Την Κυριακή 4 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Καστανιάς.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για τους μακαριστούς ενορίτες.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί τά ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν».
Μία προτροπή καί συγχρόνως ἕνα κανόνα ζωῆς μᾶς δίδει σήμερα μέ τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος. Προτρέπει τούς δυνατούς νά βαστάζουν τίς ἀδυναμίες τῶν ἀδυνάτων. Προτρέπει μέ ἄλλα λόγια ὅσους ἔχουν δύναμη νά τήν μοιράζονται μέ τούς ἀδελφούς τους πού δέν διαθέτουν, δίδοντας μέ τήν προτροπή αὐτή καί ἕναν κανόνα χρήσιμο καί ἀναγκαῖο γιά τή ζωή μας, γιά τή ζωή ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Οἱ ἄνθρωποι ἀνέκαθεν ἀγωνίζονται γιά μία δίκαιη κοινωνία. Ἀγωνίζονται γιά τήν ἰσότητα μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τή δικαιοσύνη. Ἀγωνίζονται γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τήν κατάπαυση τῶν πολέμων, τούς ὁποίους προκαλεῖ ἡ ἀνέχεια τῶν ἀδυνάτων καί ἡ πλεονεξία τῶν δυνατῶν. Ἀποροῦν ὅμως γιατί ἡ ἰσότητα, ἡ δικαιοσύνη καί ἡ εἰρήνη δέν ἐπικρατοῦν στόν κόσμο παρά τούς πολλούς ἀγῶνες, παρά τίς πολλές θυσίες καί τά αἵματα πού ἔχουν χυθεῖ γι᾽ αὐτές.
Καί μαζί τους ἀποροῦμε κάποιες φορές καί ἐμεῖς, οἱ πιστοί, γιατί, παρότι ἔχει ἔρθει στή γῆ πρίν ἀπό 2000 χρόνια ἡ ἐπί γῆς εἰρήνη, ὁ Χριστός, δέν ἔχει ἐπικρατήσει ἀκόμη στόν κόσμο, καί αὐτό μᾶς κάνει ἴσως κάποτε καί νά ἀπογοητευόμεθα.
Ἄν ὅμως δέν ἔχουν ἐπικρατήσει αὐτές οἱ ὑψηλές ἀξίες πού προανέφερα, ἡ ἰσότητα, ἡ δικαιοσύνη καί ἡ εἰρήνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, δέν φταίει τίποτε ἄλλο παρά ἡ δική μας ἀδιαφορία γιά τήν προτροπή τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐκφράζοντας τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου περί τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, ὡς τῆς μιᾶς ἐντολῆς ἀπό τήν ὁποία «ὅλους ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται», μᾶς συνέστησε τόν χρυσό κανόνα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, τόν ὁποῖο ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. «Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί τά ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν».
Αὐτή ἡ χρυσή ὁδός τῆς ἀλληλεγγύης πρός τόν συνάνθρωπο εἶναι αὐτή πού δίδει λύση σέ ὅλα τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, πού ἀνακουφίζει, πού παρηγορεῖ, πού στηρίζει, πού κατευνάζει.
Καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν τή συστήνει ὡς προαιρετική, ἀλλά μᾶς προτρέπει νά τήν ἀκολουθήσουμε ὡς χρέος καί ἀναγκαιότητα τῆς ζωῆς μας. «Ὀφείλομεν», λέγει. Ἔχουμε ὑποχρέωση, ἔχουμε χρέος. Καί ὅπως, ὅταν ἔχουμε ἕνα χρέος, σπεύδουμε νά τό ἐξοφλήσουμε, ἔτσι ὀφείλουμε νά ἐξοφλοῦμε καί αὐτό τό χρέος τῆς ἀλληλεγγύης πρός τούς ἀδελφούς μας.
Κάποιοι, βέβαια, ἴσως βιαστοῦν νά ποῦν ὅτι αὐτό δέν ἰσχύει γιά ὅλους μας, ἰσχύει γιά τούς δυνατούς, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος. Ἰσχύει γι᾽ αὐτούς πού ἔχουν δύναμη καί ἰσχύ, πού ἔχουν πλοῦτο καί ἀξιώματα καί χρήματα, γιατί αὐτοί μποροῦν νά βοηθήσουν καί νά συμπαρασταθοῦν στούς ἀσθενεῖς καί ἀδυνάτους.
Ὅμως αὐτό δέν ἀνταποκρίνεται στήν πραγματικότητα, γιατί ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν ἀπευθύνεται σέ κάποιους μόνο, δέν ἀναφέρεται σέ μία συγκεκριμένη κατηγορία δυνατῶν. Ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου δέν κάνει διακρίσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Δέν προβλέπει ἄλλα γιά τούς πλούσιους καί τούς δυνατούς καί ἄλλα γιά τούς ὑπολοίπους. Ἄλλωστε ὅλοι εἴμαστε δυνατοί σέ κάτι, ἄλλος στό σῶμα, ἄλλος στό πνεῦμα, ἄλλος στή θέληση, ἄλλος στήν ἀγάπη, ἄλλος στήν ταπείνωση, ἄλλος στήν πίστη, στήν ἄσκηση, στήν προσευχή καί ἄλλος στήν ὑπομονή ἤ σέ κάτι ἄλλο. Ὅλα αὐτά εἶναι δυνάμεις πού ὀφείλουμε νά τίς θέσουμε στή διάθεση τῶν ἀδελφῶν μας πού δέν τίς ἔχουν, στή διάθεση ἐκείνων πού μπορεῖ νά μήν ἔχουν αὐτές ἀλλά νά ἔχουν ἄλλες δυνάμεις, πού θά εἶναι κάποια στιγμή ἴσως χρήσιμες καί σέ μᾶς.
Ὅλοι εἴμαστε δυνατοί, καί γι᾽ αὐτό ὅλοι ὀφείλουμε νά βοηθήσουμε τούς ἀδυνάμους, σέ αὐτό τό σημεῖο πού ὑπερτεροῦμε ἐμεῖς, ἀδελφούς μας. Αὐτό ἐννοεῖ ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος καί μᾶς προτρέπει: «ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί τά ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν», ἤ ὅπως τό λέει στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του «ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε καί οὕτως ἀναπληρώσατε τόν νόμον τοῦ Χριστοῦ».
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμερα αὐτή τήν προτροπή τοῦ μεγίστου ἀποστόλου, καί ἄς συνειδητοποιήσουμε τήν ἀνάγκη πού ὑπάρχει νά ἐκπληρώνουμε τό χρέος μας ἔναντι τῶν ἀδελφῶν μας, μοιραζόμενοι τή δύναμή μας μαζί τους καί βαστάζοντας τά ἀσθενήματά τους, ἔτσι ὥστε καί ἐμεῖς νά βροῦμε ἔλεος καί χάρη ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί νά ἐπικρατήσουν στόν κόσμο ἡ πολυπόθητη ἰσότητα, ἡ δικαιοσύνη καί ἡ εἰρήνη.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ