Η Ακολουθία των Β΄ Χαιρετισμών στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης. (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

B.Xairetismoi.2018.jpg

B.Xairetismoi.2018.jpg

Την Παρασκευή 2 Μαρτίου το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης και στη συνέχεια κήρυξε το θείο λόγο.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοι σου καί κλί­νομεν γόνυ καρδίας ἡμῶν· κλῖ­νον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ἡμᾶς».

Δεύτερη ἑβδομάδα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί γιά δεύτερη φορά ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι χρι­στιανοί συγκεντρωθήκαμε ἀπό­ψε ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας μας γιά νά τῆς ἀπευθύ­νουμε τά «χαῖρε» τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου της, γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τό θαυμασμό μας γιά τό μεγαλεῖο τῆς ἁγιότητός της, γιά νά τῆς ἐκ­φρά­σουμε τόν σεβασμό καί τήν ἀγά­πη μας, ἀλλά καί γιά νά τῆς ἐμπιστευθοῦμε τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας.

Ἔτσι καί ἀπόψε, ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς καί θαυματουρ­γοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Πα­ντανάσσης, ψάλαμε καί ἐμεῖς πα­νηγυρι­κά ἀλλά καί κατανυκτικά τή δεύ­τερη στάση τῶν Χαιρετι­σμῶν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο πού ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας «τῶν ἀοράτων ἐ­χθρῶν τό ἀμυντήριον» καί «τήν σκέ­πην τοῦ κόσμου, τήν πλατυτέραν νε­φέλης».

Καί συγχρόνως κλίναμε μαζί μέ τόν Ἰωσήφ τόν ὑμνογράφο, τόν ποι­­ητή τοῦ κανόνος τοῦ Ἀκα­θί­στου ὕμνου, τό γόνυ τῆς καρδίας μας ἐνώ­πιον τῆς Παντανάσσης, τῆς βασι­λίσσης τοῦ κόσμου, ὅπως οἱ πιστοί ὑπήκοοι κλίνουν τό γόνυ τοῦ σώ­ματος ἐνώπιον τῶν ἐπι­γεί­ων βα­σιλέων, καί τήν ἱκετεύ­σαμε νά κλί­­νει καί Ἐκείνη τό οὖς της καί νά ἐπακούσει τή δέησή μας.

«Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοι σου καί κλί­­νομεν γόνυ καρδίας ἡμῶν», τῆς ψάλαμε καί τήν παρακαλέ­σα­με· «κλῖ­νον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσι βυθιζο­μέ­νους ἡμᾶς».

Γιατί δέν ὑπάρχει κανένας ἄν­θρω­πος ὁ ὁποῖος νά μήν αἰσθά­νε­ται τό βάρος τῆς θλίψεως στή ζωή του καί στήν καθημερινότητά του. Δέν ὑπάρχει κανένας ἄν­θρω­πος πού νά μήν νιώθει νά τόν συν­­θλί­βουν τά προβλήματα καί οἱ δυ­σκολίες τῆς ζωῆς, νά μήν τόν ἀπο­γοητεύει καί νά μήν τόν πι­κραί­νει ἡ συμπεριφορά τῶν ἀν­θρώ­πων, ἡ κακία καί ἡ σκληρότη­τά τους, ἡ ἀχαριστία καί ἡ ἀγνω­μο­σύνη τους. Δέν ὑπάρχει κανέ­νας ἄν­θρωπος πού νά μήν ἔχει δο­κιμάσει τή θλί­ψη τῆς ἀπωλείας προσφι­λῶν προ­σώπων ἤ τήν ἔλ­λει­ψη στη­ρίγμα­τος σέ κρίσιμες στιγμές τῆς ζωῆς του. Δέν ὑπάρχει κανέ­νας πού νά μήν δοκιμάζεται ἀπό τούς πειρα­σμούς μέ τούς ὁποί­ους προσπαθεῖ ὁ διάβολος νά τόν ὁδη­γήσει στήν ἀπογοήτευση καί τήν ἀπόγνωση, γεμίζοντας τήν ψυχή του μέ θλί­ψη.

Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι, ἀ­δελ­φοί μου, ἀδιάρρηκτα συνδε­δε­μένη μέ τίς θλίψεις, ὅπως ἄλ­λω­στε μᾶς ἔχει προειδοποιήσει ὁ ἴδι­ος ὁ Χριστός. «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖ­ψιν ἕξετε», μᾶς εἶπε. Ὅμως συμ­πλήρωσε· «θαρσεῖτε, ἐγώ νε­νίκηκα τόν κόσμον».

Θά ἔχετε θλίψεις, λέγει ὁ Κύριος, ἀλλά μήν ἀνησυχεῖτε, ἔχετε θάρ­ρος, γιατί ἐγώ νίκησα τόν κόσμο, νί­κησα τήν ἁμαρτία καί τόν αὐ­τουρ­γό της, καί κατά συνέπεια οἱ θλίψεις σας δέν εἶναι μόνιμες ἀλλά προ­σωρινές.

Ὅμως καί γι᾽ αὐτές ἀκόμη τίς πρόσ­καιρες θλίψεις πού δοκιμά­ζου­με καί συ­χνά μᾶς λυγίζουν, ὁ Χριστός δέν μᾶς ἄφησε ἀβοήθη­τους. Μᾶς ἔδω­σε ὡς στήριγμα καί παρηγορία, ὡς ἐνίσχυση καί παρα­μυθία τήν Πα­να­γία Μητέρα του, ἡ ὁποία ἔχει δοκιμάσει τή μεγα­λ­ύτερη θλίψη καί ὀδύνη τήν ὁποία μπορεῖ νά αἰσθανθεῖ ἄνθρωπος. Καί τήν αἰ­σθάν­θηκε ὡς ρομφαία δί­στομη νά διαπερνᾶ τήν ἁγία καί καθαρή ψυχή της, ὅταν εἶδε τόν Υἱό της νά κρέμαται ἐπί τοῦ Σταυ­ροῦ χωρίς «εἶδος» καί χωρίς «κάλ­λος», καί νά ὀδυνᾶται γιά τίς ἁμαρ­τίες τῶν ἀνθρώπων.

Γι᾽ αὐτό καί εἶναι πάντοτε ἕτοιμη καί πρόθυμη ἡ Παναγία Μητέρα μας νά σκύψει καί νά ἀκούσει καί τόν δικό μας πόνο καί τή δική μας θλίψη καί νά μᾶς παρηγορήσει, καί νά μᾶς δώσει τό χέρι της, γιά νά μᾶς τραβήξει ἀπό τόν βυθό τῆς θλίψεως στόν ὁποῖο ἔχουμε κατα­ποντισθεῖ, εἴτε ἡ θλίψη μας προέρ­χεται ἀπό τά λυπηρά τοῦ κόσμου, εἴτε προέρχεται ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πτώσεως.

Ἡ Παναγίας μας στέκεται δίπλα μας γιά νά μᾶς χα­ρίσει τήν ἀνα­ψυ­χή ἀπό τή θλί­ψη, γιά νά μᾶς βοη­θήσει νά βροῦ­με τόν τρόπο νά μᾶς ξεφύγουμε ἀπό αὐτήν, γιά νά μᾶς παρηγορή­σει χα­ρίζοντάς μας τήν ἐλπίδα τῆς πί­στεως στόν Υἱό της.

Ζώντας, ἀδελφοί μου, σέ ἕναν κό­σμο, στόν ὁποῖο πολλοί συνάν­θρω­ποί μας ὑποφέρουν ἀπό τίς θλίψεις καί τίς ἀπογοητεύσεις τῆς ζωῆς καί ἐπιλέγουν ποικίλους τρό­­πους, συχνά ἀμφιβόλου ἀποτε­λε­σματικότητος, γιά νά τίς ξεπε­ρά­­σουν, ἐμεῖς, ἄς μήν παραλείπου­με ποτέ νά καταφεύγουμε στήν Πα­ναγία Μητέρα μας καί νά τῆς ἐμπιστευόμασθε τό βάρος τῶν θλί­ψεών μας, κλίνοντας ἐνώπιόν της τό γόνυ τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώ­μα­τός μας καί ἱκετεύοντάς την μα­ζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο: «κλῖ­νον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσιν βυθιζομέ­νους ἡμᾶς».

Καί νά ἔχουμε τήν ἐλπίδα μας, ἀδελφοί μου, στήν Παναγία μας σταθε­ρή καί ἀκλόνητη, ὅτι Ἐκείνη θά μᾶς σώσει ἀπό τίς θλίψεις καί θά μᾶς χαρίσει τήν χαρά διά τοῦ Υἱοῦ της.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ