Εορτάστηκε η μνήμη της Κοιμήσεως της Αγίας Άννης στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. (ΦΩΤΟ)

AgiaAnnaKoimhsh2018-3.jpg

AgiaAnnaKoimhsh2018-3.jpg

Την Τετάρτη 25 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Άννης Νησελουδίου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Δίκαιοι ες τόν αἰῶνα ζσι, … καί φροντίς ατν παρά ψί­στ».

Ατοί ο λόγοι το σοφο Σολο­μντος βρίσκουν τήν φαρμογή τους στήν τιμωμένη μητέρα τς Παναγίας μας, τήν γία Θεο­προ­μήτορα ννα.

«Ο δίκαιοι ζον αωνίως καί τή μέ­ριμνά τους τήν χει Θεός». Ποιοί εναι ο δίκαιοι, δελφοί μου; Δίκαιοι εναι κενοι πού κο­λουθον στή ζωή τους τό θέ­λημα καί τόν νόμο το Θεο, καί τούς ποίους χι μόνο προ­στα­τεύει Κύ­ριος λλά καί τούς ντα­μείβει καί στή γ καί στόν ορανό.

Ατό κριβς συνέβη καί συμ­βαίνει καί μέ τήν γία ννα. ταν μία εσεβής γυναίκα, ­ποία ζησε σέ λη τή ζωή της φαρμόζοντας τίς ντολές το Θεο. Τήν ζησε μέ προσευχή καί μέ μελέτη το λόγου το Θεο. Τήν ζησε παρακαλώντας μαζί μέ τόν εσεβ σύζυγό της, τόν δίκαιο ωακείμ, νά λύσει τά δεσμά τς τεκνίας της. Καί Θεός βλέ­πο­ντας τήν εσέβειά της καί τήν πίστη της καί τήν μπιστοσύνη της στό θέλημά του τς χάρισε χι μό­νο «καρπόν κοιλίας», λλά τήν ξίωσε νά γίνει μητέρα ατς πού πρόκειτο νά γίνει Μητέρα το Θεο. Τήν ξίωσε νά τιμται καί νά δοξάζεται αἰῶνες τώρα καί στόν ορανό λλά καί στή γ πό τούς πιστούς, πιβεβαιώνοντας μέ τόν τρόπο ατό, πως επαμε, τούς λόγους το σοφο Σολομντος. «Δίκαιοι ες τόν αἰῶνα ζσι … καί φροντίς ατν παρά ψίστ».

Καί πιβεβαίωση ατή στό πρό­σωπο τς γίας ννης εναι μία λπίδα καί μία παρηγορία καί γιά λους μς, δελφοί μου, ο ­ποοι στή ζωή μας προσπαθομε καί γωνιζόμεθα νά ζήσουμε σύμ­φωνα μέ τό θέλημα το Θεο. Γιά λους μς πού προσπαθομε νά π­με ντίθετα στό ρεμα πού πι­κρατε γύρω μας, ντίθετα στήν μαρτία, στήν πιστία, στήν δια­φορία, στήν θεΐα. Γιά λους μς πού προσπαθομε νά ζή­σου­με ς πιστά μέλη τς κκλησίας μας, πού προσπαθομε νά ζήσουμε τήν ν Χριστ ζωή, κάνοντας πρά­ξη τό θέλημα το Θεο, καί πολ­λές φορές ντιμετωπίζουμε τήν ερω­νεία τν συνανθρώπων μας γιά τή στάση μας, ντιμετωπίζου­με κό­μη τή δυσπιστία καί τήν χθρό­τητά καί τήν κακία τους, γιατί εσέβεια ρετή συχνά νοχλε καί λέγχει τούς νθρώ­πους, σο καί άν δέν θέλουν νά τό παρα­δεχθον.

Ατό μως δέν θά πρέπει νά μς παραξενεύει, διότι πόστολος Πα­λος, μς χει προειδοποιήσει τι «ο θέλοντες εσεβς ζν διω­χθήσονται». σοι θέλουν νά ζή­σουν μέ εσέβεια, σοι θέλουν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τό θέλημα το Θεο, ατοί θά διωχθον καί θά ζήσουν τή θλίψη καί τό μίσος το κόσμου. «Ε κόσμος μς μι­σε, γινώσκεται τι μέ πρτον μν μεμίσηκεν». ν κόσμος σς μισε, νά γνωρίζετε, λέγει Χρι­στός, τι μένα μίσησε πρίν πό σς. Καί σς μισε, γιατί δέν εστε «κ το κόσμου».

λα ατά θά πρέπει, δελφοί μου, νά τά γνωρίζουμε καί νά τά χουμε πόψη μας στε νά μήν πο­­­γοητευόμεθα καί νά μήν πελ­­πιζόμεθα, ταν συναντομε θλί­ψεις καί διωγμούς. Διότι Χριστός δέν μς προειδοποιε μό­νο γιά ,τι θά ντιμετωπίσουμε στή ζωή μας, λλά μς διαβε­βαι­ώνει τι θά χουμε μαζί μας καί τή δική του δύναμη καί προ­στασία. «ν τ κόσμ θλψιν ξετε λλά θαρσε­τε, γώ νενί­κη­κα τόν κό­σμο», μς λέγει. ρα καί σες μέ τή δική μου δύναμη καί φροντίδα θά νικήσετε καί τίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες καί τούς πειρασμούς πού θά συνα­ντήσετε στή ζωή σας. Θά τίς νική­σετε, διότι « φροντίς τν δι­καί­ων παρά ψίστ», πως κού­σαμε νά λέγει καί σοφός Σο­λο­μν.

Καί ντως Θεός δέν γκα­τα­λεί­πει ποτέ τούς φοσιωμένους σέ Ατόν νθρώπους. Μπορε νά πι­τρέπει νά δοκιμασθον, λλά δέν πιτρέπει νά συντριβον. χει πά­ντοτε τή μέριμνά τους, πως στοργικός πατέρας δέν γκατα­λεί­πει ποτέ τά παιδιά του λλά τά φροντίζει καί εναι πάντοτε πα­ρών γιά νά τά παρακολουθε καί γιά νά πέμβει, ποτε χρειαστε, προκειμένου νά τά προστατεύσει καί νά τά σώσει.

Γιατό, δελφοί μου, ς γωνι­ζό­­μεθα καί ς προσπαθομε μες νά ζομε σύμφωνα μέ τό θέλημα το Θεο, πως ζησε καί γία Θεοπρομήτωρ ννα, τήν ποία τι­μο­με σήμερα δ στόν πανη­γυ­ρίζοντα ερό ναό της καί ς μήν γωνιομε γιά ,τι μς συμβαίνει, γιά ,τι λένε ο νθρωποι να­ντί­ον μας, διότι Θεός χει καί τή δι­κή μας φροντίδα καί τή δική μας μέριμνα καί δέν θά μς φήσει ο­τε νά δοκιμασθομε «πέρ δυνά­μεθα», οτε πολύ περισσό­τερο νά συντριβομε καί νά κατα­στραφο­με. ρκε νά χουμε μπι­στοσύνη στήν γάπη το Θεο καί στή δύ­ναμή του καί νά παραμέ­νουμε κο­ντά του κολουθώντας πάντοτε τήν δό τν ντολν του, πως κα­νε καί γία ννα.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ