Το Σάββατο της Διακαινησίμου 4 Μαΐου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αρκοχωρίου Ναούσης, όπου εορτάστηκε εκ μεταφοράς λόγω της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η μνήμη των Αγίων Αυταδέλφων Μαρτύρων Αγάπης, Ειρήνης και Χιονίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Παρθενίας ἔσοπτρα … νοερῶς ἠστράψατε … τήν Ἐκκλησίαν ἀγλαΐζουσαι, νύκτα δέ τῶν νοσημάτων ἀπελαύνουσαι», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα πρός τιμήν τῶν τριῶν ἁγίων μαρτύρων Ἀγάπης, Εἰρήνης καί Χιονίας, τῶν ὁποίων τή μνήμη πανηγυρίζει ἰδιαιτέρως ὁ ἱερός ναός σας.
Καί ὅσα ψάλλει πρός τιμήν τους ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν εἶναι ὑπερβολές οὔτε ρητορικά σχήματα. Εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι ἡ πραγματικότητα τήν ὁποία ζοῦμε καθημερινά καί βιώνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ἡ ζωή τῆς ὁποίας εἶναι ἡ ζωή τῶν ἁγίων μας.
Γιατί τί ἦταν, ἀδελφοί μου, οἱ τρεῖς ἑορταζόμενες ἁγίες; Τρεῖς νεαρές κοπέλες ἦταν, πού ξεχώριζαν ὅμως ἀπό τίς συνομίληκές τους, γιατί αὐτές πίστευαν στόν Χριστό. Καί πίστευαν στόν Χριστό σημαίνει ὅτι ζοῦσαν σύμφωνα μέ τό εὐαγγέλιο καί τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἐκείνη τήν ἐποχή, τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν, δέν ἦταν οἱ ἄνθρωποι χριστιανοί, ἐπειδή ἔτυχε νά βαπτισθοῦν χριστιανοί, ὅπως σήμερα. Ἦταν χριστιανοί, γιατί εἶχαν ἐπιλέξει νά πιστεύουν στόν Χριστό, γνωρίζοντας τίς δυσκολίες καί τούς κινδύνους, γνωρίζοντας ὅτι παραβίαζαν τίς ἐντολές τοῦ αὐτοκράτορα καί τούς νόμους τοῦ κράτους καί κινδύνευαν νά συλληφθοῦν καί νά ὁδηγηθοῦν στό μαρτύριο.
Καί ὅμως αὐτές οἱ τρεῖς νεαρές ὑπάρξεις εἶχαν ἐπιλέξει τόν Χριστό. Εἶχαν διαλέξει νά εἶναι μαζί του καί νά ζοῦν ὅπως Ἐκεῖνος ἤθελε, ἀδιαφορώντας γιά τίς αὐστηρές ἀπαγορεύσεις τῶν νόμων. Καί αὐτή τους ἡ ἐπιλογή τίς ἔκανε νά ξεχωρίζουν καί νά διακρίνονται ἀνάμεσα στίς συνομίληκές τους καί ὄχι μόνο. Τίς ἔκανε νά ξεχωρίζουν, γιατί ἡ ζωή τους ἦταν ἁπλή καί καθαρή· γιατί ἡ ἀναστροφή τους δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία καί τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας, μέ τίς διασκεδάσεις καί τίς κοσμικές ἀπολαύσεις πού ἔτερπαν τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Καί στήν καθαρή τους ψυχή ἔλαμπε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν «παρθενίας ἔσοπτρα», ὅπως γράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Ἦταν σάν τόν καθρέφτη πού ἀντανακλᾶ τό φῶς καί τό μεταδίδει σέ ὅλο τό περιβάλλον. Ἔτσι ἔλαμπαν καί αὐτές, ὅπως ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό τούς μαθητές του, «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Καί δέν ἔλαμπαν μόνο τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά δόξασαν καί τόν Θεό, διότι, ὅταν τίς συνέλαβαν ὡς χριστιανές, ἡ Ἀγάπη, ἡ Εἰρήνη καί ἡ Χιονία, πού ἦταν μαθήτριες τοῦ ἁγίου Δημητρίου, δέν ἀρνήθηκαν τήν πίστη τους. Ὁμολόγησαν μέ θάρρος τό ὄνομά του, ἀρνήθηκαν ὅλες τίς προσφορές καί τίς ὑποσχέσεις τοῦ ἡγεμόνος καί ὑπέμειναν μέ καρτερία τά βασανιστήρια καί τόν μαρτυρικό θάνατο. Καί ἐνῶ θά περίμενε κανείς μέ τόν θάνατό τους νά σβύσει τό φῶς τους, τό φῶς αὐτό δυνάμωσε περισσότερο καί ἔγινε φῶς πού φωτίζει τήν Ἐκκλησία, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Διότι τό φῶς πού ἀκτινοβολοῦσαν οἱ τρεῖς ἁγίες δέν ἦταν φῶς ἀνθρώπινο καί ἐγκόσμιο πού ἐξαντλεῖται καί σβύνει μέ τόν θάνατο. Ἦταν τό φῶς τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης στόν Χριστό, ἦταν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ πού ὄχι μόνο δέν σβύνει ἀλλά ἐνισχύεται μέ τό μαρτύριο καί παραμένει γιά νά φωτίζει τήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο καί νά ἐκδιώκει «τή νύκτα τῶν νοσημάτων», κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο.
Καί εἶναι ἀλήθεια αὐτό, ὄχι μόνο γιατί τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποτελοῦν πηγή ἀκένωτη τῆς θείας χάριτος καί θαυματουργοῦν, θεραπεύοντας τούς ἀνθρώπους πού προστρέχουν σ᾽ αὐτά καί ἐπικαλοῦνται τίς πρεσβεῖες τους ἀπό τά σωματικά καί τά ψυχικά νοσήματα καί ἀσθενήματα, ἀλλά καί γιατί μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τους φωτίζουν καί τή δική μας ζωή.
Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο πού, παρότι εἶναι κατ᾽ ὄνομα χριστιανικός, δέν διαφέρει πολύ ἀπό τόν εἰδωλολατρικό κόσμο στόν ὁποῖο ζοῦσαν οἱ τρεῖς ἑορταζόμενες μάρτυρες. Καί ὅπως ἐκεῖνες ἔμειναν σταθερές στήν πίστη τους, ἔμειναν σταθερές στήν ἀγάπη τους στόν Χριστό, χωρίς νά ἐπηρεασθοῦν καί χωρίς νά κλονισθοῦν ἀπό ὅσα συνέβαιναν γύρω τους, ἔτσι καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, μποροῦμε καί πρέπει νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη μας καί τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό. Νά μήν ἐπηρεαζόμαστε ἀπό τήν προσπάθεια πού γίνεται συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα νά ἀλλοιωθεῖ ἡ πίστη μέ τό πρόσχημα τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» τῆς κοινωνίας καί τοῦ κόσμου μέσα στόν ὁποῖο ζοῦμε. Γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά ὅσους πιστεύουν πραγματικά ὁ «Ἰησοῦς» εἶναι «χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἐκσυγχρονισμοῦ καί προσαρμογῆς.
Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς ἄς παραμένουμε ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι στήν πίστη, ὅπως οἱ ἑορταζόμενες ἁγίες Ἀγάπη, Εἰρήνη καί Χιονία, καί ἄς ὁμολογοῦμε μέ τή ζωή μας τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ἔχουμε τή χάρη του καί τό φῶς του στή ζωή μας.
Βέβαια, ἐάν θέλουμε νά τιμήσουμε πραγματικά τίς ἁγίες μας, ὅπως λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «τιμή μάρτυρος μίμησις τῆς ζωῆς αὐτοῦ», ἄς μιμηθοῦμε τίς ἁγίες, τουλάχιστον στήν ὁμολογία καί στήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό. Δέν μᾶς ζητᾶ κανείς σήμερα τό μαρτύριο. Δέν ξέρουμε αὔριο. Σήμερα, ἔτσι ὅπως ἔχουν γίνει τά πράγματα, ὅταν λές ὅτι πιστεύεις, ὅταν λές ὅτι νηστεύεις, ὅταν λές ὅτι ἐκκλησιάζεσαι ἤ ὅτι μετέχεις στά μυστήρια σέ θεωροῦν κάποιας παρωχημένης ἐποχῆς. Ἄλλωστε γίνεται τόση προσπάθεια νά ἀλλάξουν τά πάντα, ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τό πιστεύω μας, ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τήν Ἐκκλησία μας. Καί ὅλα αὐτά γίνονται ἐπίσημα, καί στά σχολεῖα καί στά θρησκευτικά, καί σέ ὅλη τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία θέλουν νά ἀλλάξουν. Ἀλλά τίποτε δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει. Ὅπως εἶπα «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας».
Πέρασαν πολλοί πού θέλησαν νά ἀλλάξουν τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμη καί μέ τά μαρτύρια. Βλέπετε ὅμως ὅλοι αὐτοί ἐξαφανίστηκαν, οἱ ἁγίες ὅμως μένουν καί φωτίζουν μέ τή ζωή τους, μέ τό παράδειγμά τους καί μέ τή χάρη πού ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό. Ὅλοι αὐτοί θά ἐξαφανισθοῦν. Κάποια ἡμέρα θά ξεχάσουμε καί τά ὀνόματά τους. Τά ὀνόματα ὅμως αὐτῶν πού ὁμολογοῦν Χριστό θά μείνουν εἰς τούς αἰῶνας. Γι᾽ αὐτό νά μένουμε σταθεροί καί ἀμετακίνητοι σέ αὐτά πού μάθαμε, σέ αὐτά πού «ἐπιστώθημεν» ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί ἀκόμη ὅ,τι εἶναι πατροπαράδοτο, καί ἔχει σχέση καί μέ τήν Ἐκκλησία καί μέ τήν πατρίδα. Ἀμήν.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ