Το Σάββατο 3 Ιουνίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο στον εσπερινό της εορτης της Πεντηκοστής στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στη διάρκεια του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου Στυλιανού και του έδωσε το όνομα Γαβριήλ.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑ
«Τάδε λέγει Κύριος· Λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν, καί ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν … καί ρανῶ ἐφ᾽ ὑμᾶς ὕδωρ καθαρόν, καί καθαριῶ ὑμᾶς, καί δώσω ὑμῖν καρδίαν καινήν, καί πνεῦμα καινόν δώσω ὑμῖν».
Αὐτοί οἱ προφητικοί λόγοι, ἤ μᾶλλον οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου διά τοῦ προφήτου του Ἰεζεκιήλ πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στά ἀναγνώσματα τοῦ ἑσπερινοῦ βρίσκουν, ἀδελφοί μου, ἀκριβῶς τήν ἐκπλήρωσή τους στό μεγάλο γεγονός πού ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας αὔριο, στό γεγονός τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύματος στούς ἁγίους μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Κυρίου καί δι᾽ αὐτῶν σέ ὅλο τόν κόσμο.
Ἡ κάθοδο τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν σέ κάθε ἕνα ἀπό τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἐπισφραγίζει τήν ἐπιλογή τους ἀπό τόν Χριστό γιά νά γίνουν οἱ ἀπόστολοί του, αὐτοί πού θά κήρυτταν τό Εὐαγγέλιό του ἐν πάσῃ τῇ γῇ. Ἐπισφραγίζει τήν ἐκλογή τοῦ Χριστοῦ καί δίδει στούς μαθητές τή δύναμη νά πραγματώσουν τήν ἀποστολή γιά τήν ὁποία τούς ἐξέλεξε ὁ Ἰησοῦς. «Οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ᾽ ἐγώ ἐξελεξάμην ὑμᾶς … ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καί καρπόν φέρητε», εἶχε πεῖ ὁ Χριστός στούς μαθητές του λίγο πρίν ἀπό τό πάθος του. Ἐκεῖνος τούς εἶχε ἐκλέξει καί τούς ἔχει ξεχωρίσει ἀπό τόν κόσμο γιά νά πορευθοῦν στόν κόσμο καί νά φέρουν καρπό, ἡ ἐπιφοίτηση ὅμως τοῦ ἁγίου Πνεύματος θά τούς καταστοῦσε ἱκανούς νά φέρουν εἰς πέρας αὐτή τήν ἀποστολή τους. Ἦταν αὐτή πού τούς μεταποίησε ἀπό ἁπλούς καί ταπεινούς ἁλιεῖς, ὅπως ἦταν οἱ περισσότεροι, ἀπό συνηθισμένους καί καθημερινούς ἀνθρώπους, σέ ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ, σέ εὔγλωττους κήρυκες τοῦ θείου λόγου, σέ δοχεῖα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ἦταν αὐτή πού κάθαρε τήν ψυχή τους καί κατέκαυσε ὅλες τίς μικρότητες καί τίς ἀδυναμίες τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως καί μετέτρεψε τόν νοῦ τους σέ «νοῦν Χριστοῦ».
«Τάδε λέγει Κύριος· Λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν, καί ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν … καί καθαριῶ ὑμᾶς, καί δώσω ὑμῖν καρδίαν καινήν, καί πνεῦμα καινόν δώσω ὑμῖν».
Ὁ λόγος ὅμως αὐτός τοῦ Κυρίου δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς μαθητές καί ἀποστόλους του, ἰσχύει καί γιά κάθε πιστό καί ἀφοσιωμένο μαθητή του, ἰσχύει καί γιά σένα, π. Γαβριήλ, πού πρίν ἀπό λίγο ἐνδύθηκες τό μοναχικό ράσο καί ἔλαβες τό ἀρχαγγελικό ὄνομα Γαβριήλ.
Ἰσχύει καί γιά σένα ὁ προφητικός λόγος, γιατί ὁ Θεός ἦταν αὐτός πού σέ «ἔλαβε» ἐκ τῶν ἐθνῶν, πού σέ πῆρε ἀπό τόν κόσμο καί ὁδήγησε τά βήματά σου στήν ἱερά αὐτή μάνδρα, ὑπό τή σκέπη τῆς Παναγίας μας. Ἦταν αὐτός πού σέ «ἄθροισε» στήν ἱερή αὐτή Ἀδελφότητα, καί σοῦ χάρισε «καρδίαν καινήν καί πνεῦμα καινόν», διότι μόνο ἔτσι μπορεῖ νά ἀφιερωθεῖ ὁ ἄνθρωπος στόν Θεό, διότι μόνο ἔτσι μπορεῖ νά ἀφήσει πίσω του τόν κόσμο καί νά βαδίσει τήν ὁδό τῆς μοναχικῆς πολιτείας, τῆς ἀπολύτου δηλαδή καί ἀποκλειστικῆς ἀφοσιώσεως στόν Θεό.
Καί αὐτή τήν «καινήν καρδίαν καί τό καινόν πνεῦμα», τήν καινούργια καρδιά καί τό καινούργιο πνεῦμα, ἐκφράζει καί τό καινόν ὄνομα, τό νέο ὄνομα, πού ἔλαβες μέ τή μοναχική σου κουρά.
Σοῦ ἔδωσα αὐτό τό ὄνομα θέλοντας νά τιμήσω τόν πρῶτο Γέροντα πού γνώρισα στό Ἅγιο Ὄρος, τόν Γέροντα Γαβριήλ, πού ζοῦσε στά Καρούλια μόνος μόνῳ Θεῷ. Ἤθελα νά τιμήσω αὐτόν τόν μεγάλο ἀσκητή, τόν μεγάλο νηστευτή, τόν μεγάλο βιαστή τοῦ Θεοῦ, πού ἀξιώθηκε νά δεῖ θεϊκές ὀπτασίες καί νά κοιμηθεῖ μέσα στήν ἀγάπη τῆς Ἀδελφότητος τῶν Δανιηλαίων, στά Κατουνάκια, οἱ ὁποῖοι διδάχθηκαν πολλά ἀπό τήν ἀσκητικότητα τοῦ Γέροντα Γαβριήλ, ἀπό τή νοερά προσευχή του καί ἀπό τά τέλη πού τοῦ χάρισε ὁ Θεός.
Ἦταν δύσκολη, ἄν ἦταν πιό εὔκολη, ἴσως εἶχα μείνει καί ἐγώ. Ἦταν πολύ δύσκολη ἡ ζωή του, γι᾽ αὐτό κανείς δέν μπόρεσε νά μείνει κοντά του. Κάποτε πῆγε κάποιος νεαρός φοιτητής τῆς Θεολογικῆς νά μείνει κοντά του καί περνοῦσαν οἱ ἑβδομάδες καί δέν ἔτρωγαν ποτέ λάδι. Καί ρώτησε ὁ νεαρός «πότε θά φᾶμε, Γέροντα λάδι;» «Οὔτε τό Πάσχα», ἀπάντησε ἐκεῖνος. Αὐτός ἦταν ὁ Γέρων Γαβριήλ.
Αὐτόν τόν μεγάλο σύγχρονο ἀσκητή, πού δέν ἔφερε μόνο ἀρχαγγελικό ὄνομα, ἀλλά ἔζησε στήν ἐπίγεια ζωή του ὡς ἔνσαρκος ἄγγελος, ἔζησε ὄντως ἀγγελικά, ἤθελα καί σύ, παίρνοντας αὐτό τό ἀρχαγγελικό ὄνομα, νά τόν ἔχεις ὡς πρότυπο τῆς μοναχικῆς σου ζωῆς καί πολιτείας. Δέν λέω νά φθάσεις σ᾽ αὐτά τά μέτρα, ἀλλά νά τόν ἔχεις ὡς πρότυπο.
Καί ὅπως ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ εἶναι ὁ ἀρχάγγελος πού μεταφέρει τά καλά μηνύματα στούς ἀνθρώπους, εὔχομαι καί σύ νά μεταφέρεις μέ τή ζωή σου μόνο καλά μηνύματα καί στήν ἀδελφότητά σου καί στούς ἀνθρώπους. Καί εὔχομαι ἀκόμη πατρικά νά σοῦ χαρίσει ὁ Θεός νά ζεῖς καί νά ἀπολαύσεις στή νέα ζωή ὅ,τι σοῦ στέρησε ἡ προτέρα ζωή σου στόν κόσμο, ἀλλά κυρίως νά ἀξιωθεῖς μέ τόν προσωπικό σου ἀγώνα, μέ τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή σου, μέ τήν προσευχή καί τήν ἄσκηση, νά ζήσεις οὐράνιες εὐλογίες μέσα στήν Ἀδελφότητά σου. Ἔξω ἀπό τήν Ἀδελφότητά σου δέν θά σοῦ χαρίσει τίποτε, νά τό ξέρεις. Μέσα στήν Ἀδελφότητά σου, ὅταν ἀγωνίζεσαι μέ ταπείνωση καί ὑπακοή, θά λάβεις ὅλες τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, καί νά ἀξιωθεῖς διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ὑπό τή σκέπη τῆς ὁποίας ἀφιερώνεις ἀπό σήμερα τή ζωή σου στόν Θεό καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, καί τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Μπορεῖ, π. Γαβριήλ, νά μήν ἔχεις κοντά σου τή σαρκική σου οἰκογένεια, ἀλλά ἔχεις καί πατέρα καί Γέροντα καί τόσους ἀδελφούς ἐντός τῆς Ἀδελφότητος, ἀλλά καί τόσα ἄλλα πνευματικά ἀδέλφια πού βρίσκονται κοντά στήν Ἱερά αὐτή Ἀδελφότητα καί τή Μονή μας, καί χαίρονται μαζί σου σήμερα, χαίρονται μέ τίς εὐλογίες πού σοῦ χαρίζει ὁ Θεός.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ