Ολοκληρώθηκαν οι παρακλήσεις της Παναγίας στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. Απο την αρχή του Δεκαπενταυγούστου ο Σεβασμιώτατος καθημερινώς τελούσε τον Εσπερινό και την Παράκληση της Παναγίας σε διαφόρους Ιερούς Ναούς της επαρχίας του .
Οι Παρακλήσεις που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος:
Την Τετάρτη 2 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χαλάστρας.
Την Πέμπτη 3 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Μέση.
Την Παρασκευή 4 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Επισκοπή.
Την Κυριακή 6 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας
Τη Δευτέρα 7 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στα Ριζώματα.
Την Πέμπτη 10 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Σέλι.
Την Παρασκευή 11 Αυγούστου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο. Στην παράκληση συμπροσευχηθηκε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μπαρνουλ και Αλτάυ κ. Σέργιος εκ Ρωσίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβ.Μητροπολίτου Βεροίας κ.Παντελεήμονος στην τελευταία παράκληση της Παναγίας στο Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο :
«Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τό σῶμα».
Παραμονές τοῦ Δεκαπενταυγούστου καί τά ἐξαποστειλάρια πού ψάλαμε πρό ὀλίγου μᾶς προετοιμάζουν μέ τρόπο μοναδικό γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς Παναγίας μας πού πλησιάζει. Ἔτσι ἀκούσαμε τόν ἱερό ὑμνογράφο νά ἀπευθύνει ἐκ μέρους τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρόσκληση πρός τούς μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Υἱοῦ της νά ἔλθουν ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης γιά νά συνοδεύσουν τό πανάχραντο σῶμα της στήν τελευταία ἐπίγειά του κατοικία, ὑπενθυμίζοντάς μας συγχρόνως τά γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν Κοίμηση τῆς Παναγίας μας καί μᾶς εἶναι γνωστά ἀπό τήν ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
«Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ κηδεύσατέ μου τό σῶμα».
Καί ἐάν οἱ ἀπόστολοι, ἀνταποκρινόμενοι στήν ἐπιθυμία τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου μας ἔσπευσαν στή Γεθσημανῆ, κατά θεία οἰκονομία, ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, γιά νά χαιρετίσουν γιά τελευταία φορά ἐπί τῆς γῆς «τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ» καί νά τιμήσουν Αὐτήν τήν ὁποία ἐτίμησε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός κατερχόμενος ἀπό τόν οὐρανό γιά νά παραλάβει τήν πάναγνη ψυχή της, «τήν καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν», ὅπως τόν ἀπεικονίζει ὁ χρωστήρας τοῦ βυζαντινοῦ ἁγιογράφου, ἐμεῖς σπεύσαμε, ἀδελφοί μου, ἀντί στή Γεθσημανῆ στό ἱερό αὐτό κατοικητήριο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, στόν εὐαγῆ οἶκο της, στό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, στό ὁποῖο φυλάσσεται ἡ χαριτόβρυτος καί θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, τό κλέος καί τό καύχημα τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἡ σκέπη καί ἡ προστασία του σέ ὅλη τή μακραίωνη ἱστορία του, ἀλλά καί ἡ ἐλπίδα καί ἡ ἀπαντοχή του στίς δύσκολες ὧρες τοῦ ξερριζωμοῦ καί τῆς προσφυγιᾶς.
Ἤλθαμε καί ἀπόψε γιά νά ψάλλουμε στήν Παναγία μας γιά τελευταία φορά μέσα στόν Δεκαπενταύγουστο τόν Μικρό Παρακλητικό της Κανόνα, γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τή στοργική μέριμνά της καί γιά τίς δωρεές πού μᾶς προσφέρει, ἀλλά καί τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό μας στό ἱερό πρόσωπό της.
Ἤλθαμε νά τῆς καταθέσουμε τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας, ὅ,τι μᾶς ἀπασχολεῖ καί ὅ,τι μᾶς βασανίζει, ὅ,τι μᾶς χαροποιεῖ καί ὅ,τι μᾶς δίνει ἐλπίδα.
Ἤλθαμε νά τῆς καταθέσουμε μέ ταπείνωση τίς ἀδυναμίες μας καί νά τῆς ζητήσουμε τή βοήθειά της γιά νά ἀνταποκριθοῦμε στόν ἀγώνα τῆς ζωῆς μας, γιά νά γίνουμε περισσότερο συνεπεῖς στίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της.
Ἤλθαμε νά τήν παρακαλέσουμε νά μεσιτεύει πάντοτε γιά τόν καθένα μας προσωπικά, γιά τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό, γιά τήν ταλαίπωρη πατρίδα μας, γιά τήν Ἐκκλησία μας, γιά ὅλους τούς Ὀρθοδόξους καί γιά ὅλο τόν κόσμο, ἰδιαιτέρως ὅμως γιά τούς νέους μας, πού μεγαλώνουν σέ ἕνα περιβάλλον ἄθεο, δύσκολο, διεστραμμένο, μέ πολλές σειρῆνες πού προσπαθοῦν νά τούς παρασύρουν μακριά ἀπό τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες τοῦ Γένους μας, μακριά ἀπό τήν πίστη μας, μακριά ἀπό τήν ἀγάπη στόν Χριστό, τήν πατρίδα καί τήν οἰκογένεια, δημιουργώντας τους ἀπατηλά ὄνειρα καί ἑλκυστικές ψευδαισθήσεις.
Ἤλθαμε ἀκόμη γιά νά τήν ἱκετεύσουμε νά εἶναι πάντοτε προστάτις καί ὁδηγός στήν πορεία μας, γιατί χωρίς τή δική της μητρική καθοδήγηση εἶναι εὔκολο νά παρασυρθοῦμε σέ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς καί νά χάσουμε τόν ἀληθινό δρόμο μας, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στόν Υἱό της καί στή σωτηρία μας.
Καί μπορεῖ, ἀδελφοί μου, ἡ Παναγία μας νά φαίνεται σιωπηλή, ἀλλά ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ἀκούει τά αἰτήματά μας καί τά μεταφέρει στόν Υἱό της καί Κύριό μας. Ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι πρεσβεύει διαρκῶς «στεναγμοῖς ἀλαλήτοις» γιά χάρη ὅλων ἐκείνων πού προστρέχουν σέ Αὐτήν καί εἶναι πρόθυμη νά ἱκανοποιήσει τά αἰτήματά τους.
Ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅμως ὅτι περιμένει καί τή δική μας προσπάθεια, περιμένει καί τόν δικό μας ἀγώνα νά προσεγγίζουμε ὅλο καί περισσότερο πλησίον της καί πλησίον τοῦ Υἱοῦ της, ἐφαρμόζοντας τίς ἐντολές του στή ζωή μας, στίς σχέσεις μας μέ τούς ἀνθρώπους καί στήν προσωπική μας ζωή, καί ἀγωνιζόμενοι νά καθαίρουμε τήν ψυχή μας ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας καί νά τήν πλουτίζουμε μέ τίς ἀρετές καί τά ἀγαθά μας ἔργα, γιατί αὐτά εἶναι πού τήν κοσμοῦν, ὅπως κόσμησαν καί τή δική της ψυχή καί τή δική της ζωή, καί εἶναι αὐτά πού ἑλκύουν ἀκόμη περισσότερο τή χάρη καί τήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας.
Αὐτή ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τῆς Κυρίας Θεοτόκου εὐχόμεθα καί ἐμεῖς ἀπόψε, ἐνώπιον τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῆς Παναγίας τῶν Ποντίων, νά σκέπει καί νά προστατεύει ὅλο τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό ὅπου γῆς, νά σκέπει καί νά προστατεύει ὅλους ὅσους συμπροσευχήθηκαν μαζί μας, παρακολουθώντας τή μετάδοση τῆς Ἱερᾶς Παρακλήσεως πρός τήν Παναγία μας μέσω τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπό τό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στό Βέρμιο τῆς Ἠμαθίας· ἀπό ἐδῶ ὅπου ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός φυλάττει τίς Θερμοπύλες τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος· φυλάττει τίς ἀξίες καί τίς παραδόσεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ πού εἶναι ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένος μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη, ἀπό ὅλους ἐκείνους πού προκλητικά τίς ἀμφισβητοῦν· ἀπό ὅλους ἐκείνους πού ἐπιχειροῦν νά διαβρώσουν τόν σύνδεσμο τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη καί τήν Ἐκκλησία, ἀνοίγοντας τήν κερκόπορτα ἑνός δῆθεν προοδευτισμοῦ, ξεπερασμένου σέ ὅλη τήν Εὐρώπη, καί συκοφαντώντας τή σταθερότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ στίς ἀξίες τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος, στίς ὁποῖες στηρίχθηκε ὁ πολιτισμός τοῦ Ἔθνους μας γιά δύο χιλιάδες σχεδόν χρόνια καί ἀναδείχθηκε θεμέλιο τοῦ δυτικοῦ κόσμου καί πολιτισμοῦ, ὥστε νά τιμᾶται καί νά ἀναγνωρίζεται σήμερα ἀπό ὅλους.
Καί διαβεβαιώνουμε ὅσους νομίζουν ὅτι μποροῦν νά καταργήσουν ἐκβιαστικά τίς πατροπαράδοτες ἀξίες τῆς οἰκογενείας, τῆς φιλοπατρίας καί τῆς εὐσεβείας, ὅτι δέν θά τό κατορθώσουν οὔτε καί αὐτή τή φορά, γιατί αὐτά εἶναι τά θεμέλια τῆς ὑπάρξεώς μας καί τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος καί δέν εἶναι δυνατόν νά τά γκρεμίσουμε χωρίς νά καταστραφοῦμε. Ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός ἀλλά καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες θά μείνουμε μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τῆς Παναγίας μας «ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι», «ποτέ ἀπό τό χρέος μή κινοῦντες», στίς πατροπαράδοτες ἀξίες μας.
