Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης. (ΦΩΤΟ)

Κατά το διήμερο 6 και 7 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε ο νεόδμητος Iερός Nαός των Aγίων Nεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης επί τη εορτή του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων το εσπέρας της εορτής χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε και το θείο λόγο.

Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :

«Ἀκούσατε οὖν βασιλεῖς καί σύ­νε­τε … ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλή­θους καί γεγαυρωμένοι ἐπί ὄχλοις ἐθνῶν».

Μία προειδοποίηση ἀπευθύνει ὁ σοφός Σολομῶν μέ τό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο. Βα­σι­λεύς καί ὁ ἴδιος, προειδοποιεῖ ὅσους κυβερνοῦν τόν κόσμο καί πιστεύουν ὅτι ἔχουν δύναμη καί ἰσχύ, γιατί ἄρχουν ἐθνῶν με­γά­λων καί πολυαρίθμων καί αἰ­σθά­νονται ὅτι αὐτό τούς ἐπιτρέ­πει νά ὑπερηφανεύονται, ὅτι ὅλη αὐ­τή ἡ ἰσχύς, ὅλη αὐτή ἡ δύναμη, πού αἰ­σθάνονται ὅτι ἔχουν, τούς διασφα­λίζει καί τούς ἐπιτρέπει νά συμπε­ρι­φέρονται ἀνεξέλεγκτα.

Καί παρότι ὁ λόγος αὐτός τοῦ Σο­λο­μῶ­ντος εἰπώθηκε πρίν ἀπό τρεῖς χιλιάδες χρόνια, συνεχίζει νά ἰσχύει, γιατί οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου συνεχίζουν νά φέρονται μέ τόν ἴδιο τρόπο, συνεχίζουν νά νομίζουν ὅτι ἔχουν μία ἀναφαί­ρε­τη καί μόνιμη ἐξουσία πού τούς ἐπιτρέπει νά αὐθαιρετοῦν καί νά κάνουν ὅ,τι νομίζουν εἰς βάρος εἴτε τῶν ὑπηκόων τους εἴτε τῶν ἄλ­λων ἐθνῶν.

Ἄν ὅμως «οἱ κρατοῦντες πλή­θους καί γεγαυρωμένοι ἐπί ὄχλοις ἐθνῶν» δέν μποροῦν νά κατανοή­σουν καί νά συνειδητοποιήσουν ὅτι δέν εἶναι ἀνίκητοι, καί δέν θέ­λουν νά ἀκούσουν τήν προει­δο­ποίηση τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος πού καταλήγει λέγοντας ὅτι ἡ δύ­ναμη καί ἡ ἐξουσία πού ἔχουν δέν εἶναι δική τους ἀλλά τοῦ Θεοῦ καί αὐτοί εἶναι ἁπλῶς διαχειρι­στές της, ἔρχονται γεγονότα καί ἄν­θρω­ποι πού ἀνατρέπουν αὐτή τή βεβαιότητά τους.

Ἕνας ἀπό αὐτούς εἶναι, ἀδελφοί μου, καί ὁ τιμώμενος συμπολίτης μας, ὁ ἅγιος νεομάρτυς Ἀθανά­σιος ὁ Κουλακιώτης, τό κλέος τῆς Χα­λάστρας, ὁ γενναῖος ὁμολογητής τῆς πίστεως καί θαρραλέος μάρ­τυ­ρας τοῦ Χριστοῦ.

Καί πῶς ἀνέτρεψε αὐτή τή βε­βαι­ό­τητα τοῦ Τούρκου πασᾶ, πού δι­οι­κοῦσε τήν περιοχή αὐτή ἐν ὀνό­ματι τοῦ πανίσχυρου Τούρκου σουλ­τάνου καί πίστευε ὅτι εἶναι κυρίαρχος τῆς ζωῆς τῶν Ἑλλήνων ὀρθοδόξων χριστιανῶν;

Τήν ἀνέτρεψε πρωτίστως μέ τή σταθερότητά του στήν ἀλήθεια. Τόν συκοφάντησαν κάποιοι, ἐπι­διώκοντας νά τοῦ στήσουν πα­γί­δα, ὅτι δῆθεν ὁμολόγησε τή μου­σουλ­μανική πίστη καί κατά συνέ­πεια ἔπρεπε νά συμμορφωθεῖ μέ τίς ἐπιταγές της.

Ὅμως ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἀντέ­κρουσε τή συκοφαντία καί προτί­μησε νά φυλακισθεῖ ἀπό τό νά ἀπο­­δεχθεῖ ἕνα ψέμα καί νά ἀρ­νη­θεῖ τόν Χριστό.

Καί ὅταν οἱ Τοῦρκοι ἐπέμεναν καί τοῦ ὑποσχόταν τιμές καί δό­ξες, ἄν παραδεχόταν τόν θεό τους ὡς τόν ἀληθινό Θεό, ἀλλά καί τόν ἀπειλοῦσαν μέ μαρτύρια καί θά­να­το, ἐάν δέν δεχόταν, ὁ ἅγιος Ἀθα­νάσιος ἔμεινε ἀκλόνητος στήν πί­στη του, ἔμεινε ἀκλόνητος στήν ὁμολογία του ὅτι εἶναι χριστιανός καί προτιμᾶ περισσότερο ἀπό τά πλούτη καί τίς τιμές τοῦ κόσμου, περισσότερο καί ἀπό αὐτή τήν ἴδια τή ζωή του, τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Καί ἔτσι μαρτύρησε, καί ὁδη­γή­θη­κε στήν ἀγχόνη καί ἔδωσε τή ζωή του γιά τήν πίστη του.

Ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, μεγαλύ­τερη ἀνατροπή ἀπό αὐτήν στή βε­βαιότητα ὅλων ἐκείνων οἱ ὁ­ποῖοι πιστεύουν ὅτι ἔχουν τή δύναμη νά ἀλλάξουν τήν πίστη τῶν ἀνθρώ­πων, νά ἀλλάξουν τίς πεποιθήσεις τους καί τίς ἀρχές τους, γιατί νο­μίζουν ὅτι ἔχουν στά χέρια τους τή ζωή τους;

Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀνατροπή στή βεβαιότητα τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου ἀπό τήν ἀκλόνητη ὁμο­λο­γία καί τή θυσία τῶν ἁγίων μαρ­τύρων;

Ἀσφαλῶς ὄχι, ἀδελφοί μου. Καί αὐτή ἡ ἀνατροπή πού ἐπιτυγχά­νουν οἱ ἅγιοι μάρτυρες, αὐτή ἡ ἀνα­τροπή πού ἐπέτυχε καί ὁ ἑορ­ταζόμενος ἅγιος νεομάρτυς Ἀθα­νάσιος ὁ Κουλακιώτης, εἶναι πού τούς ἀνυψώνει καί τούς ἀναδει­κνύει ἰσχυρότερους ἀπό τούς ἰσχυ­ρούς τῆς γῆς, γιατί ἔχουν μαζί τους, ἔχουν μέ τήν πίστη τους, τήν παν­σθενουργό δύναμη τοῦ ἀλη­θι­νοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μποροῦν νά νι­κοῦν καί νά συντρίβουν τήν ἀλα­ζο­νεία καί τήν ἔπαρση ὅσων ἀμφι­σβητοῦν τόν Χριστό καί τή δύνα­μή του.

Αὐτή ὅμως ἡ νίκη καί αὐτός ὁ θρίαμ­βος τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου ἐνι­σχύει, ἀδελφοί μου, καί τή δική μας πίστη καί μᾶς ὑποδεικνύει τόν δρόμο τόν ὁποῖο καλούμεθα νά βα­­δίσουμε καί ὡς ὀρθόδοξοι χρι­στιανοί ἀλλά καί ὡς Ἕλληνες. Γιατί σέ κάθε ἐποχή ὑπάρχουν «κρα­τοῦντες», οἱ ὁποῖοι στηριζό­με­­νοι στή δύναμή τους καί στό πλῆ­θος τῶν ἀνθρώπων πού κυ­βερ­νοῦν μποροῦν νά ἐπιβάλλουν τή θέλησή τους καί νά ρυθμίσουν τή ζωή καί τήν πίστη τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Ὅμως ὅλοι αὐτοί δέν θά πρέπει νά μᾶς φοβίζουν, δέν θά πρέπει νά μᾶς κάνουν νά δειλιά­ζουμε, νά ὑποχωροῦμε ἀπό τίς ἀρ­χές μας καί νά προδίδουμε τήν πί­στη μας. Ἐμεῖς θά πρέπει νά μέ­νου­με σταθεροί καί ἀκλόνητοι, μι­μούμενοι τό παράδειγμα τοῦ συμ­πολίτου μας ἁγίου νεομάρτυρος Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου καί νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στή δύ­να­μη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνισχύει καί στηρίζει ὅσους τόν πιστεύουν, ὅσους τόν ἀγαποῦν, ὅσους εἶναι ἕτοι­μοι νά θυ­σια­σθοῦν γιά χάρη του, καί τούς ἀναδεικνύει νικητές, κα­ταισχύνο­ντας τούς ἀντιπάλους τους, ὅπως τό ἔκανε καί στήν πε­ρίπτωση τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Τῆς θύραθεν σοφίας κεκτη­μέ­νος τάς χάριτας, ἐνήθλησας νομί­μως ἀθλητά, Ἀθανάσιε», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνoγράφος τιμώντας τό ἐκλεκτό τέκνο τῆς Χαλάστρας, τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀθανάσιο τόν Κουλακιώτη. Τιμώντας τόν συμ­πο­­­­λίτη μας, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφι­ε­ρωμένος, ἀπό κοινοῦ μέ τόν ἄλλο νεομάρτυρα τῆς Χαλάστρας, τόν ἅγιο Ἰωάννη, ὁ περικαλλής αὐτός ἱερός ναός, πού ἀποτελεῖ δεῖγμα τῆς τιμῆς καί τῆς εὐσεβείας σας πρός τούς δύο ἁγίους, οἱ ὁποῖοι τίμησαν τόν τόπο αὐτό μέ τήν ὁμο­λογία τους ἀλλά καί μέ τή θυσία τῆς ζωῆς τους γιά χάρη τῆς πίστεως στόν Χριστό.

Τιμοῦμε, λοιπόν, σήμερα καί πα­νη­γυρίζουμε τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀθανάσιο. Καί τόν τιμοῦμε λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, λί­γες ἡμέρες πρίν νά ἀκούσουμε καί πάλι τόν Χριστό νά μᾶς λέγει: «ὅ­στις θέλει ὀπίσω μου ἀκο­λου­θεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀ­ράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­­­λου­θεί­τω μοι».

Τι­μοῦ­με τόν ἅγιο Ἀθα­νά­σιο, για­τί ἄκου­σε τή φωνή τοῦ Χριστοῦ καί δέχθηκε μέ προθυμία νά τόν ἀκολουθήσει, χωρίς νά δι­στάσει γιά τόν σταυρό πού θά σή­κωνε.

Καί ἄς μήν νομίσει κανείς, ἀδελ­φοί μου, ὅτι ὁ διπλός σταυρός πού σήκωσε ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος συμ­­­­πολίτης μας ἦταν ἐλαφρύς ἤ εὔ­κολος.

Σήκωσε κατ᾽ ἀρχήν τόν σταυρό τῆς συκοφαντίας, γιατί κάποιοι βρέ­­θηκαν νά τόν κατηγορήσουν ὅτι ἀρνήθηκε τόν Χριστό καί προσ­­χώρησε στήν πίστη τῶν μου­σουλμάνων.

Πόσο βαρύς μπορεῖ νά εἶναι αὐ­τός ὁ σταυρός τῆς συκοφαντίας, γιά κάποιον πού γνωρίζει ὅτι δέν εἶναι ἀλή­θεια, ὅτι δέν ἔχει ἀρ­νη­θεῖ ποτέ τόν Χριστό καί ὅτι εἶναι ἕτοιμος ἀνά πᾶσα στιγ­μή νά ὁμο­λο­γήσει τήν πίστη του καί νά θυ­σιασθεῖ γι᾽ αὐτήν!

Κι ὅμως ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος τόν σήκωσε μέ ὑπομονή καί καρτερία, γιατί γνώριζε ὅτι καί αὐτή ἡ συ­κο­φαντία εἶναι ἕνα εἶδος μαρ­τυρίου, τό ὁποῖο ὑπέμενε γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.

Καί ὕστερα κλήθηκε νά σηκώσει ἕναν ἀκόμη πιό βαρύ σταυρό, τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυ­σίας τῆς ζωῆς του, προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη του. Ἀλλά οὔτε ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ σταυροῦ δειλίασε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος. Τόν σήκωσε μέ χαρά, γιατί ἤξερε ὅτι αὐτή τή θυσία ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό ἐκεῖνον, ὁ Χριστός πού θυσιά­σθη­κε γιά τή σωτηρία μας, ὁ Χριστός πού δέχθηκε τόν πιό ἐπονείδιστο θάνατο, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλ­­λάξει ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.

Ἤξε­ρε καί πίστευε ὅμως ὅτι αὐ­τός ὁ σταυρός τοῦ μαρτυρίου εἶναι συγχρόνως καί τό μέσον καί ἡ κλί­μαξ, ἡ ὁποία θά τόν ὁδηγήσει στόν οὐρανό, ἡ ὁ­ποία θά τόν ὁδη­γήσει κοντά στόν Χριστό καί θά τοῦ χα­ρίσει ἀντί γιά τήν πρόσ­και­ρη τήν αἰώνια ζωή.

Μέ αὐτή τήν πίστη σήκωσε τόν δι­πλό σταυρό του ὁ ἅγιος Ἀθανά­σιος, καί «ἐνήθλησε νομίμως», ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, γιά νά κερδίσει καί τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης ἀπό τά χέρια τοῦ ἀθλοθέτου καί ἀγωνοθέτου Θεοῦ, κατά τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπό­στο­λο Παῦλο.

Καί ὁ διπλός αὐτός σταυρός πού σήκωσε ὁ ἅγιος νεομάρτυς Ἀθα­νά­σιος ἀποτελεῖ παράδειγμα καί γιά μᾶς, ἀδελφοί μου, πού τόν τιμοῦμε σήμερα.

Γιατί ἡ μεγαλύτερη τιμή πού μπο­ροῦμε νά τοῦ προσφέρουμε εἶ­ναι νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμά του καί νά ἀνταποκριθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως τό ἔκανε καί ἐκεῖνος σέ πολύ δυσκολότερες συνθῆκες ἀπό ἐμᾶς, στήν πρόσκληση τοῦ Χρι­­­­στοῦ.

Καί ἔχουμε πολλές εὐκαιρίες νά δείξουμε τή διάθεσή μας νά ση­κώ­σουμε τόν σταυρό μας προκει­μέ­νου νά ἀκολουθή­σουμε τόν Χρι­στό. Γιατί μπορεῖ νά μήν ζοῦμε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁ­ποία ἡ πίστη στόν Χριστό διώ­κεται φανερά, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ ἁγίου Ἀθα­να­σίου, ἀλλά πολλοί εἶ­ναι οἱ πει­ρασμοί καί πολλές εἶ­ναι οἱ δυ­σκο­λίες πού ἀντιμετω­πίζουμε καί ἐμεῖς στήν καθημερινότητά μας. Καί συχνά καλούμεθα νά ἀντιμε­τω­­πίσου­με καί τίς συκοφαντίες τῶν ἀνθρώπων καί τίς προκλήσεις καί τίς εἰρωνεῖες τους γιά τήν πί­στη μας καί νά μείνουμε σταθεροί σέ ὅσα μάθαμε καί διδαχθήκαμε μέ­σα στήν Ἐκκλησία, ἔστω καί ἐάν αὐτό ἔχει κάποιο κόστος, κόστος τό ὁποῖο εἶ­ναι βε­βαίως μικρό καί ἀσήμαντο ἔναντι τῆς θυσίας τῆς ζωῆς καί τοῦ μαρ­τυρίου πού ὑπέ­μεινε ὁ ἅγιος Ἀθα­νά­σιος, ἔχει ὅμως καί αὐτό τήν ἀνταμοιβή του ἀπό τόν Χριστό.

Γι᾽ αὐτό ἄς μήν δειλιάζουμε, ἀδελ­φοί μου, ἀλλά ἄς ἀκολουθοῦ­με τά ἴχνη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου νεομάρ­τυρος Ἀθανασίου τοῦ Κου­λακιώ­του, καί διά τῶν πρεσβειῶν του ἄς μᾶς ἀξιώσει ὁ Χριστός νά ἄρουμε ὅποιον σταυρό ἐπιτρέπει Ἐκεῖνος νά σηκώσουμε γιά νά φθά­σουμε καί ἐμεῖς στό ποθητό τέρμα καί τή δόξα τῆς βασιλείας του. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ