Το εσπέρας της Τρίτης, 3ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Πλήθος κόσμου προσήλθε για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Τήν περασμένη Κυριακή ἀκούσαμε στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἕναν χρυσό κανόνα γιά τή ζωή τοῦ καθενός μας. Ἕναν κανόνα, τόν ὁποῖο ἐάν ἐφαρμόζαμε, δέν θά ὑπῆρχαν οὔτε ἔριδες, οὔτε μάχες, οὔτε ἀντιπαραθέσεις, οὔτε πόλεμοι, ἀλλά θά ἐπικρατοῦσε ἡ εἰρήνη καί ἡ εὐτυχία. Τόν κανόνα αὐτόν μᾶς τόν ἀποκάλυψε ὁ Κύριός μας λέγοντας: «Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖται αὐτοῖς ὁμοίως».
Ὅ,τι θέλετε νά κάνουν γιά σᾶς οἱ ἄνθρωποι, ὅπως θέλετε νά σᾶς φέρονται, τό ἴδιο θά πρέπει νά κάνετε καί σεῖς γι᾽ αὐτούς.
Τί θέλουμε νά κάνουν γιά μᾶς οἱ ἄνθρωποι; Ἡ ἰδανική ἀπάντηση εἶναι νά κάνουν οἱ ἄνθρωποι σέ μᾶς ὅ,τι ἔκαναν οἱ ἅγιοι στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους. Νά κάνουν γιά ἐμᾶς, ἐάν εἶναι δυνατόν, ὅ,τι ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἁγίους.
Τί κάνουν, λοιπόν, οἱ ἅγιοι ἤ τί τούς ζητοῦμε; Ἄς δοῦμε τί ἔκανε ὁ ἅγιος Λουκᾶς, πρός τόν ὁποῖο ψάλαμε καί ἀπόψε τήν Παράκληση.
Γνωρίζουμε ἀπό τόν βίο του ὅτι, ὅπου καί ἄν βρισκόταν ὁ ἅγιος, μέ πολλή ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους θεράπευε τίς ἀσθένειές τους, ἀλλά καί συνεχίζει νά τίς θεραπεύει καί μετά τήν κοίμησή του.
Ἀνάμεσα σέ αὐτούς εἴμεθα καί ὅλοι ἐμεῖς πού ζητοῦμε πολλές φορές νά μᾶς δείξει ὁ ἅγιος Λουκᾶς τήν ἀγάπη του μέ ἕνα θαῦμα. Καί καλῶς τήν ζητοῦμε. Τί κάνουμε ὅμως ἐμεῖς γιά τούς ἀνθρώπους γύρω μας; Πῶς συμπεριφερόμεθα σέ αὐτούς; Τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, ὅπως θέλουμε νά μᾶς φέρονται καί ἐκεῖνοι; Καί ποιά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στόν λόγο τοῦ Κυρίου «καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».
Ἄς ἀκούσουμε τί λέγει ἀναλύοντας τόν λόγο αὐτό τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος Λουκᾶς.
«Πόσο ἐξαιρετικά ἁπλά εἶναι αὐτά τά λόγια! Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀκούσει γιά πρώτη φορά ὅτι ἔτσι πρέπει νά συμπεριφέρεται μένει ἀμήχανος καί ἀναφωνεῖ: ῾῾Πῶς λοιπόν δέν τό εἶχα σκεφθεῖ νωρίτερα;”
Ἀλλά ὅλα τά μεγάλα εἶναι ἁπλά καί ὅλη ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐξαιρετικά ἁπλή. Ἀπευθυνόταν σέ ἀνθρώπους μέ ἁπλές καρδιές καί τή δέχτηκαν οἱ πλέον ἁπλοί ψαράδες τῆς Γαλιλαίας πού ἔγιναν οἱ φωτιστές ὅλου τοῦ κόσμου.
Κι ὅμως πόσο μακριά εἶναι ἡ ζωή μας ἀπό τήν ἐκπλήρωση αὐτῶν τῶν ἁπλῶν λόγων, αὐτῶν τῶν μεγάλων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ!
Πόσο σπάνια συμβαίνει νά συμπεριφερθοῦμε στούς ἀνθρώπους ἔτσι ὅπως θά ἤθελαν, ἔτσι ὅπως θά θέλαμε νά συμπεριφερθοῦν σέ μᾶς. Περιμένουμε ἀπό τούς ἀνθρώπους τόν σεβασμό, ἀλλά ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τούς ἐξευτελίζουμε. Θέλουμε νά μᾶς βοηθοῦν στίς ἀνάγκες μας, ἀλλά ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ποτέ δέν σκεφτόμαστε νά βοηθήσουμε τούς ἄλλους στίς δικές τους ἀνάγκες, ὅταν εὐημεροῦμε.
Τί σημαίνει αὐτό; Γιά ποιό λόγο συμβαίνει;
Πραγματικά, ἐμεῖς συμπεριφερόμαστε ἔτσι ἀνάλογα μέ τούς ἀνθρώπους. Σέ σχέση μέ τούς πλέον κοντινούς μας, μέ αὐτούς πού ἀγαποῦμε θερμά, δηλαδή τή σύζυγό μας, τά παιδιά, τόν πατέρα, τή μητέρα, συμπεριφερόμαστε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Τούς ἀγαποῦμε ὅπως τούς ἑαυτούς μας καί δέν τούς κάνουμε αὐτό πού δέν θέλουμε νά μᾶς κάνουν.
Ὅμως σχετικά μέ αὐτούς πού ἀποκαλοῦμε «πλησίον», ἐνῶ τούς θεωροῦμε μακρινούς καί ξένους, δέν συμπεριφερόμαστε ἔτσι.
Τί μᾶς ἐμποδίζει νά συμπεριφερόμαστε καί σέ αὐτούς ἔτσι, ὅπως συμπεριφερόματε στούς κοντινούς καί τούς ἀγαπημένους μας;
Μᾶς ἐμποδίζει ὁ ἐγωισμός μας, ἡ φιλαυτία μας, γιατί ἀγαποῦμε μόνο τόν ἑαυτό μας. Γιά τόν ἑαυτό μας ἐνδιαφερόμαστε, τόν ἀγαποῦμε. Ὅμως δέν ἀγαποῦμε τούς ἀνθρώπους πού μᾶς περιβάλλουν, συχνά τούς προσβάλλουμε καί τούς βρίζουμε. Ἀλλά ὁ Κύριος μας πρόβαλε τόσο δίκαιη, καθάρια καί ἁγία ἀπαίτηση.
Ὁ Κύριος ἀπαίτησε νά ἀγαποῦμε καί τούς ἐχθρούς μας. Μήπως αὐτό εἶναι εὔκολο; Ὄχι, εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο. Νά ἀγαπᾶς τούς ἐχθρούς μαθαίνεται ἀπό αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά, πού ἀγαποῦν τόν Θεό μέ ὅλη τους τήν καρδιά καί ἀκολουθοῦν τίς ἐντολές του. Σέ αὐτούς κατοικεῖ τό ἅγιο Πνεῦμα, τό πνεῦμα τῆς ταπεινώσεως καί γίνονται δοχεῖα τοῦ πνεύματος τῆς ἀγάπης.
Ἀπό τήν καθαρή ἀγάπη ξεχειλίζει τό ἔλεος. Ἀπό τήν καθαρή ἀγάπη ἐκπληρώνονται οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πλήρωση ὅλου τοῦ νόμου.
Τί λοιπόν πρέπει νά κάνουμε γιά νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη; ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λουκᾶς, καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος. Αὐτό εἶναι ἔργο μεγάλο, ἀπέραντο, αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ὑπάρξεώς μας, ὁ σκοπός ὅλης μας τῆς ζωῆς.
Ποιόν δρόμο πρέπει νά ἀκολουθήσουμε;
Πηγαίνετε διά μέσου τῆς στενῆς πύλης, μᾶς συστήνει ὁ Χριστός. Μή φοβηθεῖτε τούς πόνους, λέγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, γιατί γεννοῦν τό καλό. Αὐτοί πού πονοῦν ἐλευθερώνονται ἀπό τήν κακία, τόν ἐγωισμό καί γίνονται ἤρεμοι, μειλίχιοι, γεμάτοι ἀγάπη. Σέ ἐκείνους πού ἀπόκτησαν τήν ἀγάπη, ὁ Κύριος καθάρισε τήν καρδιά τους ἀπό κάθε ἀκαθαρσία, γιατί τό ἅγιο Πνεῦμα, τό Πνεῦμα τῆς ἀγάπης μπορεῖ νά κατοικήσει μόνο σέ μειλίχια καί ταπεινή καρδιά. Πρέπει νά ἀποκτήσουμε μειλιχιότητα καί ταπείνωση, καί τότε θά ἔρθει ἡ ἁγία ἀγάπη.
Γιά πολλά πρέπει νά προσευχόμαστε, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς. Ἀλλά ἀδιάλειπτα καί συνειδητά θά πρέπει νά προσευχόμαστε, ὥστε ὁ Κύριος νά καθαρίσει τίς καρδιές μας, νά μᾶς δωρίσει τίς μεγάλες χριστιανικές ἀρετές, τήν πραότητα, τήν ταπείνωση, τήν ἁγία ἀγάπη. Ποτέ μήν ξεχνᾶτε, καταλήγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τήν πιό σημαντική προσευχή, τήν προσευχή γιά τήν ἀγάπη. Νά παρακαλεῖτε πάντοτε τόν Κύριο λέγοντας: “Κύριε, δῶσε μου τήν ἀγάπη, δίδαξέ με νά ἀγαπῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί τούς κοντινούς καί τούς μακρινούς, καί τούς πιστούς καί τούς ἀσεβεῖς, ὅπως Ἐσύ, Κύριε, ἀγαπᾶς ὅλους μας, ἁμαρτωλούς καί μετανοημένους. Ἀμήν”».