Το Σάββατο 18 Μαρτίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομο, κλήρο, αρχές και λαό της τοπικής Εκκλησίας στο προαύλιο του ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου Τρικάλων η υποδοχή του Τιμίου Σταυρού των Μεγαλοκομνημών της Τραπεζούντος που μετέφερε από την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά Βερμίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο του Σωματείου «Παναγία Σουμελά» κ. Γεώργιο Τανιμανίδη και μέλη του ΔΣ του Ιερού Προσκυνήματος.
Ακολούθησε εόρτιος Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, και συγχοροστατούντος του επιχώριου Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος προσεφώνησε τον Μητροπολίτη Βεροίας.
Στο τέλος του Εσπερινού οι δύο Μητροπολίτες τέλεσαν τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κοιμηθέντος νωρίτερα Μητροπολίτου Σταγών και Μετεώρων κυρού Σεραφείμ.
Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΙΚΚΗΣ
Σεβασμιώτατε!
Με ανεκλάλητη χαρά, σας υποδεχόμεθα κατ’ αυτή την εύσιμη εσπέρα, ο επίσκοπος μαζί με τον πιστό λαός της πόλεώς μας, καθώς κομίζετε εκ της Ιεράς Μονής τῆς Παναγίας της Σουμελά, του όρους Βερμίου, τεμάχιο του φυλακτηρίου της πίστεώς μας, τον Τίμιο Σταυρό, επάνω του οποίου προσηλώθη «ἡ ζωὴ των ἁπάντων», ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Η συγκίνησή μας εντείνεται έτι περισσότερο, καθώς το ύψιστο τούτο σύμβολο της πίστεώς μας φυλάσσεται εις την κοιτίδα του Ποντιακού Ελληνισμού στην Πατρίδα μας, στις πλαγιές του όρους Βερμίου, στο μοναστήρι της Παναγίας των Ποντίων, δίπλα στην ιστορική και θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Σουμελά.
Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, ευλαβείς χριστιανοί!
Η αγία μας Εκκλησία όρισε την τρίτη Κυριακή των Νηστειών, στο κέντρο ακριβώς της νηστησίμου περιόδου της αγίας και μεγάλης τεσσαρακοστής, να υψώνει τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, ως το κατ’ εξοχήν σύμβολο της θυσίας και της νίκης κατά της ισχύος του διαβόλου όχι τυχαία αλλά θεία επινεύσει.
Τούτη η εκκλησιαστική περίοδος είναι περίοδος σταυρώσιμη. Με τον κόπο της ασκήσεως, όπως η εκκλησιαστική μας παράδοση την ορίζει, ο χριστιανός καλείται να θυσιάσει, να σταυρώσει το εγώ του, με την πολυδιάστατη μορφή που εκδηλώνεται στην καθημερινή του ζωή, για να γεμίσει και ξεχειλίσει η καρδιά του από την αγάπη της αναστάσεως. Και τούτο όλο, μιμούμενος το εκούσιο πάθος του σταυρού του Κυρίου.
Σεβασμιώτατε,
ολοθύμως και ευγενώς ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση μας, βρίσκεται σήμερα, τοποθετημένος από τα δικά σας χέρια, στο κέντρο τούτου του ναού ο Τίμιος Σταυρός του Σωτήρος, τον οποίο εφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού, ο πολύπαθος και σταυρωθείς Ποντιακός Ελληνισμός. Η πρόσκλησή μας ανταποκρίνεται στον διακαή πόθο των ευλαβών χριστιανών, και ιδιαιτέρως στον τοπικό ευαγή σύλλογο των Ποντίων της πόλεώς μας, διότι ως προηγουμένως ελέχθη, το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού που κομίζετε, είναι επιφορτισμένο και συνδεδεμένο συναισθηματικώς με τον απανταχού της γης διεσπαρμένο Ποντιακό Ελληνισμό.
Σεβασμιώτατε!
Αισθάνομαι βαθιά την ανάγκη να σας ευχαριστήσω ενθέρμως και ολοκαρδίως για την καλοσύνη σας να υποβληθείτε στον κόπο της μεταφοράς του Ιερού τούτου Συμβόλου της πίστεώς μας, στην πόλη μας, δεδομένου του επιφορτισμένου προγράμματος, με τις πολλαπλές λατρευτικές υποχρεώσεις σας, λόγῳ της περιόδου της Αγίας Τεσσαρακοστής.
Η φήμη των ποιμαντικών σας έργων έχει ξεπεράσει τα γεωγραφικά όρια της Μητροπολιτικής σας περιφερείας και αποτελεί αξιοζήλευτο παράδειγμα για όλους τους νεωτέρους επισκόπους. Ιδιαιτέρως δε η αγάπη σας για τους αγίους της πίστεώς μας, έχει αναδείξει την αποστολική Μητρόπολη Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας, αγιοτόκο εκκλησία.
Ευχαριστώ επίσης θερμότατα, τον αξιότιμο Πρόεδρο του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά» και τα Μέλη του Συμβουλίου για την πρόθυμη συγκατάθεσή τους στο αίτημά μας.
Ευχηθείτε, Σεβασμιώτατε η παρουσία στην πόλη μας, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να αποβεί προς πνευματική ενίσχυση των πιστών αυτής της ευλογημένης ενορίας αλλά και γενικώς προς ωφέλειαν όλων των χριστιανών της επαρχίας μας, που θα προστρέξουν για να ασπασθούν και να λάβουν την ευλογία Του και την πνευματική ενίσχυση στον δύσκολο αγώνα της ζωής.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
«Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός, … ὅπλον ἀκαταγώνιστον, κραταίωμα ἄρρηκτον, τῶν βασιλέων τό νῖκος, τῶν ἱερέων τό καύχημα».
Παραμονή τῆς τρίτης Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, παραμονή τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, καί οἱ θεοφόροι Πατέρες ὅρισαν νά προτίθεται σέ προσκύνηση ὁ ζωοποιός Σταυρός τοῦ Κυρίου, γιά δύο σημαντικούς λόγους.
Ὁ πρῶτος εἶναι γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο εἰσήλθαμε πρίν ἀπό τρεῖς ἑβδομάδες στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί ἀποδυόμαστε σέ ἀγῶνες πνευματικούς προκειμένου νά συσταυρωθοῦμε καί ἐμεῖς μέ τόν Χριστό ὥστε νά μπορέσουμε νά συμμετάσχουμε καί στή χαρά τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεώς του.
Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι σ᾽ αὐτόν τόν πνευματικό ἀγώνα ὁ Σταυρός εἶναι τό ἰσχυρό καί ἀκαταγώνιστο ὅπλο μας, εἶναι τό ἀντίλυτρο τῆς σωτηρίας μας, εἶναι τό ἀντίδοτο στά θανατηφόρα δήγματα τοῦ πονηροῦ ὄφεως, μέ τά ὁποῖα προσπαθεῖ νά τραυματίσει καί νά μᾶς νεκρώσει πνευματικά, ὥστε νά ἐγκαταλείψουμε τήν προσπάθειά μας καί νά στερηθοῦμε τή σωτηρία.
Γιά ποιόν ὅμως λόγο ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἔχει αὐτές τίς ἰδιότητες, ὥστε νά ὑμνεῖται καί νά ἐγκωμιάζεται τόσο πολύ ἀπό τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία ἀνά τούς αἰῶνες;
Τίς ἔχει, ἀδελφοί μου, γιατί εἶναι τό μέσο ἐκεῖνο διά τοῦ ὁποίου ὁ Χριστός ἀπέδειξε τό μέγεθος τῆς ἀγάπης του γιά τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο. Ἦταν ἤδη δεῖγμα μεγάλης ταπεινώσεως καί κενώσεως τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός ἐνδύθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση, καλύπτοντας κάτω ἀπό αὐτήν τή θεία οὐσία του καί τή θεία δόξα του, προκειμένου νά ἔλθει στή γῆ καί νά μᾶς λυτρώσει. «Ἐκένωσεν ἑαυτόν μορφήν δούλου λαβών», γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, θαυμάζοντας τό μέγεθος τῆς θείας ἀγάπης καί ταπεινώσεως. Ἀλλά ὁ Χριστός δέν περιορίσθηκε μόνο στήν κένωση τῆς θείας ἐνανθρωπήσεώς του, προχώρησε ἀκόμη περισσότερο γιά νά πλήξει τόν ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου στό πιό εὐαίσθητο σημεῖο του, τήν ἀλαζονεία του, καί θεραπεύοντας ἔτσι τήν αἰτία τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου, πού ἦταν ἡ παρακοή. «Ἐγένετο», λοιπόν, ὁ Χριστός, «ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ».
Ἄν ἡ ὑπεροψία καί ἡ ἀλαζονεία ἦταν αὐτές πού γκρέμισαν τόν Ἑωσφόρο καί τούς ἀγγέλους του ἀπό τόν οὐρανό καί τούς μετέτρεψαν σέ δαίμονες, καί ἡ παρακοή τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ἦταν αὐτή πού ἔδιωξε τούς πρωτοπλάστους ἀπό τόν παράδεισο, ἡ ταπείνωση καί κένωση τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ὑπέμεινε γιά χάρη μας τόν ἐπονείδιστο θάνατο ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἦταν αὐτή πού ὄχι μόνο χάρισε τή λύτρωση στόν ἄνθρωπο, ὄχι μόνο διέλυσε τό κράτος τοῦ διαβόλου, ἀλλά καί μετέβαλε τόν Σταυρό ἀπό ὄργανο ἀτιμωτικῆς τιμωρίας σέ «ὅπλον ἀκαταγώνιστον, κραταίωμα ἄρρηκτον, τῶν βασιλέων τό νῖκος, τῶν ἱερέων τό καύχημα».
Διότι ὁ Σταυρός ἔλαβε τή χάρη τοῦ ἐν αὐτῷ προσπαγέντος Κυρίου, καί ἐφόσον δι᾽ αὐτοῦ νικήθηκε ὁ κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, νικήθηκε ὁ ἀρχηγός καί ὁ αἴτιος τοῦ κακοῦ, μπορεῖ ὁ κάθε πιστός νά ἀξιοποιεῖ τή δύναμή του γιά νά προστατεύει ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀοράτους ἐχθρούς του. Γιατί τίποτε δέν μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ στή δύναμη τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, στή δύναμη δηλαδή τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐπίκλησή του ἀποδιώκει ὅσους ἐπιβουλεύονται τούς πιστούς καί ἡ παρουσία του ἀποτελεῖ ἰσχυρά προστασία γιά ὅσους στηρίζονται σ᾽ αὐτήν.
Καί ἡ ἱστορία ἔχει, ἀδελφοί μου, νά μᾶς διδάξει ἀναρίθμητες περιπτώσεις θριάμβου τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Ἀπό τήν ἐποχή πού ὁ Μέγας Κωνσταντίνος ἔλαβε τό οὐράνιο μήνυμα «ἐν τούτῳ νίκα», καί νίκησε ὄντως μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ τόν εἰδωλολάτρη ἀντίπαλό του, ὁ Σταυρός ἔγινε ἡ αἰτία νίκης γιά τούς εὐσεβεῖς βασιλεῖς καί ἄρχοντες, ἀλλά καί γιά τήν Ἐκκλησία μας καί γιά τούς πιστούς πού ἀγωνίζονται «κατά τῶν πνευματικῶν τῆς πονηρίας».
«Ὅπλο ἀκαταγώνιστο, κραταίωμα ἄρρηκτο, τῶν βασιλέων τό νῖκος, τῶν ἱερέων τό καύχημα» ἀποδείχθηκε ἀνά τούς αἰῶνες καί τό ἱερό αὐτό κειμήλιο, ὁ Σταυρός τῶν Μεγαλοκομνηνῶν τῆς Τραπεζοῦντος, ὁ ὁποῖος περιέχει τμῆμα τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας.
Ὁ Σταυρός αὐτός ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος τῆς Τραπεζοῦντος Μανουήλ, ὁ ὁποῖος κατά τόν 14ο αἰώνα τόν προσέφερε ἀπό τό αὐτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ τοῦ Πόντου, καί σήμερα ἀποτελεῖ πολύτιμο καί ἱερό κειμήλιο τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στό Βέρμιο τῆς Ἠμαθίας, μαζί μέ τήν ἱστορική καί θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας, τῆς προστάτιδος τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Θησαυρίζεται στό Πανελλήνιο Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, τό ὁποῖο μέ τή συμπαράσταση καί τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ», τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί τοῦ Προέδρου του, ἀποτελοῦν τούς θεματοφύλακες τῆς ἱστορίας καί τῶν παραδόσεων τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, τούς ἀνύστακτους φύλακες τῆς θαυματουργῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας καί ὅλων τῶν ἱερῶν κειμηλίων τά ὁποῖα συντηροῦν τούς δεσμούς τῶν νεωτέρων Ποντίων μέ τίς ρίζες τους, μέ τήν εὐσέβεια τῶν πατέρων καί τῶν προγόνων τους.
Τό Διοικητικό Συμβούλιο καί ὁ Πρόεδρός του αἰσθάνονται ὡς διάκονοι τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ καί ἐργάζονται μέ ἀφοσίωση καί ἀνιδιοτέλεια, ἔχοντας τούς σκοπούς τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος ὡς προτεραιότητα στή ζωή τους. Ἀντλοῦν δύναμη γιά τή διακονία τους ἀπό τή χάρη τῆς ἱερῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, ἀπό τή χάρη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού τούς ἐνισχύει καί τούς ἐνδυναμώνει στό ἔργο τους, ἔργο προσφορᾶς στούς Ποντίους ὅλου τοῦ κόσμου πού συμβάλλει στήν ἑνότητα τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ὅπου γῆς.
Ἀπό τό Ἱερό αὐτό Προσκύνημα τό μεταφέραμε καί ἐμεῖς σήμερα, ἀνταποκρινόμενοι στήν παράκληση τοῦ Σεβασμιώτατου Ποιμενάρχου σας καί ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ κυρίου Χρυσοστόμου, στόν περικαλλῆ αὐτό ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Νεκταρίου τῶν Τρικάλων, πρός εὐλογία καί ἁγιασμό καί ἐνίσχυση τοῦ εὐσεβοῦς ποιμνίου του, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τοῦ εὐλαβοῦς λαοῦ τῶν Τρικάλων καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Τρίκκης καί Σταγῶν, καί ἰδιαιτέρως τῶν Ποντίων, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.
Διότι ὁ τίμιος Σταυρός τοῦ Κυρίου, δέν ἀποτελοῦσε μόνο κατά τό παρελθόν «ὅπλον ἀκαταγώνιστον καί κραταίωμα ἄρρηκτον» καί καύχημα τῶν εὐσεβῶν, ἀλλά παραμένει καί σήμερα, σέ μία ἐποχή φαινομενικῆς εἰρήνης, κατά τήν ὁποία ὅμως «διαβαίνομεν ἐν μέσῳ παγίδων πολλῶν» καί καλούμεθα νά ἀντιμετωπίσουμε ὡς ἄτομα, ὡς Ἐκκλησία, ὡς κοινωνία καί ὡς Ἔθνος πολλούς καί ποικίλους ἐχθρούς.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς ἐπικαλούμεθα πάντοτε τή δύναμη καί τήν προστασία τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία εὔχομαι ἀπό καρδίας νά σκέπει καί νά φυλάττει τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές του καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς πόλεως καί τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς, ὁ ὁποῖος πανδήμως συμμετεῖχε στήν ὑποδοχή του, γιά τήν ὁποία καί ἐκφράζω τίς θερμές μου εὐχαριστίες πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη σας κύριο Χρυσόστομο πού εὐγενῶς μᾶς προσεκάλεσε καί μοῦ ἔδωσε τήν εὐκαιρία νά συμπροσευχηθῶ μαζί σας καί νά μοιρασθῶ τίς ταπεινές αὐτές σκέψεις γιά τό ἀκαταγώνιστο ὅπλο καί τό μέγα καύχημα ὅλων τῶν χριστιανῶν, τόν τίμιο Σταυρό.
Ἡ ἀήττητος καί ἀκατάλυτος δύναμή του ἄς μᾶς συνοδεύει ὅλους μας, ἀδελφοί μου.
