Λαμπρά εορτάστηκε η 105η επέτειος της απελευθέρωσης της Βεροίας στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας (φωτο-βίντεο).

EleytheriaVeria2017-4.jpg

EleytheriaVeria2017-4.jpg

Την Δευτέρα 16 Οκτωβρίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας η Σύναξη πάντων των εν Βεροία Αγίων και η 105η επέτειος της απελευθέρωσης της πόλεως. Το πρωί στον Παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας τελέστηκε Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία με την παρουσία του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απόστολου Τζιτζικώστα και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών καθώς επίσης και αντιπροσωπειών από αδελφοποιημένες με την Βέροια πόλεις του εξωτερικού.

Ακολούθησε τρισάγιο,εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως καθώς και μαθητική-στρατιωτική παρέλαση.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

EleytheriaVeria2017-3.jpg

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

     Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει ἡ πόλη τῆς Βεροίας σήμερα τά ἐλευθέριά της. Ἑορτάζει, καί ἡ μνήμη ὅλων μας γυρίζει ἑκατόν πέντε χρόνια πί­σω, ὅταν οἱ Βεροιεῖς πληροφο­ρού­­­μενοι ὅτι πλησιάζει ὁ ἑλλη­νι­κός στρατός ξεχύθηκαν στούς δρό­μους γιά νά τόν ὑποδεχθοῦν. Γυ­ρίζει ἑκατόν πέντε χρόνια πί­σω, ὅταν οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλη­σιῶν κτυποῦσαν χαρμόσυνα, ἀναγ­­γέ­λο­ντας τό χαρμόσυνο μή­νυμα. Γυρί­ζει ἑκατόν πέντε χρόνια πίσω, ὅταν τά παιδιά δέν μποροῦ­σαν νά συγκρατήσουν τή χαρά τους καί οἱ μεγαλύτεροι τά δά­κρυά τους γιά τή θαυμαστή εἴδηση.

Περίμεναν αὐτή τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας πέντε σχεδόν αἰῶνες, ἀπό τήν ἡμέρα πού ἐδῶ, ἔξω ἀπό τήν Πα­λαιά Μη­τρόπολη, οἱ Τοῦρ­κοι εἶχαν ὁδηγήσει στό μαρτύριο, τόν Μη­τρο­πολίτη τους, τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Ἀρ­σένιο.

Περίμεναν οἱ Βεροιεῖς τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας καί εἶχαν ἀγωνι­σθεῖ γι᾽ αὐτήν. Εἶχαν ὑπομείνει στε­­ρήσεις καί πό­νους, διωγμούς καί ἀπειλές. Εἶχαν ποτίσει μέ τά δάκρυά τους τά εἰκονίσματα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καί ὅλων τῶν ἁγίων παρακαλώντας τους νά μήν ἀργήσει ἡ ἡμέρα τῆς ἐλευ­θε­ρίας, ἡ ἡμέρα κατά τήν ὁποία θά μποροῦσαν ἐλεύθεροι καί χωρίς φό­­βο νά πιστεύουν καί νά λα­τρεύ­ουν τόν Θεό, νά μιλοῦν καί νά δι­δάσκονται τήν ἑλληνική γλώσ­σα καί τήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους, καί νά μήν εἶναι ἀναγκασμένοι νά ὑπο­­κύπτουν στίς πιέσεις καί στίς ἀπαιτήσεις τῶν κατακτητῶν.

Καί ὁ Θεός ἄκουσε τίς προσευχές τους καί δέχθηκε τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων του, πού μέ πρῶτο τόν πο­λιοῦχο καί προστάτη τους, τόν ἅγιο Ἀντώνιο τόν Βεροιέα, καί στή συνέχεια ὅλους ἐκείνους τούς γνω­­στούς καί ἀγνώστους πού μέ τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς τους,  μέ τά δάκρυα καί τούς ἱδρῶτες τῶν ἀ­σκη­τικῶν τους πόνων καί μέ τά αἵ­ματα τοῦ μαρτυρίου τους ἁγί­α­σαν αὐτόν τόν τόπο, καί τούς ἀξί­ω­σε νά δοῦν μετά ἀπό πέντε πε­ρί­που αἰῶνες τήν ἡμέρα τῆς ἀπε­λευ­θε­ρώσεώς τους ἀπό τόν τουρκικό ζυγό.

Ἄν ὅμως οἱ πατέρες καί οἱ πρό­γο­­νοί μας ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό ὡς δῶρο τῆς ὑπομονῆς καί τῆς καρ­τε­ρί­ας τους, τῶν προσευχῶν καί τῶν αἱμάτων τους τήν ἐλευθερία, ἐμεῖς τί κάνουμε, ἀδελφοί μου, γι᾽ αὐ­τήν τήν ἐλευθερία στήν ὁποία μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός νά ζοῦμε καί τήν ὁποία μᾶς χάρισαν μέ τούς ἀ­γῶ­νες καί τίς θυσίες τους οἱ πρό­γο­νοί μας;

Ποιά εἶναι ἡ δική μας στάση ἀπέ­να­ντι σ᾽ αὐτούς στούς ὁποίους ὀ­φεί­­­λουμε τήν ἐλευθερία μας: στόν Θεό καί στούς ἡρωικούς προ­γό­νους μας;

Στά ἐρωτήματα αὐτά ἔχουμε χρέ­ος, ἀδελφοί μου, νά δώσουμε μία ἀπάντηση εἰλικρινῆ στόν ἑαυτό μας ὡς ἄτομα καί ὡς Ἔθνος. Γιατί, ἐάν ὁ ἐθνικός μας ποιητής ἐκφρά­ζει στόν Ὕμνο του στήν ἐλευθερία τόν φόβο του μήπως «εἰποῦν στό στοχασμό τους τά ξένα ἔθνη ἀλη­θινά: Ἐάν μισιοῦνται ἀνάμεσό τους δέν τούς πρέπει ἐλευθεριά», ἐμεῖς ἔχουμε τήν ὑποχρέωση ἀπέ­ναντι σ᾽ αὐτούς πού θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία αὐτοῦ τοῦ τό­που, νά συνεχίσουμε νά βαδί­ζουμε μέ ὁμόνοια καί ἑνότητα ὡς κοινω­νία καί ὡς Ἔθνος τήν ἱστορική μας πορεία. Γιατί ὁ φόβος τοῦ ἐθνι­­­κοῦ μας ποιητῆ δέν εἶναι ἀδι­καιολόγητος οὔτε ἔχει ξεπερα­σθεῖ. Καί ἄν ὁ κίνδυνος γιά τήν ἐλευ­θε­ρία τῆς πατρίδος μας δέν εἶναι ὁ ἴδιος μέ αὐτόν πού ἦταν τότε, δέν σημαίνει ὅτι ἔχει ἐκλείψει, ἔστω καί ἄν στίς ἡμέρες μας ἔχει ἄλλες μορφές, διαφορετικές, συχνά πιό ὕπουλες καί πιό ὑποχθόνιες.

Γι᾽ αὐτό καί θά πρέπει νά εἴμαστε πάντοτε σέ ἐγρήγορση ὥστε νά δια­­­φυλάξουμε αὐτήν τήν ἐλευθε­ρία πού μέ τίς θυσίες καί μέ τό αἷ­μα τους μᾶς ἐξασφάλισαν οἱ πα­τέ­ρες μας. Θά πρέπει νά εἴμαστε ἑνω­­­μένοι μεταξύ μας καί νά ἀπο­βλέ­­πουμε στόν κοινό μας σκοπό πού εἶναι ἡ πρόοδος καί ἡ εὐη­με­ρία τῆς πατρίδος μας. Θά πρέπει  νά εἴμαστε ἑνωμένοι καί μέ πίστη στόν Θεό, γιατί αὐτή ἡ πίστη, ἡ πί­στη στόν Θεό ἦταν πού ἔκανε τούς προγόνους μας ὄχι μόνο νά ἀντέ­ξουν τά μαῦρα χρόνια τῆς σκλα­βιᾶς ἀλλά καί νά ἀγωνισθοῦν γιά τήν ἐλευθερία τοῦ τόπου μας.

Θά πρέπει νά ἔχουμε τόν σταυρό τοῦ Χριστοῦ ὄχι μόνο στή σημαία μας ἀλλά καί στήν καρδιά μας, για­τί ἡ δική του δύναμη θά ἐνι­σχύει καί μᾶς, ὅπως ἐνίσχυε καί τούς πατέρες μας, στήν προσπά­θειά μας ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος νά ἀποδειχθοῦμε ἄξιοι τῆς ἱστο­ρί­ας αὐτοῦ τοῦ τόπου, ἄξιοι τῶν ἀγώ­νων καί τῶν θυσιῶν τῶν πα­τέ­ρων μας γιά τήν ἐλευθερία, ἀλ­λά καί ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας τήν ὁποία μᾶς χάρισε ὁ Θεός καί τῆς εὐθύνης νά παραδώσουμε στίς νεώ­τερες γενεές μιά πατρίδα ἐλεύ­θερη ὄχι μόνο κατ᾽ὄνομα ἀλλά καί οὐσιαστικά.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

EleytheriaVeria2017.jpg