Την Κυριακή 11 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ναούσης, παρουσία των τοπικών Αρχών και πλήθους πιστών.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Ἔχομεν δέ τόν θησαυρόν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν,ἵνα ἡὑπερβολή τῆς δυνάμεως ᾖτοῦΘεοῦκαί μή ἐξ ἡμῶν».
Ἡἀπερίφραστη ὁμολογία τοῦἀποστόλου Παύλου ξενίζει ἴσως τούς Κορινθίους πού ἀκοῦν τήν ἐπιστολή του νά διαβάζεται στήν Ἐκκλησία τους. «Ἔχουμε τόν θησαυρό αὐτό σέ ὀστράκινα σκεύη».
Σέ ποιόν θησαυρό ἀναφέρεται ὁἀπόστολος, τόν ὁποῖοι ὅλοι οἱΚορίνθιοι εἶχαν δεῖνά ἐργάζεται στό ἐργαστήριο τοῦἈκύλα καί τῆς Πρίσκιλλας γιά νά ἐξασφαλίσει τά ἀπαραίτητα γιά τόν ἴδιο καί τούς συνεργάτες του, καί ὁὁποῖος μάλιστα δέν δίστασε νά παραδεχθεῖὅτι «ταῖς χρείαις μου καί τοῖς οὖσι μετ᾽ἐμοῦὑπηρέτησαν αἱχεῖρες αὕται»;
Ξενίζει καί ἐμᾶς πού ἀκοῦμε τόν ἀπόστολο νά λέει ὅτι ἔχουμε τόν θησαυρό αὐτό σέ ὀστράκινα σκεύη. Γιατί ποιός μπορεῖνά εἶναι τόσο ἀφελής καί ἀνεύθυνος ὥστε ἀντί νά φυλάσσει ἕνα τέτοιο θησαυρό σέ ἕνα ἀσφαλές θησαυροφυλάκιο, τόν ἔχει βάλει σέ ἕνα εὔθραστο σκεῦος κατασκευασμένο ἀπό ὄστρακα;
Ὁθησαυρός ὅμως στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁπρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος δέν εἶναι ἕνας ὑλικός καί κοσμικός θησαυρός. Δέν εἶναι χρήματα ἤπολύτιμοι λίθοι πούἔχουν ὄντως ἀνάγκη νά ἀσφαλισθοῦν, γιά νά μήν γίνουν στόχος ληστῶν καί ἐπιτηδείων.
Ὁθησαυρός στόν ὁποῖο ἀναφέρεται εἶναι θεῖος καί ἄυλος, καί δέν φυλάσσεται ἐκεῖ«ὅπου σής καί βρῶσις ἀφανίζει καί ὅπου κλέπται διορύσσουσι καί κλέπτουσι».
Ὁθησαυρός εἶναι ἡγνώση τοῦΘεοῦ, τήν ὁποία μᾶς ἀποκάλυψε ὁΧριστός, καί φυλάσσεται στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού πιστεύουν σέ αὐτόν.
Καί μπορεῖἡἀνθρώπινη ὕπαρξη νά εἶναι πράγματι εὔθραυστη καί εὐάλωτη ὡς πρός τή φύση καί τήν ὑπόστασή της, ἔχει ὅμως καί αὐτό τόν λόγο καί τή σκοπιμότητά του, διότι ἔτσι ἀναδεικνύεται καί ἀποδεικνύεται ἡδύναμη τοῦΘεοῦ. ἡὁποία καί ἐνίισχύει τό ὀστράκινο σκεῦος τοῦἀνθρώπου πού πιστεύει,ὥστε νά μή συληθεῖὁθησαυρός τῆς πίστεως καί τῆς γνώσεως τοῦΘεοῦ.
«Ἔχομεν δέ τόν θησαυρόν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν,ἵνα ἡὑπερβολή τῆς δυνάμεως ᾖτοῦΘεοῦκαί μή ἐξ ἡμῶν».
Ἡὁμολογία αὐτή τοῦἀποστόλου Παύλου δέν προέρχεται μόνο ἀπό τήν προσωπική του ἐμπειρία, δέν προέρχεται μόνο ἀπό τή διαβεβαίωση τοῦΧριστοῦπρός τόν ἴδιο, ὅταν τόν παρεκάλεσε καί μάλιστα τρεῖς φορές νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τόν σκώλωπα τῆς σαρκός, γιά νά διακονεῖἀπρόσκοπτα τό κήρυγμα τοῦΕὐαγγελίου, ὅτι «ἡδύναμίς» του, ἡδύναμη τοῦΧριστοῦ, «ἐν ἀσθενείᾳτελειοῦται», ἀλλά ἐπιβεβαιώνεται καί ἀποδεικνύεται καί ἀπό τή ζωή τῶν ἀναριθμήτων μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐπιβεβαιώνεται καί ἀποδεικνύεται καί ἀπό τή ζωή καί τό μαρτύριο τοῦἑορταζομένου καί πανηγυριζομένου σήμερα στόν ἱερό αὐτό ναό του, ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, τοῦθαυματουργοῦ.
Διότι ὀστράκινα σκεύη ἦταν τά σώματα τῶν ἁγίων μαρτύρων. Ὀστράκινο σκεῦος ἦταν καί τό σῶμα τοῦἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, τό ὁποῖο μάλιστα εἶχε λεπτυνθεῖκαί φθαρεῖἀπό τήν πολυετῆἄσκηση, νηστεία καί κακοπάθεια, καί θά περίμενε κανείς εὔκολα νά σπάσει καί νά διαλυθεῖκάτω ἀπό τήν πίεση τῶν πολλῶν καί φρικτῶν βασανιστηρίων, στά ὁποῖα τόν ὑπέβαλαν οἱδιῶκτες του, θέλοντας νά τόν ἀναγκάσουν νά ἀρνηθεῖτήν πίστη του στόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα.
Ὅμως ὁἅγιος Μηνᾶς μέ τή δύναμη τοῦΘεοῦὑπέμενε τά πάντα μέ θάρρος καί γενναιότητα, φυλάσσοντας τόν θησαυρό τῆς πίστεώς του ἄθικτο ἀπό τά βέβηλα χέρια τῶν διωκτῶν του, οἱὁποῖοι ἔχοντας ἐξαντλήσει ὅλα τά βασανιστήρια καί ἔχοντας ἀποκάμει ἀπό τήν ἐπιμονή καί τήν καρτερία τοῦἁγίου Μηνᾶ, τόν ἀποκεφάλισαν μέ ἐντολή τοῦἡγεμόνος, νομίζοντας ὅτι μέ αὐτόν τόν τρόπο ὑπερίσχυσαν τοῦμάρτυρος. Στήν πραγματικότητα ὅμως τοῦχάρισαν τόν στέφανο τοῦμαρτυρίου, τοῦχάρισαν τόν οὐρανό, ἐκεῖὅπου ἀπολαμβάνει πλέον τόν θησαυρό τῆς γνώσεως τοῦΘεοῦσέ ἀπόλυτο βαθμό.
Ἀδελφοί μου, αὐτόν τόν πολύτιμο θησαυρό, τόν ὁποῖο κατεῖχε καί τόν ὁποῖο ἐφύλαξε μέχρι τέλους ὁἅγιος μεγαλομάρτυς Μηνᾶς, ἔχουμε τό προνόμιο καί τήν εὐλογία νά κατέχουμε καί ὅλοι ἐμεῖς, οἱὁποῖοι ἤλθαμε σήμερα στόν ἱερό ναό του γιά νά τόν τιμήσουμε.
Μπορεῖβεβαίως καί στίς ἡμέρες μας νά εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι πού ἐπιβουλεύονται τόν θησαυρό μας αὐτό, νά εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι οἱὁποῖοι θέλουν νά τόν συλήσουν, νά τόν καταστρέψουν καί νά τόν ἐξαφανίσουν· μπορεῖκάποιες φορές νά ἀνησυχοῦμε καί νά φοβόμαστε μήπως τό ὀστράκινό μας σκεῦος δέν εἶναι ἐπαρκές γιά νά προφυλάξει τόν πολύτιμο θησαυρό τῆς πίστεώς μας, τόν ὁποῖο ἐφύλαξε καί ὁτιμώμενος καί ἑορταζόμενος προστάτης τῆς ἐνορίας σας ἅγιος μεγαλομάρτυς Μηνᾶς, ὅμως δέν χρειάζεται, ἀδελφοί μου, νά ἀνησυχοῦμε. Ἀρκεῖνά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στή δύναμη τοῦΘεοῦ, διότι δική του εἶναι ἡπροστασία, δική του εἶναι ἡἐνίσχυση τοῦὀστρακίνου σκεύους μας, δική του εἶναι καί ἡμέριμνα νά μήν συληθεῖκαί νά μήν ἐξαφανισθεῖὁθησαυρός τῆς πίστεως.
Δική μας εὐθύνη καί χρέος εἶναι νά μήν ἀπεμπολήσουμε ἐμεῖς τόν θησαυρό, τόν ὁποῖο μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁΘεός. Δική μας εὐθύνη καί χρέος εἶναι νά τόν διαφυλάξουμε, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπό ἐμᾶς, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στή δύναμη τοῦΘεοῦ, ὁὁποῖος δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει, ὅταν τοῦτό ζητοῦμε καί ὅταν μένουμε ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι στήν πίστη μας, ὅπως δέν ἐγκατέλειψε καί ὅλους τούς ἁγίους του καί τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Μηνᾶ, ἡχάρη καί οἱπρεσβεῖες τοῦὁποίου εὔχομαι νά μᾶς ἐνισχύουν καί νά μᾶς στηρίζουν ὅλους στόν ἀγώνα μας νά διατηρήσουμε καί ἐμεῖς τόν θεόσδοτο θησαυρό τῆς πίστεώς μας μέχρι τῆς τελευταίας μας ἀναπνοῆς.
