Πανηγύρισε ο ιερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιά (φωτο)

KoinoPontionSoumelaLEIT2017 1

KoinoPontionSoumelaLEIT2017 1

Το διήμερο 20 και 21 Μαίου πανηγύρισε ο ιερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιά.

 

Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Το πρωί της εορτής προέστη του δυσαρχιερατικού συλλείτουργου  ο Σεβ. Βεροίας ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο. Ακολούθησε ιερά λειτανεία.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

«Ἆρον κύκλῳ τούς ὀφθαλμούς σου, καί ἴδε συνηγμένα τά τέκνα σου, ἥκασι πάντες οἱ υἱοί σου μακρόθεν, καί αἱ θυγατέρες σου ἐπ᾽ ὤμων ἀρθήσονται».

Προφητικός ὁ λόγος τοῦ μεγαλοφωνοτάτου Ἡσαΐου. Τόν ἠκούσαμεν πρό ὀλίγου εἰς τά ἱερά ἀναγνώματα τά ὁποῖα ὥρισαν οἱ θειότατοι Πατέρες διά τόν ἑσπερινόν τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων ἐνδόξων, μεγάλων, θεοστέπτων καί ἰσαποστόλων βασιλέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τήν μνήμην τῶν ὁποίων ἄγει ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζει ὅλως ἰδιαιτέρως ὁ περίκλυτος αὐτός καί ἱστορικός ἱερός ναός τοῦ Πειραιῶς.

Καί ὡς προφητικός λόγος δέν εὑρίσκει μόνον τήν ἐφαρμογήν του εἰς τήν ἐποχήν εἰς τήν ὁποίαν ἀναφέρεται, ἀλλά εὑρίσκει ἐφαρμογήν καί εἰς τήν ἡμετέραν ἐποχήν καί εἰς τήν σημερινήν ἡμέραν καί εἰς τήν σημερινήν ἑορτήν καί πανήγυριν κατά τήν ὁποίαν ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ πανηγυρίζομεν τήν μνήμην τῶν ἑορταζομένων ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων.

Διότι ὄντως τά εὐσεβῆ τέκνα τοῦ Θεοῦ εὑρίσκονται συνηγμένα κατά τήν παροῦσαν ἑσπέραν διά νά τιμήσουν ἐκεῖνον, τόν Μέγαν Κωνσταντῖνον, τόν ὁποῖον ἐτίμησεν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός διά τῆς οὐρανίου ἀποκαλύψεώς του, ἀλλά καί ὁ ὁποῖος ἐτίμησεν τόν Χριστόν ἀκολουθήσας τήν θείαν κλῆσιν καί ἀγαπήσας τήν μητρικήν εὐσέβειαν.

Εὑρίσκονται ὅμως συνηγμένα καί διά νά τιμήσουν τήν εὐσεβῆ καί ἁγίαν αὐτοῦ μητέρα, τήν ἁγίαν Ἑλένην, ἡ ὁποία «μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν» καί καταλείψασα τήν ἄνετον ζωήν τῶν ἀνακτόρων τῆς νέας Ρώμης, μετέβη εἰς τούς ἁγίους Τόπους διά νά ἀνεύρῃ καί νά ἀναδείξῃ τά προσκυνητά ἴχνη τῆς ἐπί γῆς τοῦ Κυρίου παρουσίας καί διά νά χαρίσῃ εἰς τόν κόσμον ὅλον τήν διαρκῆ μαρτυρίαν τῆς ἀπεράντου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διά τόν πλανηθέντα ἄνθρωπον, ἡ ὁποία τόν ὡδήγησε νά κλίνῃ οὐρανούς καί νά κατέλθῃ εἰς τήν γῆν, νά ἀποκαλύψῃ εἰς τούς ἀνθρώπους τόν ἀληθινόν Θεόν, νά θεραπεύσῃ τάς ἀσθενείας των, νά σταυρωθῇ διά τάς ἁμαρτίας των καί νά ἀναστηθῇ διά νά συναναστήσῃ καί ἡμᾶς μετ᾽ αὐτοῦ, ἀπαλλάσσοντάς μας διά τοῦ τιμίου αὐτοῦ αἵματος ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου.

Καί ἐάν ὁ ἅγιος ἰσαπόστολος Κωνσταντῖνος ἐχάρισεν διά τῶν νόμων καί τῶν ἔργων του εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ τήν ἐλευθερίαν ἀπό τῶν διωκτῶν της καί τῶν αἱρετικῶν, ἡ ἁγία μήτηρ του ἰσαπόστολος Ἑλένη ἐχάρισεν διά τῆς εὑρέσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τό ἰσχυρόν καί ἀκαταίσχυντον ὅπλον πάντων τῶν χριστιανῶν, τόν φύλακα πάσης τῆς οἰκουμένης, τό κραταίωμα καί τό σέμνωμα τῆς Ἐκκλησίας.

Διά τοῦτο καί τιμῶνται ἀμφότεροι ὑπό πάντων τῶν εὐλαβῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, παρά τάς ἀνεπιτυχεῖς προσπαθείας παλαιῶν καί συγχρόνων ἐχθρῶν τῆς πίστεως καί τῆς ἀληθείας ὅπως συκοφαντήσουν τό σεπτόν πρόσωπον καί τό ἀνυπέρβλητον ἔργον τοῦ ἁγίου καί μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ὅμως κατά τήν σημερινήν ἡμέραν τό προφητικόν ρῆμα ἐπιβεβαιοῦται καί δι᾽ ἕναν ἐπιπλέον λόγον. Καί ὁ λόγος οὗτος, ἕνεκα τοῦ ὁποίου συνήχθησαν τά τέκνα τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, τά φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, πάντες οἱ υἱοί αὐτῆς καί αἱ θυγατέρες μακρόθεν, εἶναι ἡ ἔλευσις τῆς ἱερᾶς καί χαριτοβρύτου εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῇ προνοίᾳ καί μερίμνῃ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου σας καί προσφιλοῦς ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, Μητροπολίτου Πειραιῶς κυρίου Σεραφείμ.

Ἡ ἔλευσις τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τοῦ Πόντου, τῆς φυλασσομένης εὐλαβῶς εἰς τό ὁμώνυμον Ἱερόν Προσκύνημα ἐν Βερμίῳ, τό ἀποτελοῦν, χάριν εἰς τήν ἀνιδιοτελῆ προσφοράν τῶν ἀφοσιωμένων εἰς τήν διακονίαν τῆς Παναγίας καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ», τό πνευματικόν κέντρον τῶν Ποντίων ὅπου γῆς, καί τό ἀναπληροῦν τό παλαίφατον κέντρον τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ εἰς τό ὄρος Μελᾶ τῆς Τραπεζοῦντος, τήν περίφημον Μονήν τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, δέν ἦτο δυνατόν νά μήν συναγάγῃ τά εὐσεβῆ τέκνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐγγύθεν καί μακρόθεν, διά νά τιμήσουν Αὐτήν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ «τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν» καί «βασιλείας τό ἀπόρθητον τεῖχος», Αὐτήν «δι᾽ ἧς ἐγείρονται τρόπαια» καί «δι᾽ ἧς ἐχθροί καταπίπτουσι», καί συγχρόνως νά τιμήσουν καί τόν ἐν πολλοῖς θαύμασιν μεγαλυνθέντα ὑπό τοῦ Υἱοῦ της πιστοῦ θεράποντός της, ἁγίου Λουκᾶ ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ὁποίου τό ἱερόν λείψανον ἐκομίσαμεν ἐνταῦθα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Παναγίας Δοβρᾶ Βεροίας, πρός εὐλογίαν καί ἁγιασμόν πάντων ὑμῶν.

Διά τοῦτο καί αἴρομεν καί ἡμεῖς κατά τήν ἱεράν αὐτήν ὥραν «κύκλῳ τούς ὀφθαλμούς» μας καί θεωροῦντες συνηγμένα τά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ὑπείκοντα εἰς τήν φωνήν τοῦ Ποιμενάρχου των, ὑπείκοντα εἰς τήν ἐσωτέραν παρόρμησιν τῆς εἰς Θεόν ἀγάπης καί πίστεώς των, τῆς ἀγάπης καί τοῦ σεβασμοῦ των πρός τήν Παναγίαν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα πάντων ἡμῶν, ἀλλά καί τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐλαβείας πρός πάντας τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τούς τόν δρόμον τελέσαντες καί τήν πίστιν τηρήσαντας, ἐπιφωνοῦμεν μετά τοῦ προφητάνακτος καί ψαλμωδοῦ Δαβίδ «τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ποιῶν θαυμάσια μεγάλα μόνον».

Διότι, πῶς δύναται, ἀδελφοί μου, νά ἑρμηνευθῇ κατ᾽ ἄλλον τρόπον τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ὀρθόδοξος ἡμῶν πίστις, ἄν καί βαλλομένη πανταχόθεν, παραμένει ἰσχυρά καί ἄτρωτος, παραμένει ζῶσα εἰς τάς ψυχάς τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν παρασύρονται ἀπό τάς «μωράς ζητήσεις» τῆς ἐποχῆς μας καί ὅσων «προκόπτουν ἐπί τό χεῖρον πλανῶντες καί πλανώμενοι», ἀλλά μένουν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἐκκλησίας καί εἰς τάς παραδόσεις τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους, παρά μόνον διά τῆς ἀκραδάντου βεβαιότητος περί τῆς ἀληθείας τῆς ἐν ἡμῖν πίστεως εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν, τήν Παναγίαν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί πάντας τούς ἁγίους.

Ἡ πίστις αὕτη ἡ ὁποία ἐστήριξεν τό Γένος μας εἰς καιρούς δυσχειμέρους καί χαλεπούς, τό στηρίζει καί σήμερα καί θά τό στηρίζῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων, διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ χάρη τῆς ὁποίας διά τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, ἀλλά καί ἡ εὐλογία τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ, εὔχομαι ταπεινῶς νά σᾶς συνοδεύῃ πάντοτε εἰς τήν ζωήν σας, ἀδελφοί μου.

 

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

«Οὐκ ἐγενόμην ἀπειθής τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ».

Ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος ὁμολογεῖ, ὅπως ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, τήν οὐράνια κλήση πού δέχθηκε στόν δρόμο πρός τή Δαμασκό καί τήν ἄμεση ἀνταπόκρισή του σ᾽ αὐτήν.

Καί αὐτή τήν ἀποδοχή τῆς θείας κλήσεως ἀπό τόν πρώην διώκτη πού ἐπρόκειτο νά ἀναδειχθεῖ «σκεῦος ἐκλογῆς» τῆς θείας χάριτος καί νά βαστάσει τό ὄνομα τοῦ Κυρίου ἐνώπιον ἐθνῶν καί βασιλέων, μᾶς ὑπενθυμίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἑορτάζουσα τή μνήμη τῶν ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καί ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης. Καί μᾶς τήν ὑπενθυμίζει καθώς καί οἱ δύο τιμώμενοι ἅγιοι ὑπήκουσαν μέ προθυμία καί ζῆλο στήν κλήση τοῦ Χριστοῦ· ὁ μέν μέγας αὐτοκράτωρ Κωνσταντίνος στήν οὐράνια κλήση πού δέχθηκε, ὅπως ὁ μέγας Παῦλος, διά τῆς ὁποίας τοῦ ὑπεδεικνύετο τό σύμβολο τῆς νίκης, ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, στή δύναμη τοῦ ὁποίου καλεῖτο νά πιστεύσει, ἡ δέ ἁγία αὐτοῦ μητέρα, ἡ ἁγία Ἑλένη, πού ὑπήκουσε στήν ἐσωτέρα καί μύχιο κλήση τοῦ Κυρίου καί ἀφιέρωσε τή ζωή της στήν ἀνεύρεση τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου καί τήν ἀνάδειξη τῶν τόπων τῆς παρουσίας του στήν ἁγία Γῆ.

Ἡ ἀνταπόκριση τῶν ἑορταζομένων ἁγίων, ὅπως καί τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου Παύλου, στήν θεία κλήση ἦταν αὐτή, ἀδελφοί μου, πού τούς ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς συναντήσεώς τους μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τούς ὁδήγησε στήν ἁγιότητα καί τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Ἡ θεία ὅμως κλήση δέν ἀποτελεῖ προνόμιο καί εὔνοια τοῦ Θεοῦ πρός ὀλίγους μόνο. Ὁ Θεός ἀπευθύνει στόν κάθε ἄνθρωπο τή δική του προσωπική κλήση, ὅπως τήν ἀπηύθυνε καί πρός τήν ἁγνή Κόρη τῆς Ναζαρέτ, ἡ ὁποία διά τῆς ἀποδοχῆς της ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἀξιώθηκε νά ἀναδειχθεῖ «τιμιωτέρα τῶν οὐρανῶν», σκέπη καί προστάτις τῶν ἀνθρώπων, πού τῆς ἀπονέμουν τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό τους αἰῶνες τώρα προσκυνώντας ἐν εὐλαβείᾳ τίς θαυματουργές της εἰκόνες, ὅπως βλέπουμε νά συμβαίνει καί αὐτές τίς ἡμέρες, κατά τίς ὁποῖες ἡ ἱερά καί θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῆς μητέρας τῶν Ποντίων, εὑρίσκεται στόν περικαλλῆ αὐτόν ἑορτάζοντα ἱερό ναό τοῦ Πειραιῶς, μεταφερθεῖσα ἀπό τό ὁμώνυμο Ἱερό Προσκύνημα, ὅπου θησαυρίζεται ὑπό τήν ἄοκνη φροντίδα καί μέριμνα τῶν ἀφοσιωμένων τέκνων της, τῶν μελῶν τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ», μετά ἀπό πρόσκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κυρίου Σεραφείμ.

Ἀνάλογη κλήση ὅμως δέχθηκε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ἀρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως, ὁ ἰατρός καί θαυματουργός, τοῦ ὁποίου τό ἱερό λείψανο μεταφέραμε μαζί μέ τήν ἱστορική εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ εἰς εὐλογία τοῦ εὐσεβοῦς κλήρου καί λαοῦ τοῦ Πειραιῶς.

Ἡ κλήση πού ἀπηύθυνε ὁ Χριστός στόν ἅγιο Λουκᾶ ἦταν κλήση διακονίας τοῦ λαοῦ του, διακονίας ὄχι μόνο ὡς ἰατροῦ σωμάτων ἀλλά καί ὡς ἰατροῦ ψυχῶν· καί ἡ πρόθυμη ἀνταπόκρισή του στήν κλήση τόν ἀνέδειξε μέγα θεραπευτή καί ἅγιο, πού ἰᾶται τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων καί μετά τήν κοίμησή του μέ τά ἀναρίθμητα θαύματά του.

Ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός δέν ἀπηύθυνε κλήση μόνο στούς ἁγίους. Ἀπευθύνει κλήση καί στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, κατά τή διαβεβαίωση τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὅτι ὁ Θεός εἶναι αὐτός πού μᾶς καλεῖ «κλήσει ἁγίᾳ». Μᾶς καλεῖ, καί διά τῆς προσκλήσεώς του θέλει νά μᾶς ὁδηγήσει στήν ὁδό τῆς ἁγιότητος, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ὁδό τῶν ἐντολῶν του καί τοῦ ἁγίου θελήματός του. Δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ὁδό τοῦ καθήκοντος καί τῆς ἐμμονῆς μας στά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους μας, τά ὁποῖα διαφύλαξαν γιά αἰῶνες ἀπό τίς παντοειδεῖς ἐπιδρομές τῶν ὁρατῶν καί τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν μας οἱ πατέρες μας. Διότι τήν ἀνταπόκρισή μας στήν κλήση του ὁ Θεός τήν ἀνταποδίδει μέ τή χάρη του καί τήν εὐλογία του. Καί αὐτή εἶναι πού κράτησε τούς πατέρες καί τούς προγόνους μας, εἶναι αὐτή πού κράτησε τούς Ποντίους ὄρθιους καί δυνατούς γιά νά συνεχίσουν τόν ἀγώνα τους, παρά τίς ἀντιξοότητες καί τίς δυσκολίες πού ἀντιμετώπισαν. Νά κρατήσουν τίς παραδόσεις καί τήν ἱστορία τους, ἀλλά πρό πάντων τήν εὐλάβειά τους γιά τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί δική τους μητέρα, τή Σουμελιώτισσα, παρά τούς διωγμούς πού ὑπέμειναν.

Ἡ δική τους ἀνταπόκριση στήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί τῆς πατρίδας ἄς ἀποτελεῖ πηγή ἐμπνεύσεως γιά ὅλους τούς Ποντίους καί γιά ὅλους τούς Ἕλληνες, ὅπως ἀποτελεῖ πηγή ἐμπνεύσεως καί γιά τό Ἱερά Προσκύνημα καί τό Σωματεῖο «Παναγία Σουμελᾶ» πού ἀγωνίζονται καί προσπαθοῦν γιά νά διατηρήσουν τόν σύνδεσμο μέ τήν ἱστορία, μέ τόν πολιτισμό ἀλλά κυρίως μέ τήν πίστη καί τίς ἀξίες τῶν πατέρων μας καί νά τόν μεταδίδουν στίς νεώτερες γενεές.

Καί εὔχομαι ἀπό καρδίας, εὐχαριστώντας καί τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, Μητροπολίτη Πειραιῶς κύριο Σεραφείμ, γιά τήν εὐγενῆ πρόσκλησή του καί τή φιλοξενία, ἡ χάρη τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, καί οἱ πρεσβεῖες τῶν ἑορταζομένων ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καί ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως τοῦ ἰατροῦ, νά σκέπουν καί νά προστατεύουν τήν Ἱερά Μητρόπολή σας καί τήν πόλη τοῦ Πειραιῶς καί τούς εὐλαβεῖς κατοίκους της πάντοτε.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ