Την Τετάρτη 5 Ιουνίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αναλήψεως του Σωτήρος και Αγίου Νεκταρίου Βεροίας.
Πριν τον εσπερινό τελέστηκε η τελετή της Αποδόσεως της εορτής του Πάσχα και πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού από την Ιερά Μονή Παναχράντου Άνδρου, την οποία μετέφερε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Ευδόκιμος Φραγκουλάκης.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος απένειμε το χρυσό μετάλλιο του Αργυρού Ιωβηλαίου των Παυλείων στον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. Ευδόκιμο, τον οποίο και ευχαρίστησε για ακόμη μια φορά για την μεγάλη ευλογία που μετέφερε αυτές τις ημέρες στην Ιερά Μητρόπολη μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου καί εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ, καί ἀναγγελεῖ ἡμῖν τήν ὁδόν αὐτοῦ, καί πορευσόμεθα ἐν αὐτῇ».
Παραμονή τῆς μεγάλης δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, καί ὁ μεγαλοφωνώτατος προφήτης Ἠσαΐας, ὀκτακόσια χρόνια πρίν ἀπό τό γεγονός, περιγράφει τό θαῦμα καί μᾶς καλεῖ νά ἀνεβοῦμε καί ἐμεῖς στό ὄρος τοῦ Κυρίου καί νά τόν ἀκούσουμε νά μᾶς ὑποδεικνύει τήν ὁδό πού πρέπει νά ἀκολουθήσουμε. Καί ἡ αὐριανή ἡμέρα ἐπιβεβαιώνει τούς λόγους τοῦ προφήτου.
Ὁ Χριστός ἀνεβαίνει στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν καί δίδει τίς τελευταῖες ὁδηγίες πρός τούς μαθητές του, λίγο πρίν νά ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς, μπροστά στά μάτια τῶν ἔκπληκτων μαθητῶν του, καί καθήσει καί πάλι ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός του.
Καί ποιές εἶναι οἱ τελευταῖες ὁδηγίες τοῦ Χριστοῦ πρίν ἀπό τήν Ἀνάληψή του;
Ἡ πρώτη εἶναι μία προτροπή. Ἡ δεύτερη μία διαβεβαίωση. Παρότι ὅμως φαινομενικά δέν σχετίζονται μεταξύ τους, εἶναι ἀπολύτως συνδεδεμένες.
«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη». Νά πᾶτε καί νά κηρύξετε τόν λόγο μου σέ ὅλο τόν κόσμο. Αὐτή εἶναι ἡ προτροπή.
«Ἰδού ἐγώ μεθ᾽ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Καί αὐτή εἶναι ἡ διαβεβαίωση.
Ὁ Χριστός καλεῖ τούς μαθητές του νά διαδώσουν τό εὐαγγέλιό του σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἀλλά δέν τούς ἀφήνει μόνους, δέν τούς ἐγκαταλείπει στήν τύχη τους. Δέν τούς ἀφήνει νά ἐργάζονται γιά λογαριασμό του καί Ἐκεῖνος νά ἀδιαφορεῖ. Τούς καλεῖ νά συνεχίσουν τό κήρυγμά του, ἔτσι ὥστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά τόν γνωρίσουν, νά τόν πιστεύσουν καί νά σωθοῦν δι᾽ αὐτοῦ, ἀλλά τούς ὑπόσχεται ὅτι θά εἶναι μαζί τους γιά νά τούς ἐνισχύει, νά τούς ἐνδυναμώνει, νά τούς παρηγορεῖ καί νά τούς καθοδηγεῖ, νά γίνεται συναντιλήπτωρ καί συμμέτοχος τῶν κόπων καί τῶν ταλαιπωριῶν τους.
Οἱ λόγοι ὅμως αὐτοί τοῦ Κυρίου μας δέν ἀπευθύνοντο καί δέν ἀφοροῦσαν μόνο τούς μαθητές καί ἀποστόλους του. Ἀφοροῦν κάθε πιστό καί ἰσχύουν γιά ὅλους μας, γιατί κάθε πιστός ἔχει τό χρέος καί τήν εὐθύνη νά εὐαγγελίζεται τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, συγχρόνως ὅμως ἔχει τό προνόμιο καί τή χάρη νά ἀπολαμβάνει τήν εὐλογία τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στή ζωή του καί στήν ψυχή του.
Ὡς εὐαγγελισμός τῶν ἀνθρώπων δέν νοεῖται μόνο τό κήρυγμα, νοεῖται καί ἡ ζωντανή μαρτυρία τήν ὁποία δίδει κάθε πιστός μέ τή ζωή του, μέ τήν ἀναστροφή του, μέ τά ἔργα του, μέ τόν τρόπο πού ἀντιμετωπίζει ὅλα ὅσα συμβαίνουν στή ζωή του. Διότι αὐτός πού πιστεύει στόν Χριστό, αὐτός πού ζεῖ μέ τόν Χριστό, αὐτός πού ζεῖ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, αὐτός εἶναι «ἐπιστολή Χριστοῦ γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη ὑπό πάντων ἀνθρώπων», ὅπως γράφει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Εἶναι ἐκεῖνος τοῦ ὁποίου οἱ ἄνθρωποι βλέπουν τά καλά ἔργα, ὅπως λέγει ὁ Χριστός, καί δοξάζουν «τόν πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Καί ὅσοι ζοῦν ἔχοντας μαζί τους τόν Χριστό, αὐτοί ἀκτινοβολοῦν τό φῶς του. Αὐτοί ἔχουν τή δύναμή του γιά νά κάνουν μεγάλα καί θαυμαστά ἔργα, τά ὁποῖα ἑλκύουν τούς ἀνθρώπους στήν πίστη, ἀκόμη καί ἄν δέν μποροῦν νά κηρύξουν, ἀκόμη καί ἄν δέν μποροῦν νά ποῦν μία λέξη γιά νά εὐαγγελισθοῦν τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους.
Αὐτό συμβαίνει πολλές φορές στούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἰδιαιτέρως στούς μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι δέν ἔλεγαν τίποτε ἄλλο, παρά μόνο ὅτι πιστεύουν στόν Θεό ἤ ἁπλῶς «χριστιανός εἰμί». Καί ὅμως, ἐνῶ αὐτοί ὑπέμεναν σιωπηλοί τά μαρτύρια, οἱ ἄνθρωποι γύρω τους, οἱ ὁποῖοι συγκεντρωνόταν συνήθως γιά νά κορέσουν μέ τό θέαμα τοῦ μαρτυρίου τά ἄγρια αἰσθήματά τους, ὄχι μόνο πίστευαν βλέποντας τήν ὑπομονή τῶν ἁγίων μαρτύρων καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δήλωναν πρόθυμοι νά ἀκολουθήσουν καί οἱ ἴδιοι τό μαρτύριο.
Αὐτό συνέβη καί μέ τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα, τοῦ ὁποίου τή θαυματουργή καί χαριτόβρυτη καί εὐωδιάζουσα κάρα μᾶς μετέφερε μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Μυκόνου καί Ἄνδρου κυρίου Δωροθέου, ὁ πολυσέβαστος καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναχράντου τῆς Ἄνδρου, ὁ π. Εὐδόκιμος, τήν περασμένη Κυριακή στήν πόλη καί τήν Ἱερά Μητρόπολή μας. Καί σήμερα ἔχουμε τή χαρά νά τήν ἔχουμε ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν ὡς πηγή εὐλογίας καί χάριτος.
Τί συνέβη, λοιπόν, μέ τόν ἅγιο Παντελεήμονα; Δέν ἦταν κληρικός ὁ ἅγιος Παντελεήμων, ἰατρός ἦταν. Καί δέν κήρυττε ὅπως οἱ ἱερεῖς, ἀλλά ἔδινε τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ μέ τά καλά του ἔργα, μέ τίς ἀγαθοεργίες καί τά θαύματά του σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Γι᾽ αὐτό καί ὅταν βρέθηκε στό μαρτύριο, δέν ἦταν λίγοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πεπεισμένοι ἀπό τή στάση του ἤθελαν νά τόν ἀκολουθήσουν στό μαρτύριο, καί μαζί τους καί πολλοί ἀπό τούς στρατιῶτες πού βλέποντας τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελοῦσε ὁ Θεός πρός χάριν τοῦ μάρτυρός του, ὁμολογοῦσαν καί αὐτοί τήν πίστη τους στόν Χριστό καί μαρτυροῦσαν
Ἀδελφοί μου, ἀσπαζόμενοι σήμερα τή σεπτή κάρα τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, ἡ ὁποία, καθώς φέρει τή χάρη καί μεταδίδει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ ἀπόδειξη τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἀνάμεσά μας, κατά τήν ὑπόσχεσή του, ἄς μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τῆς δικῆς του ζωῆς καί τῆς δικῆς του ὁμολογίας, ὥστε καί νά ἀκολουθοῦμε τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, εὐαγγελιζόμενοι τό ὄνομά του στούς ἀνθρώπους γύρω μας, ἀλλά καί νά αἰσθανόμεθα τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα μας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Κλείνοντας, θά ἤθελα νά ἐκφράσω γιά μία ἀκόμη φορά τίς πολλές μου εὐχαριστίες καί τήν εὐγνωμοσύνη μου πρός τόν ἅγιο Γέροντα, τόν ἅγιο Καθηγούμενο, τόν π. Εὐδόκιμο, καί νά τοῦ εὐχηθῶ ταπεινά, ὁ θαυματουργός ἅγιος, τόν ὁποῖο τόσο εὐλαβεῖται καί ἐκεῖνος, ὅπως καί ἐμεῖς, νά τόν ἐνισχύει καί νά τόν ἐνδυναμώνει διά τῶν πρεσβειῶν του στόν ἀγώνα καί τή διακονία του.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ