή της μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. 

Καί ἔγινε πρότυπο δικαστοῦ, για­τί ἐπέλεξε μεταξύ τῆς ὑποκει­με­νικῆς ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης, τήν ἀκλινῆ καί αἰώνια δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, καταλείποντας παρά­δειγ­μα ἰσχυρό καί φωτεινό γιά ὅλους τούς ὁμοτέχνους του, ὅσους ἔθεσαν στόχο τῆς ζωῆς τους νά ὑπηρετοῦν τό δίκαιο καί νά συμ­βάλλουν στήν ἑδραίωσή τους στόν κόσμο μας, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο συχνά ἐπικρατεῖ τό δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου καί παραγνω­ρί­ζονται τά δικαιώματα τῶν ἀσθε­νεστέρων, σέ ἕναν κόσμο πού πα­ρό­τι ἀναζητᾶ τή δικαιοσύνη, εὔκολα παρασύρεται ἀπό τήν ἀδι­κία. 

Ἔγινε καί εἶναι ὁ ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, ὁ ἐπιφανής καί ἅγιος συνάδελφος καί προστάτης σας, πρότυπο δικαστοῦ πού δέν παύει ποτέ νά ἀναζητᾶ τό δίκαιο πέρα ἀπό τό γράμμα τοῦ νόμου, τό ὁποῖο συχνά ἀποδεικνύεται ἄδικο, νά ἀναζητᾶ τό πνεῦμα τῆς δικαιο­σύνης, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό πνεῦμα τοῦ δικαίου καί δικαιο­κρί­του Θεοῦ.

Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τή μνή­μη τοῦ προστάτου σας ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, εὔχο­μαι ἀπό καρδίας τό παράδειγμά του νά σᾶς ἐμπνέει, νά σᾶς ἐνι­σχύει καί νά σᾶς καθοδηγεῖ στό δύσκολο καί εὐθυνοφόρο ἔργο τῆς ἀπονομῆς τῆς δικαιοσύνης, ὥστε νά συμβάλλετε καί σεῖς στήν ἐπι­κράτηση τοῦ δικαίου, πού ἀπο­τελεῖ τό θεμέλιο τῆς εἰρήνης καί τῆς εὐημερίας τοῦ κόσμου, αὐτή τήν ὁποία ὅλοι ἐπιθυμοῦμε καί εὐχόμεθα.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ