Την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία της A΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Χαλάστρας και στη συνέχεια κήρυξε το θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Ἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον».
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἰσήλθαμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Εἰσήλθαμε στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, ὄχι γιά νά γίνουμε θεατές τοῦ ἀγῶνος τῶν ἀδελφῶν μας ἀπό τίς κερκίδες τοῦ σταδίου, ἀλλά γιά νά ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς «τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως», τῆς νηστείας, τῆς ἐγκρατείας, τῆς μετανοίας, τοῦ ἐξαγιασμοῦ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας.
Ὁ ἀγώνας αὐτός στόν ὁποῖο ἔχουμε ἀποδυθεῖ δέν εἶναι εὔκολος οὔτε χωρίς κόπο. Ὁ Χριστός δέν παραπλανᾶ κανένα μας. Δηλώνει εὐθέως ὅτι εἶναι στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός τήν ὁποία μᾶς καλεῖ νά βαδίσουμε. Ἔχει σταυρό, ἔχει πειρασμούς καί θλίψεις τίς ὁποῖες πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε. Ἀλλά καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προειδοποιεῖ ὅτι ὁ ἀγώνας μας εἶναι σκληρός, γιατί δέν εἶναι «πρός σάρκα καί αἷμα», ἀλλά εἶναι «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου».
Ὄντως δύσκολος ὁ ἀγώνας μας. Καί γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προτείνει ἰσχυρή βοήθεια, μᾶς προτείνει τήν κραταιά καί ἀκαταίσχυντη βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου καί μητέρας μας, τῆς ὁποίας τούς Χαιρετισμούς, ὅπως συνηθίζουμε νά τούς λέμε, ψάλαμε γιά πρώτη φορά φέτος ἐδῶ στόν ναό τῆς Παναγίας, στήν ἀρχιερατική περιφέρεια τῆς Καμπανίας, ἀλλά θά ψάλλουμε καί κάθε Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Καί τί εἶναι οἱ Χαιρετισμοί; Τί εἶναι ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, τήν πρώτη στάση τοῦ ὁποίου ψάλαμε ἀπόψε πρός τήν Παναγία μας; Εἶναι μία ὁμολογία τῆς δυνάμεώς της καί τῆς σωστικῆς ἐπεμβάσεώς της πρός χάριν ἐκείνων πού τήν ἐπικαλοῦνται. Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί ἕνας ὕμνος, ἕνα ἐγκώμιο τοῦ μεγαλείου, τῶν ἀρετῶν καί τῶν χαρίτων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μέ τό ὁποῖο ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά ὅσα ἔχει προσφέρει στούς ἀνθρώπους. Ἀλλά εἶναι συγχρόνως καί μία δέηση καί μία παράκληση νά συνεχίσει νά εἶναι καί γιά μᾶς προστάτις καί βοηθός.
«Ἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον».
Μέσα σέ μία φράση, μέσα σ᾽ αὐτή τή σύντομη φράση τοῦ προοιμίου τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, τοῦ ὕμνου «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ», πού συγκινεῖ καί συγκλονίζει τίς ψυχές ὅλων τῶν χριστιανῶν, ἐνυπάρχει καί ἡ ὁμολογία καί ἡ παράκληση. Ὁμολογοῦμε ὅτι ἔχει «κράτος ἀπροσμάχητον», ὅτι ἔχει ἀκατανίκητη δύναμη, ἡ Παναγία μας, στήν ὁποία κανείς καί τίποτε δέν μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ· καί γι᾽ αὐτό τῆς ζητοῦμε νά μᾶς ἐλευθερώσει «ἐκ παντοίων κινδύνων», ἀπό κάθε εἴδους κίνδυνο τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουμε, ἀπό αὐτούς πού ἀντιλαμβανόμασθε καί κατανοοῦμε ἀλλά καί ἀπό ὅλους ἐκείνους, τούς ἀκόμη πιό ἐπικίνδυνους καί ὕπουλους, τούς ὁποίους δέν γνωρίζουμε καί δέν συνειδητοποιοῦμε.
Καί ὄντως, ἀδελφοί μου, ἡ ζωή μας, καί ἡ φυσική καί ἡ πνευματική εἶναι γεμάτη ἀπό κινδύνους. Κάθε στιγμή τῆς ζωῆς ὑποκρύπτει ἕνα κίνδυνο, διότι «ἐν μέσῳ διαβαίνομεν παγίδων πολλῶν», τίς ὁποῖες στήνει ὁ ἐχθρός τῆς ψυχῆς μας, ὁ διάβολος, γιά νά μᾶς προξενήσει κακό καί νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί τή σωτηρία μας.
Ὅμως ἡ δύναμή του δέν μπορεῖ νά ξεπεράσει τή δύναμη τῆς Παναγίας μας. Ὅσα τεχνάσματα καί ἄν χρησιμοποιεῖ, ὅσες μεθοδεῖες καί ἄν ἐπινοεῖ, ὅσους ἀνθρώπους καί ἐάν βάζει γιά νά θέσουν προσκόμματα στόν δρόμο μας, γιά νά μᾶς βλάψουν, γιά νά μᾶς ἀδικήσουν, γιά νά μᾶς κάνουν κακό, δέν μπορεῖ νά νικήσει τή δύναμη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, δέν μπορεῖ νά ὑπερισχύσει τῆς ἀκαταισχύντου προστασίας της, τήν ὁποία προσφέρει ἡ Παναγία μας σέ ὅσους τή ζητοῦν καί ὅσους σπεύδουν μέ πίστη πρός αὐτήν.
Γνωρίζοντας καί ἐμεῖς αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς προστρέχουμε πάντοτε στήν Παναγία μας καί ἄς τήν παρακαλοῦμε, μέ πίστη, μέ θέρμη καί μέ ἐμπιστοσύνη στό ἀπροσμάχητο κράτος της καί τήν πανσθενῆ δύναμή της, νά μᾶς προφυλάσσει καί νά μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε ἀνάγκη, σωματική καί ψυχική.
Καί ἀκόμη ἄς μήν παραλείπουμε ποτέ νά ὁμολογοῦμε τή δύναμή της καί τήν προστασία της, νά μήν γινόμασθε ἐπιλήσμονες τῆς εὐεργεσίας της, ἀλλά νά τῆς ἀποδίδουμε «τά νικητήρια», νά τῆς ἀναγράφουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τή βοήθειά της, καί νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐχαριστία μας μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της. Γιατί αὐτή ἡ ὑπακοή μας τῆς εἶναι ἰδιαίτερως εὐάρεστη καί τήν παρακινεῖ νά μεριμνᾶ ἀκόμη περισσότερο γιά μᾶς καί νά μᾶς προστατεύει πάντοτε ὑπό τήν κραταιά της σκέπη, ὥστε νά τῆς ἀπευθύνουμε καί ἐμεῖς, ἀπό κοινοῦ μέ τά ἑκατομμύρια τῶν πιστῶν, μαζί μέ τά πολυάριθμα «χαῖρε» τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου καί αὐτό πού συνοψίζει τό μεγαλεῖο της, τό «χαῖρε νύμφη, ἀνύμφευτε».
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ