Κατά το διήμερο 6 και 7 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε ο νεόδμητος Iερός Nαός των Aγίων Nεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης επί τη εορτή του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.
Ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων το εσπέρας της εορτής μετέφερε τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Πραγματοποιήθηκε υποδοχή κλήρου και λαού και ακολούθησε λιτανευτική πομπή προς τον ναό όπου τελέστηκε ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
Μετά το πέρας του εσπερινού στο υπό ανέγερση πνευματικό κέντρο του ναού πραγματοποιήθηκε εκδήλωση. Στην αρχή έγινε ομιλία για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό από τον Καθηγητή Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας κ.Μιχαήλ Τρίτο. Εν συνεχεία οι χορωδίες του Ναού και το χορευτικό τμήμα του Δήμου Δέλτα παρουσίασαν διάφορους χορούς και τραγούδια.
Την επομένη ημέρα το πρωί ο σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
Ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε, ἀδελφοί μου, σήμερα τή μνήμη ἑνός ἀπό τά πιό ἐκλεκτά τέκνα τῆς Χαλάστρας, ἑορτάζουμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, ὁ ὁποῖος πρίν ἀπό διακόσια πενήντα περίπου χρόνια, μαρτύρησε γιά τήν πίστη του στόν Χριστό καί ἀξιώθηκε νά γίνει πολίτης τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς αἰωνίου βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Πῶς τό ἐπέτυχε ὅμως αὐτό, ἀδελφοί μου; Τό ἐπέτυχε μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς του.
Ζοῦσε σέ μία ἐποχή δύσκολη, ὑπόδουλος σέ ἕναν ἀλλόθρησκο δυνάστη, πού ἐπεδίωκε μέ κάθε τρόπο νά ἀναγκάσει τούς χριστιανούς νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χριστό καί νά πιστεύσουν στόν προφήτη τους.
Αὐτό προσπάθησαν νά ἐπιτύχουν μέ δόλο οἱ Τοῦρκοι τῆς Κουλακιᾶς καί στήν περίπτωση τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Ἰσχυριζόταν ὅτι ὁμολόγησε τή μουσουλμανική θρησκεία καί ἔτσι ἔπρεπε νά ἀρνηθεῖ ὁριστικά τόν χριστιανισμό καί νά τήν ἀκολουθήσει.
Ὅμως ὁ νεαρός Ἀθανάσιος δέν ὑπέκυψε στόν πειρασμό αὐτό, δέν ὑπέκυψε στήν πρόκληση, δέν ὑπέκυψε οὔτε στίς ἀπειλές γιά τή ζωή του. Πιστός στόν Χριστό, πιστός στίς διδαχές πού ἔλαβε στήν Ἀθωνιάδα Ἐκκλησιαστική Σχολή, ὅπου σπούδασε καί στό Ἅγιο Ὄρος ὅπου ἔζησε ὡς μαθητής, προτίμησε τήν ὁμολογία τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης του στόν Χριστό ἀπό τήν ἄρνηση, προτίμησε τό μαρτύριο ἀπό μία πρόσκαιρη ζωή μέ ἐπίγεια ἀγαθά χωρίς ὅμως τόν Χριστό.
Ἦταν νέος, εἶχε ὅλη τή ζωή μπροστά του καί θά μποροῦσε νά τήν χαρεῖ μέ ὅλες τίς ἡδονές καί τίς ἀπολαύσεις της, ὅπως πολλοί συνομίληκοί του. Ὅμως ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος πίστευε ἀκράδαντα μαζί μέ τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο ὅτι ὅλα τά ἀγαθά καί ὅλες οἱ χαρές τῆς παρούσης ζωῆς εἶναι σκύβαλα, εἶναι σκουπίδια, εἶναι ἀνάξια λόγου, σέ σύγκριση μέ ἐκεῖνα πού ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Χριστός γι᾽αὐτούς πού θά μείνουν πιστοί στήν ἀγάπη του.
Καί ἀκόμη πίστευε ἀκράδαντα ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος στήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ ὅτι θά ὁμολογήσει ἐνώπιον τοῦ Πατρός του τοῦ ἐν οὐρανοῖς ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θά τόν ὁμολογήσουν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Καί μπορεῖ νά γνώριζε ὅτι ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁμολογία ὅτι εἶναι χριστιανός, ἐνώπιον τοῦ Τούρκου δικαστοῦ, θά τόν ὁδηγοῦσε στήν ἀγχόνη καί στόν θάνατο, γνώριζε ὅμως ὅτι ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ γι᾽ αὐτόν στόν οὐρανό ὅτι εἶναι μαθητής του, θά τοῦ ἐξασφάλιζε τή μακαριότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς κοντά στόν Χριστό.
Γι᾽αὐτό καί παρέμεινε σταθερός στήν πίστη του. Γι᾽ αὐτό δέν ὑπέκυψε στίς ἀπειλές καί τούς ἐκβιασμούς τοῦ δικαστοῦ, ἀλλά ὑπέμεινε μέ καρτερία καί γενναιότητα τά βασανιστήρια καί τήν ἀγχόνη, δοξάζοντας τόν Χριστό πού τόν ἀξίωσε νά τόν ὁμολογήσει καί νά θυσιάσει τή ζωή του γιά τήν πίστη του.
Ἔτσι, ἀδελφοί μου, κέρδισε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί συγκαταριθμήθηκε μεταξύ τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά τιμᾶται καί στή γῆ καί στόν οὐρανό, καί νά τιμᾶ στούς αἰῶνες καί τό ὄνομα τῆς ἐπιγείου πατρίδος του, τῆς Κουλακιᾶς, τῆς Χαλάστρας, καί ὅλους ἐσᾶς τούς συμπολίτες του πού τόν τιμᾶτε καί προστρέχετε μέ εὐλάβεια στή χάρη του.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἡ τιμή τῶν ἁγίων, ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, δέν περιορίζεται μόνο στήν τιμή μέ τά λόγια ἤ ἔστω καί μέ τήν παρουσία μας στόν ναό τους κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τους καί μέ τό ἀνάψουμε ἕνα κερί. Ἡ τιμή τῶν μαρτύρων, ὅπως λέγει καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, εἶναι ἡ μίμησή του.
Αὐτήν περιμένει καί ἀπό μᾶς ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος. Περιμένει νά τόν μιμηθοῦμε, ὄχι βεβαίως στό μαρτύριο τοῦ αἵματος, ἀλλά στήν ὁμολογία τῆς πίστεως. Διότι μπορεῖ νά μήν ζοῦμε σήμερα ὑπό τόν ζυγό ἑνός ἀλλοθρήσκου κατακτητοῦ, ἀλλά ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο πού πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο εἶναι ἀδιάφοροι πρός τή χριστιανική πίστη ἀλλά καί τήν πολεμοῦν καί τήν ἀντιμάχονται καί θέλουν νά τήν ἀποσυνδέσουν ἀπό τή ζωή τοῦ ἔθνους μας, νά τήν θέσουν στό περιθώριο.
Καί τό ἐπιχειροῦν μέ διάφορους τρόπους καί μεθόδους, ἀμφισβητώντας ἀρχές καί ἀξίες, παραχαράσσοντας τήν ἱστορία, συκοφαντώντας πρόσωπα πού ἐκπροσωποῦν τήν Ἐκκλησία, ἀπορρίπτοντας τόν Χριστό, τήν Παναγία καί τούς ἁγίους, ἐκδιώκοντας ἱερά σύμβολα καί εἰκόνες, εἰρωνευόμενοι ὅσους πιστεύουν.
Καί σέ ὅλη αὐτή τήν προσπάθειά τους ἐπιχειροῦν συχνά νά ἐκμεταλλευθοῦν τή δική μας ἀδράνεια καί τή δική μας δειλία νά ὁμολογήσουμε τόν Χριστό.
Εἶναι ὅμως ἀνάγκη, ἀδελφοί μου, νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς μας εἶναι ἀπαραίτητη, διότι δέν ἀρκεῖ νά εἴμαστε χριστιανοί ἀλλά χρειάζεται καί νά τό δείχνουμε μέ τίς πράξεις μας καί μέ τήν ὁμολογία μας. Πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά ὑπερασπισθοῦμε τήν πίστη μας, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, γιατί ἡ νωθρότητα καί ἡ ἀδιαφορία δέν δικαιολογεῖται. Ὁ Χριστός εἶναι σαφής καί κατηγορηματικός: «ὁ μή ὤν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ἐμοῦ ἔστι». Αὐτός πού δέν εἶναι μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου, λέγει.
Γι᾽ αὐτό ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας καί ἄς ἀναλογισθοῦμε τήν εὐθύνη μας. Ἄς ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας στόν Χριστό, ὥστε νά μήν βρεθοῦμε ἀναπολόγητοι ἐνώπιόν του καί ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τό «οὐκ οἶδα ὑμᾶς», δέν σᾶς γνωρίζω, ἀλλά γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τῆς αἰωνίου ζωῆς, τήν ὁποία καί ἐκεῖνος ἀπολαμβάνει, μιμούμενοι στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας τήν ὁμολογία του.
Σήμερα εἴχαμε τήν εὐλογία νά ἔχουμε καί νά συμπανηγυρίζουμε μαζί μέ τόν ἅγιο Ἀθανάσιο καί τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, νά ἔχουμε ἕνα τμῆμα τοῦ χαριτοβρύτου λειψάνου του πού εὐωδιάζει στό κέντρο τοῦ ναοῦ, μέ ἕνα μικρό τμῆμα τοῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου.
Καί οἱ δύο ἅγιοι ἀγωνίσθηκαν γι᾽ αὐτή τήν ὁμολογία, καί ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού καί οἱ δύο ἔζησαν στό Ἅγιο Ὄρος, σπούδασαν στήν Ἀθωνιάδα, στήν ὁποία εἶχα τήν τιμή καί τήν εὐλογία κι ἐγώ νά σπουδάσω, καί ἐξῆλθαν στόν κόσμο καί, ἰδίως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, περιῆλθε ὅλη τήν Ἑλλάδα γιά νά τονίσει στούς Ἕλληνες τρία πράγματα. Νά κρατήσουν τήν πίστη τους, νά κρατήσουν τήν οἰκογένειά τους, καί νά κρατήσουν τήν πατρίδα τους, νά ἀγωνισθοῦν γιά νά τήν κάνουν ἐλεύθερη. Κι ἐμεῖς δυστυχῶς σήμερα ἀκοῦμε ἀπό ἐπίσημα στόματα ὅτι δέν εἶναι ἡ Ἑλλάδα ὀρθόδοξο κράτος. Καί τί εἶναι; Ποῦ πῆγαν τά αἵματα ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνδρείων ἁγίων, πού ἀγωνίσθηκαν γι᾽ αὐτόν τόν τόπο νά εἶναι ἐλεύθερος, γιά νά κρατήσουμε τήν πίστη μας, γιά νά κρατήσουμε τίς οἰκογένειές μας ἑνωμένες.
Καί καλούμεθα ἐμεῖς οἱ ἁπλοί ἄνθρωποι νά τούς ἀπαντήσουμε, ὅπως τούς ἀπαντᾶτε ὅλοι ἐσεῖς πού ἤρθατε ἐδῶ. Γιατί ἤρθατε; Γιά νά τιμήσετε αὐτούς πού ἀγωνίσθηκαν γιά νά κρατήσουν τήν πατρίδα, τήν πίστη καί τήν οἰκογένεια.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, νά εἴμαστε ὑπερήφανοι, γιατί πρό ἡμῶν κάποιοι ἀγωνίσθηκαν γι᾽ αὐτά τά ἰδανικά, γι᾽ αὐτή τήν πίστη, γι᾽ αὐτή τήν πατρίδα. Ἄς εἶναι ὅλα αὐτά εἰς ὦτα μή ἀκουόντων. Μή τά δίνετε σημασία. Ἴσως ἔρθουν καί ἄλλα κακά. Ἐμεῖς πρέπει νά εἴμεθα ἕτοιμοι, νά εἴμεθα ὁμολογητές καί γιά τήν πίστη μας καί γιά τήν πατρίδα, καί νά εἴμεθα ξύπνιοι γιά νά τούς ἀπαντήσουμε ὅταν πρέπει καί ὅπως πρέπει.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Ἀθανασίῳ ἀγχόνη ὤφθη κλίμαξ, δι᾽ ἧς ἀνῆλθεν οὐρανοῦ εἰς τό πλάτος».
Χαίρει καί εὐφραίνεται σήμερα ἡ πόλη τῆς Χαλάστρας πανηγυρίζοντας τή μνήμη ἑνός ἁγίου τέκνου της, τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, ἔχοντας μάλιστα συνεορτάζοντα καί συμπανηγυρίζοντα, ἕναν ἄλλο πνευματικό συνέκδημο καί συναγωνιστή του, τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, τοῦ ὁποίου τμῆμα τοῦ ἱεροῦ λειψάνου μεταφέραμε χθές στόν ἱερό αὐτό ναό τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Χαλάστρας μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίoυ Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου.
Διότι καί οἱ δύο, καί ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶχαν, ἀδελφοί μου, τήν ἴδια πνευματική πατρίδα καί τήν ἴδια πνευματική ἀφετηρία. Καί οἱ δύο διδάχθηκαν τά ἱερά γράμματα στήν Ἀθωνιάδα Σχολή, διδάχθηκαν τήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Χριστό στό Ἅγιο Ὄρος.
Καί ἀκόμη διδάχθηκαν ἐκεῖ, στό περιβόλι τῆς Παναγίας, ἀπό τόν ἀσκητικό τρόπο τῆς ζωῆς τῶν πατέρων καί τῶν μοναχῶν, ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή ἀξία τῶν πραγμάτων. Διδάχθηκαν πόση ἀξία ἔχει νά μήν δίδει ὁ ἄνθρωπος ὑπερβολική σημασία στά πρόσκαιρα καί τά ἐφήμερα ἀλλά στά μόνιμα καί αἰώνια. Γιατί τά πρόσκαιρα καί ἐφήμερα, ὅλα αὐτά δηλαδή πού ἐπιζητοῦμε καί ἐπιδιώκουμε καθημερινά οἱ ἄνθρωποι, ὅλα αὐτά πού ἑλκύουν τήν προσοχή μας, ὅλα αὐτά γιά τά ὁποῖα ἀγωνιζόμαστε καί στά ὁποῖα ἐπενδύουμε χρόνο καί προσπάθεια καί δυνάμεις, παρέρχονται γρήγορα καί δέν παραμένουν ὅσο θά θέλαμε.
Καί συγχρόνως διδάχθηκαν καί οἱ δύο ἅγιοι τόν λόγο τοῦ Κυρίου «τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδίσῃ τόν κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;»
Γι᾽ αὐτό καί, ἀδελφοί μου, ὅταν βρέθηκαν μπροστά στό δίλημμα τί νά ἐπιλέξουν ἀνάμεσα στά πρόσκαιρα ἀγαθά καί στά αἰώνια, ἀνάμεσα στή ζωή καί στό μαρτύριο, δέν δίστασαν, δέν δειλίασαν, ἀλλά ἐπέλεξαν τό μαρτύριο, ἐπέλεξαν τόν Χριστό καί τήν πίστη του, καί ἀρνήθηκαν τόν κόσμο πού θά τούς ἔκανε νά ζημιωθοῦν τήν ψυχή τους. Ἔγιναν καί οἱ δύο, καί ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Κουλακιώτης καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μάρτυρες τῆς πίστεως, μάρτυρες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά νά ἀπολαμβάνουν αἰωνίως στόν οὐρανό τά ἀγαθά τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τά ὁποῖα «ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν».
Ἡ ἐπιλογή αὐτή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, ὅπως καί τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, μᾶς διδάσκουν καί μᾶς, ἀδελφοί μου, πόσο προσεκτικοί θά πρέπει νά εἴμαστε καί ἐμεῖς στίς ἐπιλογές τῆς ζωῆς μας, κρίνοντας μέ βάση ὄχι τό πρόσκαιρο συμφέρον μας ἀλλά τό μόνιμο καί αἰώνιο. Διότι εἶναι πολύ εὔκολο νά παρασυρθοῦμε ἀπό ὅσα φαίνονται γύρω μας ἐντυπωσιακά, ἀπό ὅσα δέν ἀπαιτοῦν κόπο ἤ θυσία, ἀπό ὅσα μᾶς κάνουν ἀρεστούς στούς συνανθρώπους μας καί μᾶς χαρίζουν τιμή καί δόξα.
Ὅμως δέν θά πρέπει νά ἐπιλέγουμε, ἀδελφοί μου, χωρίς νά ἐξετάζουμε τό μακροπρόθεσμο καί αἰώνιο κέρδος μας. Δέν θά πρέπει νά ἐπιλέγουμε χωρίς νά ἐλέγχουμε πόσο ὅλα αὐτά πού θέλουμε νά κάνουμε εἶναι πρός ὄφελος τῆς ψυχῆς μας, πόσο αὐτά μᾶς φέρνουν πιό κοντά στόν Θεό καί μᾶς ἐξασφαλίζουν τήν αἰώνια ζωή καί τή σωτηρία μας.
Διότι, ἐάν ἀντί νά μᾶς ὁδηγοῦν στόν Θεό μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό αὐτόν, τότε δέν εἶναι χρήσιμη καί ὠφέλιμη ἡ ἐπιλογή τους, γιατί μπορεῖ νά μᾶς προσφέρουν μία πρόσκαιρη ἱκανοποίηση τῆς φιλοδοξίας μας καί τοῦ ἐγωισμοῦ μας, ἀλλά κινδυνεύουμε νά μᾶς στερήσουν τό αἰώνιο μέλλον μας καί τά ἀγαθά πού ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά τούς ἐκλεκτούς του.
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι ἡ ζωή κοντά του θά εἶναι μία ζωή εὔκολη πού δέν ἀπαιτεῖ κόπο καί προσπάθεια. Μᾶς μίλησε γιά στενή καί τεθλιμμένη ὁδό, ἡ ὁποία ὅμως ὁδηγεῖ στή ζωή. Μᾶς μίλησε γιά ζυγό καί γιά σταυρό τόν ὁποῖο καλούμεθα νά σηκώσουμε, ἀλλά μᾶς ὑποσχέθηκε ἀνάσταση καί ζωή. Μᾶς ὑποσχέθηκε τή δική του βοήθεια καί συμπαράσταση στήν προσπάθεια καί τόν ἀγώνα μας νά βαδίσουμε στά ἴχνη του καί νά τόν ἀκολουθήσουμε.
Καί ἡ ὑπόσχεσή του αὐτή ἐπιβεβαιώνεται στή ζωή τῶν ἁγίων μας, στή ζωή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, πού τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζει ἰδιαιτέρως ἡ πόλη τῆς Χαλάστρας. Διότι ὁ Χριστός ἦταν αὐτός πού τόν ἐνίσχυσε νά ὁμολογήσει τήν πίστη του καί νά ὑπομείνει τό μαρτύριο καί τόν θάνατο γιά χάρη του, νά πάει δηλαδή κόντρα στήν ἀνθρώπινη φύση πού ἀγαπᾶ τή ζωή, νά πάει κόντρα στίς ἐπιθυμίες τῆς νεότητος πού θέλει νά ζήσει καί νά χαρεῖ τόν κόσμο.
Ὁ ἅγιος ὅμως Ἀθανάσιος ἐπέλεξε τόν Χριστό, ἐπέλεξε τήν αἰώνια ζωή ἀπό τήν πρόσκαιρη εὐτυχία τοῦ κόσμου, καί αὐτή ἀπολαμβάνει τώρα στόν οὐρανό, καλώντας καί ὅλους ἐμᾶς πού τόν τιμοῦμε νά κάνουμε στή ζωή μας τίς ἐπιλογές ἐκεῖνες πού θά μᾶς ὁδηγήσουν στή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, γιά τήν ὁποία πρεσβεύει καί ὁ ἑορταζόμενος συμπολίτης μας, ἅγιος νεομάρτυς Ἀθανάσιος ὁ Κουλακιώτης, στόν Θεό γιά χάρη μας διηνεκῶς.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ