Την Πέμπτη 28 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε εσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Παλαιού Προδρόμου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Kαί ἐγένετο ὁ ὑετός ἐπί τῆς γῆς τεσσαράκοντα ἡμέρας καί τεσσαράκοντα νύκτας».
Στόν μεγάλο κατακλυσμό πού συνέβη στή γῆ τήν ἐποχή τοῦ Νῶε ἀναφερόταν τό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῆς Γενέσεως πού ἀκούσαμε ἀπόψε. Στόν κατακλυσμό πού ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά γίνει γιά νά ἐξαλειφθεῖ ἡ ἁμαρτία πού εἶχε πληθυνθεῖ στόν κόσμο, ὁ Θεός δίδει στόν δίκαιο καί εὐσεβῆ Νῶε τήν εὐκαιρία νά σωθεῖ καί μαζί του νά σώσει ἕνα ζευγάρι ἀπό ὅλα τά ζῶα καί τά πτηνά πού ὑπῆρχαν στή γῆ.
Δέν τόν σώζει ὁ Θεός ὅμως αὐτόματα, θά λέγαμε. Δέν τόν σώζει χωρίς νά προσπαθήσει καί νά κοπιάσει. Τόν σώζει ὑποδεικνύοντάς του νά δημιουργήσει μία κιβωτό καί δίδοντάς του ὁδηγίες γιά τό πῶς θά τήν κατασκευάσει. Ἔτσι ὁ Θεός δοκιμάζει καί τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τοῦ Νῶε, ὁ ὁποῖος κερδίζει μέ αὐτές τή σωτηρία του.
Δοκιμάζει ὅμως συγχρόνως καί τήν ἐγκράτεια καί αὐτοκυριαρχία τοῦ Νῶε. Γιατί, ὅταν τελειώνει ἡ κατασκευή τῆς κιβωτοῦ καί ὁ Νῶε κλείνεται μέσα καί ἀρχίζει ὁ κατακλυσμός, ὁ Νῶε δέν γνωρίζει πότε θά τελειώσει, ἀλλά παραμένει μέσα στήν κιβωτό μέ ὑπομονή καί χωρίς περιέργεια, ἀναμένοντας τί θά τοῦ πεῖ ὁ Θεός νά κάνει στή συνέχεια. Καί μένει μέσα στήν κιβωτό ἐπί σαράντα ἡμέρες καί σαράντα νύκτες, ὅσο διαρκοῦσε ὁ κατακλυσμός, ἀδιαμαρτύρητα καί εὐχαριστώντας τόν Θεό, γιατί τόν ἔσωσε μέ αὐτόν τόν τρόπο ἀπό βέβαιο θάνατο.
Τίς σαράντα ἡμέρες τοῦ κατακλυσμοῦ, πού ἔζησε ὁ Νῶε μέσα στήν κιβωτό, μᾶς ὑπενθυμίζουν οἱ σαράντα ἡμέρες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Κιβωτός γιά ἐμᾶς εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ἐκκλησία τήν ὁποία ἵδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, καί χάρη σέ αὐτήν βρισκόμαστε σέ πλεονεκτικότερη θέση ἀπό τόν Νῶε, γιατί ἐμεῖς δέν χρειάσθηκε νά τήν κατασκευάσουμε, οὔτε κἄν νά τήν ἀναζητήσουμε. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τό μέγιστο προνόμιο νά γεννηθοῦμε μέσα σέ αὐτήν, τήν Ἐκκλησία, ὥστε νά εἴμαστε ἀσφαλεῖς καί προφυλαγμένοι ἀπό τήν πλημμυρίδα τοῦ κακοῦ καί τῆς ἁμαρτίας πού πλεονάζει στόν κόσμο γύρω μας.
Μᾶς δίδει ὅμως καί ἕνα ἀκόμη μεγαλύτερο προνόμιο. Μᾶς προσφέρει τήν κιβωτό του, μᾶς προσφέρει τήν Ἐκκλησία του, αὐτές τίς σαράντα ἡμέρες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καλώντας μας νά ἀποξενωθοῦμε γιά λίγο ἀπό τόν κατακλυσμό πού ἐπικρατεῖ γύρω μας, ἀπό τόν κατακλυσμό τῶν ἀγαθῶν, τῶν τροφῶν, τῶν εἰδήσεων, τῶν σκέψεων, τῶν ἐπιδιώξεων, τῆς κακίας, τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας, καί νά ἐπικεντρωθοῦμε σέ αὐτά πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησίας μας, στήν προσευχή, δηλαδή, τή μετάνοια, τή μελέτη, τή μετοχή στά ἱερά μυστήρια, τόν ἀγώνα γιά τήν ἐκκοπή τῶν παθῶν καί τῶν ἀδυναμιῶν μας.
Μᾶς καλεῖ νά κλείσουμε γιά λίγο τά μάτια καί τά αὐτιά μας σέ ὅ,τι συμβαίνει γύρω μας καί νά ἐμβαθύνουμε στή δυνατότητα τῆς σωτηρίας πού μᾶς προσφέρει διά τῆς Ἐκκλησίας του ὁ Χριστός καί δι᾽ ὅσων αὐτή μᾶς προσφέρει, ἰδιαιτέρως αὐτή τήν περίοδο, μέ τίς ἱερές Ἀκολουθίες καί τίς πολλές πνευματικές εὐκαιρίες.
Μᾶς καλεῖ νά ἐγκαταλείψουμε γι᾽ αὐτές τίς σαράντα ἡμέρες τῆς νηστείας, δηλαδή, καί τῆς προετοιμασίας γιά τή Μεγάλη Ἑβδομάδα τοῦ πάθους ἀλλά καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας τίς ἀνέσεις, τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, ἀλλά καί ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα κατά τό ὑπόλοιπο ἔτος δέν μᾶς ἀφήνουν νά ἀφιερώσουμε καθημερινά λίγο χρόνο στήν προσευχή, στήν περισυλλογή, στά καλά ἔργα, στή συμμετοχή μας στίς ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Μᾶς καλεῖ νά ἀγωνιζόμαστε γιά νά μήν ἐνδίδουμε στούς πειρασμούς, αὐτές ἰδιαίτερα τίς σαράντα ἡμέρες, πού ἔρχονται καί μᾶς πολεμοῦν καί προσπαθοῦν νά μᾶς παρασύρουν μέ τήν περιέργεια, μέ τήν ἔλλειψη ἐγκρατείας, μέ τήν ἀργολογία καί τή φλυαρία, μέ τήν κρίση καί τήν κατάκριση.
Μᾶς καλεῖ νά παραμείνουμε μέσα στήν πνευματική κιβωτό, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἔμεινε καί ὁ Νῶε, ἀξιοποιώντας ὅλες αὐτές τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός, καί γιά νά προετοιμασθοῦμε κατάλληλα γιά τή μεγάλη καί λαμπροφόρο ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, ἀλλά καί γιά νά ἐργασθοῦμε γιά τή σωτηρία μας.
Ἄς μήν ἀδιαφορήσουμε, ἀδελφοί μου, ἀλλά ἄς μείνουμε μέσα στήν κιβωτό τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτές τίς σαράντα ἡμέρες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καί ἄς εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά τήν εὐεργεσία πού μᾶς χάρισε, παρακαλώντας τον νά μᾶς χαρίσει καί τή σωτηρία μας.
Βέβαια, πρέπει νά ἀξιοποιεῖ κανείς ὅλο τόν χρόνο τίς εὐκαιρίες πού προσφέρει ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά ἰδιαίτερα αὐτή τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού οἱ πατέρες τήν παρομοιάζουν μέ τίς σαράντα ἡμέρες πού ἔμεινε ὁ Νῶε μέσα στήν κιβωτό. Ἐμεῖς ἄς μένουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, μέσα στίς Ἀκολουθίες, τίς Προηγιασμένες θεῖες Λειτουργίες, τούς Χαιρετισμούς τῆς Παναγίας μας, στά Μεγάλα Ἀπόδειπνα, καί σέ ὅ,τι μᾶς προσφέρει, ἰδιαίτερα τίς Κυριακές, πού εἶναι λαμπρές ἑορτές καί ὅλες ἔχουν κάτι νά μᾶς διδάξουν, οὕτως ὥστε ἑτοιμασμένοι καί μέσα ἀπό τά μυστήρια, ἰδιαιτέρως, τῆς Ἐκκλησία μας, νά μπορέσουμε νά πλησιάσουμε τή λαμπρή ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως γιά νά συναναστηθοῦμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τόν Χριστό. Ἀμήν.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ