Την Παρασκευή 16 Μαρτίου το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό ΝαόΚοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας και στη συνέχεια κήρυξε το θείο λόγο.
Στην ακολουθία έψαλε η χορωδία του Μουσικού Σχολείου Κατερίνης. Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον χοράρχη αλλά και τα παιδιά που πλαισίωσαν το αναλόγιο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Ποῖον σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον, τί δέ ὀνομάσω σε; ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι», θά ἀκούσουμε σέ λίγο νά ψάλλουν τά παιδιά αὐτά, τά ὁποῖα ἀπόψε μᾶς χάρισαν αὐτή τήν οὐράνια ψαλμωδία.
Δικαιολογημένη ἡ ἀπορία καί ἡ ἀμηχανία τοῦἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἐνώπιον τῆς Κεχαριτωμένης κόρης τῆς Ναζαρέτ. Δικαιολογημένη ἡ ἀδυναμία του νά βρεῖ ἐγκώμιο κατάλληλο γι᾽ αὐτήν πού τίμησε ὁ Θεός καί τήν ἐπέλεξε νά γίνει Μητέρα του. Δικαιολογημένη ἡ δυσκολία του νά βρεῖ ὄνομα ταιριαστό γιά νά ἀποκαλέσει αὐτήν ἐπί τήν ὁποία ἐπέβλεψε ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί θέλησε νά τήν κάνει συνεργάτη του στό μέγα μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας.
Καί, ἐάν εἶναι φυσικό καί ἀναμενόμενο νάἀπορεῖ καί νά δυσκολεύεται ὁ οὐράνιοςἀπεσταλμένος νά βρεῖ τόν κατάλληλο τρόπο γιά νά προσφωνήσει καί νά ἐγκωμιάσει τήν Παναγία Παρθένο καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας· ἐάν δυσκολεύεται ὁ ἀρχάγγελος πού ὑμνεῖἀκαταπαύστως τόν Θεό νά βρεῖ ἐγκώμιο ἱκανό νά ἐκφράσει τόν θαυμασμό του πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ποιές λέξεις μπορεῖ νά βρεῖ καί μέ ποιόν τρόπο μπορεῖ νά ὑμνήσει ἐπαξίως ὁταπεινός καί χοϊκός ἄνθρωπος τό δυσανάβατονὕψος καί τό δυσθεώρητον βάθος τοῦ μυστηρίου τῆς Παναγίας μας; Πῶς μπορεῖ νά ὑμνήσει τήν καθέδρα τοῦ οὐρανίου βασιλέως, τήν ἐπουράνιο κλίμακα καί τή γέφυρα τή «μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανούς»; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐγκωμιάσει τήν «ἄρουρα» τή «βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν» καί τήν τράπεζα τή «βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν»;
Ἡ ἀδυναμία ὅμως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως νάἐκφράσει τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό της πρός τήν Παναγία Παρθένο δέν ἐμποδίζει τήν ψυχή νάἀπευθυνθεῖ πρός αὐτήν «στεναγμοῖς ἀλαλήτοις» καί νά κινήσει ταπεινά τά χείλη εἰς ὕμνον καί δοξολογίαν πρός τήν ἀνύμφευτη Νύμφη. Καί εἶναι αὐτή ἡ ἐσώτερη διάθεση τῆς ψυχῆς πού τήν ὠθεῖνά πλάσει νέες λέξεις γιά νά μεταποιήσει τούςἀλαλήτους στεναγμούς καί τά μύχια αἰσθήματά της σέ αἶνο καί παράκληση πρός τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Αὐτόν τόν αἶνο καί τήν παράκληση πού συνέθεσαν οἱ ἁγιασμένες ψυχές τῶν ἱερῶνὑμνογράφων, φλεγόμενες ἀπό τόν πόθο καί τήνἀγάπη πρός τήν Παναγία μας, δανειζόμαστε καίἐμεῖς, ἀδελφοί μου, καί ἀπόψε καί κάθε Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, γιά νά δώσουμε διέξοδο στά συναισθήματα καί τῆς δικῆς μας ψυχῆς γιά τήν Παναγία Παρθένο. Δανειζόμαστε τόν ἀρχαγγελικό ὕμνο καί τά «χαῖρε» τοῦ Ἀκαθίστου γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν ὀρθοδόξως εἰς Χριστόν πιστευόντων.
«Ποῖον σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον, τί δέ ὀνομάσω σε; ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι». Ἐνώπιον τῆςἱερῆς μορφῆς τῆς Παναγίας μας, ἐνώπιον τῆςἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας ἱστάμενοι ἀπόψε, ἀδελφοί μου, ἀναγράφουμε καί ἐμεῖς στή Θεοτόκο, ὅπως τό ἔκαναν πρῶτοι οἱ βυζαντινοί πρόγονοί μας, τά εὐχαριστήρια στήν Παναγία μας. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέχθηκε νά δανείσει στόν Θεό τή φθαρτή ἀνθρώπινη φύση, προκειμένου ἐμεῖς νά ἀπολαύσουμε τό ἔνδυμα τῆςἀφθαρσίας. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέχθηκε νάὑπομείνει τήν ὀδύνη τῆς Μητέρας πού βλέπει τόν Υἱό της νά θνήσκει ἐπί τοῦ Σταυροῦ ὡς κακοῦργος προκειμένου νά ἀπολαύσουμε τήν ἐλευθερία ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέχθηκε νά γίνει αὐτή ἡ θύρα γιά νά μποροῦμε ἐμεῖς νά εἰσερχόμεθα στόν παράδεισο τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀπό ὅπου μᾶς ἐξεδίωξε ἡ παρακοή τῶν πρωτοπλάστων. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέχθηκε νά γίνει ἡ μόνιμη πρέσβειρα καί μεσίτρια τῶν ἀνθρώπων στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέχθηκε νά εἶναι αὐτή ἡ διαρκής ἐγγύηση τῆς σωτηρίας ὅσων τήν ἀκολουθοῦν καί ἐμπιστεύονται τή μητρική της ἀγάπη. Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί δέν ἔπαυσε ποτέ νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς προφυλάσσει «ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως». Τήν εὐχαριστοῦμε, γιατί ἡἀγάπη της μᾶς ἐπιτρέπει πάντοτε νά τῆς ἀπευθύνουμε μαζί μέ τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας. Ὄχι ὅτι δέν τά γνωρίζει, γιατί καμία φιλόστοργη μητέρα δέν ἀγνοεῖ ὅσα ἀπασχολοῦν τήν ψυχή τῶν τέκνων της, ἀλλά γιατί θέλει νά τά ἀκούει καί ἀπό ἐμᾶς, γιατί ἡ ἀναφορά τους στή μητέρα μας γαληνεύει καί ἀναπαύει τή ψυχή μας.
Γι᾽αὐτό καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἄς στρέψουμε καί ἀπόψε τά βλέμματά μας πρός τήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία μας, ἄς τῆςἐμπιστευθοῦμε τά αἰτήματά μας, τούς φόβους καί τίς ἀγωνίες μας· ἄς ἀναθέσουμε στή μητρική της ἀγάπη ὅ,τι μᾶς κατατρύχει καί ὅ,τι μᾶςἀπασχολεῖ, καί ἄς τήν παρακαλέσουμε νά εἶναι πάντοτε ἡ ταχινή μας βοήθεια ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε ἐπιβουλή πού μᾶς ἀπειλεῖ, γιά νά τήν δοξάζουμε καί νά τήν εὐγνωμονοῦμε αἰωνίως.
Ἀπόψε, ἀδελφοί μου, εἴχαμε τήν ἰδιαίτερη χαρά νά ψάλλει τήν Δ´ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν,ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς ΘεοτόκουἈλεξανδρείας, τόσο μελωδικά καί τόσο κατανυκτικά, ἡ χορωδία τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Κατερίνης, μετά ἀπό πρόταση καί πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους κυρίου Γεωργίου.
Τόν εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν πρωτοβουλία του αὐτή καί εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας ὅλα τά μέλη τῆς χορωδίας, τούς καθηγητές τους καί τόν χοράρχη, πού μᾶς ἔδωσαν τή χαρά νά ἀκούσουμε τούς τόσο ὡραίους αὐτούς ὕμνους πρός τιμήν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὄχι βεβαίως «ἐκ στόματος νηπίων», ἀλλά ἀπό τά χείλη καί ἀπό τήν καρδιά ἁγνῶν παιδιῶν πού ἀγαποῦν τήν Παναγία μας, πού ἀγαποῦν τήν ὑπέροχη ὑμνολογία τῆςἘκκλησίας μας καί ἐκφράζουν μέσα ἀπό αὐτή τήνἀγάπη καί τόν σεβασμό τους στήν Παναγία καί τούς ἁγίους μας.
Σᾶς εὐχαριστῶ θερμότατα γιά ἄλλη μία φορά, παιδιά μου, καί σᾶς εὔχομαι πατρικά νά ψάλλετε καί νά ὑμνεῖτε σέ ὅλη σας τή ζωή τόν Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα του καί νά ἔχετε πλούσια τήν εὐλογία, τή χάρη καί τήν προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ ὅλη σας τή ζωή.
