Την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου το πρωί o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Νησέλι επί τη εορτή της μεταστάσεως του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Καί ἰδών τήν μητέρα καί τόν μαθητήν παρεστῶτα ὅν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί· γύναι ἰδού ὁ υἱός σου».
Ἑορτή τῆς μεταστάσεως τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ καί πανηγυρίζει τόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου μας, τόν ἁγνό καί παρθένο, τόν ἀπόλυτα ἀφοσιωμένο ἀπό τήν πρώτη στιγμή μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἀπόστολο, τόν εὐαγγελιστή ἀλλά καί συγγραφέα τοῦ τελευταίου βιβλίου τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως.
Αὐτόν τόν μεγάλο ἀπόστολο καί ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν πρῶτο Θεολόγο, τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἐδῶ στήν ἐνορία σας, στόν ναό αὐτό πού εἶναι ἀφιερωμένος στό ὄνομά του, καί συγχρόνως «ἀναθεωροῦμε τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» του, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά μιμηθοῦμε τήν πίστη καί τά ἔργα του.
Τί ὅμως μποροῦμε νά μιμηθοῦμε ἀπό αὐτόν τόν μεγάλο ἀπόστολο, τόν μεγάλο ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐμεῖς μέ τίς ταπεινές μας δυνάμεις;
Μᾶς τό ὑποδεικνύει τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, τό ὁποῖο μᾶς μεταφέρει ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου, στήν πιό δύσκολη στιγμή τῆς ἐπιγείου ζωῆς του.
Δώδεκα μαθητές εἶχε ὁ Χριστός, ἀπό τούς ὁποίους οἱ ἕνδεκα τόν ἀκολουθοῦσαν πιστά ἐπί τρία χρόνια μέχρι τήν ὥρα τῆς συλλήψεώς του στόν κῆπο τῆς Γεσθημανῆ. Τόν ἀκολουθοῦσαν πιστά καί κάποιοι, ὅπως ὁ ἀπόστολος Πέτρος, τόν διαβεβαίωναν ὅτι δέν θά τόν ἐγκαταλείψουν ποτέ. Καί ὅμως τώρα, κάτω ἀπό τόν Σταυρό του, ἕνας μόνο ἀπό ὅλους βρίσκεται, μαζί μέ τή μητέρα του καί κάποιες ἀπό τίς γυναῖκες πού τόν ἀκολουθοῦσαν. Εἶναι Ἰωάννης, ὁ μαθητής «ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς». Εἶναι ὁ μόνος πού δέν κρύβεται γιά τόν φόβο τῶν Ἰουδαίων, πού δέν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του περισσότερο ἀπό τόν διδάσκαλό του, πού δέν θέλει νά τόν ἐγκαταλείψει μόνο του στήν ὕστατη αὐτή στιγμή, ἔστω καί ἄν γνωρίζει ὅτι δέν μπορεῖ νά κάνει κάτι γιά νά μειώσει τόν πόνο του, γιά νά ἀποτρέψει τόν θάνατο.
Ὁ Ἰωάννης εἶναι ἐκεῖ, κάτω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, γιατί συνέδεσε τή ζωή του μαζί του καί δέν θέλει νά τόν ἀποχωρισθεῖ τή στιγμή τῆς ἀγωνίας καί τῆς ἐγκαταλείψεως ἀκόμη καί τοῦ Θεοῦ-Πατέρα του.
Καί αὐτή εἶναι, ἀδελφοί μου, ἡ μεγάλη ἀρετή τοῦ ἑορταζομένου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ τοῦ Κυρίου, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Εἶναι αὐτή πού μποροῦμε καί καλούμεθα νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς πού προσήλθαμε σήμερα γιά νά τόν τιμήσουμε ἐδῶ στόν ἱερό ναό του. Εἶναι πίστη του στόν Χριστό πού συνδυάζεται μέ τήν πιστότητα.
Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης πίστευσε ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού τόν πλησίασε ὁ Χριστός μαζί μέ τόν ἀδελφό του, τόν ἀπόστολο Ἰάκωβο, καί τούς ζήτησε νά τόν ἀκολουθήσουν, ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἦρθε γιά νά σώσει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἁμαρτία, καί ἐγκατέλειψε ἀμέσως καί τά δίχτυα καί τόν πατέρα του γιά νά τόν ἀκολούθησε.
Ὅμως ἡ πίστη γιά νά εἶναι γνήσια πρέπει νά εἶναι σταθερή καί διαρκής. Δέν πρέπει νά ἐξαρτᾶται καί νά ν ἐπηρεάζεται ἀπό ὅσα συμβαίνουν γύρω μας. Δέν πρέπει νά εἶναι μόνο γιά τίς καλές καί ἥσυχες στιγμές τῆς ζωῆς μας, ὅταν κανείς δέν τήν ἀμφισβητεῖ, ὅταν δέν ἔχουμε καμία συνέπεια ἐξαιτίας της.
Ἄς τό προσέξουμε αὐτό, ἀδελφοί μου. Γιατί δέν ἀρκεῖ νά λέμε ἁπλῶς ὅτι πιστεύουμε στόν Χριστό, πιστεύουμε ὅτι εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί λυτρωτής μας, ἀλλά ἡ πίστη μας αὐτή νά εἶναι ἐπιφανειακή, νά εἶναι μόνο στά λόγια, καί στήν πρώτη δυσκολία καί στόν πρῶτο πειρασμό, νά ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τόν Χριστό, νά ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τήν Ἐκκλησία, νά σιωποῦμε καί νά μήν τήν ὑπερασπιζόμεθα ἀπό αὐτούς πού τήν κατηγοροῦν, ἀπό αὐτούς πού τήν εἰρωνεύονται, ἀπό αὐτούς πού τήν συκοφαντοῦν καί μαζί μέ αὐτήν καί τούς ἱερεῖς καί τούς ἐπισκόπους.
Χρειάζεται ἡ πίστη μας στόν Χριστό νά συνοδεύεται ἀπό τήν πιστότητα, ἀπό τή σταθερότητα καί τήν ἐμμονή σέ αὐτήν, ὅπως καί ἡ πίστη τοῦ ἑορταζομένου σήμερα ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ πρότυπο καί παράδειγμα καί γιά ἐμᾶς καί γιά τή δική μας πίστη, ἀδελφοί μου.
Καί ὅταν ἡ πίστη μας συνοδεύεται ἀπό τήν πιστότητα πού θέλει ὁ Χριστός, τότε καί ὁ Χριστός νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι δέν θά μᾶς ἀφήσει μόνους καί ἐκτεθειμένους στούς κινδύνους. Θά μεριμνᾶ καί γιά μᾶς, ὅπως μερίμνησε καί γιά τόν μαθητή του, τόν ἅγιο Ἰωάννη, τόν ὁποῖο ἀνέθεσε στή στοργική φροντίδα τῆς Παναγίας Μητέρας του, λέγοντας, ὅπως ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα: «Γύναι», τῆς εἶπε, «ἰδού ὁ υἱός σου», ἀλλά καί στόν ἴδιο «ἰδού ἡ μήτηρ σου».
Ἄς μᾶς ἀξιώσει, ἀδελφοί μου, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, νά ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτή τήν πίστη καί αὐτή τήν πιστότητα πού θά μᾶς διατηρεῖ πάντοτε σταθερά καί ἀμετακίνητα κοντά του. Ἔτσι μόνο θά μπορέσουμε νά τιμήσουμε τόν μαθητή τοῦ Κυρίου μας, τόν ἅγιο Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιά τήν πίστη καί τήν πιστότητά του ἀλλά καί γιά τήν ἀγάπη του πρός τόν διδάσκαλό του. Γι᾽αὐτό καί ὀνομάζεται μαθητής τῆς ἀγάπης, ὁ μαθητής «ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς». Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἐπιστολές του εἶναι γεμάτες ἀπό αὐτή τήν προτροπή τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό, διότι λέγει «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ».
Ἄν θέλουμε πράγματι νά τιμήσουμε τόν μαθητή τῆς ἀγάπης γιά νά ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτή τήν πίστη καί τήν πιστότητα πού διέθετε ἐκεῖνος, θά πρέπει, ἀδελφοί μου, πέρα ἀπό ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη. Διότι, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καί τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δέ μή ἔχω, γέγονα χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον». Χωρίς τήν ἀγάπη, δέν κάνουμε τίποτε. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία θυσιάζεται γιά τόν συνάνθρωπο. ῾Η ἀγάπη εἶναι ἐκείνη πού κάνει τά πάντα γιά τόν Θεό. Ἄς ἀποκτήσουμε, λοιπόν, καί τήν πίστη ἀλλά καί τήν ἀγάπη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τοῦ μαθητοῦ τῆς ἀγάπης. Ἀμήν.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ