Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Σταυρού επί τη εορτή του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μετέβη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας, όπου τέλεσε μνημόσυνο για τα θύματα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και του Συλλόγου Μικρασιατών Ημαθίας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Χθές προσκυνήσαμε τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, προσκυνήσαμε τό ζωοποιό ξύλο ἐπί τοῦ ὁποίου «ἐτάθη Χριστός» καί ὑπέμεινε ἕναν ἐπονείδιστο θάνατο γιά τή δική μας σωτηρία.
Ὁ Χριστός δέν μᾶς ζήτησε νά σταυρωθοῦμε, προκειμένου νά σωθοῦμε ἀπό τίς ἁμαρτίες μας, ἀλλά σταυρώθηκε Ἐκεῖνος γιά χάρη μας. Αὐτό πού ζήτησε ἀπό ἐμᾶς μόνο εἶναι νά σηκώνουμε ὁ καθένας τόν προσωπικό του σταυρό καί ἔτσι νά τόν ἀκολουθοῦμε, μιμούμενοι τή δική του θυσία.
Σέ αὐτή τή μίμηση τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἀναφέρθηκε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, καί δέν δίστασε νά διακηρύξει ὅτι ὁ ἴδιος ἔκανε μία ἀκόμη πιό γενναία ἐπιλογή. Τί ἔκανε; Δέν περιορίσθηκε νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό φέροντας ἁπλῶς τόν προσωπικό του σταυρό του, ἀλλά ταυτίσθηκε μέ τόν Χριστό καί συσταυρώθηκε μαζί του. «Χριστῷ συνεσταύρωμαι», διακηρύσσει ὁ μέγας ἀπόστολος.
Τί σημαίνει ὅμως αὐτό; Δέν σημαίνει βεβαίως ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος σταυρώθηκε μαζί μέ τόν Χριστό σωματικά. Σημαίνει ὅτι σταυρώθηκε πνευματικά.
Ἄν ὁ Χριστός, ἀνέβηκε στόν Σταυρό ἀπό ὑπακοή στόν Πατέρα του γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἄν ἔγινε «ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», ὅπως γράφει ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος, ἐκεῖνος μιμήθηκε τήν ὑπακοή τοῦ Χριστοῦ σέ ἀπόλυτο βαθμό, ὄχι μόνο ἀκολουθώντας τον ἀμέσως μόλις τόν κάλεσε στόν δρόμο πρός τή Δαμασκό, ἀλλά ὅλη του τή ζωή ἦταν μία διαρκής καί μέχρι θανάτου ὑπακοή στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ.
Ἄν ὁ Χριστός σταυρώθηκε γιά τή σωτηρία μας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔγινε «τοῖς πᾶσι τά πάντα» γιά νά κερδίσει τούς ἀνθρώπους καί νά τούς ὁδηγήσει στή σωτηρία πού προσφέρει ὁ Χριστός.
Ἄν ὁ Χριστός ὑπέμεινε τούς ὀνειδισμούς, τούς χλευασμούς, τίς μαστιγώσεις, τούς ἐμπτυσμούς καί τά ραπίσματα τῶν στρατιωτῶν γιά χάρη μας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀκολούθησε μία ἀνάλογη πορεία καί ὑπέμεινε τά πάντα προκειμένου νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σέ ὅλο τόν γνωστό τότε κόσμο.
Γι᾽ αὐτό καί ἔχει κάθε δικαίωμα νά θεωρεῖ μεγάλη τιμή καί νά διακηρύττει πρός ὅλους ὅτι ἔχει σταυρωθεῖ μαζί μέ τόν Χριστό. «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Ὑπάρχει ὅμως μία διαφορά. Ἡ συσταύρωση μέ τόν Χριστό δέν ὁδηγεῖ στόν θάνατο ἀλλά στή ζωή. Σέ μία ζωή διαφορετική ἀπό τή συνηθισμένη. Σέ μία ζωή στήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνος του, ζεῖ μέ τόν Χριστό, ζεῖ μέσα του ὁ Χριστός. «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός», λέγει ὁ ἀπόστολος.
Πῶς ἐπιτυγχάνεται αὐτή ἡ ἕνωση; Πῶς ἐπιτυγχάνεται αὐτή ἡ ταύτιση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Χριστό; Μᾶς τό διδάσκει ὁ ἑορταζόμενος σήμερα καί τιμώμενος ἰδιαιτέρως στήν ἐνορία σας ἅγιος Συμεών, ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Τί μᾶς λέγει; Ἡ ἕνωση τοῦ Θεοῦ μέ τόν ἄνθρωπο ἐπιτυγχάνεται μέ τά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἰδιαιτέρως μέ τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας πού τελεῖται στή θεία Λειτουργία.
Στό μυστήριο αὐτό ὁ ἄνθρωπος «κοινωνεῖ» τόν Χριστό, λαμβάνει στό σῶμα του τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ· λαμβάνει στό αἷμα του τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί ἑνώνεται μαζί του. Λαμβάνει τόν ἁγιασμό καί τή χάρη, ἡ ὁποία τόν καθαίρει ἀπό κάθε κακία, ἀπό κάθε ἁμαρτία καί τόν ἀναδεικνύει σύσσωμο καί σύναιμο Χριστοῦ, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐπαναλαμβάνει καί ἐκεῖνος τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός.
Αὐτό βεβαίως συμβαίνει ὑπό τήν προϋπόθεση ὅτι ὁ πιστός προσέρχεται προετοιμασμένος κατάλληλα στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ὅτι ἀγωνίζεται γιά νά ζεῖ στή ζωή του ἀκολουθώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἀγωνίζεται γιά νά παραμένει καθαρός ἀπό τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας του, ὅτι ἀγωνίζεται νά ξεριζώνει τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες του, διότι ὁ Χριστός δέν μπορεῖ νά συνοικεῖ οὔτε μέ πάθη, οὔτε μέ ἁμαρτίες οὔτε μέ ἀδυναμίες, πού μολύνουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅταν ὅμως βλέπει τόν ἀγώνα μας, βλέπει τήν προσπάθειά μας, βλέπει τή διάθεση καί τήν ἐπιθυμία μας νά ἑνωθοῦμε μαζί του, τότε ἔρχεται στήν ψυχή μας καί ἐνοικεῖ σέ αὐτήν καί τήν ἁγιάζει, ὅπως ἁγίασε καί τήν ψυχή τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Συμεών, ὁ ὁποῖος σέ δύσκολες ἐποχές σήκωσε μέ ὑπομονή τόν σταυρό του, τόν σταυρό τῆς ἀρχιερωσύνης, καί στήριξε μέ τόν λόγο του, μέ τά συγγράμματά του καί μέ τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς του τόν λαό τοῦ Θεοῦ, τό ποίμνιό του στή Θεσσαλονίκη, ὥστε νά ἀντέξει τίς δύσκολες ἡμέρες τῆς ὑποδουλώσεως στούς ἀλλοθρήσκους πού ἀκολούθησαν.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας τόν τιμᾶ ὡς ἅγιο, ὡς μεγάλο πατέρα καί θεολόγο της, ὡς ἑρμηνευτή τῆς θείας Λειτουργίας καί μυσταγωγό στήν ἐν Χριστῷ ζωή, καί τόν προβάλλει ὡς πρότυπο καί γιά ἐμᾶς καί γιά τόν δικό μας ἀγώνα. Καί εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά συσταυρωθοῦμε μέ τόν Χριστό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί του, ὥστε νά μποροῦμε νά ἐπαναλαμβάνουμε τούς λόγους τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» ὡς μία πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
Ἡ σημερινή ἡμέρα ἐθνικῆς μνήμης τῆς Γενοκτονίας τῶν ῾Ελλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εἶναι ἡμέρα μνήμης καί περισυλλογῆς γιά ὅλους τούς Ἕλληνες καί ἰδιαιτέρως γιά ἐμᾶς πού εἴμαστε ἀπόγονοι τῶν Ἑλλήνων πού σφαγιάσθηκαν, πού δολοφονήθηκαν, πού πνίγηκαν, πού ξεριζώθηκαν μέ βίαιο τρόπο ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες, κάτω δυστυχῶς ἀπό τά ἀδιάφορα βλέμματα τῆς πολιτισμένης Δύσεως, ἐξαιτίας τοῦ ἄκρατου ἐθνικισμοῦ τῶν Τούρκων, γιά τόν ὁποῖο ὁ Ἑλληνισμός πλήρωσε βαρύτατο φόρο αἵματος καί ὄχι μόνο.
Μνημονεύουμε σήμερα τῶν ἐθνομαρτύρων Μητροπολιτῶν Χρυσοστόμου Σμύρνης, Γρηγορίου Κυδωνιῶν, Προκοπίου Ἰκονίου, Εὐθυμίου Ζήλων καί τῶν σύν αὐτοῖς ἀναιρεθέντων Μητροπολιτῶν, ἐπισκόπων καί ἱερέων, πού ὡς καλοί ποιμένες στάθηκαν δίπλα στό ποίμνιό τους καί ὑπέμειναν μαζί τους μαρτυρικό θάνατο. Μνημονεύουμε τῶν ἀδίκως καί μαρτυρικῶς τελειωθέντων ἀδελφῶν μας καί προσευχόμεθα στόν Θεό νά ἀναπαύει τίς ψυχές τους ἐν χώρᾳ ζώντων καί στή μακαριότητα τῆς αἰωνίου βασιλείας του, ἀλλά καί ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ὑπέμειναν τόν πόνο καί τήν ὀδύνη τοῦ ξεριζωμοῦ καί τῆς προσφυγιᾶς, ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας πού κατόρθωσαν νά ξεφύγουν ἀπό τή σφαγή καί τόν θάνατο ἀλλά βρέθηκαν νά ἀγωνίζονται μέσα σέ τραγικές συνθῆκες γιά νά σωθοῦν, γιά νά ἐπιβιώσουν καί νά ξαναστήσουν τή ζωή τους. Καί ὅλοι αὐτοί, καί μαζί τους καί ἐμεῖς, δέν ξεχνοῦμε ποτέ τίς Μικρασιατικές πατρίδες, δέν λησμονοῦμε ποτέ τά ἁγιασμένα ἀπό τά αἵματα τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων χώματα τῆς Ἰωνίας καί τῆς Αἰολίδος, τήν ἁγιοτόκο Μικρασιατική γῆ.
Ἡ ἡμέρα αὐτή εἶναι ἀκριβῶς γιά νά θυμόμαστε τίς ὀδυνηρές στιγμές τῆς ἱστορίας τοῦ Ἔθνους μας, ὄχι ἀσφαλῶς γιά νά καλλιεργοῦμε μίση ἤ νά συντηροῦμε ἐχθρότητες, ἀλλά γιατί δέν εἶναι δυνατόν νά ξεχάσουμε τήν ἱστορία μας, τούς πατέρες καί τίς μητέρες μας, τούς προγόνους μας. Τίς θυμόμαστε αὐτές τίς στιγμές τῆς τραγικῆς καταστροφῆς μέ εὐγνωμοσύνη γιά ὅ,τι ὀφείλουμε στόν Μικρασιατικό Ἑλληνισμό. Τίς θυμόμαστε γιά νά διδασκόμαστε ὡς ἔθνος ὅτι τά λάθη καί οἱ διχόνοιες ἔχουν ἐξαιρετικά βαρύ τίμημα καί νά μήν τά ἐπαναλαμβάνουμε.
Αὐτό εἶναι τό χρέος μας ἔναντι ὅσων τιμοῦμε σήμερα. Kαί εἶναι ἀνάγκη νά τό συνειδητοποιήσουμε ὅλοι καί νά ἀναλάβουμε τίς εὐθύνες μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ