Την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγo στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Στενημάχου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμί ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων».
Μέ τή γνωστή σέ ὅλους μας παραβολή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς εἰσάγει σήμερα στό Τριώδιο, στήν περίοδο πού ἀποτελεῖ τό προκαταρκτικό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Ἡ ἐπιλογή αὐτή τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος δέν εἶναι τυχαία, γιατί μᾶς διδάσκει τήν πρώτη καί θεμελιώδη ἀρετή, τήν ὁποία πρέπει νά θέσουμε ὅλοι ὡς βάση τῆς πνευματικῆς μας προετοιμασίας καί τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνος. Ποιά εἶναι αὐτή; Εἶναι ἡ ταπείνωση, ἡ ὁποία ἀναδεικνύεται μέσα ἀπό τή στάση καί τή συμπεριφορά τοῦ τελώνου ἀλλά καί ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τούς λόγους τοῦ Χριστοῦ, μέ τούς ὁποίους ὁλοκληρώνεται ἡ παραβολή, ὅτι δηλαδή ὅσοι ὑπερηφανεύονται ταπεινώνονται καί ὅσοι ταπεινώνονται ὑψώνονται ἀπό τόν Θεό.
Γιατί ὅμως ἡ ταπείνωση ἀποτελεῖ τή βάση καί τό θεμέλιο τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς; Θά τό κατανοήσουμε, ἐάν σκεφθοῦμε ὅτι ἡ πνευματική ζωή εἶναι ἕνας ἀγώνας γιά νά ζήσουμε ὄχι ὅπως νομίζουμε ἤ ὅπως θέλουμε ἐμεῖς, ἀλλά ὅπως θέλει ὁ Χριστός, ὥστε νά ἑνωθοῦμε μαζί του καί ἡ ζωή νά εἶναι ἐν Χριστῷ ζωή. Γιά νά τό ἐπιτύχουμε ὅμως αὐτό, θά πρέπει νά ἀλλάξουμε στή ζωή μας καί στόν ἑαυτό ὅλα ἐκεῖνα πού ἀποκλίνουν ἤ καί συγκρούονται μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Θά πρέπει νά βγάλουμε ἀπό μέσα μας ἐκεῖνα τά ὁποῖα μᾶς ἐμποδίζουν νά βαδίσουμε τόν δρόμο τῶν ἐντολῶν του, καθώς δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος νά τηρεῖ μέ ἀκρίβεια τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, χωρίς νά παρεκκλίνει καί χωρίς νά σφάλλει, γιατί ἡ πτώση καί ἡ ἁμαρτία ἐνυπάρχουν στή φύση τοῦ ἀνθρώπου μετά τήν πτώση, καί ἀκόμη καί μία ἡμέρα, λέει ὁ Χριστός, νά εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί πάλι θά ἁμαρτήσει.
Πῶς ὅμως μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κατανοήσει ὅτι ἁμάρτησε, ὅτι ἔχει ἀδυναμίες καί ἐλαττώματα, ὅτι παρεκκλίνει ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐάν τά μάτια του εἶναι τυφλωμένα ἀπό τόν ἐγωισμό καί δέν μπορεῖ νά διακρίνει τά σφάλματα καί τίς πτώσεις του, ὥστε νά τά διορθώσει καί νά ἀλλάξει τή ζωή του; Ἀντίθετα, ὁ ταπεινός ἄνθρωπος εἶναι πάντοτε ἕτοιμος νά ἀναγνωρίσει τό λάθος του, νά παραδεχθεῖ τήν ἀδυναμία του, νά ζητήσει συγγνώμη ἀπό τόν Θεό καί νά ἀλλάξει τή στάση τῆς ζωῆς του, ἀντικαθιστώντας τό κακό μέ τό καλό.
Νά γιατί ἡ ταπείνωση εἶναι τό θεμέλιο καί ἡ βάση τῆς πνευματικῆς ζωῆς! Γιατί χωρίς αὐτή δέν μπορεῖ κανείς νά βελτιωθεῖ καί νά προοδεύσει. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός ἐπαινεῖ τήν ταπείνωση τοῦ τελώνου, σέ ἀντίθεση μέ τήν ὑπερηφάνεια τοῦ Φαρισαίου. Γιατί ὁ τελώνης, ὁ ὁποῖος συναισθάνεται τήν ἁμαρτωλότητά του, μπορεῖ νά ἀλλάξει ζωή, μπορεῖ νά τήν θέσει σέ νέα βάση, ὅπως εἴδαμε πρίν ἀπό τρεῖς Κυριακές νά συμβαίνει μέ τόν ἀρχιτελώνη Ζακχαῖο.
Ὁ Φαρισαῖος ὅμως δέν ἔχει περιθώρια νά ἀλλάξει τή ζωή του, γιατί δέν τήν βρίσκει μόνο καλή καί σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καλύτερη καί ἀπό αὐτή τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Ἑπομένως ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ στερεῖ τή δυνατότητα τῆς μετανοίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό δεύτερο σκαλοπάτι γιά διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τήν πρόοδο στήν πνευματική ζωή.
Ἐπειδή ὅμως ἡ ὑπερηφάνεια κρύβεται πολλές φορές καί δέν μποροῦμε νά τήν ἀνιχνεύσουμε, ὥστε νά τήν ἀντιμετωπίσουμε, γι᾽ αὐτό καί στή σημερινή εὐαγγελική παραβολή ὁ Χριστός μᾶς δείχνει ἕνα σύμπτωμα τῆς ὑπερηφανείας, τό ὁποῖο μᾶς βοηθᾶ νά τήν ἐντοπίζουμε. Καί αὐτό δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ κρίση τῶν ἀδελφῶν μας καί ἡ σύγκρισή τους μαζί μας.
«Ὁ Θεός εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμί ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων», λέγει ὁ Φαρισαῖος. Σέ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, γιατί δέν εἶμαι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι.
Πόσο περίεργα φέρεται ὁ Φαρισαῖος! Τά δικά του σφάλματα δέν μπορεῖ νά τά δεῖ, γιατί εἶναι τυφλωμένος ἀπό τόν ἐγωισμό του. Ὅταν πρόκειται ὅμως νά δεῖ αὐτά τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, βλέπει ἐξαιρετικά καί διακρίνει τά πάντα.
«Δέν εἶμαι σάν τούς ἄλλους ἀνθρώπους».
Ἀφοῦ δέν βλέπει τά δικά του λάθη ὁ Φαρισαῖος, πῶς μπορεῖ νά συγκρίνει τόν ἑαυτό του μέ τούς ἄλλους; Ἀλλά καί ποιός τόν ὅρισε κριτή τῶν ἀνθρώπων καί σφετεριστή τοῦ δικαιώματος τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ὁ μόνος κριτής τῶν ἀνθρώπων; Καί ὅμως τό κάνει, γιά νά γίνει ἐμφανής ἡ ὑπερηφάνειά του καί νά διδάξει καί σέ ἐμᾶς ὁ Χριστός πῶς μποροῦμε νά διακρίνουμε τήν ὑπερηφάνεια καί νά μήν πέφτουμε στόν πειρασμό τοῦ Φαρισαίου, ὁ ὁποῖος ἀντί νά δικαιωθεῖ γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, κατακρίθηκε γιά τήν ὑπερηφάνειά του.
Ἄς προσέχουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς καί ἄς προσπαθοῦμε νά νικήσουμε τήν ὑπερηφάνεια ἀποφεύγοντας τήν κρίση τῶν ἀδελφῶν μας, ἔτσι ὥστε καί νά μήν ἀστοχήσουμε στήν ταπείνωση καί τή μετάνοια, πού θά μᾶς βοηθήσουν νά προοδεύσουμε στήν πνευματική μας ζωή, ἀλλά καί νά ἀποφύγουμε τή δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν».
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ