Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε τα Θυρανοίξια του ιστορικού Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Παλατιτσίων-Αιγών.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την πρώτη θεία λειτουργία μετά από τις πρόσφατες εργασίες της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας και κήρυξε το θείο λόγο.
Στο τέλος τελέστηκε μνημόσυνο για τον αείμνηστο αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο και ακολούθησε ξενάγηση από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, κ. Αγγελική Κοτταρίδη.
Σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας, ο Ιερός Ναός είναι του 16ου αιώνα με αρχιτεκτονικά μέλη που προέρχονται από το Ανάκτορο του Φιλίππου B’ στον τόπο ενός Βυζαντινού κοιμητηρίου. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου είναι μια μεγαλοπρεπής τρίκλιτη βασιλική, με έναν βαθύ νάρθηκα. Δυο κιονοστοιχίες μοιράζουν τον κυρίως ναό, αλλά και τον νάρθηκα σε τρία κλίτη με πολύ φροντισμένη κατασκευή και πλούσιες τοιχογραφίες.
Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Δημητρίου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
Μέ πολλή χαρά καί συγκίνηση τελέσαμε σήμερα τά Θυρανοίξια ἑνός παλαιοῦ καί ἱστορικοῦ ναοῦ τῆς περιοχῆς μας, ὁ ὁποῖος γιά πολλά χρόνια παρέμενε κλειστός, καί τελέσαμε τήν πρώτη θεία Λειτουργία μία ἀκριβῶς ἑβδομάδα μετά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, στή χάρη τοῦ ὁποίου εἶναι ἀφιερωμένος.
Ἔτσι ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι γιά τόν ναό μας καί γιά τά Παλατίτσια ὄχι μόνο μία μεθέορτος πανήγυρις ἀλλά μία πραγματική πανήγυρις, καθώς μετά ἀπό τίς ἐπίπονες προσπάθειες τοῦ προσωπικοῦ τῆς Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων Ἠμαθίας, τῶν ἀρχαιολόγων, μέ ἐπικεφαλής τήν προϊσταμένη τῆς Ἐφορείας, κυρία Ἀγγελική Κοτταρίδη, τῶν συντηρητῶν, τῶν τεχνιτῶν καί τῶν ἐργατῶν, ἀπολαμβάνουμε σήμερα αὐτή τή μεγάλη εὐλογία: νά λειτουργοῦμε στόν συντηρημένο καί ἀποκατεστημένο μεγαλοπρεπῆ αὐτόν ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου, τόν ναό μέ τήν ἐντυπωσιακή ἀρχιτεκτονική, τίς ἀριστουργηματικές τοιχογραφίες καί τήν ἐπιβλητική τοιχοδομία, ὁ ὁποῖος γιά πολλές δεκαετίες παρέμενε κλειστός καί σιωπηλός, παρέμενε ἀλειτούργητος καί ἀπρόσιτος στούς πιστούς καί τούς ἐπισκέπτες.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ χαρά μας εἶναι σήμερα πολλή μεγάλη καί ἡ συγκίνησή μας ἀκόμη μεγαλύτερη, γιατί ὁ ναός τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου ἀποδίδεται στούς ἀνθρώπους αὐτοῦ τοῦ τόπου, αὐτοῦ τοῦ χωριοῦ μέ τό σπουδαῖο ὄνομα, ἀποδίδεται στούς εὐλαβεῖς λάτρεις τοῦ Θεοῦ καί τῆς βυζαντινῆς τέχνης, ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι οὔτε τό ὄνομα τοῦ τόπου εἶναι τυχαῖο οὔτε καί ἡ ἀφιέρωση στόν ἅγιο Δημήτριο συμπτωματική.
Διότι δέν εἶναι μόνο ἡ τοπική ἐγγύτητα μέ τό ἀνακτορικό συγκρότημα τοῦ Φιλίππου τοῦ Β´ πού ἔδωσε στόν τόπο αὐτό τό ὄνομα Παλατίτσια, εἶναι καί ἡ μεγαλοπρέπεια αὐτοῦ τοῦ ναοῦ, μιᾶς ἐντυπωσιακῆς τρίκλιτης βασιλικῆς, πού ἄν καί κτίσθηκε σέ μιά ἐποχή δύσκολη καί σκοτεινή γιά τό Γένος μας, στήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας, στήν ἀνατολική ἐσχατιά τῆς νεκροπόλεως τῶν Αἰγῶν, στόν τόπο τοῦ βυζαντινοῦ κοιμητηρίου, ἀξιοποιώντας ἀρχιτεκτονικά μέλη τοῦ ἀνακτόρου τοῦ Φιλίππου, δέν ὑστερεῖ σέ τίποτε ἀπό τά βασιλικά κτίσματα, γιατί κοσμήθηκε μέ τοιχογραφίες πού ἀποπνέουν ἀρχοντική μεγαλοπρέπεια καί ἀπαράμιλλη ὀμορφιά καί ἀποδεικνύουν τήν πνευματική καί οἰκονομική ἄνθιση τῆς περιοχῆς στίς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ 16ου αἰῶνος καί τή φιλόκαλη διάθεση τῶν κατοίκων καί τῶν τεχνιτῶν.
Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν ἀφιέρωση τοῦ ναοῦ στόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, τόν στρατηλάτη ἅγιο πολιοῦχο τῆς Θεσσαλονίκης, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο ἐπανειλημμένα ἔσωσε τήν πόλη του καί τή Μακεδονία μας ἀπό ποικίλους ἐχθρούς ἀλλά καί μέ τά θαύματά του ἔγινε γνωστός σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, ὅπως καί ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, πού τό ὄνομα τῆς ἀδελφῆς του Θεσσαλονίκης φέρει ἡ πόλη τήν ὁποία προστατεύει αἰῶνες τώρα ὁ ἅγιος Δημήτριος, ἀπάλλαξε τόν ἑλληνισμό ἀπό τόν Περσικό κίνδυνο, καί ξεκινώντας ἀπό τό πλησιόχωρο ἀνάκτορο τῶν Αἰγῶν ἔκανε τό ὄνομά του καί τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας περίφημο σέ ὅλο τόν κόσμο.
Δέν εἶναι ὅμως ἀκόμη σύμπτωση ὅτι ἡ κτητορική ἐπιγραφή τοῦ ναοῦ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ἔγινε γνωστή μέ τό πρῶτο ἐπιστημονικό δημοσίευμα τοῦ μεγάλου ἀρχαιολόγου, τοῦ σοφοῦ καί ἀειμνήστου καθηγητοῦ Μανόλη Ἀνδρόνικου, πού πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, στίς 23 Ὀκτωβρίου, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια ἀπό τή γέννησή του.
Ὁ Μανόλης Ἀνδρόνικος ἦρθε ἐδῶ, λίγο πρίν ἀπό τό 1940, νεαρός φοιτητής τῆς Ἀρχαιολογίας, βοηθός τοῦ καθηγητῆ Ρωμαίου στήν ἀνασκαφή τῶν Αἰγῶν, καί εὐτύχησε σαράντα περίπου χρόνια πρίν νά φέρει στό φῶς τούς περίφημους βασιλικούς τάφους τῆς Βεργίνας, προσφέροντας ἀδιάσειστες ἀποδείξεις γιά τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας, νά ἀποκαλύψει τήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ ναοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί σήμερα τόν μνημονεύουμε μέ ἀγάπη, τιμή καί εὐγνωμοσύνη, ἀλλά καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι καί ὁ ἴδιος θά χαιρόταν βλέποντας τόν ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου ἀποκαταστημένο καί λαμπρό, θά χαιρόταν ὡς δάσκαλος γενναιόδωρος καί στοργικός, γιατί οἱ μαθητές του καί οἱ συνεχιστές τοῦ ἔργου του στήν ἀνασκαφή τῆς Βεργίνας, συνέχισαν καί ὁλοκλήρωσαν μέ τή συντήρηση καί ἀνάδειξη τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου στά Παλατίτσα καί αὐτό, τό πρῶτο ἔργο του.
Μνημονεύοντας, λοιπόν, τό ὄνομά του, προσευχόμεθα στόν Θεό γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς του ἐν χώρᾳ ζώντων καί σκηναῖς δικαίων.
Ἡ σημερινή ὅμως μεγάλη ἡμέρα γιά τόν ναό αὐτό τοῦ ἁγίου Δημητρίου, γιά τά Παλατίτσια καί γιά ὅλους μας, ὅσοι ἀπολαμβάνουμε τό κάλλος τοῦ ναοῦ, ἀλλά καί ὅσοι ἐργάσθηκαν γιά τήν ἀποκατάστασή του καί γιά νά μποροῦμε σήμερα νά τελέσουμε τά θυρανοίξια καί τή θεία Λειτουργία, εἶναι μία εὐκαιρία νά μνημονεύσουμε ἐν εὐχαριστίᾳ τούς ἀοιδίμους κτίτορες τοῦ ναοῦ, τούς ἁγιογράφους, τούς ἀνακαινιστές «πάλαι τε καί ἐπ᾽ ἐσχάτων», νά εὐχαριστήσουμε ἀπό καρδίας τήν Ἐφορεία Ἀρχαιοτήτων Ἠμαθίας καί τήν προϊσταμένη της γιά τό ἐξαίσιο ἔργο τῆς ἀποκαταστάσεως τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου στά Παλατίτσια καί ὅλους ὅσους συνέβαλαν σέ αὐτό.
Ἀπό σήμερα δίπλα στό ἐντυπωσιακό ἀνάκτορο τοῦ Μακεδόνος βασιλέως Φιλίππου θά ἔχουμε καί τό σπουδαῖο αὐτό ἀνάκτορο τοῦ πάντων βασιλέως καί τοῦ γενναίου στρατιώτου του, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Καί εὔχομαι ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τοῦ ἁγίου Δημητρίου νά συνοδεύει καί νά ἐνισχύει ὅλους μας, τούς κατοίκους τῶν Παλατιτσίων καί τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ καί ὅσους ἐργάσθηκαν γιά νά ἐπανέλθει στό παλαιό του μεγαλεῖο.