Την Παρασκευή 23 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας.
Τις στάσεις των οίκων έψαλαν κατά σειρά ο Αρχιμ. π.Πρόδρομος Γκιρτζαλιώτης, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. π. Αθηναγόρας Μπίρδας, ο Αρχιμ. π. Γρηγόριος Μάζας, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Μπαξεβάνης και ο Σεβασμιώτατος ο οποίος στο τέλος κήρυξε και το θείο λόγο.
Τους Ιεροψάλτες του Ιερού Ναού Νικόλαο Χανουμίδη και Γεώργιο Ανδρικόπουλο πλαισίωσε στο δεξιό αναλόγιο η Βυζαντινή χορωδία του δημοτικού ωδείου Γιαννιτσών.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τά νικητήρια ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε».
Πρός τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν Κυρία Θεοτόκο, ψάλαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε τόν ὑπέροχο αὐτό ὕμνο τόν ὁποῖο ἔψαλαν γιά πρώτη φορά πρίν ἀπό αἰῶνες οἱ κάτοικοι τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων, ἐνώπιον τῆς ἱερῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Θεομήτορος, τήν ὁποία εἶχαν λιτανεύσει στά τείχη, ἱκετεύοντάς την νά λυτρώσει τήν πόλη της ἀπό τούς ἐχθρούς πού τήν πολιορκοῦσαν.
Καί εἶναι, ἀδελφοί μου, ὁ ὕμνος αὐτός ἕνας παιάνας νίκης καί συγχρόνως ἕνας αἶνος εὐχαριστίας καί μιά θερμή ἱκεσία πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γιατί στό πρόσωπο τῆς ταπεινῆς Κόρης τῆς Ναζαρέτ, ἐνώπιον τῆς ὁποίας στάθηκε μέ σεβασμό ὁ οὐράνιος ἀπεσταλμένος, ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, γιά νά τῆς μεταφέρει τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐπιλογῆς της ἀπό τόν Θεό νά γίνει Μητέρα του, νά γίνει συνεργός του στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τήν ἀνάπλαση τοῦ ἀνθρώπου καί τή συντριβή τῆς ἐξουσίας τοῦ διαβόλου, συνδυάζονται πάντοτε ἁρμονικά τά πιό διαφορετικά αἰσθήματα καί συναισθήματα τῶν ἀνθρώπων.
Γιατί καί αὐτή, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, εἶναι τόσο διαφορετική, εἶναι τόσο ξεχωριστή, εἶναι τόσο μοναδική καί ἀνεπανάληπτη, ὥστε νά τήν μακαρίζουν καί νά τήν εὐλογοῦν οἱ γενεές τῶν ἀνθρώπων· ὥστε νά προστρέχουν πρός αὐτήν ἄρχοντες καί πένητες, μικροί καί μεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, μέ τήν ἴδια ἀγάπη, μέ τόν ἴδιο σεβασμό, μέ τήν ἴδια εὐλάβεια καί τήν ἴδια ἐμπιστοσύνη, γιατί κανείς ἀπό ὅσους προστρέχουν στήν Κυρία Θεοτόκο, στή φιλόστοργη μητέρα πάντων τῶν χριστιανῶν, δέν «ἐκπορεύεται κατῃσχυμμένος, ἀλλ᾽ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα».
Γιατί στό πρόσωπο τῆς ἁγνῆς Κόρης τῆς Ναζαρέτ συνταιριάζεται ἡ εὐαισθησία τῆς στοργικῆς μητέρας καί ἡ ἀκαταμάχητη δύναμη τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, πού σφογγίζει μέ ἀγάπη τά δάκρυα τῶν παιδιῶν της καί ταυτόχρονα κατατροπώνει τούς ἐχθρούς πού τά ἀπειλοῦν.
Γι᾽ αὐτό καί ἀναρίθμητα τά ἐγκώμια καί τά «χαῖρε» στή χάρη της. Γι᾽ αὐτό καί μυριόστομες οἱ εὐχαριστίες γιά τήν προστασία της. Γι᾽ αὐτό καί συνεχεῖς ἀνά τούς αἰῶνες οἱ δεήσεις τῶν ἀνθρώπων πρός τή φιλόστοργη μητέρα καί Ὑπέρμαχο Στρατηγό.
Γι᾽αὐτό καί συγκινεῖ ὅλους τούς ὀρθοδόξους καί ἰδιαιτέρως ἐμᾶς τούς Ἕλληνες ὁ ὑπέροχος αὐτός ὕμνος πού μᾶς συντρόφευε ὅλες τίς ἑβδομάδες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὅλες τίς Παρασκευές τῶν Χαιρετισμῶν, καί ἐξέφραζε τά μύχια αἰσθήματα τῶν καρδιῶν μας.
Καί ἀπόψε, καθώς κλείνει ὁ κύκλος αὐτός τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, ἀναγράφουμε γιά ἄλλη μία φορά τά νικητήρια πρός τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας. Ἀναγράφουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τήν ἀρραγῆ προστασία πού μᾶς χάρισε καί μᾶς χαρίζει αἰῶνες τώρα, ἔστω καί ἐάν ἡ ταπεινή μας γλώσσα ἀδυνατεῖ νά ἀποδώσει τόν πρέποντα ἔπαινο στή χάρη της. Μᾶς παρηγορεῖ ὅμως ἡ βεβαιότητα πού ἐκφράζει ὁ ἅγιος Γερμανός, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, λέγοντας πρός τήν Παναγία Παρθένο: «ἀρκεῖ σοι πρός ἔπαινον, ἀξιάγαστε, τό μή εὐπορεῖν ἡμᾶς ἐγκωμιάσαι τά σά. Ἔχεις ἐκ Θεοῦ τό μέγα πρός θρίαμβον ὕψος». Εἶναι, δηλαδή, ἀρκετός ἔπαινος γιά σένα, ἀξιάγαστη Δέσποινα, ἡ δική μας ἀδυναμία νά ἐγκωμιάσουμε τά χαρίσματά σου. Ἀρκεῖ, γιατί σύ ἀνυψώθηκες ἀπό τόν Θεό ἐκεῖ πού κανείς δέν ὑψώθηκε, καί ὁ θρίαμβος σου εἶναι μεγαλύτερος ἀπό τόν θρίαμβο κάθε ἀνθρώπου, μεγαλύτερος ἀπό τόν θρίαμβο καί τοῦ πιό νικηφόρου στρατηγοῦ. Γιατί δέν συνέτριψες μόνο διά τοῦ Υἱοῦ σου τόν ἀρχέκακο ὄφι, ἀλλά συντρίβεις «πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον» πού ἐπιβουλεύεται τά τέκνα σου «ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον».
Καί γι᾽ αὐτό πιστεύουμε ἀκράδαντα, ἀδελφοί μου, ὅτι καί αὐτή τή φορά δέν θά μᾶς ἀφήσει ἀβοήθητους καί ἀπροστάτευτους ἡ Παναγία μας. Δέν θά ἀφήσει ἀπροστάτευτη τή Μακεδονία μας στίς κρίσιμες ὧρες πού διέρχεται, πολιορκούμενη ἀπό τούς συγχρόνους ἐχθρούς της, πού ὕπουλα προσπαθοῦν νά ὑποκλέψουν τό ὄνομά της καί μαζί μέ αὐτό τήν ὑπόστασή της, τήν ἱστορία της καί τήν ταυτότητά μας.
Δέν θά ἀφήσει ἀβοήθητη τή Μακεδονία μας, πού κάποιοι τήν ἐπιβουλεύονται καί πάλι προκειμένου νά ἱκανοποιήσουν τά ἀνεκπλήρωτα ὄνειρά τους καί τίς ἀνομολόγητες ἐπιθυμίες τους.
Δέν θά ἀφήσει ἀπροστάτευτη τή Μακεδονία μας στά χέρια ἐκείνων πού ἀδιαφορώντας γιά τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων καί τῆς ἱστορίας, ἐνδιαφέρονται μόνο γιά νά ἐξυπηρετήσουν τά δικά τους συμφέροντα.
Ἔχουμε τήν πίστη καί τή βεβαιότητα, ἀδελφοί μου, ὅτι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους μας θά ἐπέμβει καί πάλι δραστικά καί σωτήρια γιά νά ἀνατρέψει τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν μας, γιά νά ἀποτρέψει τίς ἐναντίον μας ἐπιβουλές καί νά διαφυλάξει τόν τόπο αὐτό, τή Μακεδονία μας, πού εἶναι ἀπ᾽ ἄκρου εἰς ἄκρον ἀνατεθειμένη στή μητρική της προστασία, ἔχοντας ὡς πύργους ἀσφαλεῖς καί ἰσχυρούς τά Θεομητορικά προσκυνήματα καί τίς ἱερές καί θαυματουργές της εἰκόνες, ἀπό ὅσους ἐπιδιώκουν νά τήν ὑφαπάρξουν δόλια.
Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος θά ἐπέμβει καί αὐτή τή φορά ὡς ταχινή βοήθεια γιά νά μᾶς σώσει καί νά μᾶς λυτρώσει ἀπό ὅσους μᾶς ἀπειλοῦν, καί ὡς «θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τόν νοητόν», ἀλλά καί ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ ὁποία ἐπανειλημμένα κατεπόντισε τίς ὀρδές τῶν βαρβάρων πού ἀπειλοῦσαν τήν βασιλίδα τῶν πόλεων στή θάλασσα, θά κάνει καί γιά χάρη μας τό ἴδιο καί θά μᾶς ἐλευθερώσει «ἐκ παντοίων κινδύνων», ὥστε νά τῆς ἀναγράφουμε καί ἐμεῖς τά δικά μας νικητήρια καί νά τῆς ἀποδίδουμε μέ τόν σεβασμό καί τήν εὐλάβειά μας πρός τό ἱερό πρόσωπό της ἀλλά καί μέ τή σταθερή καί ἀμετακίνητη πίστη μας στόν Υἱό της τά εὐχαριστήρια καί τήν εὐγνωμοσύνη μας, ἀνυμνώντας πάντοτε τό ἀπροσμάχητο κράτος της καί ὑμνώντας την λέγοντας «Χαῖρε, Νύμφη Ἀνύμφευτε».
