Την Τετάρτη 16 Μαΐου το βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Ιερά Αγρυπνία και κήρυξε τον θείο λόγο επί τη εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρος στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες … ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
Μέ αὐτή τήν προτροπή πρός τούς μαθητές του κλείνει ὁ κύκλος τῆς ἐπιγείου παρουσίας τοῦ Κυρίου μας. Καί αὐτή ἀποτελεῖ τήν τελευταία του ἐντολή, τήν τελευταία του παρακαταθήκη, τήν τελευταία του ἐπιθυμία, πρίν νά ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς καί νά ἐπιστρέψει στόν Θεό Πατέρα.
«Τό ἔργο ἐτελείωσα ὅ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω», εἶχε πεῖ ὁ Χριστός στήν ἀρχιερατική του προσευχή πρός τόν Θεό.
Τό ἔργο του ἦταν νά ἀποκαλύψει τόν Θεό στούς ἀνθρώπους καί νά τούς κάνει γνωστό τό θέλημά του· ἦταν νά καταλύσει τόν μεσότοιχο τῆς ἔχθρας μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί νά ἑνώσει τά διεστῶτα. Καί ὅλα αὐτά τά εἶχε κάνει ὁ Χριστός, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐπιστρέψει στούς οὐρανούς ἀφήνοντας τούς μαθητές του νά συνεχίσουν τό ἔργο του μέ τή στήριξη καί τή χάρη τοῦ Παρακλήτου, τοῦ Παναγίου Πνεύματος, πού ἐπρόκειτο νά κατέλθει σέ λίγες ἡμέρες.
Τόν γνώρισαν οἱ μαθητές του, τόν ἄκουσαν, τόν ἔζησαν νά κηρύττει, νά θαυματουργεῖ, νά κινεῖται ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους γιά τρία ὁλόκληρα χρόνια. Ἤξεραν ποιός ἦταν καί μέσω αὐτοῦ εἶχαν γνωρίσει καί τόν Θεό-Πατέρα του. Καί τώρα καλοῦνται νά γίνουν καί μάρτυρές του. Νά γίνουν αὐτοί πού θά διαδώσουν ὅσα ἄκουσαν καί εἶδαν ἀπό τόν Χριστό στά πέρατα τοῦ κόσμου.
«Καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες … ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
Γιατί ὅμως ὁ Χριστός ἀναθέτει στούς μαθητές του καί δι᾽ αὐτῶν καί σέ ὅλους ὅσοι ἀνά τούς αἰῶνες θά πιστεύσουν σέ αὐτόν αὐτή τήν ἀποστολή; Δέν θά μποροῦσε νά τό κάνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός;
Τήν ἀναθέτει, ἀδελφοί μου, γιά δύο λόγους.
Ὁ πρῶτος εἶναι γιατί μέ αὐτό τόν τρόπο ἐπεκτείνεται τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ ἀνά τούς αἰῶνες, ἐφόσον διά τῶν μαθητῶν του γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι κάθε ἐποχῆς τόν Χριστό καί τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεώς του, τό ὁποῖο καί ἀποδεικνύει τή θεία του φύση καί ἀποτελεῖ τήν ἐγγύηση καί τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως καί, κατά συνέπεια, τῆς ἀπολυτρώσεώς μας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τῆς θεώσεώς μας.
Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι ὅτι αὐτό πού ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό τούς μαθητές του, τό νά εἶναι δηλαδή μάρτυρές του ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀποτελεῖ μία ὑπενθύμιση καί μία προτροπή γιά τή δική τους ζωή καί πορεία.
Τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μία διδασκαλία, δέν εἶναι μία θεωρία πού πρέπει νά μεταδώσουν οἱ μαθητές του στούς ἄλλους ἀνθρώπους, ἀλλά εἶναι κάτι πού πρέπει νά τό δείξουν μέ τή ζωή τους. Ἡ ζωή τους πρέπει νά εἶναι τέτοια, ὥστε νά ἀποτελεῖ μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά εἶναι τέτοια, ὥστε, ὅταν τούς βλέπουν οἱ ἄνθρωποι, νά βλέπουν μέσα ἀπό αὐτούς τόν Χριστό. Νά συμβαίνει, δηλαδή, κατ᾽ ἀναλογία αὐτό πού ἔλεγε ὁ Χριστός γιά τόν ἑαυτό του καί τόν Πατέρα του. «Ὁ ἑωρακώς ἐμέ, ἑώρακε καί τόν Πατέρα μου». Ὅποιος μέ εἶδε, εἶδε καί τόν Πατέρα μου.
Βεβαίως, ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά ταυτισθοῦμε μέ τόν Χριστό, ὅπως ταυτίζεται ὁ ἴδιος μέ τόν Θεό-Πατέρα μέ τόν ὁποῖο εἶναι ὁμοούσιος καί ὁμόθρονος, θά πρέπει ὅμως ἡ ζωή μας νά εἶναι σέ τέτοιο βαθμό ἐναρμονισμένη μέ τό Εὐαγγέλιό του καί μέ τή ζωή του, ὥστε νά δίνει τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σέ ὅσους μᾶς βλέπουν καί ζοῦν γύρω μας.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός δέν περιόρισε τήν προτροπή του πρός τούς μαθητές καί ἀποστόλους του μόνο στό κήρυγμα· γιατί δέν ἀρκεῖ ὁ λόγος, δέν ἀρκεῖ ἡ διδασκαλία, ἄν δέν συνοδεύεται ἀπό τήν πράξη, ἄν δέν συνοδεύεται ἀπό τό παράδειγμα τῆς ζωῆς μας, πού εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς ἀληθείας ὅσων λέγουμε.
Χρειάζεται, ἀδελφοί μου, νά ζοῦμε καί ἐμεῖς αὐτό πού διακηρύσσει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός». Καί ὅταν ζεῖ ὁ Χριστός μέσα μας, ὅταν ἡ ζωή μας ταυτίζεται μέ τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἡ ζωή μας εἶναι πράγματι ἐν Χριστῷ ζωή, τότε θά εἴμαστε μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, εἴτε εἴμαστε κληρικοί, εἴτε εἴμαστε μοναχοί, εἴτε εἴμαστε λαϊκοί, γιατί ἡ ζωή μας θά εἶναι τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἐφαρμοσμένο στήν πράξη, ἡ ζωή μας θά εἶναι μία ὁμολογία ὅτι πιστεύουμε στόν δι᾽ ἡμᾶς σταυρωθέντα, ἀναστάντα καί ἀναληφθέντα Κύριο, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἀρχηγός τῆς πίστεώς μας, εἶναι ὁ λυτρωτής τῶν ψυχῶν μας, εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος μᾶς ἀγάπησε περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον καί στόν ὁποῖο ὀφείλουμε καί ἐμεῖς τήν τελεία ἀγάπη. Αὐτή πού ἐκφράζεται διά τῆς ὑπακοῆς μας στό θέλημά του καί μᾶς καθιστᾶ μάρτυρές του ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
Ἀκούοντας σήμερα γιά μία ἀκόμη φορά τήν τελευταία αὐτή προτροπή καί ἐπιθυμία τοῦ Χριστοῦ, λίγο πρίν τήν εἰς οὐρανούς ἔνδοξο Ἀνάληψή του, ἄς ἐλέγξουμε τόν ἑαυτό μας καί ἄς προσπαθήσουμε νά τήν κάνουμε πράξη στή ζωή μας καί μέ τή ζωή μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ