Την Παρασκευή 2 Μαρτίου το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης και στη συνέχεια κήρυξε το θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοι σου καί κλίνομεν γόνυ καρδίας ἡμῶν· κλῖνον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ἡμᾶς».
Δεύτερη ἑβδομάδα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί γιά δεύτερη φορά ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί συγκεντρωθήκαμε ἀπόψε ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας μας γιά νά τῆς ἀπευθύνουμε τά «χαῖρε» τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου της, γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τό θαυμασμό μας γιά τό μεγαλεῖο τῆς ἁγιότητός της, γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τόν σεβασμό καί τήν ἀγάπη μας, ἀλλά καί γιά νά τῆς ἐμπιστευθοῦμε τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας.
Ἔτσι καί ἀπόψε, ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Παντανάσσης, ψάλαμε καί ἐμεῖς πανηγυρικά ἀλλά καί κατανυκτικά τή δεύτερη στάση τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο πού ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας «τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν τό ἀμυντήριον» καί «τήν σκέπην τοῦ κόσμου, τήν πλατυτέραν νεφέλης».
Καί συγχρόνως κλίναμε μαζί μέ τόν Ἰωσήφ τόν ὑμνογράφο, τόν ποιητή τοῦ κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, τό γόνυ τῆς καρδίας μας ἐνώπιον τῆς Παντανάσσης, τῆς βασιλίσσης τοῦ κόσμου, ὅπως οἱ πιστοί ὑπήκοοι κλίνουν τό γόνυ τοῦ σώματος ἐνώπιον τῶν ἐπιγείων βασιλέων, καί τήν ἱκετεύσαμε νά κλίνει καί Ἐκείνη τό οὖς της καί νά ἐπακούσει τή δέησή μας.
«Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοι σου καί κλίνομεν γόνυ καρδίας ἡμῶν», τῆς ψάλαμε καί τήν παρακαλέσαμε· «κλῖνον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ἡμᾶς».
Γιατί δέν ὑπάρχει κανένας ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος νά μήν αἰσθάνεται τό βάρος τῆς θλίψεως στή ζωή του καί στήν καθημερινότητά του. Δέν ὑπάρχει κανένας ἄνθρωπος πού νά μήν νιώθει νά τόν συνθλίβουν τά προβλήματα καί οἱ δυσκολίες τῆς ζωῆς, νά μήν τόν ἀπογοητεύει καί νά μήν τόν πικραίνει ἡ συμπεριφορά τῶν ἀνθρώπων, ἡ κακία καί ἡ σκληρότητά τους, ἡ ἀχαριστία καί ἡ ἀγνωμοσύνη τους. Δέν ὑπάρχει κανένας ἄνθρωπος πού νά μήν ἔχει δοκιμάσει τή θλίψη τῆς ἀπωλείας προσφιλῶν προσώπων ἤ τήν ἔλλειψη στηρίγματος σέ κρίσιμες στιγμές τῆς ζωῆς του. Δέν ὑπάρχει κανένας πού νά μήν δοκιμάζεται ἀπό τούς πειρασμούς μέ τούς ὁποίους προσπαθεῖ ὁ διάβολος νά τόν ὁδηγήσει στήν ἀπογοήτευση καί τήν ἀπόγνωση, γεμίζοντας τήν ψυχή του μέ θλίψη.
Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι, ἀδελφοί μου, ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένη μέ τίς θλίψεις, ὅπως ἄλλωστε μᾶς ἔχει προειδοποιήσει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε», μᾶς εἶπε. Ὅμως συμπλήρωσε· «θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον».
Θά ἔχετε θλίψεις, λέγει ὁ Κύριος, ἀλλά μήν ἀνησυχεῖτε, ἔχετε θάρρος, γιατί ἐγώ νίκησα τόν κόσμο, νίκησα τήν ἁμαρτία καί τόν αὐτουργό της, καί κατά συνέπεια οἱ θλίψεις σας δέν εἶναι μόνιμες ἀλλά προσωρινές.
Ὅμως καί γι᾽ αὐτές ἀκόμη τίς πρόσκαιρες θλίψεις πού δοκιμάζουμε καί συχνά μᾶς λυγίζουν, ὁ Χριστός δέν μᾶς ἄφησε ἀβοήθητους. Μᾶς ἔδωσε ὡς στήριγμα καί παρηγορία, ὡς ἐνίσχυση καί παραμυθία τήν Παναγία Μητέρα του, ἡ ὁποία ἔχει δοκιμάσει τή μεγαλύτερη θλίψη καί ὀδύνη τήν ὁποία μπορεῖ νά αἰσθανθεῖ ἄνθρωπος. Καί τήν αἰσθάνθηκε ὡς ρομφαία δίστομη νά διαπερνᾶ τήν ἁγία καί καθαρή ψυχή της, ὅταν εἶδε τόν Υἱό της νά κρέμαται ἐπί τοῦ Σταυροῦ χωρίς «εἶδος» καί χωρίς «κάλλος», καί νά ὀδυνᾶται γιά τίς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων.
Γι᾽ αὐτό καί εἶναι πάντοτε ἕτοιμη καί πρόθυμη ἡ Παναγία Μητέρα μας νά σκύψει καί νά ἀκούσει καί τόν δικό μας πόνο καί τή δική μας θλίψη καί νά μᾶς παρηγορήσει, καί νά μᾶς δώσει τό χέρι της, γιά νά μᾶς τραβήξει ἀπό τόν βυθό τῆς θλίψεως στόν ὁποῖο ἔχουμε καταποντισθεῖ, εἴτε ἡ θλίψη μας προέρχεται ἀπό τά λυπηρά τοῦ κόσμου, εἴτε προέρχεται ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πτώσεως.
Ἡ Παναγίας μας στέκεται δίπλα μας γιά νά μᾶς χαρίσει τήν ἀναψυχή ἀπό τή θλίψη, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά βροῦμε τόν τρόπο νά μᾶς ξεφύγουμε ἀπό αὐτήν, γιά νά μᾶς παρηγορήσει χαρίζοντάς μας τήν ἐλπίδα τῆς πίστεως στόν Υἱό της.
Ζώντας, ἀδελφοί μου, σέ ἕναν κόσμο, στόν ὁποῖο πολλοί συνάνθρωποί μας ὑποφέρουν ἀπό τίς θλίψεις καί τίς ἀπογοητεύσεις τῆς ζωῆς καί ἐπιλέγουν ποικίλους τρόπους, συχνά ἀμφιβόλου ἀποτελεσματικότητος, γιά νά τίς ξεπεράσουν, ἐμεῖς, ἄς μήν παραλείπουμε ποτέ νά καταφεύγουμε στήν Παναγία Μητέρα μας καί νά τῆς ἐμπιστευόμασθε τό βάρος τῶν θλίψεών μας, κλίνοντας ἐνώπιόν της τό γόνυ τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας καί ἱκετεύοντάς την μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο: «κλῖνον τό οὖς σου, Ἁγνή, καί σῶσον τούς θλίψεσιν βυθιζομένους ἡμᾶς».
Καί νά ἔχουμε τήν ἐλπίδα μας, ἀδελφοί μου, στήν Παναγία μας σταθερή καί ἀκλόνητη, ὅτι Ἐκείνη θά μᾶς σώσει ἀπό τίς θλίψεις καί θά μᾶς χαρίσει τήν χαρά διά τοῦ Υἱοῦ της.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
