Την Παρασκευή 15 Μαρτίου το απόγευμα o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην Α’ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χαλάστρας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τα Εγκαίνια της «Τράπεζας Αγάπης» (Συσσίτιο) της ενορίας, το οποίο δημιουργήθηκε προσφάτως και προσφέρει 50 μερίδες φαγητού καθημερινώς. Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη τον Προϊστάμενο του Ιερού Ναού π. Ανδρέα Πολύχρο και τους συνεργάτες του για την νέα δράση της ενορίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι ἡ Παρθένος ζητοῦσα ἐβόησε πρός τόν λειτουργοῦντα».
Στή στιγμή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου μᾶς μεταφέρει σήμερα, πρώτη Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πρώτη Παρασκευή τῶν Χαιρετισμῶν, ὁ ἱερός ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου. Ἐνώπιον τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἡ ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ ζητᾶ νά ἀποκτήσει «γνῶσιν ἄγνωστον», νά μάθει πῶς θά συμβεῖ αὐτό πού μόλις τῆς ἀνήγγειλε ὁ οὐράνιος ἐπισκέπτης. Ζητᾶ «γνῶσιν ἄγνωστον» γιά νά εἰσχωρήσει κατά τό δυνατόν στό μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί νά γίνει «βουλῆς ἀπορρήτου μύστις». Ζητᾶ μέ ταπείνωση τή γνώση πού τῆς λείπει. Ζητᾶ χωρίς νά ἐκβιάζει ἤ νά προσπαθεῖ νά τήν ἐκμαιεύσει μέ δόλιο τρόπο, δηλώνοντας τήν ὑπακοή της στίς βουλές καί τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ.
Πόση διαφορά ὑπάρχει ἀνάμεσα στήν Παναγία Παρθένο καί τούς πρωτοπλάστους, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα, τῶν ὁποίων τήν παρακοή καί τήν ἔξοδο ἀπό τόν παράδεισο μᾶς ὑπενθύμισε ἡ Ἐκκλησία μας πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς;
Καί ἐκεῖνοι ἀναζητοῦσαν τή γνώση. Ὅμως ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἦταν νά μή δοκιμάσουν τόν καρπό τῆς γνώσεως. Νά μήν δοκιμάσουν τόν καρπό ἑνός καί μόνο δένδρου ἀπό ὅλα τά δένδρα τῆς Ἐδέμ. Καί παράκουσαν. Καί ἀκολούθησαν τή συμβουλή τοῦ ὄφεως καί δοκίμασαν, καταπατώντας τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Καί τί ἔμαθαν; Ὅτι ἦταν γυμνοί καί δέν εἶχαν θέση πλέον μέσα στόν παράδεισο τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον οὔτε συγγνώμη δέν ζήτησαν γιά τήν παρακοή τους.
Πόσο διαφορετική εἶναι ὅμως ἡ στάση τῆς Παναγίας μας! Ἐκείνη ὑποτάσσεται στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀξιώνεται νά γίνει Μητέρα τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἀξιώνεται νά φέρει στόν κόσμο τόν Χριστό ὁ ὁποῖος θά μᾶς γνωρίσει τόν Πατέρα του, κατά τή διαβεβαίωσή του ὅτι «πάντα ἅ ἤκουσα παρά τοῦ Πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν». Ἀξιώνεται νά χαρίσει στόν κόσμο Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος μᾶς κατέχει καί μᾶς ἀποκαλύπτει «τό βάθος τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ».
Ὑποτάσσεται ἡ Παναγία μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί ὄχι μόνο δέν αἰσθάνεται τή γυμνότητα πού αἰσθάνθηκαν οἱ πρωτόπλαστοι, ἀλλά αἰσθάνεται «ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη» ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὑποτάσσεται ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος στή βουλή τοῦ Θεοῦ, καί ὄχι μόνο δέν ἐκπίπτει τοῦ παραδείσου, ἀλλά γίνεται ἡ ἴδια «παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον» γιά ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, καί ἀναδεικνύεται πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν γιά νά χωρέσει τελικά ὅλο τό μυστήριο τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ.
«Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι ἡ Παρθένος ζητοῦσα ἐβόησε πρός τόν λειτουργοῦντα».
Ἡ ἀναζήτηση τῆς γνώσεως ἀποτελεῖ διαρκῆ ἐπιδίωξη τοῦ ἀνθρώπου σέ κάθε ἐποχή. Ἰδιαιτέρως ὅμως στήν ἐποχή μας, κατά τήν ὁποία τά ἠλεκτρονικά μέσα, πού ὅλοι ἔχουμε στή διάθεσή μας, μᾶς τήν προσφέρουν σέ κάθε ζήτηση καί σέ κάθε στιγμή. Ζητοῦμε νά μάθουμε, καί καλῶς κάνουμε, ἐφόσον ἡ ἔφεση γιά τή γνώση εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὅμως εἶναι χρήσιμη καί ὠφέλιμη, ὅταν δέν μᾶς φέρνει ἀντιμέτωπους μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἡ ἀπόκτησή της δέν ὁδηγεῖ καί ἐμᾶς νά συνειδητοποιήσουμε, πολλές φορές καί καθυστερημένα, ὅτι εἴμαστε γυμνοί, γυμνοί ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί γυμνοί ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν ἡ ἀπόκτησή της δέν τρέφει τόν ἐγωισμό μας, δέν αὐξάνει τήν ἰδέα πού ἔχουμε γιά τόν ἑαυτό μας, δέν μᾶς κάνει νά νομίζουμε ὅτι εἴμαστε κάποιοι, καί μποροῦμε νά διαγράψουμε τόν Θεό ἀπό τή ζωή μας, νά τόν καταργήσουμε ἀπό τήν καθημερινότητά μας, νά τόν ἐκδιώξουμε ἀπό τήν κοινωνία μας καί νά τόν ἀντικαταστήσουμε μέ τά σύγχρονα εἴδωλα.
Ἡ ἀναζήτηση τῆς γνώσεως εἶναι εὐκταία καί ὠφέλιμη, ὅταν, πρῶτο ἀπό ὅλα ὅσα ἐπιδιώκουμε νά γνωρίσουμε, εἶναι ὁ Θεός. Καί ὁ Θεός γνωρίζεται μέσα ἀπό τό θέλημα του, γνωρίζεται μέ τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή.
Ἡ Παναγία μας, αὐτή ἡ ταπεινή καί ἁπλῆ Κόρη τῆς Ναζαρέτ, εἶχε τήν τιμή καί τό προνόμιο νά γνωρίσει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο ἄνθρωπο στόν κόσμο τόν Θεό, περισσότερο ἀπό ὅλους τούς σοφούς καί τούς ἐπιστήμονες, τούς θεολόγους καί τούς διανοητές, γιατί δέν ἐπιδίωξε νά τόν γνωρίσει ἐγωιστικά, ἀλλά μέ ταπείνωση. Ἡ ἀπάντησή της πρός τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου» τῆς χάρισε τήν «ἄγνωστο γνῶσιν», τήν ὁποία ἐπιθυμοῦσε νά γνωρίσει, γιατί ὁ Θεός γνωρίζεται ἐμπειρικά, γνωρίζεται κατοικώντας στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι διατεθειμένος νά τόν δεχθεῖ, ὅπως ἡ Παναγία Παρθένος.
Ψάλλοντας, λοιπόν, ἀπόψε τήν πρώτη στάση τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν ἀνύμφευτη Νύμφη καί ἐγκωμιάζοντας τήν εὐλογημένη καί κεχαριτωμένη Παρθένο καί Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τήν κατέχουσα «τήν ἄγνωστον γνῶσιν», ἄς τήν παρακαλέσουμε, ἀδελφοί μου, νά ὁδηγεῖ καί ἐμᾶς στή γνώση τοῦ Υἱοῦ της, καί ἄς προσπαθοῦμε νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τῆς ταπεινώσεως καί τῆς ὑπακοῆς της, πού θά μᾶς χαρίσει τήν ἀληθινή γνώση τοῦ Θεοῦ.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ