Την Κυριακή των Βαΐων 21 Απριλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε, εντός του Ιερού Ναού, λιτάνευση της εικόνας της Βαϊοφόρου και ευλογήθηκαν τα βάϊα. Επίσης ο Σεβασμιώτατος, όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα βγήκε αναμνηστική φωτογραφία με τους ιερόπαιδες της ενορίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Διατί τοῦτο τό μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καί ἐδόθη πτωχοῖς;» «Γιατί δέν πωλήθηκε τό μύρο αὐτό ἔναντι τριακοσίων δηναρίων καί νά δοθοῦν τά χρήματα στούς πτωχούς;»
Ποιός εἶναι αὐτός πού ἐρωτᾶ; Εἶναι ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης. Ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ πού σέ λίγες ἡμέρες θά γίνει προδότης τοῦ διδασκάλου του γιά τριάκοντα ἀργύρια, ἐνδιαφέρεται τώρα γιά τούς πτωχούς. Τόν ἀπασχολεῖ γιατί ἡ Μαρία ἔχυσε τό πολύτιμο μύρο στά πόδια τοῦ Χριστοῦ, θέλοντας νά ἐκφράσει τήν εὐγνωμοσύνη της πρός τόν Ἰησοῦ πού εἶχε ἀναστήσει τόν ἀδελφό της.
«Διατί τοῦτο τό μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καί ἐδόθη πτωχοῖς;» Σκληρή ἡ ἐρώτηση καί ἄδικη γιά τή Μαρία, ἀλλά ὁ Χριστός δέν τήν ἀφήνει ἀναπάντητη καί δέν ἀφήνει ἀνυπεράσπιστη τήν εὐγενική ἐκείνη ψυχή πού ἐξέφρασε μέ τόν τρόπο αὐτό τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή της στό πρόσωπό του. «Ἄφησέ την ἥσυχη», λέει στόν Ἰούδα, «τούς πτωχούς τούς ἔχετε πάντοτε κοντά σας, ἐμένα δέν θά μέ ἔχετε».
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μία ἀπάντηση μόνο πρός τόν δόλιο Ἰούδα, ἡ φιλαργυρία τοῦ ὁποίου τόν ἔκανε νά ἐνδιαφέρεται ὄχι γιά τό μύρο ἀλλά γιά τά χρήματα καί τόν ὁδήγησε στήν ὀλέθρια πράξη τῆς προδοσίας καί τῆς κατακρίσεως.
Εἶναι μία διαχρονική ἀπάντηση στήν ἀνθρώπινη ὑποκρισία. Μία ἀπάντηση διαχρονική στήν ὑποκρισία μέ τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος προσπαθεῖ νά καλύπτει τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες του. Καί ὁ Χριστός τή δίδει μέ αὐτό τόν ἀπόλυτο καί κατηγορηματικό τρόπο, γιατί γνωρίζει πόσο ὕπουλη καί ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ὑποκρισία, πού συχνά πείθει καί τόν ἴδιο τόν ὑποκριτή ὅτι ἔχει δίκαιο καί ὅτι αὐτό πού λέει εἶναι ἀλήθεια καί ἔτσι τόν ὁδηγεῖ στήν καταστροφή.
Ὁ Ἰούδας παριστάνει τόν εὐσεβῆ, καλύπτοντας μέ τόν μανδύα τῆς ὑποκρισίας τό πάθος του. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ γραμματεῖς καί οἱ φαρισαῖοι πού ἐξανίστανται κατά τοῦ Χριστοῦ, πού διαμαρτύρονται γιατί κάνει θαύματα, γιατί θεραπεύει ἀνθρώπους «τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου», καί νομίζουν ὅτι ὑπερασπίζονται τόν Θεό καί τόν νόμο του καταφερόμενοι κατά τοῦ Κυρίου. Στήν πραγματικότητα ὅμως εἶναι ὑποκριτές, γιατί καλύπτουν μέ τόν μανδύα τῆς δῆθεν εὐσεβείας, τά πάθη τῆς φιλοδοξίας καί τῆς κακίας τους. Καί ἡ ὑποκρισία τους αὐτή δέν παρασύρει μόνο τούς ἴδιους, ἀλλά παρασύρει καί τούς ἁπλούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι τούς ἀκολουθοῦν· καί σήμερα, ὑποδεχόμενοι τόν Χριστό ὡς Μεσσία καί βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, στρώνουν τά ἱμάτιά τους γιά νά περάσει καί τόν ἐπευφημοῦν ζητωκραυγάζοντας, σέ λίγες ὅμως μόνο ἡμέρες δέν θά διστάσουν νά φωνάξουν τό «ἄρον, ἄρον σταύρωσον αὐτόν» καί νά συστήσουν στόν Πιλάτο νά ἐλευθερώσει τόν Βαραββᾶ καί νά σταυρώσει τόν Χριστό.
Ὁ Χριστός γνωρίζει καλά πόσο ὕπουλη καί ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ὑποκρισία, γι᾽ αὐτό καί πορευόμενος πρός τό Πάθος του θά τήν στηλιτεύσει ἐπανειλημμένα, ὅπως θά ἀκούσουμε τίς ἑπόμενες ἡμέρες, ἀπευθυνόμενος πρός τούς ὑποκριτές γραμματεῖς καί φαρισαίους καί περιγράφοντας τήν ὑποκρισία τους μέ τά πιό μελανά χρώματα, προκειμένου νά τούς παρακινήσει νά κατανοήσουν τήν ἀπάτη της, ἀλλά καί γιά νά δείξει καί σέ μᾶς πόσο ἐπικίνδυνο εἶναι νά ἐμπλακοῦμε στήν παγίδα της. Γιατί ἡ ὑποκρισία εἶναι ἡ χειρότερη παγίδα τοῦ διαβόλου, στήν ὁποία ὅποιος πέφτει δέν μπορεῖ νά φθάσει στή μετάνοια.
Ἡ ὑποκρισία τόν κάνει νά νομίζει ὅτι εἶναι εὐσεβής καί ὅτι ἐνεργεῖ τό ἀγαθό, στήν πραγματικότητα ὅμως τόν ρίχνει στήν παγίδα βαρυτέρων ἁμαρτημάτων, ὅπως εἶναι ἡ κρίση καί ἡ κατάκριση τῶν ἄλλων, καί δέν τόν ἀφήνει νά δεῖ τίς δικές του ἀδυναμίες.
Ἐάν ρίξουμε τό βλέμμα μας γύρω μας καί ἐάν ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας μέ εἰλικρίνεια, θά διαπιστώσουμε πόση ὑποκρισία ὑπάρχει καί σήμερα στόν κόσμο, ἀλλά καί πόσο εὔκολα πέφτουμε καί ἐμεῖς στήν παγίδα της. Γιατί ὑπάρχουν καί σήμερα ὑποκριτές πού σάν τόν Ἰούδα καί σάν τούς γραμματεῖς καί τούς φαρισαίους κατακρίνουν τήν Ἐκκλησία καί τούς κληρικούς γιά τίς ἐπιλογές καί τή δράση της, προσποιούμενοι τούς εὐσεβεῖς καί ὑποκρινόμενοι τούς ὑπερασπιστές τῶν πτωχῶν καί τῶν ἀδυνάτων, στήν πραγματικότητα ὅμως καλύπτουν μέ τόν τρόπο αὐτό τά δικά τους πάθη καί τά δικά τους συμπλέγματα.
Καί δέν εἶναι μόνο οἱ ἄλλοι, ἀλλά εἴμαστε καί ἐμεῖς πολλές φορές πού κάνουμε τό ἴδιο καί ἔτσι χάνουμε τήν εὐκαιρία νά δοῦμε τά δικά μας σφάλματα καί τά δικά μας λάθη καί πάθη καί νά μετανοήσουμε γι᾽ αὐτά.
Γι᾽ αὐτό, ἀκούοντας σήμερα τήν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου μας πρός τόν Ἰούδα, ἄς συνειδητοποιήσουμε τόν κίνδυνο τῆς ὑποκρισίας καί ἄς τόν ἀποφύγουμε μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοια καί ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί μέ τόν ἀγώνα μας νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἀδυναμίες μας καί νά ἀποφύγουμε τήν παγίδα τῆς ὑποκρισίας, ὥστε νά μπορέσουμε νά γλιτώσουμε τίς συνέπειές της καί νά ζήσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μέσα στίς ψυχές μας. Ἄν δέν συναναστηθοῦμε μέ τόν Χριστό καί δέν ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά πάθη μας, ἀπό τίς ἀδυναμίες καί ἀπό τήν ὑποκρισία μας ὅ,τι κάνουμε πάει χαμένο, διότι δέν ἔχει αὐτή τή γνησιότητα πού ἔχει τό ἐνδιαφέρον, ὅταν τό δείχνει κανείς, γιά τούς πτωχούς, γιά τόν κόσμο, γιά τή χώρα μας, γιά τό ποῦ πάει αὐτή ἡ χώρα· καί ὅταν ὑπάρχει αὐτός ὁ μανδύας τῆς ὑποκρισίας, ὅλα τά δικαιολογοῦμε. Ἄν θέλουμε νά ζήσουμε καί ἐμεῖς πραγματικά συναναστημένοι τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἄς προσπαθήσουμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά πάθη μας καί ἰδιαιτέρως ἀπό τήν ἀδυναμία τῆς ὑποκρισίας. Ἀμήν
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ