Το Σάββατο 7 Ιουλίου το απόγευμα στην Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας ξεκίνησε το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο αφιερωμένο στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Πριν την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου χαιρετισμό απηύθυναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Παλαμάς.
Στο Συνέδριο συμμετέχουν καθηγητές πανεπιστημίου από διάφορες ειδικότητες και προέλευση από διάφορες χώρες. Η ομάδα των διοργανωτών υπό την διεύθυνση του κ. Αθανασόπουλου Κωνσταντίνου αποτελείται από 80 πανεπιστημιακούς δασκάλους που εξετάζουν το πολύπλευρο έργο του μεγάλου πατέρα της Εκκλησίας Γρηγορίου του Παλαμά.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου :
Σᾶς καλωσορίζω μέ πολλή χαρά καί τιμή στόν τόπο αὐτό τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀσκήσεως, στόν τόπο αὐτό στόν ὁποῖο ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ μεγάλου θεολόγου καί διδασκάλου τῆς προσευχῆς εἶναι ἰδιαιτέρως αἰσθητή, ὄχι μόνο στό σπήλαιό του ἀλλά καί σέ ὅλη αὐτή τήν περιοχή, στήν ὁποία ἔζησε καί ἀσκήτευσε μαζί μέ τούς κατά σάρκα ἀδελφούς του, τούς ὁσίους Μακάριο καί Θεοδόσιο, ἀλλά καί τούς κατά πνεῦμα ἀδελφούς καί συνασκητές του μέ τούς ὁποίους κατέφυγε ἐδῶ, στή Σκήτη τῆς Βεροίας, ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος ἐξαιτίας τῶν πειρατικῶν ἐπιδρομῶν.
Ἡ δική του παρουσία εἶμαι βέβαιος ὅτι ἑλκύει καί σᾶς, πού ἤρθατε στήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας καί στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας τῆς Καλλίπετρας ἀπό πολλές χῶρες προκειμένου νά συμμετάσχετε σέ ἕνα Συνέδριο στό ὁποῖο κυριαρχεῖ ἡ ἱερή μορφή καί τό θεόπνευστο ἔργο τοῦ μεγάλου πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ· σέ ἕνα Συνέδριο στό ὁποῖο τό θέμα εἶναι τό προσφιλέστερο θέμα τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, εἶναι ἡ προσευχή.
Καί δέν θά μποροῦσε νά εἶναι κάτι ἄλλο προσφιλέστερο ἀπό τήν προσευχή γιά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ἐφόσον μέ αὐτήν γαλουχήθηκε καί μέσα σέ αὐτήν μεγάλωσε, σύμφωνα μέ τή μαρτυρία τοῦ ἄλλου μεγάλου ἁγίου πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ φίλου καί συναγωνιστοῦ καί ὑπερασπιστοῦ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ὁποῖος στό Ἐγκώμιό του γιά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ ἀναφέρεται ἐκτενῶς στόν πατέρα του, λέγοντας ὅτι ἦταν ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς, στήν ὁποία ἦταν ἀφοσιωμένος ἀκόμη καί ὅταν συζητοῦσε γιά σοβαρές ὑποθέσεις τοῦ κράτους μέ τόν αὐτοκράτορα Ἀνδρόνικο Β´ τόν Παλαιολόγο.
Σύμφωνα μάλιστα μέ τόν ἅγιο Φιλόθεο Κόκκινο, ὁ αὐτοκράτορας, ἐνῶ ἐξοργιζόταν, ὅταν κάποιοι ἀπό τούς ἀξιωματούχους πού συμμετεῖχαν στίς συσκέψεις δέν θυμόταν τί εἶχαν πεῖ προηγουμένως, ὅταν αὐτό συνέβαινε μέ τόν πατέρα τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, τόν δικαιολογοῦσε λέγοντας ὅτι «οὐ διά ραθυμίαν τινά καί σπουδῆς ἔνδειαν εἰς λήθην ἦλθε τῶν λόγων, ἀλλά διά σπουδήν μᾶλλον καί νῆψιν τῶν ἔνδον καί τό προσευχῇ καί Θεῷ τήν διάνοιαν ὡσανεί προσηλῶσθαι».
Ἔλεγε, δηλαδή, ὅτι ὁ Παλαμᾶς δέν ξέχασε ὅσα συζητοῦσαν, ἀπό ἔλλειψη προσοχῆς στά λεγόμενα καί ἀπό ἀδιαφορία, ἀλλά ἐπειδή εἶχε στραμμένη τήν προσοχή του περισσότερο μέσα του καί εἶχε προσηλωμένη τή διάνοιά του στήν προσευχή καί στόν Θεό».
Μέσα σέ ἕνα τέτοιο οἰκογενειακό περιβάλλον μεγάλωσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, καί μέσα σέ αὐτό εἶναι φυσικό ὅτι διδάχθηκε καί ἀγάπησε τήν προσευχή καί κατανόησε τή σημασία της, ἔτσι ὥστε στή συνέχεια ἦταν εὔκολο νά μυηθεῖ στή νοερά προσευχή ἀπό τούς μεγάλους διδασκάλους της καί ἰδιαιτέρως ἀπό τόν ἅγιο Θεόληπτο Φιλαδελφείας, ὅπως μαρτυρεῖ καί πάλι ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, τονίζοντας μάλιστα ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος προχώρησε πολύ σέ αὐτήν, παρότι ζοῦσε ἀκόμη μέσα στούς θορύβους τοῦ κόσμου.
Θά μποροῦσα νά ἀναφέρω πολλά ἀπό ὅσα λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στό ἔργο του γιά τή σημασία καί τόν ρόλο τῆς προσευχῆς, μέσα στήν ὁποία ἔζησε σέ ὅλη τή ζωή του, καί ἰδιαιτέρως στή μοναστική καί ἱερατική καί ἀρχιερατική, ἀλλά θά ἀκουσθοῦν πολλά ἀπό τούς εἰδικούς καί ἐκλεκτούς ὁμιλητές στίς εἰσηγήσεις πού περιλαμβάνονται στό πλούσιο πρόγραμμα τοῦ Συνεδρίου, ὥστε δέν θά ἤθελα οὔτε νά προτρέξω οὔτε καί νά καταχρασθῶ τοῦ χρόνου ἑνός χαιρετισμοῦ.
Θά ἤθελα ὅμως κλείνοντας αὐτές τίς λίγες αὐτές σκέψεις νά ἀναφέρω μιά προσφιλῆ φράση τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἡ ὁποία ἐπανέρχεται συχνά στό ἔργο του καί δείχνει ποιά σημασία εἶχε γιά τόν ἴδιο ἡ προσευχή.
Λέγει, λοιπόν, ὁ ἱερός πατήρ: «μήτηρ μέν γάρ προσευχῆς, ἡσυχία, προσευχή δέ θείας δόξης ἐμφάνεια· ὅταν γάρ τάς αἰσθήσεις μύσωμεν καί ἑαυτοῖς καί Θεῷ συγγενώμεθα καί τῆς ἔξωθεν τοῦ κόσμου περιφορᾶς ἐλευθερωθέντες ἐντός ἑαυτῶν γενώμεθα, τότε τρανῶς ἐν ἑαυτοῖς τήν τοῦ Θεοῦ βασιλείαν ὀψόμεθα· ἡ βασιλεία γάρ τῶν οὐρανῶν ἐντός ἡμῶν ἐστίν».
Μητέρα τῆς προσευχῆς, λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος, εἶναι ἡ ἡσυχία, καί ἡ προσευχή εἶναι ἡ φανέρωση τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Διότι, ὅταν θά κλείσουμε καί περιορίσουμε τίς αἰσθήσεις μας καί θά συγκεντρωθοῦμε στόν ἑαυτό μας καί στόν Θεό, καί θά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τήν περιπλάνηση στόν ἔξω κόσμο καί θά εἰσέλθουμε καί θά βρεθοῦμε στόν ἔσω μας ἄνθρωπο, τότε θά δοῦμε ξεκάθαρα μέσα μας τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι μέσα μας, ὅπως λέγει καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Καί αὐτή τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἔζησε μέσα στήν ψυχή του ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς διά τῆς προσευχῆς, καί στό Ἅγιο Ὄρος καί ἐδῶ στή Σκήτη τῆς Βεροίας καί στή Θεσσαλονίκη καί στήν Κωνσταντινούπολη καί στήν αἰχμαλωσία καί σέ ὅλη του τή ζωή, καί τή σημασία της στήν ἐν Χριστῷ ζωή δίδαξε καί ὑπερασπίσθηκε μέ σθένος ἐνώπιον ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀμφισβητοῦσαν ὅτι ἡ καθαρά προσευχή εἶναι αὐτή πού ἀνοίγει στόν ἄνθρωπο τούς οὐρανούς καί τόν ὁδηγεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή θέωση.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί τούς λόγους τοῦ ἁγίου Πατρός σᾶς καλωσορίζω καί πάλι ὅλους μέ πολλή χαρά, συγχαίρω ἀπό καρδίας τούς διοργανωτές τοῦ Συνεδρίου καί τόν πανοσιολογιώτατο καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Καλλίπετρας, π. Παλαμᾶ, γιά τήν πρωτοβουλία τῆς διοργανώσεως τοῦ Συνεδρίου καί τή φιλοξενία, καί ἐπικαλοῦμαι τίς πρεσβεῖες τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ μύστου τῆς προσευχῆς, γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ Συνεδρίου.
