Την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Διαβατού Βεροίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Νεκρώσατε οὖν τά μέλη ὑμῶν τά ἐπί τῆς γῆς». Λίγες ἡμέρες μᾶς χωρίζουν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ὁ Θεός ἀπό ἀπέραντη ἀγάπη γιά τόν ἄνθρωπο «ἔκλινεν οὐρανούς καί κατέβη» στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά μᾶς ἀναγεννήσει στή νέα ζωή, τήν ὁποία Ἐκεῖνος μᾶς χαρίζει.
Καί σήμερα, Κυριακή κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ ὅλους τούς προπάτορες τοῦ Κυρίου, ὅλους τούς ἀνά τούς αἰῶνες δικαίους, οἱ ὁποῖοι ἀνέμεναν νά δοῦν τόν Μεσσία καί λυτρωτή τοῦ κόσμου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἀπευθύνει μία παράξενη φαινομενικά προτροπή. Μᾶς προτρέπει νά νεκρώσουμε τά μέλη μας «τά ἐπί τῆς γῆς». «Νεκρώσατε οὖν τά μέλη ὑμῶν τά ἐπί τῆς γῆς», μᾶς λέγει.
Ποιά εἶναι ὅμως τά μέλη πού μᾶς ζητᾶ νά νεκρώσουμε ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος, πῶς πραγματοποιεῖται αὐτή ἡ νέκρωση καί ποιόν σκοπό ἐξυπηρετεῖ;
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν ἀφήνει ἀναπάντητα τά ἐρωτήματα αὐτά. Διευκρινίζει ἐξαρχῆς ποιά μέλη ἐννοεῖ, γιά νά μήν ὑπάρξουν παρανοήσεις. Εἶναι, λέει, ἡ πορνεία, ἡ ἀκαθαρσία, τό πάθος, ἡ κακή ἐπιθυμία καί ἡ πλεονεξία, ἡ ὁποία, ὅπως τονίζει, εἶναι εἰδωλολατρεία, ἀλλά καί ἡ ὀργή, ὁ θυμός, ἡ κακία, ἡ βλασφημία, ἡ αἰσχρολογία καί ὅλα τά ἄλλα κακά πού ἐμφιλοχωροῦν στήν ψυχή μας μέ τή συνέργια τοῦ πονηροῦ.
Δέν ἐννοεῖ, λοιπόν, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τά φυσικά μέλη τοῦ σώματός μας, ἀλλά τίς ἀδυναμίες, τά πάθη καί τίς κακίες, οἱ ὁποῖες, ὅταν χρονίζουν μέσα στίς ψυχή μας, τότε γίνονται ἕνα μέ τήν ὕπαρξή μας, γίνονται μέρος τοῦ ἑαυτοῦ μας, μέλος τοῦ σώματός μας, ὥστε ἐπηρεάζουν ἤ ἀκόμη καί προσδιορίζουν τή συμπεριφορά μας καί τή ζωή μας.
Γνωρίζοντας τήν ἐπίδραση, τήν ὁποία ἀσκοῦν οἱ ἀδυναμίες, τά ἐλαττώματα καί οἱ διάφορες κακίες πού ὑπάρχουν μέσα μας καί δέν μᾶς ἀφήνουν νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς καλεῖ νά τίς νεκρώσουμε. Μᾶς καλεῖ νά τίς ἐξουδετερώσουμε καί νά τίς καταστήσουμε ἀδρανεῖς, πρίν νά τίς ἐκριζώσουμε ὁριστικά ἀπό τήν ψυχή μας.
Καί πῶς θά τό ἐπιτύχουμε αὐτό;
Ὑπάρχουν δύο τρόποι γιά νά φθάσουμε σέ αὐτή τή νέκρωση. Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ προσωπική μας προσπάθεια. Ὁ ἀγώνας μας ἐνάντια σέ ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα εἶναι ἀντίθετα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν μᾶς παρακινοῦν νά κάνουν κάτι κακό, νά ποῦμε κάτι ἀνάρμοστο, νά ἐπιθυμήσουμε κάτι πού δέν μᾶς χρειάζεται καί δέν μᾶς ὠφελεῖ, ἐμεῖς δέν θά πρέπει νά ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά παρασύρεται. Θά πρέπει νά ἀντιστεκόμαστε καί μάλιστα νά κάνουμε τό ἀντίθετο ἀπό αὐτό πού μᾶς παρακινεῖ νά κάνουμε τό πάθος καί ἡ ἀδυναμία μας. Νά βοηθοῦμε τόν συνάνθρωπό μας πού δέν συμπαθοῦμε ἤ πού μᾶς ἀδίκησε, ἀντί νά ἐπιδιώκουμε τό κακό του. Νά τόν ἐπαινοῦμε ἀντί νά τόν κακολογοῦμε, νά προσφέρουμε μέ ἀγάπη βοήθεια σέ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, ἀντί νά σκεφτόμαστε πῶς θά αὐξήσουμε τά χρήματά μας. Νά νηστεύουμε ἀντί νά ὑποκύπτουμε στή λαιμαργία μας. Νά προσευχόμαστε γιά τόν ἀδελφό μας, ἀντί νά σκεφτόμαστε πῶς θά τόν βλάψουμε.
Ὁ δεύτερος τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά νεκρώσουμε ὅλα αὐτά εἶναι ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση. Ὅταν συνειδητοποιοῦμε ὅτι ὑπάρχουν στήν ψυχή μας κάποια ἀπό αὐτά τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες, πού δέν μᾶς ἀφήνουν νά προχωρήσουμε πνευματικά, πού γίνονται ἐμπόδιο στή ζωή μας, παράλληλα μέ τόν ἀγώνα πού κάνουμε, θά πρέπει νά ζητοῦμε τή συγχώρηση καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Θά πρέπει νά μετανοοῦμε, γιατί ἀφήσαμε τίς κακίες καί τίς ἀδυναμίες νά φυτρώσουν στήν ψυχή μας καί νά μᾶς ἐνοχλοῦν, καί μέσα στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως νά λαμβάνουμε τήν ἄφεση καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δέν μᾶς βοηθᾶ μόνο στό νά νεκρώσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, ἀλλά μᾶς βοηθᾶ νά καλλιεργήσουμε στή θέση τους τίς ἀρετές πού ἔχουμε ὅλοι ἀνάγκη γιά νά εὐαρεστοῦμε στόν Θεό.
Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι κατά τή σημερινή Κυριακή, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα, ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ζητᾶ νά νεκρώσουμε «τά μέλη ὑμῶν τά ἐπί τῆς γῆς». Ἐάν θέλουμε νά ἑορτάσουμε ἀληθινά Χριστούγεννα, ἐάν θέλουμε νά ἑορτάσουμε Χριστούγεννα μέ τόν Χριστό ὄχι μόνο στή φάτνη τοῦ σπιτιοῦ μας ἀλλά καί στή φάτνη τῆς ψυχῆς μας, θά πρέπει νά ἔχουμε προσπαθήσει γι᾽ αὐτή τή νέκρωση. Διότι δέν εἶναι δυνατόν νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός μέσα στήν κακία καί τήν ἀκαθαρσία τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν ἀδυναμιῶν μας, ἀλλά καί οὔτε εἶναι δυνατόν νά ἀναγεννήσει τήν ψυχή μας, ἐάν ἐμεῖς δέν ἔχουμε νεκρώσει προηγουμένως ὅ,τι ἀντιτίθεται στή νέα αὐτή καί πνευματική γέννησή μας.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου καί ἄς προσπαθήσουμε, ἀξιοποιώντας καί τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας, νά νεκρώσουμε τόν παλαιό ἄνθρωπο, νά νεκρώσουμε τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, γιά νά γεννηθεῖ τά φετινά Χριστούγεννα ὁ Κύριός μας καί στή δική μας ψυχή, γιά νά τήν ἀναγεννήσει καί νά τήν ἁγιάσει.
Ἡ περίοδος αὐτή τῆς προετοιμασίας γιά τά Χριστούγεννα εἶναι πλέον ἀνοικτή, διότι πρέπει νά νηστεύουμε ὄχι μόνο ἀπό τίς τροφές ἀλλά καί ἀπό τά πάθη μας, ἀπό ὅλα αὐτά τά ὁποῖα λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι πρέπει νά νεκρώσουμε.
Καί ὅταν ἀποφεύγουμε ὅλα αὐτά, καί ὅταν ἀποφεύγουμε καί τά φαγητά, τότε πράγματι θά μπορέσουμε νά ἑορτάσουμε Χριστούγεννα, δίδοντας ἀγάπη στούς ἀδελφούς μας, στούς φτωχούς, σέ αὐτούς πού δέν ἔχουν, ἀλλά καί στούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι, ὅπως εἶπα, μπορεῖ νά μᾶς ἀδίκησαν ἤ νά μᾶς πίκραναν. Νά δώσουμε ἀγάπη, ὅπως ὁ Χριστός, τόν ὁποῖο τόν πικράναμε, τόν ταπεινώσαμε, τόν σταυρώσαμε καί ὅμως Ἐκεῖνος θέλει τό καλό μας, θέλει τόν ἁγιασμό μας, θέλει τή θέωσή μας. Γιά νά τό ἐπιτύχουμε ὅμως αὐτό πρέπει νά κάνουμε αὐτό πού λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νά νεκρώσουμε τά πάθη μας. Ἄς τό κάνουμε.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
