Την Πέμπτη της Διακαινησίμου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ναούσης επι της εορτή των Αγίων Πέντε Ιερομαρτύρων που μαρτύρησαν στον χώρο του Ιερού Ναού ενώ λειτουργούσαν το έτος 1822.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι· συνεσταυρούμην σοι χθές, αὐτός με συνδόξασον, Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».
Οἱ στίχοι αὐτοί ἀπό τόν ἀναστάσιμο κανόνα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, πού ψάλλουμε ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, δέν ἀποτελοῦν μόνο τήν ἱκεσία τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου ἀλλά καί τοῦ κάθε πιστοῦ, πού ζητᾶ ἀπό τόν ἀναστάντα Κύριο, τόν σωτήρα καί λυτρωτή τῶν ἀνθρώπων, νά τοῦ χαρίσει τή δόξα τῆς οὐρανίου βασιλείας του.
Οἱ στίχοι ὅμως αὐτοί θά μποροῦσαν νά εἶναι καί οἱ λόγοι τῶν πέντε Ναουσαίων ἱερομαρτύρων, τῶν ὁποίων τήν ἱερά μνήμη ἐπιτελοῦμε σήμερα, τρεῖς μόλις ἡμέρες πρίν ἀπό τή μεγάλη θυσία τῶν Ναουσαίων καί τήν ὁλοκληρωτική καταστροφή τῆς ἡρωικῆς μας πόλεως.
Γιατί ὄντως δέν εἶχαν περάσει παρά μόνο λίγες ἡμέρες ἀπό τή Μεγάλη Πέμπτη καί τή Μεγάλη Παρασκευή, κατά τίς ὁποῖες οἱ πέντε ἱερεῖς εἶχαν ζήσει τή Σταύρωση καί τήν ταφή τοῦ Κυρίου μας, καί ἀκόμη λιγότερες ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, κατά τήν ὁποία εἶχαν ἑορτάσει πανηγυρικά τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Καί σάν σήμερα, Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου, σήμανε ἡ ὥρα τῆς δικῆς τους σταυρώσεως, τοῦ δικοῦ τους μαρτυρίου, καί μάλιστα στήν πιό ἱερή ὥρα, τήν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας.
Λίγο πρίν νά προσφέρουν καί πάλι τήν ἀναίμακτη θυσία «εἰς ἀνάμνησιν» τοῦ Χριστοῦ, κατά τήν ἐντολή του, προσφέρουν τή δική τους θυσία, τή θυσία τῆς ζωῆς τους στόν Κύριο, πού ἔγινε θυσία γιά μᾶς, πού ἔγινε θυσία γιά νά ἀπαλλάξει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν κατάρα τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ ὀργή καί ἡ ὁρμή τῶν Τούρκων γιά νά καταστρέψουν τήν πόλη τῆς Ναούσης, πού εἶχε ἐπαναστατήσει πρίν ἀπό μερικές ἑβδομάδες διεκδικώντας τήν ἐλευθερία της, ξέσπασε πρῶτα στόν ναό τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ὅπου λειτουργοῦσαν οἱ πέντε ἱερεῖς. Ἐκεῖ, μέσα στόν ναό τοῦ τροπαιοφόρου μεγαλομάρτυρος, σέ αὐτόν ἐδῶ τόν ναό, βρῆκαν οἱ πέντε ἱερεῖς μαρτυρικό τέλος, γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους, γιά νά μήν προδώσουν τήν ἀγάπη τους στόν Χριστό, γιά νά μήν ἀφήσουν τό βάρβαρο πλῆθος νά βεβηλώσει τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, γιά νά μήν ἀφήσουν ἀπροστάτευτο τό ποίμνιό τους.
Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου καί οἱ πέντε ἱερεῖς ἔζησαν μέ τό μαρτύριό τους τήν προσωπική τους Μεγάλη Πέμπτη. Συσταυρώθηκαν μαζί μέ τόν Χριστό καί τό μαρτυρικό τους αἷμα ἑνώθηκε μέ αὐτό τοῦ Κυρίου τους. Τόν ἀκολούθησαν στή ζωή, σάν τούς μαθητές του, ἀφιερώνοντας τόν ἑαυτό τους στή διακονία του. Τόν ἀκολούθησαν στό μαρτύριο καί τή θυσία, μένοντας «πιστοί ἄχρι θανάτου», χωρίς νά δειλιάσουν, χωρίς νά φοβηθοῦν, γιατί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, πού εἶχαν ἑορτάσει πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, τούς γέμιζε μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ἡ θυσία γιά τόν Χριστό δέν εἶναι χαμένη, ὅτι τό μαρτύριο γιά τήν πίστη του δέν εἶναι θάνατος, ἀλλά ζωή. Γι᾽ αὐτό καί μποροῦσαν μέ πίστη νά ἐπαναλάβουν τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου: «Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι», ἀλλά καί νά τοῦ ζητοῦν: «Αὐτός με συνδόξασον, Σωτήρ, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».
Ἡ θυσία τους γιά τόν Χριστό λογίζεται ὡς θυσία μέ τόν Χριστό, καί γι᾽ αὐτό δέν πεθαίνουν μόνο μαζί του, ἀλλά ἀναστήνονται μαζί του στήν αἰώνιο ζωή πού προσφέρει ὁ ἀναστάς Κύριος σέ ὅσους μένουν πιστοί μέχρι τό τέλος στό ὄνομά του.
Καί ἐάν ἡ ἐπίγεια ζωή τῶν ἑορταζομένων ἁγίων ἱερομαρτύρων κατέληξε στό μαρτύριο, ὅπως ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ στήν ἀτιμωτική τιμωρία τοῦ Σταυροῦ, ἡ αἰώνια ζωή δέν εἶναι μόνο ἀπαλλαγμένη ἀπό τόν πόνο καί τήν ὀδύνη, ἀλλά εἶναι καί γεμάτη μέ δόξα, δόξα σάν αὐτή πού χαρίζει ὁ Χριστός στούς ἐκλεκτούς του, σέ αὐτούς πού τόν δόξασαν στή γῆ, ὅπως οἱ ἅγιοι πέντε ἱερομάρτυρες τῆς Ναούσης μέ τό μαρτύριό τους, ἀνοίγοντας τόν δρόμο γιά τή μεγάλη χορεία τῶν μαρτύρων, ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παίδων, πού θά ἀκολουθοῦσε τίς ἑπόμενες ἡμέρες μέ τό μαρτύριο τῶν Ναουσαίων στό Κιόσκι, στόν καταρράκτη ἀλλά καί στή Θεσσαλονίκη.
Αὐτούς τούς συμπολίτες μας ἁγίους ἱερομάρτυρες τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, ἐδῶ μέσα στόν ναό τοῦ μαρτυρίου τους, μέσα στήν χαρμόσυνη ἀτμόσφαιρα τῆς ἑβδομάδος τοῦ Πάσχα, ὄχι γιατί αὐτοί ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τή δική μας τιμή, γιατί ἡ τιμή καί ἡ δόξα πού ἀπολαμβάνουν στόν οὐρανό εἶναι ἀσύγκριτη, ἀλλά γιατί ἡ ἀνάμνηση τῆς θυσίας τους γιά χάρη τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος ἐνισχύει καί τό δικό μας φρόνημα, ἰδιαιτέρως στίς δύσκολες ἡμέρες πού διέρχεται ἡ πατρίδα μας καί ἡ Μακεδονία μας σήμερα.
Καί εἶναι χρέος τιμῆς πρός τούς ἁγίους Ναουσαίους μάρτυρες, κληρικούς καί λαϊκούς, νά τιμήσουμε καί ἐμεῖς καί τήν πίστη μας καί τήν πατρίδα μας ὑπερασπιζόμενοι τά δίκαιά της μέ κάθε τρόπο καί, ἄν χρειαστεῖ, καί μέ κάθε θυσία, γιά νά ἀποδείξουμε ὅτι ἡ δική τους θυσία καί γιά τήν πίστη στόν Χριστό καί γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος δέν πῆγε χαμένη.
Εἴθε ἡ εὐχή τους νά μᾶς συνοδεύει καί νά μᾶς ἐνισχύει στόν καθημερινό μας ἀγώνα καί ἰδιαίτερα στούς ἀγῶνες πού δίνουμε σήμερα καί γιά τήν πίστη ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μας. Ἀμήν.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ