Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας επί τη εορτή του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε Πρωτοπρεσβύτερο τον π. Βασίλειο Παπαχρήστο και του ευχήθηκε με την ευκαιρία της νέας του διακονίας ως Προϊστάμενος του Ιερού Ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξάνδρειας.
Κατά την διάρκεια του Εσπερινού τέθηκε σε προσκύνηση φιαλίδιο με αίμα του Οσίου Πορφυρίου, το οποίο φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολή μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Τῆς Θεολογίας τόν μύστην καί Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν πιστοί».
Ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας καί ἑορτάζουμε καί ἐμεῖς ἐδῶ στήν Ἀλεξάνδρεια, στόν ναό τῆς Παναγίας, ἕναν ἀπό τούς νεωτέρους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη. Ἕναν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος γεννήθηκε καί ἔζησε ἀνάμεσά μας πρίν ἀπό λίγα χρόνια καί ἀναδείχθηκε γνήσιος φίλος τοῦ Χριστοῦ, ἀναδείχθηκε δοχεῖο τῆς θείας χάριτος, ἀναδείχθηκε ἔσοπτρο καθαρότατο τοῦ Θεοῦ.
Πῶς ὅμως τό κατόρθωσε αὐτό ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος; Πῶς ἕνας ἄνθρωπος χοϊκός μπορεῖ νά γίνει φίλος τοῦ Χριστοῦ;
«Ὑμεῖς φίλοι μού ἐστέ, ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν», λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Φίλοι του, δηλαδή, εἴμαστε, ὅταν κάνουμε πράξη καί βίωμά μας τίς ἐντολές του. Ὅταν ζοῦμε, ἐφαρμόζοντας στή ζωή μας τό θέλημά του. Ὅταν δείχνουμε μέ τίς ἐπιλογές τῆς ζωῆς μας ὅτι θέλουμε νά βρισκόμασθε κοντά του, θέλουμε νά ζοῦμε μέσα σ᾽ αὐτή τή φιλία πού ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς προσφέρει: «ὑμᾶς δέ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἅ ἤκουσα παρά τοῦ Πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν». Σᾶς ὀνομάζω φίλους μου, λέγει ὁ Χριστός στούς μαθητές του, γιατί ὅλα ὅσα ἄκουσα ἀπό τόν Πατέρα μου σᾶς τά ἔκανα γνωστά.
Στή ζωή τοῦ ἁγίου Πορφυρίου βλέπουμε νά ἐπιβεβαιώνονται καί τά δύο αὐτά χαρακτηριστικά τῆς φιλίας τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Χριστό. Εἶναι φίλος τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος, γιατί τό προορατικό καί διορατικό χάρισμα πού διέθετε εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς τιμῆς πού κάνει ὁ Χριστός στούς ἀνθρώπους πού θεωρεῖ ὅτι εἶναι φίλοι του.
Εἶναι φίλος τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος Πορφύριος, γιατί ἔζησε τή ζωή του τηρώντας τίς ἐντολές καί τό θέλημά του. Εἶναι φίλος τοῦ Χριστοῦ, διότι παρότι ἔζησε τά περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς του μέσα στόν κόσμο καί μέσα στήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, ἐκεῖνος τήρησε τόν ἑαυτό του «ἁγνόν ἀπό τοῦ κόσμου». Τήρησε τήν καθαρότητα καί τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός του σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά ἰσχύει καί γι᾽ αὐτόν ὁ μακαρισμός τοῦ Κυρίου «μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται».
Καί αὐτήν τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος συνιστοῦσε ὁ ἅγιος καί σέ ὅσους τόν πλησίαζαν, γιατί τήν θεωροῦσε ἀναγκαία γιά κάθε ἄνθρωπο, γιά κάθε πιστό. Γι᾽ αὐτό παρότρυνε καί τούς γονεῖς νά προσεύχονται γιά τά παιδιά τους, ὥστε νά διατηρήσουν τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητά τους σέ ὅλη τους τή ζωή, ἀλλά καί τούς κληρικούς νά τήν συστήνουν ἰδιαιτέρως στούς νέους, ἀφοῦ πρῶτα ἐκεῖνοι πρέπει νά ζοῦν αὐτή τή ζωή τῆς ἁγνότητος καί τῆς καθαρότητος.
Ἔλεγε κάποτε ὁ ἅγιος Πορφύριος: «Κάθισα μία ἡμέρα πάνω σέ μία γέφυρα καί παρατηροῦσα τούς ἀνθρώπους πού περνοῦσαν. Καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τούς ἔβλεπα διάφανους, καί τά σώματα τους καί τίς ψυχές τους. Εἶδα ψυχές, ἄδειες, μοναχικές, πληγωμένες, τσακισμένες. Ψυχές πού δέν ἔχουν δύναμη νά ἀγαπήσουν ἀληθινά. Γι᾽ αὐτό», συνέχιζε, «νά μή λέτε στούς ἀνθρώπους θεωρίες, ἀλλά νά τούς προτρέπετε νά ζοῦν σεμνή ζωή. Νά μή ζοῦν μέ χαλαρότητα ἠθῶν. Νά ἔχουν λειτουργική καί μυστηριακή ζωή. Νά μελετοῦν τήν ἁγία Γραφή», γιατί ἡ μελέτη τῆς ἁγίας Γραφῆς καί τῶν λόγων τῶν Πατέρων εἶναι αὐτή πού καθαίρει τόν ἄνθρωπο. Ἡ ψυχή ἁγιάζεται καί καθαίρεται μέ τή μελέτη τῶν λόγων τῶν Πατέρων, μέ τή λειτουργική ζωή καί μέ τήν εὐχή τοῦ Κυρίου. Εἶναι δύο δρόμοι πού μᾶς ὁδηγοῦν στόν Θεό, ὁ σκληρός καί κουραστικός, μέ τίς ἄγριες ἐπιθέσεις κατά τοῦ κακοῦ, καί ὁ εὔκολος, μέ τήν ἀγάπη.
Ἐγώ προτιμῶ τόν εὔκολο δρόμο, δηλαδή αὐτό τόν τρόπο πού τόν πετυχαίνουμε μέ τή μελέτη τῶν κανόνων τῶν ἁγίων … Καλό εἶναι», ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος, «νά κάνουμε αὐτή τήν ἁγία κλοπή. Νά κάνουμε καί ἐμεῖς ὅ,τι ἔκαναν οἱ ἅγιοι. Αὐτοί ρίχθηκαν στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔδωσαν ὅλη τήν καρδιά τους. Νά κλέψουμε τόν τρόπο αὐτό τῶν ἁγίων».
Αὐτά ἐπαναλαμβάνει καί σέ μᾶς πού τόν τιμοῦμε ὁ ὅσιος Πορφύριος, ἀποκαλύπτοντάς μας τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο διατήρησε καί ἐκεῖνος τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του καί τῆς ζωῆς του καί ἔγινε φίλος τοῦ Χριστοῦ.
Καί ὅπως ἐκεῖνος «ἔκλεψε τόν τρόπο» τῶν ἁγίων, ἔτσι καί ἐμεῖς, ἄς κλέψουμε τόν δικό του τρόπο μέ τόν ὁποῖο προσήγγισε τόν Θεό. Διότι ὁ ἅγιος δέν ζοῦσε στήν ἔρημο, ζοῦσε στόν κόσμο, ζοῦσε στήν πιό δύσκολη περιοχή τῆς Ἀθήνας, στήν Ὁμόνοια, μέσα στή δίνη τοῦ κόσμου. Καί ὅμως ἁγιάσθηκε μέ τόν ἀγώνα του, μέ τή μελέτη τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων, μέ τή μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί τῶν Πατέρων, ἡ ὁποία γεμίζει τό εἶναι μας, ὥστε νά μήν ὑπάρχει χῶρος γιά τίποτε ἄλλο παρά μόνο γιά τή θεία χάρη, πού καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο φίλο τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἔκανε καί μέ τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Πορφύριο.
Ἄς κλέψουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς τόν τρόπο τοῦ ἁγίου Πορφυρίου καί προσκυνώντας ἀπόψε τό τίμιο καί ἁγιασμένο αἷμα του, ἄς τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς ἐνισχύει στόν ἀγώνα μας νά διατηροῦμε τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας καί νά πρεσβεύει στόν Θεό γιά μᾶς, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς θείας του χάριτος.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ