Την Παρασκευή 13 Μαρτίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής και Αγίου Χαραλάμπους Κυδωνέας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, νῦν ἡμέρα σωτηρία».
Πλησιάζουμε ἤδη πρός τό τέλος τῆς δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τό στιχηρό ἰδιόμελο πού ἀκούσαμε σήμερα μᾶς ὑπενθυμίζει τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, μέ τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μᾶς κάλεσε τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς νά εἰσέλθουμε στό στάδιο τῶν ἀρετῶν καί νά ἀποδυθοῦμε στόν ἀγώνα τῆς νηστείας καί τῆς μετανοίας, στόν ἀγώνα τῆς προετοιμασίας γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.
Καί ἐπειδή ὅλοι κινδυνεύουμε νά ξεχαστοῦμε καί νά ἀδρανήσουμε σέ αὐτόν τόν ἀγώνα ἤ νά πέσουμε στήν παγίδα τοῦ πονηροῦ πού μᾶς ψιθυρίζει ὅτι ἔχουμε ἀκόμη πολύ χρόνο μπροστά μας καί δέν χρειάζεται νά βιαζόμαστε, ἤ ἀκόμη νά ἔχουμε κουρασθεῖ ἤ ἀπογοητευθεῖ ἀπό τήν προσπάθειά μας καί νά μήν ἔχουμε τήν ἀρχική διάθεση, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπενθυμίζει σήμερα ὅτι δέν ὑπάρχουν περιθώρια ἀδρανείας ἤ καθυστερήσεως, δέν ὑπάρχουν περιθώρια νά ποῦμε ὅτι μποροῦμε νά ἀναβάλουμε τήν προσπάθεια γιά αὔριο ἤ γιά μεθαύριο καί ὅτι σήμερα μποροῦμε νά παραβοῦμε τή μία ἤ τήν ἄλλη ἐντολή τοῦ Κυρίου μας, νά ἀναβάλουμε τή συμμετοχή μας στίς λειτουργικές εὐκαιρίες καί στά ἱερά μυστήρια πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία γιά νά μᾶς ἐνισχύσει πνευματικά καί νά μᾶς στηρίξει στόν ἀγώνα μας.
Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι «νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, νῦν ἡμέρα σωτηρίας», ὅτι τώρα, δηλαδή, σήμερα, εἶναι ἡ κατάλληλη εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός γιά νά μετανοήσουμε, σήμερα εἶναι ἡ ἡμέρα πού μποροῦμε νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας.
Εἶναι ὅμως δυνατόν ὁ Θεός νά μᾶς δίδει μόνο μία εὐκαιρία, μόνο μία ἡμέρα σωτηρίας; Γιατί, ἄν συμβαίνει αὐτό, τότε ποῦ εἶναι ἡ φιλανθρωπία καί ἡ μακροθυμία του;
Ὁ Θεός εἶναι ἀσφαλῶς καί φιλάνθρωπος καί μακρόθυμος, καί μᾶς δίδει ὄχι μόνο μία ἀλλά ἄπειρες εὐκαιρίες γιά νά σωθοῦμε καί μᾶς καταδιώκει, ὅπως γράφει ὁ ψαλμωδός Δαβίδ, μέ τό ἔλεός του ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας.
Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι ἐμεῖς μποροῦμε νά ἀδρανοῦμε καί νά ἀδιαφοροῦμε γιά τή σωτηρία μας, θεωρώντας ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς σώσει οὕτως ἤ ἄλλως, γιατί δέν γνωρίζουμε τί θά συμβεῖ στή ζωή μας, δέν ξέρουμε οὔτε τί εὐκαιρίες θά ἔχουμε, οὔτε ἐάν ὁ Θεός θά ἀνεχθεῖ τήν ἀδιαφορία μας καί θά μᾶς χαρίσει ἐν τέλει τή σωτηρία.
Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά κάνουμε κατάχρηση τῆς μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ, διότι ἡ μακροθυμία του σημαίνει ὅτι μᾶς συγχωρεῖ, ὅταν ἐμεῖς προσπαθοῦμε, ὅταν βλέπει τή διάθεσή μας καί κατανοεῖ τήν ἀδυναμία μας πού μᾶς ὁδηγεῖ καί πάλι στήν πτώση καί στήν ἁμαρτία.
Ὁ Θεός εἶναι μακρόθυμος, ὅταν ἐμεῖς φροντίζουμε νά ἀξιοποιοῦμε τίς εὐκαιρίες πού ἡ ἀγάπη του μᾶς χαρίζει, ἔστω καί ἐάν ἀποτυγχάνουμε τοῦ στόχου μας, καί τότε μᾶς δίδει νέες εὐκαιρίες.
Ἐάν ὅμως ἐμεῖς ἀδιαφοροῦμε συστηματικά καί δέν ἐκμεταλλευόμασθε τίς εὐκαιρίες τῆς μετανοίας καί τῆς σωτηρίας πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός, καί αὐτές εἶναι ὅλες οἱ πνευματικές εὐκαιρίες πού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἐκκλησία μας, μέ τίς ἱερές Ἀκολουθίες καί τά ἱερά μυστήριά της, μέ τίς πνευματικές ὁμιλίες, μέ τή νηστεία καί τίς εὐκαιρίες τῆς προσευχῆς καί τῆς μετανοίας πού μᾶς δίδει, ἀλλά καί μέ τίς εὐκαιρίες πού προσφέρει ὁ Θεός στόν καθένα μας ξεχωριστά μέ διάφορους τρόπους, τότε εἶναι σάν νά τοῦ λέμε ὅτι ἐμεῖς δέν θέλουμε νά σωθοῦμε, δέν θέλουμε τή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει, ἀλλά θέλουμε νά ζήσουμε τή ζωή μας ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε. Κανείς ὅμως ἀπό ἐμᾶς δέν γνωρίζει πόσο χρόνο ζωῆς ἔχει ἀκόμη, καί ἐάν θά μπορέσει νά ἀξιοποιήσει μελλοντικές εὐκαιρίες ἤ δέν θά μπορέσει καί θά στερηθεῖ ἀπό τήν ἀμέλειά του καί τήν ἀδιαφορία του τή σωτηρία του.
Γι᾽ αὐτό ἄς ἀκούσουμε τήν ἐπισήμανση τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί ἄς δραστηριοποιηθοῦμε στή μετάνοια καί στόν πνευματικό ἀγώνα, χρησιμοποιώντας ὅλα τά μέσα καί ἀξιοποιώντας ὅλες τίς εὐκαιρίες γιά νά μήν χάσουμε τή μεγαλύτερη εὐκαιρία τῆς ζωῆς μας, ὄχι μόνο τήν εὐκαιρία νά ζήσουμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά κυρίως νά μήν μείνουμε ἐκτός τοῦ Νυμφῶνος τοῦ Χριστοῦ, νά μήν βρεθοῦμε ἐκτός τῆς αἰωνίου βασιλείας του καί ἀκούσουμε κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως τό «οὐκ οἶδα ὑμᾶς».
«Νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, νῦν ἡμέρας σωτηρίας» εἶναι καί γιά μᾶς ἡ σημερινή ἡμέρα. Ἄς μήν τήν ἀφήσουμε νά φύγει, χωρίς νά κάνουμε κάτι γιά τή σωτηρία, χωρίς νά προσπαθήσουμε νά πλησιάσουμε ἕνα βῆμα πιό κοντά της, ζητώντας τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καί ἄς τό κάνουμε αὐτό ὄχι μόνο σήμερα ἀλλά κάθε ἡμέρα μέ τήν πίστη καί τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός θά ἐπισκεφθεῖ τήν ψυχή μας καί μᾶς χαρίσει τήν ἄφεση καί τή σωτηρία μας.
Ἡ δυσκολία πού προκάλεσε τό τελευταῖο διάστημα ἡ ἐπιδημία τοῦ κοροναϊοῦ σέ ὅλους μας μᾶς δίδει ἄλλη μία εὐκαιρία νά κατανοήσουμε πόσο πρόσκαιρη εἶναι ἡ ζωή μας καί πόσο ἀναγκαῖο εἶναι νά φροντίσουμε γιά τή σωτηρία μας, νά ἀγωνιζόμεθα περισσότερο, νά προσευχόμεθα περισσότερο καί νά ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Συγχρόνως ὅμως θά πρέπει νά τηροῦμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως τίς ὁδηγίες τῆς πολιτείας καί τῶν εἰδικῶν σχετικά μέ τήν ὑγιεινή καί τή σχολαστική καθαριότητα, πού ὀφείλουμε, πλύνοντας σχολαστικά τά χέρια μας, γιά νά προστατευθοῦμε καί ἐμεῖς καί νά προστατεύσουμε καί τούς ἀδελφούς μας, ἀλλά καί νά ἐμποδίσουμε τή διάδοση τοῦ ἰοῦ καί τίς συνέπειές της.
Ἔχουμε σοβαρή εὐθύνη καί ὑποχρέωση νά μήν ἐκθέτουμε οὔτε τόν ἑαυτό μας οὔτε τούς ἄλλους γύρω μας στήν ἐπιδημία. Γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει νά προσέχουμε, καί περισσότερο οἱ μεγαλύτεροι στήν ἡλικία καί οἱ εὐπαθεῖς ὁμάδες, νά παραμένουμε στό σπίτι γιά λόγους ἀσφαλείας, καί κυρίως ὅταν ἐμφανίζουμε κάποια ἀπό τά συμπτώματα τῆς ἀσθενείας.
Δέν θά πρέπει βέβαια νά φοβούμεθα ἤ νά ἀμφιβάλλουμε γιά τή θεία Κοινωνία, ἡ ὁποία εἶναι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, εἶναι «φάρμακο ἀθανασίας», ἀλλά δέν εἶναι ὑποχρεωτική γιά ὅσους ἔχουν ὁποιοδήποτε φόβο.
Ἄς προσέχουμε καί ἄς προσευχόμαστε στόν Θεό, ἀλλά καί ἄς ἀξιοποιοῦμε καί αὐτή τήν εὐκαιρία πνευματικά, ὥστε νά προετοιμασθοῦμε κατάλληλα γιά νά ἑορτάσουμε μέ χαρά καί προπάντων ἐν ὑγείᾳ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
