Κατά το διήμερο 10 και 11 Νοεμβρίου πανηγύρισε o Iερός Nαός του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά του Θαυματουργού στην Νάουσα.
Το εσπέρας της εορτής έμπροσθεν του Ιερού Ναού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων υποδέχτηκε το Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως από την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά και εν συνεχεία χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Την επομένη ημέρα το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
«Μάστιξι καταξαινόμενος … καί σιδήρῳ πάντοθεν δαπανώμενος, οὐκ ἐξηρνήσω Χριστοῦ τό ὄνομα, … Μηνᾶ μακάριε».
Παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ καί ἐμεῖς ὑποδεχθήκαμε πρό ὀλίγου στόν πανηγυρίζοντα ἱερό του ναό ἐδῶ στή Νάουσα, τμῆμα τοῦ ἱεροῦ καί θαυματουργοῦ λειψάνου ἑνός ἄλλου ἁγίου, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ, πού μεταφέραμε ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ εἰς εὐλογία καί ἁγιασμό τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλαγίου λαοῦ τῆς Ναούσης καί τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Μηνᾶ.
Ποιά εἶναι ὅμως, ἀδελφοί μου, ἡ σχέση τῶν δύο ἁγίων, τοῦ ἁγίου Μηνᾶ καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, δύο ἁγίων πού ἔζησαν σέ διαφορετικούς τόπους καί σέ διαφορετικές ἐποχές, καί εἶχαν, κρίνοντας ἐξωτερικά τουλάχιστον, μία ἐντελῶς διαφορετική πορεία στή ζωή τους, καθώς ὁ ἕνας ἦταν στρατιωτικός καί ὁ ἄλλος ἰατρός καί ἱεράρχης;
Ἡ σχέση τους, ἀδελφοί μου, ξεκινᾶ ἀπό τήν κοινή καί δυνατή τους ἀγάπη πρός τόν Χριστό. Αὐτή ἦταν πού ἔκανε καί τούς δύο νά θέσουν πάνω ἀπό ὅλα τήν ἀφιέρωσή τους σέ Ἐκεῖνον καί στή διακονία των ἀνθρώπων.
Ὁ ἕνας, ὁ ἅγιος Μηνᾶς, ἐγκατέλειψε τή στρατιωτική του ὑπηρεσία καί ἀποσύρθηκε στήν ἔρημο. Δεχόταν ὅμως πάντοτε μέ ἀγάπη τούς ἀνθρώπους πού τόν ἐπισκεπτόταν, τούς δίδασκε καί θεράπευε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τίς ἀσθένειές τους.
Ὁ ἄλλος, ὁ ἅγιος Λουκᾶς, χωρίς νά ὑπολογίσει τίς συνέπειες πού μποροῦσε νά ἔχει μέσα στό ἄθεο καθεστώς πού ζοῦσε ἡ ἰδιότητα τοῦ κληρικοῦ γιά τήν ἐπιστημονική καί ἐπαγγελματική του σταδιοδρομία ὡς ἰατροῦ, δέν δίστασε νά προχωρήσει πρός τό ἱερό θυσιαστήριο καί νά γίνει ἱερεύς καί ἐπίσκοπος, συνεχίζοντας συγχρόνως νά θεραπεύει τούς ἀνθρώπους πού ἔπασχαν τόσο μέ τίς ἰατρικές του γνώσεις ὅσο καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἀγάπη καί τῶν δύο ἁγίων στόν Χριστό ἦταν ὅμως αὐτή πού ἀνέδειξε καί τούς δύο μάρτυρες τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.
Μπορεῖ τό μαρτύριο νά ἦταν διαφορετικό γιά τόν ἅγιο Μηνᾶ καί διαφορετικό γιά τόν ἅγιο Λουκᾶ· μπορεῖ τό μαρτύριο τοῦ ἁγίου Μηνᾶ νά ἦταν ὁ δι᾽ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατος πού τοῦ ἐπέβαλε ὁ ρωμαῖος διοικητής μετά τά πολυώδυνα βασανιστήρια, ἐνῶ τό μαρτύριο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ νά ἦταν ἀργό καί βασανιστικό, συνεχές καί ἐξοντωτικό, μέ τίς φυλακίσεις, τίς ἐξορίες καί τούς διωγμούς πού ὑπέμενε, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐπαναλαμβάνει καί αὐτός τούς λόγους τοῦ ψαλμωδοῦ Δαβίδ πρός τόν Θεό «ἕνεκέν σου θανατούμεθα ὅλην τήν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς», ἀλλά καί οἱ δύο ἅγιοι ἔδωσαν τήν ἴδια μαρτυρία πίστεως καί ὑπέμειναν τό ἴδιο μαρτύριο γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος καί τούς ἀξίωσε τῶν ἀγαθῶν τῆς αἰωνίου βασιλείας του.
Ἀδελφοί μου, ἡ ζωή τῶν δύο ἁγίων, τοῦ ἑορταζομένου προστάτου τῆς ἐνορίας σας ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, καί τοῦ συντιμωμένου σήμερα ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφεροπόλεως τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, δείχνει καί σέ μᾶς ὅτι δέν ὑπάρχει ἕνας μόνος δρόμος γιά νά φθάσει κανείς στόν οὐρανό· δέν ὑπάρχει ἕνας μόνος τρόπος. Ὁ κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀκολουθήσει αὐτόν πού θέλει, αὐτόν πού μπορεῖ, ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις του καί τήν προσωπικότητά του. Ὑπάρχει ὅμως μία προϋπόθεση, ἕνας ὅρος, χωρίς τόν ὁποῖο κανείς δέν μπορεῖ νά φθάσει στόν Χριστό καί νά κληρονομήσει τήν οὐράνια βασιλεία του.
Καί αὐτή ἡ προϋπόθεση καί αὐτός ὁ ὅρος εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Χριστό. Ἀγάπη εἰλικρινής καί οὐσιαστική. Ἀγάπη πού ὑπερβαίνει τήν ἀγάπη πρός ὅλα τά πρόσωπα καί τά πράγματα τοῦ κόσμου. Ἀγάπη τέτοια πού νά μᾶς δίνει τή δύναμη νά βάζουμε τόν Χριστό καί τό θέλημά του πάνω ἀπό ὅλα· πού νά μᾶς δίνει τή δύναμη νά θέλουμε νά ζοῦμε μέ τόν Χριστό περισσότερο ἀπό ὁτιδήποτε ἄλλο· πού νά μᾶς δίνει τή δύναμη νά θυσιάζουμε γιά τόν Χριστό τά πάντα, ἀκόμη καί τήν ἴδια μας τή ζωή, καί νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας σ᾽ Αὐτόν σέ ὅποιο περιβάλλον καί ἐάν βρεθοῦμε καί ὁποιαδήποτε συνέπεια καί ἄν ἔχει αὐτή ἡ ὁμολογία μας γιά τή ζωή μας.
Βέβαιως δέν εἶναι εὔκολη αὐτή ἡ προϋπόθεση. Χρειάζεται νά προσπαθήσουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά φθάσουμε τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό σ᾽ αὐτό τό ἐπίπεδο· γιά νά τόν ἀγαπήσουμε τόσο πολύ, ὥστε νά θεωροῦμε καί τά πιό πολύτιμα πράγματα τοῦ κόσμου «σκύβαλα», ὅπως ἔλεγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, προκειμένου νά κερδίσουμε τόν Χριστό.
Ὅμως ἀξίζει, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός αὐτή τήν ἀγάπη μας, γιατί καί ὁ ἴδιος μᾶς ἀγάπησε στόν ὑπέρτατο βαθμό, ὥστε θυσίασε τόν ἑαυτό του γιά χάρη μας, ἀλλά καί γιατί ὑπόσχεται ὅτι θά μᾶς ἀνταποδώσει γιά τήν ἀγάπη μας τήν αἰώνια ζωή.
Αὐτήν ἀπολαμβάνουν, ἀδελφοί μου, οἱ δύο ἅγιοί μας, ὁ ἅγιος Μηνᾶς καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, πρεσβεύοντας καί γιά μᾶς, ὥστε νά φανοῦμε ἄξιοι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, καί αὐτῆς ταπεινά εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῶν εὐχῶν τους καί τῶν πρεσβειῶν τους.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
TO BINTEO ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Οὗτος γάρ τόν πρός ἐχθρούς ἀοράτους πόλεμον ὑπελθών … ἀξίως τό τῆς νίκης βραβεῖον ἐδέξατο».
Ἡμέρα τιμῆς καί μνήμης ἑνός γενναίου στρατιώτου ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀδελφοί μου, ἡμέρα ἑορτῆς καί πανηγύρεως γιά τόν περικαλλῆ αὐτό ἱερό ναό τῆς Ναούσης πού εἶναι ἀφιερωμένος στό ὄνομά του, στό ὄνομα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ.
Ὅμως δέν τιμοῦμε σήμερα τόν γενναῖο στρατιώτη τοῦ ἐπιγείου βασιλέως, αὐτόν πού εἶχε τάξει τόν ἑαυτό του στήν ἀσφάλεια καί τήν προστασία τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας, αὐτόν πού μεριμνοῦσε γιά τήν πιστή ἐφαρμογή τῶν νόμων τοῦ κράτους. Τιμοῦμε αὐτόν πού, ὅταν κλήθηκε νά ὑπακούσει στή διαταγή τοῦ αὐτοκράτορος καί νά κινηθεῖ ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ἐπανέλαβε τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» καί, παραιτούμενος ἀπό τόν ρωμαϊκό στρατό, ἀφοσιώθηκε στή στρατεία τοῦ οὐρανίου βασιλέως, ἀφοσιώθηκε ἀπόλυτα στή λατρεία καί στήν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀφοσιώθηκε στόν Χριστό, ἐγκαταλείποντας τίς μάχες καί τούς πολέμους μέ τούς ὁρατούς ἐχθρούς, καί ἀνέλαβε τά ὅπλα τά πνευματικά γιά νά συμμετάσχει στόν πνευματικό πόλεμο κατά τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν, κατά τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου.
Ἀφοσιώθηκε στόν Χριστό καί ἔγινε καλός στρατιώτης του, ἕτοιμος νά ἀποκρούσει τίς προσβολές τῶν δαιμόνων πού ἤθελαν νά τόν παρασύρουν στήν ἁμαρτία καί στίς ἐπιθυμίες τοῦ κόσμου· ἕτοιμος νά ἀποφύγει τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ πού ἐπεδίωκε νά τόν τραυματίσει μέ τούς λογισμούς καί νά ἀποσπάσει τή σκέψη καί τήν καρδιά του ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως ὁ ἅγιος Μηνᾶς ἐπέμενε πολεμώντας ἐναντίον τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν μέ τή νηστεία, μέ τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή, καί αὐξάνοντας μέ αὐτές τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό καί τόν ζῆλο του νά μαρτυρήσει γιά τήν πίστη του. Ὅταν, λοιπόν, ἔλαβε μετά ἀπό θεία ἀποκάλυψη τήν πληροφορία ὅτι εἶχε ἔρθει ἡ ὥρα τῆς ὁμολογίας καί τοῦ μαρτυρίου, ὁ ἅγιος Μηνᾶς ἐπέστρεψε καί πάλι στόν κόσμο, τόν ὁποῖο εἶχε ἐγκαταλείψει γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί μέ θάρρος καί παρρησία ὁμολόγησε ἐνώπιον τοῦ συγκεντρωμένου πλήθους ὅτι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός εἶναι ὁ Χριστός καί ὅτι τά εἴδωλα τά ὁποῖα προσκυνοῦσαν καί λάτρευαν ἦταν ψεύτικα.
Ἡ ὁμολογία του αὐτή εἶχε ὡς συνέπεια πολυώδυνα βασανιστήρια, τά ὑπέμενε ὁ ἅγιος μέ καρτερία, καί τέλος τό δι᾽ ἀποκεφαλισμοῦ μαρτύριο πού τόν ὁδήγησε κοντά στόν Χριστό, τόν ὁποῖο διακαῶς ποθοῦσε νά συναντήσει. Ἔτσι ἔλαβε «ἀξίως τό τῆς νίκης βραβεῖον» γιά νά εὐφραίνεται αἰωνίως στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί νά τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τούς πιστούς.
Καί τό βραβεῖο αὐτό, ἀδελφοί μου, πού ἔλαβε ὁ ἅγιος Μηνᾶς, ἀναμένει καί ὅλους ἐμᾶς, ὅλους τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι καλούμεθα νά εἴμεθα «στρατιῶται Ἰησοῦ Χριστοῦ». Καλούμεθα νά ἀξιοποιοῦμε τά πνευματικά ὅπλα τά ὁποῖα θέτει στή διάθεσή μας ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία μας γιά νά ἀποκρούουμε τούς ὁρατούς καί ἀοράτους ἐχθρούς, γιά νά ἀποφεύγουμε τίς παγίδες τους καί νά προστατευόμεθα ἀπό τίς ἐπιθέσεις τους. Διότι ὁ πνευματικός ἀγώνας δέν ἀφορᾶ μόνο κάποιους, ἀλλά ἀφορᾶ ὅλους. Δέν νοεῖται πιστός, εἴτε στό παρελθόν εἴτε σήμερα, εἴτε ζεῖ στόν κόσμο εἴτε στήν ἔρημο, πού δέν ἀγωνίζεται. Μπορεῖ ὁ πόλεμος καί ἡ ἔντασή του νά εἶναι διαφορετική γιά τόν καθένα μας, ἀνάλογα μέ τίς συνθῆκες καί μέ τίς δυνάμεις μας, ὅλοι ὅμως ὑφιστάμεθα τίς ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου πού ἐκδηλώνονται μέ διάφορες μορφές, προσπαθώντας νά μᾶς παρασύρουν καί νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Χριστό καί τήν ἐν Χριστῷ ζωή. Καί εἶναι ἀνάγκη νά ἀγωνιζόμασθε γιά νά μήν ἡττηθοῦμε, γιά νά μήν ὑπερισχύσει ὁ ἀντίδικος καί ἀντίπαλος τῆς ψυχῆς μας. Εἶναι ἀνάγκη καί ὅταν ἀκόμη τραυματιζόμεθα καί πέφτουμε, νά ἀναζητοῦμε στά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας τή θεραπεία καί τήν ἀποκατάσταση, ὥστε νά συνεχίζουμε τόν ἀγώνα μας, νά συνεχίζουμε αὐτό τόν ἀόρατο πόλεμο, ὁ ὁποῖος εἶναι πόλεμος πού διαρκεῖ σέ ὅλη μας τή ζωή, γιά νά ἀναδειχθοῦμε καί ἐμεῖς καλοί στρατιῶται Ἰησοῦ Χριστοῦ καί «γενναῖοι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου», ὅπως καί ὁ ἑορταζόμενος καί τιμώμενος ἅγιος ἔνδοξος μεγαλομάρτυς Μηνᾶς, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, τοῦ βραβείου τῆς νίκης καί τῆς οὐρανίου βασιλείας τοῦ Θεοῦ διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, τοῦ καί προστάτου τῆς ἐνορίας μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
TO BINTEO ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ