Η πανήγυρις της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στη Βέροια. (ΦΩΤΟ)

AgVarvara 2021 1

AgVarvara 2021 1

Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερισμάτος του Δήμου Βέροιας.

 

Κατά τη διάρκεια της πανηγύρεως τέθηκαν σε προσκύνηση αποτμήμα ιερών λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας καθώς και η τιμία Κάρα του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου.

 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε: «Δεινά μέν τά πα­ρό­ν­τα κολα­στή­ρια, ὦ δι­κα­­στά, οὐ προκρίνω δέ ὅ­λως τῶν οὐρανίων τά ἐπί­γεια».

Μέ αὐτά τά λόγια πα­ρουσιάζει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος τήν ἑορταζο­μέ­νη σήμερα ἁγία μεγα­λο­μάρτυρα καί ἀθλη­φό­­ρο Βαρβάρα νά ἀπα­ντᾶ στίς προκλήσεις καί στίς ἀπειλές τοῦ δικα­στοῦ.

Ἡ πίστη τῆς νεαρῆς γυ­­­ναίκας στόν Χριστό καί ἡ θαρραλέα ὁμο­λο­­γία της ἦταν αὐτή πού ἐξόργισε τόν κριτή της, ὁ ὁποῖος προσπα­θοῦσε μέ κάθε μέσο νά τήν ἀνα­γκά­σει νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν ἀ­ληθινό Θεό καί νά ἀ­σπασθεῖ τή θρησκεία τῶν εἰδώλων.

Ὅμως ἡ ἁγία δέν πεί­θεται, δέν ὑπο­χωρεῖ. Ὄχι γιατί δέν ἔχει συν­αί­σθηση τοῦ πόνου καί τῆς ὀδύνης, τήν ὁποία ἐπρόκειτο νά δοκιμάσει ὑπομένοντας τά βασα­νι­­στήρια καί τό μαρτύ­ριο. Ὄχι γιατί δέν ἀγα­πᾶ τή ζωή καί προτιμᾶ τόν θάνατο. 

Τά γνω­ρί­ζει ὅλα αὐτά καί τά ὑπο­­­λογίζει. Γνω­ρίζει ὅμως ἐκτός ἀπό αὐ­τά καί τήν ἀξία τῆς πί­­στεως στήν ὁποία ἔχει δώσει τήν ψυχή της. 

Γνωρίζει ὅτι ὁ Χρι­στός, στόν ὁποῖο ἐπέλε­ξε νά πιστεύει, εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή. Εἶ­ναι ἡ ἀλή­θεια, πού δέν ἀνταλλάσσεται μέ κα­­νέ­να ψέμα, καί ἡ ζωή, πού εἶναι ἀνώτερη καί πολυτιμότερη ἀπό ὅ­λους τούς θησαυρούς τοῦ κόσμου.

Γνωρίζει καί πιστεύει ἀκράδαντα ἡ ἁγία Βαρβάρα στά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὁ ὁποῖος διαβε­βαι­ώνει τούς χριστιανούς τῆς Ρώ­μης «ὅτι οὐκ ἄξια τά παθή­ματα τοῦ νῦν και­ροῦ πρός τήν μέλλου­σαν δό­­ξαν ἀποκαλυ­φθῆ­ναι εἰς ἡμᾶς». 

Γι᾽ αὐτό καί ἀπερίφρα­στα ἀπαντᾶ ὅτι «οὐ προ­κρί­νω δέ ὅλως τῶν οὐ­ρα­νίων τά ἐπί­γει­α». Δέν προτιμῶ, δη­λαδή, γιά κανένα λόγο τά ἐπί­γεια ἀπό τά οὐ­ρά­νια.

Ἐπίγεια καί οὐράνια δέν εἶναι μόνο οἱ δύο ἐπιλογές μεταξύ τῶν ὁποίων ἔ­πρεπε νά διαλέξει ἡ ἁ­γία μεγα­λο­μάρτυς Βαρ­βά­ρα. Εἶναι οἱ δύο ἐπι­λογές ἐνώ­πιον τῶν ὁ­ποίων βρι­σκό­μαστε ὅ­λοι οἱ ἄν­θρωποι, βρι­σκό­μαστε καί ἐμεῖς στή ζωή μας· καί βρισκό­μα­στε, θά ἔλε­γα καθημε­ρι­νά. Διότι ὅ,τι κάνουμε στή ζωή μας ἔχει συνέ­χεια καί ἔχει καί συνέ­­πειες. Ἡ ζωή μας εἶναι τό ἄθροισμα τῶν πρά­ξεων καί τῶν ἐπιλογῶν μας. Καί γιά νά εἶναι τό ἄθροισμα θετικό, εἶναι ἀ­νάγκη νά ἔχουμε ἱε­ραρ­χήσει στή ζωή μας τίς ἀξίες τῶν πραγ­μά­των. Εἶναι ἀνά­γκη νά ἔχουμε κατανοήσει πώς τά ὑλικά πράγματα καί τά ἐγκόσμια ἀγαθά μπο­ρεῖ νά εἶναι χρή­σι­μα, ἀλλά δέν εἶναι μό­νι­μα· μπο­ρεῖ νά εἶναι εὐχάριστα, ἀλλά εἶναι προ­σω­ρινά· μπορεῖ ἡ ἀπό­κτησή τους νά εἶναι εὔκολη ὑπόθεση καί ἡ δια­τή­ρη­σή τους ἀνώ­δυ­νη, ἀλλά δέν εἶναι βέβαιο πόση εὐτυχία μπο­ροῦν νά μᾶς ἐξα­σφα­­­λί­­σουν καί ποῦ τε­λι­κά μᾶς ὁδηγοῦν.

Ἡ ἑορταζόμενη σήμε­ρα ἁγία με­γα­λομάρτυς Βαρ­­βάρα, ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, τοῦ ὁποίου τή χαριτόβρυτο καί θαυ­μα­τουργό κάρα ἔχουμε τήν εὐλογία νά προσκυνοῦμε σήμερα, μᾶς προ­τρέ­πουν μέ τόν λόγο καί τό πα­ρά­δειγμά τους νά συνει­δη­τοποιή­σου­με αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀ­ξία καί τή σημασία τῶν οὐρα­νίων πραγ­μά­των καί ἀγα­θῶν. Μᾶς καλοῦν νά πι­στεύσουμε ὅτι τά οὐ­ρά­­νια δέν εἶναι μόνο τά μέλλοντα ἀλλά καί τά μένοντα, γιά τά ὁποῖα ἀξίζει κάθε προσπάθεια, κάθε ἀγώνας καί κάθε θυ­σία. Γιατί τά οὐράνια εἶναι ἡ ψυχή μας καί ἡ σωτηρία της, εἶ­ναι ὁ διαρκής καί μόνιμος θη­­σαυ­ρός μας, τόν ὁ­ποῖο «οὔτε σής οὔτε βρῶ­σις ἀφανίζει» καί τόν ὁποῖο «οὔτε κλέ­πται διορύσ­σουσι οὐδέ κλέ­πτουσι».

Καί αὐτό τόν θησαυρό τόν συγκε­ντρώ­νουμε καθημερινά μέ τίς πρά­ξεις καί τίς ἐπιλογές μας. 

Ὁ Θεός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς τό μαρ­τύριο, ἀλλά περιμένει τήν ὁμολο­γία τῆς πίστεώς μας, σέ και­ρούς κατά τούς ὁ­ποί­ους «ἐψυχράνθη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν».

Ὁ Θεός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά πε­θάνουμε γιά χάρη του, ὅπως ἔκανε ἡ ἁγία Βαρβάρα καί ὁ ἅγιος Ἰγνά­τιος, ἀλλά νά νε­κρώσουμε τόν πα­λαιό ἄνθρωπο καί νά ἐν­δυθοῦμε τόν νέο, «τόν κατά Θεόν κτι­σθέ­ν­τα», πού μᾶς χαρίζει ὁ ἴδιος.

Ὁ Θεός ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά συγκε­ντρώσουμε ἀν­­­­τί χρυσοῦ καί ἀργύ­ρου τόν πλοῦτο τῶν ἀρετῶν. Ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά συσσωρεύσουμε πλοῦ­το ὄχι ἀδικώντας καί ἐκμεταλ­λευ­όμενοι τούς ἀδελφούς μας, ἀλλά προσφέροντάς τους γενναιόδωρα τήν ἀγάπη μας. Ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά αὐξήσουμε αὐ­τόν τόν πλοῦτο μέ τά κα­λά ἔργα μας καί μέ τήν τήρηση τῶν ἐντο­λῶν του. Ζητᾶ ὅμως κυ­ρίως ἀπό ἐμᾶς νά ἀ­ποτελεῖ αὐτός ὁ οὐρά­νι­ος θη­σαυρός πού ἔχει ἑ­το­ι­μά­σει ὁ ἴδιος γιά ὅλους ἐμᾶς τήν πρώτη ἐπι­λο­γή μας, ὅπως ἀ­κρι­βῶς συνέβη καί μέ τήν ἁγία μεγαλο­μάρ­­τυ­ρα Βαρ­βά­ρα καί μέ τόν ἅγιο Ἰγνάτιο ἀλλά καί μέ τόν ἅγιο Ἰω­άν­νη τόν Δαμακηνό, τόν ὁποῖο ἐπί­σης ἑορτάζουμε σήμερα, ὥστε νά κερ­δί­σουμε καί ἐμεῖς τόν οὐρα­νό καί νά ἀ­πο­λαύσουμε τή χαρά τῆς αἰωνίου βασι­λείας μετά πά­ντων τῶν ἁγίων.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ