Την Δευτέρα 5 Ιουνίου, εορτή του Αγίου Πνεύματος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στην αδελφότητα ΠΕΛΕΚΑΝ στο Κομνήνιο Βεροίας
.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού αρχιμ. Αμβροσίου Κυρατσή, ιδρυτού και πνευματικού της αδελφότητος, ο οποίος εκοιμήθη προσφάτως.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε».
Δευτέρα μετά τή μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς καί ἡ Ἐκκλησία τήν ἔχει ἀφιερώσει στήν τιμή τοῦ τρίτου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος, τό ὁποῖο ὑμνεῖ ὡς «φῶς καί ζωή καί ζῶσα πηγή νοερά».
Καί καθώς εἶναι φῶς τό Πανάγιο Πνεῦμα, φώτισε ὄχι μόνο τούς μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Κυρίου, στούς ὁποίους ἐπεφοίτησε κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλά καί ὅλους ὅσους πίστευσαν μέ τό κήρυγμά τους στόν Χριστό καί ἔγιναν «τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας», ὅλους ἐμᾶς, δηλαδή, ἀδελφοί μου.
Πρός ἐμᾶς, λοιπόν, ἀπευθύνεται καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος καί μᾶς προτρέπει «ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε».
Σεῖς, λέγει, πού λάβατε τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τό ἱερό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος καί γίνατε φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας· σεῖς πού λαμβάνετε τή χάρη καί φωτίζεσθε διά τῶν μυστηρίων καί τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων τῆς Ἐκκλησίας μας, καλεῖσθε νά πορευθεῖτε στή ζωή σας, νά πορευθεῖτε στήν καθημερινότητά σας «ὡς τέκνα φωτός», ἀνάλογα δηλαδή μέ τό φῶς πού ἔχετε λάβει, ὥστε νά μήν χάσετε αὐτό τό φῶς πού λάβατε, ἀλλά ἀντίθετα νά τό αὐξάνετε μέσα σας καί νά τό ἀκτινοβολεῖτε στό περιβάλλον σας.
«Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε». Πῶς μποροῦμε ὅμως, ἀδελφοί μου, νά περιπατοῦμε ὡς τέκνα φωτός; Μᾶς τό διευκρινίζει στή συνέχεια τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Εἶναι δύο στοιχεῖα πού, ἐάν τά λάβουμε ὑπόψη μας, θά μπορέσουμε νά περιπατοῦμε καί ἐμεῖς ἀνάλογα μέ τήν ἰδιότητά μας ὡς τέκνων φωτός καί μέ τή χάρη πού ἔχουμε λάβει.
Τό πρῶτο στοιχεῖο εἶναι τά ἔργα μας, οἱ πράξεις μας, τά λόγια μας, ἡ ὅλη ἀναστροφή μας νά εἶναι εὐάρεστα στόν Θεό. «Δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ», γράφει ὁ ἀπόστολος. Καί πῶς τό δοκιμάζουμε; Πῶς ἐλέγχουμε καί πῶς ξέρουμε τί εἶναι εὐάρεστο στόν Θεό;
Δέν εἶναι δύσκολο, ἀδελφοί μου, γιατί ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τίς ἐντολές του καί τόν νόμο μου. Ὅ,τι μᾶς ζήτησε νά κάνουμε στή ζωή μας τοῦ εἶναι εὐάρεστο, τόν εὐχαριστεῖ καί τόν κάνει νά χαίρεται, ἀφενός γιατί μέσα ἀπό τήν ὑπακοή μας στίς ἐντολές καί τό θέλημά του βλέπει τήν ἀγάπη μας καί τόν σεβασμό μας πρός Ἐκεῖνον καί ἀφετέρου, γιατί ἡ ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν του εἶναι αὐτή πού μᾶς ὁδηγεῖ πλησιέστερα πρός Ἐκεῖνον καί κατά συνέπεια καί πρός τή σωτηρία μας. Καί αὐτό εἶναι πού τόν χαροποιεῖ καί τόν εὐχαριστεῖ ἰδιαιτέρως, διότι ὁ Θεός «πάντα ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».
Ἐπιπλέον, ἀδελφοί μου, ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ καί προσπαθεῖ νά εὐαρεστεῖ μέ τίς πράξεις του τόν Θεό, αὐτός ἔχει ἀπό Θεοῦ πάντοτε μέσα στήν ψυχή του τήν πληροφορία τί τοῦ εἶναι εὐάρεστο, ὥστε νά μπορεῖ νά τό ἐπιλέγει καί νά τό ἀκολουθεῖ.
Τό δεύτερο στοιχεῖο εἶναι ἡ ἀποχή μας ἀπό τά ἔργα τοῦ σκότους. «Μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους», μᾶς συστήνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Δέν ἀρκεῖ, δηλαδή, μόνο νά φροντίζουμε νά κάνουμε ὅσα εἶναι ἀρεστά καί εὐχάριστα στόν Θεό γιά νά εἴμαστε τέκνα φωτός, ἀλλά εἶναι ἀνάγκη νά μήν ἔχουμε καμία ἐπαφή καί καμία σχέση μέ τά ἔργα τοῦ σκότους. Μέ ὅλα αὐτά πού εἶναι ἀντίθετα πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μέ ὅλα αὐτά πού ὑποκινοῦνται ἀπό τόν ἀντίδικο καί ἐχθρό τῆς ψυχῆς μας καί ἔχουν σκοπό νά μᾶς παρασύρουν μακριά ἀπό τόν Θεό καί τό φῶς του.
Καί δέν ἀρκεῖ νά μήν κάνουμε ἐμεῖς αὐτά τά σκοτεινά ἔργα, ἀλλά θά πρέπει καί νά μένουμε μακριά ἀπό αὐτά, διότι ἡ σκιά τους συσκοτίζει τό δικό μας φῶς, καί τό σκοτάδι τους ἐπηρεάζει τό φῶς πού ἔχουμε μέσα μας καί εἶναι εὔκολο νά μᾶς παρασύρει στό σκότος τῆς κακίας καί τῆς ἁμαρτίας.
Καί ὅπου ὑπάρχει τό σκότος, δέν ὑπάρχει τό φῶς, δέν ὑπάρχει ὁ Θεός, γιατί δέν ὑπάρχει καμία ἐπικοινωνία μεταξύ φωτός καί σκότους, ἐφόσον τό σκότος εἶναι ἡ ἀπουσία τοῦ φωτός, εἶναι ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ.
Νά, λοιπόν, ἀδελφοί μου, πῶς μποροῦμε καί ἐμεῖς νά πορευόμασθε στή ζωή μας «ὡς τέκνα φωτός». Νά πορευόμαστε μέ τή χάρη καί τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού φωτίζει ὄχι μόνο τήν ψυχή μας καί τόν ἐσωτηρικό μας κόσμο, ἀλλά ὁλόκληρη τήν ὕπαρξή μας. Γι᾽ αὐτό καί βλέπουμε μερικές φορές ταπεινούς μοναχούς, ἀσκητές, ἀνθρώπους πού δέν ἔχουν τίποτε τό ἐντυπωσιακό στήν ἐμφάνισή τους, καί ὅμως τό πρόσωπό τους λάμπει, ἔχει ἕνα περίεργο καί ἀσυνήθιστο φῶς, ὅπως τό φῶς πού βλέπουμε στίς εἰκόνες νά ἀκτινοβολοῦν τά πρόσωπα τῶν ἁγίων. Αὐτό εἶναι τό φῶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἐνοικεῖ στίς ψυχές τους καί τούς ἀναδεικνύει ὄντως «τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας». Εἶναι τό φῶς μέσα στό ὁποῖο ζοῦν, ἀδελφοί μου, οἱ ἅγιοι καί οἱ ὅσιοι στόν οὐρανό.
Καί μέσα σέ αὐτό εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε καί ἐμεῖς, περιπατώντας κατά τήν ἐπίγεια ζωή μας «ὡς τέκνα φωτός», ἔχοντας δηλαδή στήν ψυχή μας καί στή ζωή μας τό Ἅγιο Πνεῦμα, καί αὐτό τό φῶς εὐχόμαστε νά ἀπολαμβάνει καί ὁ μακαριστός π. Ἀμβρόσιος πού σήμερα παρίστατο νοερά στή θεία Λειτουργία τοῦ ἑορτάζοντος ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ τῆς Ἀδελφότητος «Πέλεκαν», πού ἐκεῖνος δημιούργησε καί κατηύθυνε ἐπί πολλά χρόνια, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.