Την Κυριακή της Ορθοδοξίας το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, όπου αυτήν την ημέρα κηρύχθηκε η Επανάσταση στη Μακεδονία το έτος 1822.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την καθιερωμένη τελετή για την αναστήλωση των ιερών Εικόνων και αμέσως μετά τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των θυμάτων της πρόσφατης σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών.
Στην ομιλια του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Καί λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀκολούθει μοι».
Στήν ἀρχή τῆς δημόσιας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μᾶς μετέφερε τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Μόλις εἶχε καλέσει ὁ Χριστός τούς πρώτους μαθητές του, τόν Ἀνδρέα καί τόν Πέτρο, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη. Ἀλλά δέν ἀρκέσθηκε μόνο σέ αὐτούς. Συνέχισε νά ἀναζητᾶ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θά ἀκολουθήσουν.
Ὁ Χριστός γνωρίζει ποιούς ἀναζητᾶ, σέ ποιούς θά μποροῦσε νά ἐμπιστευθεῖ τό εὐαγγέλιό του καί νά τούς καταστήσει ἀποστόλους του. Καί σήμερα τόν ἀκοῦμε νά καλεῖ τόν Φίλιππο, ἕναν συμπολίτη τοῦ Ἀνδρέα καί τοῦ Πέτρου, ἀπό τή Βησθαϊδά τῆς Γαλιλαίας.
Τόν συναντᾶ καί τόν καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσει. Χωρίς προλόγους, χωρίς εἰσαγωγές, χωρίς ὑποσχέσεις. «Καί λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀκολούθει μοι».
Δύο λέξεις μόνο τοῦ Χριστοῦ ἀρκοῦν. Καί δέν ἀρκοῦν μόνο γιά νά ἀκολουθήσει ὁ Φίλιππος τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος τόν κάλεσε κοντά του, ἀλλά καί γιά νά γίνει ἀπόστολός του. Γιατί ὁ Φίλιππος δέν ἀκολουθεῖ ἁπλῶς τόν Χριστό, ἀλλά σπεύδει ἀμέσως γιά νά μεταφέρει τήν πρόσκλησή του καί στόν φίλο του, τόν Ναθαναήλ, γιά νά τοῦ μεταδώσει τό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι βρῆκαν τόν Μεσσία.
Εἶναι τόσο βέβαιος γιά τήν εἴδηση πού μεταφέρει ὁ Φίλιππος, εἶναι τόσο πεπεισμένος ὅτι αὐτός τόν ὁποῖο μόλις συνάντησε καί τόν κάλεσε νά τόν ἀκολουθήσει εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου, ὥστε δέν ὑποχωρεῖ στίς ἀμφιβολίες τοῦ Ναθαναήλ. Ἐπιμένει νά τοῦ γνωρίσει τόν Χριστό, γιατί εἶναι βέβαιος ὅτι ἡ γνωριμία τους θά τόν πείσει. Γι᾽ αὐτό καί δέν ἐπιχειρηματολογεῖ, δέν προσπαθεῖ νά τόν μεταπείσει μέ λόγια, μέ ἐπιχειρήματα, μέ ἀνθρώπινες ἀποδείξεις. Ἕνα μόνο τοῦ λέγει: «Ἔρχου καί ἴδε». Ἔλα καί δές, καί τότε θά κρίνεις μόνος σου τήν ἀλήθεια τῶν λεγομένων μου, τότε θά καταλάβεις ὅτι αὐτός εἶναι ὄντως ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.
Ἡ σημερινή πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ πρός τόν Φίλιππο δέν εἶναι ὅμως ἡ μόνη πρόσκληση τήν ὁποία ἀπευθύνει ὁ Κύριος. Τήν ἴδια πρόσκληση ἀπευθύνει καί σέ ὅλους ἐμᾶς πού ἤλθαμε σήμερα στόν ναό, πού ἤλθαμε στή θεία Λειτουργία. Ὁ Χριστός εἶναι παρών καί ἀπευθύνεται πρός τόν καθένα μας, καλώντας μας νά τόν ἀκολουθήσουμε. Γιατί δέν ἀρκεῖ νά ἐρχόμαστε στόν ναό, νά ἐρχόμαστε στή θεία Λειτουργία ὡς ἐπισκέπτες ἤ ἀπό συνήθεια. Δέν ἀρκεῖ νά συναντοῦμε τόν Χριστό καί στή συνέχεια, ὅταν τελειώσει ἡ θεία Λειτουργία, ὅταν θά ἐπιστρέψουμε στό σπίτι μας, νά τόν ξεχνοῦμε, νά μήν θυμόμαστε ὅτι τόν εἴχαμε συναντήσει, καί ὁ καθένας μας νά βαδίζει τόν δικό του δρόμο.
Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε, καί αὐτό σημαίνει νά ζοῦμε ὅπως ζεῖ Ἐκεῖνος, νά ζοῦμε μέσα στήν παρουσία του, νά τόν αἰσθανόμαστε δίπλα μας, νά κάνουμε ὅ,τι εἶναι σύμφωνο μέ τό θέλημά του, νά νιώθουμε τή χαρά καί τήν ἱκανοποίηση πού προσφέρει ἡ συμπόρευσή μας μαζί του.
Ὁ Χριστός δέν εἶναι μία ἰδέα, δέν εἶναι μία θεωρία, εἶναι Θεός ζῶν, εἶναι ὁ Σωτήρας μας, τόν ὁποῖο μποροῦμε καί πρέπει νά ἀκολουθήσουμε. Δέν ἀρκεῖ νά τόν πιστεύσουμε μέ τόν νοῦ μας, ἀλλά χρειάζεται νά τόν πιστεύσουμε μέ τήν ψυχή μας καί μέ τή ζωή μας, μέσα ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν ἁγίων μας, πού ἀγωνίσθηκαν γιά νά ἀποδείξουν ὅτι ὁ Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησή του μᾶς προσφέρει τήν ἐμπειρία νά τόν ἀκολουθήσουμε, νά ζήσουμε τήν ἐμπειρία τήν ὁποία πρότεινε ὁ Φίλιππος στόν Ναθαναήλ: «ἔρχου καί ἴδε». Γιατί ἡ ὀρθή πίστη εἶναι ἐμπειρία, εἶναι βίωμα, εἶναι προϋπόθεση τῆς Ὀρθοδοξίας, τόν θρίαμβο τῆς ὁποίας πανηγυρίζουμε σήμερα, πρώτη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Γιατί ἡ πίστη εἶναι αὐτή πού στό τέλος νικᾶ. «Αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν», γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.
Μέ αὐτή τήν πίστη νίκησαν οἱ ἅγιοι σέ κάθε ἐποχή, ὅπως μᾶς ὑπενθύμισε στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος. Μέ αὐτή τήν πίστη νίκησαν καί ὅσοι ἀγωνίσθηκαν ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων. Μπορεῖ νά διώχθηκαν, νά φυλακίσθηκαν, νά ἐξορίσθηκαν, νά μαρτύρησαν, ὅμως στό τέλος νίκησαν, γιατί ἡ νίκη τῆς ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι καί δική τους πίστη.
Μέ αὐτή τήν πίστη νίκησαν καί οἱ πρόγονοί μας, πού σάν σήμερα ἐπαναστάτησαν γιά νά ἀποτινάξουν τόν τουρκικό ζυγό. Μπορεῖ νά θυσιάσθηκαν, νά μαρτύρησαν, νά ἔπεσαν μέ τά παιδιά τους στά νερά τῆς Ἀράπιτσας γιά νά μήν ὑποκύψουν καί ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους, νά ὑπέστησαν βασανιστήρια καί μαρτύρια, νά ἔζησαν ἕνα ὁλοκαύτωμα, ὅμως τελικά ἡ θυσία τους ἀποτέλεσε τήν ἀπαρχή τῆς ἐλευθερίας τοῦ τόπου μας.
Τιμώντας τους σήμερα, ἄς μιμηθοῦμε τήν πίστη τῶν ἁγίων ἀλλά καί τῶν προγόνων μας, καί ἡ πίστη μας στόν Χριστό θά μᾶς βοηθήσει νά ἀνταπεξέλθουμε στίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς καί νά τίς ὑπερβοῦμε μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ